อโหสิกรรม ทั้งน้ำตา

สวัสดีครับ พี่ๆและเพื่อนๆชาวพลังจิตทุกท่าน ก็เป็นเรื่องที่ผ่านมาแล้วแต่อยากมาแชร์ให้ฟัง

สั้นๆนะครับความจริงยาวแต่ย่อดีกว่า (ขนาดย่อยังยาว) - -!

ผมคบกับแฟนมา 2 ปีกว่าๆช่วงแรกๆ แฟนผมคนนี้เขาเรียนอยู่นะครับช่วงนั้นเธออายุ 24 ผมอายุ 28 แฟนผมช่วงตอนเรียนปี 1 ใช้ชีวิตที่พลาดในเรื่องความรักจนทำให้ท้องแล้วก็ดอปเรียนไป 1 ปีแล้วกกลับมาเรียนใหม่ ช่วงตอนที่ผมคบกับแฟนคนนี้ เธอก็บอกครับว่าเธอมีลูกแล้ว แต่ผมก็ลองคบดูเพราะผมไม่ค่อยถือเรื่องแบบนี้มากแต่ใจจริงก็ เสียใจนิดๆแต่ไม่เป็นไร ก่อนหน้านี้คบคนอื่นถูกทิ้งทุกที ก็เลยลองคบกับคนมีลูกดู แฟนผมช่วงนั้นตอนที่เริ่มคบกันก็ปี 3 ภาคเรียนที่ 2 ครับ แล้วก็ใช้ชีวิตอยู่ในหอเดียวกัน ผมทำงานเธอไปเรียนกลับมาเจอกันที่หอ บางครั้งเธอก็ไปรับผมที่ทำงานถ้ามีเรียนน้อย ส่วนผมก็ถ้าเลิกงานเร็วหรือว่าอยากกลับก่อนก็จะไปรับที่ ม. ครับชีวิตมีความสุขดีครับแต่ก็ปนๆทุกข์เพราะเรื่องที่นิสัยไม่ค่อยเข้ากันเท่าไรแต่ก็หลายเดือนกว่าจะปรับตัวเข้าหากันได้ ช่วงที่เธอปิดเทอม 3 เดือนแฟนผมมักจะพูดว่า ช่วงที่ปิดเทอมคนที่เป็นแฟนกับเธอมักจะเลิกกันไปมีคนใหม่ ผมเลยให้คำสัญญาครับว่าผมจะไม่มีใครและผมก็ทำได้อย่างที่ปากพูด ผ่านมา 3 เดือนเธอกลับมาหลังจากกลับไปเลี้ยงลูกที่บ้าน ลืมเล่าไปครับแฟนเก่าของแฟนผมเขาเลิกกันแล้วครับประมาณว่า พอรู้ว่าท้องก็ทำตัวแมนหายไปเลยครับ

ต่อๆครับ

ผมก็คบกับแฟนจนเธอฝึกงานช่วง ปี 4 เป็นอาจารย์ฝึกสอนที่โรงเรียนแห่งนึง แฟนผมถูกเพื่อนๆเชียร์ให้เลิกคบให้หาคนที่ดีกว่าผม ลองไปคบคนที่เด็กว่าคือคบมัธยมปลาย ช่วงนั้นผมยังไม่รู้ครับจนผมรึสึกไม่ค่อยดีเท่าไรเพราะแฟนผมเริ่มมีอาการคุยโทรศัพท์ช่วงกลางคืนจนผมไม่สามารถที่จะนอนหลับตาได้เลยผมก็โวยวายออกมา เพราะมันบ่อยเกินไป แล้วแฟนผมก็พูดออกมาว่าถ้า คนที่อยุ่ในโทรศัพท์รู้ว่าอยู่ด้วยกันจะทำยังไง เธออ้างว่าคุยกับลูกศิษย์อยู่ผมก็คิดเยอะซิเพราะทำไมคุยกันทุกวัน และผมก็จับได้คุยกันใน M ครับ บอกรักกันเสร็จเรียบร้อยแอบไปหากันช่วงที่ผมไม่อยู่ ผมจับได้เธอก็ไม่โต้เถียงอะไรเธอพูดไม่ออกแต่ความที่ผมอยากจะไปอยากจะย้ายออก ใจก็รักก็เลยให้อภัยแฟนผมต่อจากนั้นผ่านไป 2 เดือนแฟนผมก็ขอย้ายออกแฟนผมอ้างว่า พ่อแฟนผมสอบทหารติดที่กรุงเทพ ได้ยศเพิ่มก็เลยต้องย้ายมาอยู่กรุงเทพเธอไม่สะดวกที่จะให้ผมอยู่ด้วยสรุปผมก็ยอมย้าย พอย้ายแล้วเมื่อก่อนจะคุยกันทุกวันและเวลาก็ผ่านไปจาก สัปดาห์คุยกัน 1 ครั้งจน 1 เดือนคุยกัน 1 ครั้ง และ 6 เดือนคุยกัน 1 ครั้ง และแฟนผมก็โทรมาชวนผมไปงานรับปริญญา วันที่ 3 ธันวา 2011 ผมก็ไปตามนัดไม่ได้คิดอะไรใจคิดว่าคิดถึงมาก ถ้าเธอรับปริญญาแล้วเธอคงได้กลับมาอยู่ด้วยกัน แต่แล้วสิ่งที่ผมตกใจและเสียใจที่สุดเกิดขึ้นแฟนผมก็มารับดอกไม้ ของผมที่ซื้อมาผ่านไป 15 นาที มีผู้ชายคนนึงเดินมา แล้วมาคุยกับผมว่า
ผู้ชาย : พี่ชื่อบันใช่ไหมครับ (บันคือชื่อผมครับ)
บัน : ใช่ครับ (รุ่นน้องแฟนผมคนไหนหว่าทำไมผมจำไม่ได้)
ผู้ชาย : ผมเป็นแฟน เจ ครับ (ชื่อ เจ ขอเป็นนามสมมุติแฟนผมนะครับ)
บัน : ครับ
ผู้ชายคนนั้นก็เดินกลับไป ผมความรู้สึกตอนนั้นคือเหมือนคนไม่มีแรงขาแขนหมดแรงแทบจะเดินไม่ไหว ริมฝีปากเริ่มแห้ง พยายามยิ้ม เวลามีเพื่อนของแฟนเดินมาถามผมพยายามหาเพื่อนคุย แต่ก็โทรไปหาเพื่อนมีเพื่อนคนนึงรับแต่ก็รู้สึกไม่ค่อยว่างก็เลยคุยไม่ได้นานสุดท้ายผมก็ฟอร์มไปซื้อน้ำมากิน (แฟนผมเขาไม่คิดว่าแฟนใหม่จะมาด้วย) ช่วงนั้นแฟนผมไม่รู้ว่าแฟนใหม่เขามาได้ไง แฟนผมก็ตกใจสุดท้ายผมก็นั้งคนเดียว ผมมองไปรอบๆทุกๆคนมีความสุขกับการได้รับความสำเร็จ แต่ผมนั้งเศร้าข้างในมันร้องไห้แต่ผมก็ข่มมันไว้ แฟนผมก็ชวนผมถ่ายรูปบ่อยจนเพื่อนของแฟนผมมาบอกว่า บันอย่าไปถ่ายกับเจมาก เดี๋ยวมีคนหึง ผมก็เลยจุกเข้าไปอีก ผมแสดงความยินดีกับเธอตั้งแต่ 10 โมงจนถึง บ่าย 3 แล้วแฟนผมก็หายไปกับตากล้อง ผมก็คิดว่าคงได้เวลากลับแล้วเลยบอกเพื่อนคนที่สนิดว่าขอกลับก่อนนะฝากบอก เจ ด้วยขอให้มีความสุขกลับก่อนนะ แล้วผมก็กลับมาถึงห้อง ผมกลับมาทบทวนเรื่องที่ผ่านมา เธอหลอกให้ผมรอ มา 1 ปี ทั้งๆที่ผมก็รออย่างมีความหวัง และเวลาก็เย็น 18.15 น. ผมจำเวลานี้ได้ แฟนผมโทรมา คุยและขอโทษที่หลอกกันมาตลอดไม่คิดว่าเรื่องจะเป็นแบบนี้พยายามจะพูดความจริงแต่ไม่กล้า และเธอก็ขอโทษออกมา (ผมเริ่มน้ำตาไหล)เธอก็ขอโทษหลายๆครั้งผมก็ได้แต่พูดว่า ไม่เป็นไร เธอก็ขอโทษเรื่องแฟนเธอว่าแฟนเธอเสียมารยาท ทำไมไปพูดกับผมแบบนั้น ผมก็เลยพูดไปว่า ไม่เป็นไรนะ ไม่เป็นไร ถ้าเป็นบันก็ทำเหมือนกัน เธอขอให้ยกโทษให้เธอ และขออโหสิกรรมให้เธอ ผมน้ำตาไหลออกมากกว่าเดิม (ในใจแค้นเจ็บปวดที่สุด) แต่ผมก็ได้พูดออกไป ว่า ผมอโหสิให้นะ ไม่เป็นไรนะสบายใจได้แล้ว เธอก็พูดว่า ขอบคุณมากขอบคุณจริงๆแล้วก็วางสาย ผมก็ร้องไห้ออกมาเต็มที่ ในใจก็พูดรอยๆออกมาขอให้รักกันนานๆนะ แล้วผมก็ร้องไห้จนหลับ

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ผ่านมาแล้ว ผมก็ไม่ค่อยรู้หรอกว่าตอนนี้เธอเป็นไงบ้าง
เธอก็ยังพูดกับเพื่อนของเธอว่า ทุกๆครั้งที่เลิกกับแฟนไม่ว่าคนไหนก็ตามมักจะคิดถึงผม แต่ที่เขาไม่เลือกผมเพราะว่าผมไม่มีอนาคตทุกอย่างผมดีทุกอย่างที่กว่าทุกคนที่เธอคบมา แต่นานๆเธอจะเฟรสหรือไลน์ข้อความมาถามว่าเป็นไงบ้าง แต่ก็คุยกันไม่นาน นานๆจะพิมพ์คุยกันที่ และเธอก็ยังขอโทษเรื่องที่ผ่านมาเหมือนเดิม

 

หัวอกเดียวกันครับ อโหสิกรรมทั้งน้ำตา เเฟนผมก็ เลิกกับผม เเละไปคบกับคนที่เด็กกว่า ทั้งๆที่บอกว่าอยากอยู่คนเดียยว ถามว่าเเค้นมั๊ยก็เเค้นครับ เเต่ยิ่งเเค้นมันก็ยิ่งย้ำ ยิ้งช้ำ คิดไปคิดมา คงจะเป็นกรรมของเรา ขอใช้ให้หมดๆๆไป ใจมันก็เลิกเเค้น กลับขอบคุณเสียอีก "เออ เธอผู้นี้เป็นผู้ทำให้เราได้ใช้กรรม กรรมเราจะได้เบาบางลง หมดลง "
ก็เลย อโหสิให้เธอไป ทุกวันนนี้ก็คิดครับ เเต่ไม่มาก ความเเค้นยังมีอยู่เเต่เบาบางเพราะเเค้นทีไร ใจมันก็ บอกเเต่ว่า "คงจะเป็นกรรมของเรา ขอใช้ให้หมดๆๆไป"เเค้นได้เเปปเดียว ใจมันก็เลิกเเค้นครับ
ถ้าเป็นบางคน คงจะเกิดความอาฆาตเเค้นอย่างรุน เนื่องจากความรักมีอาณุภาพมาก

 

ให้อภัย ใจย่อมเป็นสุข อโหสิกรรมต่อกัน ดีแล้วครับ คิดช่ะว่า อย่างน้อย...ถึงเราไม่ชนะใจเขา แต่เราก็เอาชนะใจตัวเองได้ ด้วยความซื่อสัตย์ จริงใจ ที่คุณทำเพื่อคนๆ นึงได้ ถึงแม้...รักครั้งนี้ คุณอาจจะไม่สมหวัง แต่ผมเชื่อว่า สักวัน คุณจะต้องพบคนที่ใช่ คนที่เกิดมาเพื่อเรา คนที่พร้อมจะเดินเคียงข้างคุณ ในเส้นทางของชีวิตคู่ เขาคนนั้นอาจจะกำลังรอคุณอยู่ ที่ใดสักแห่ง ผมขอเป็นกำลังใจให้ นะครับ ขอให้คุณได้พบรักแท้ในเร็ววัน

ความรัก นั้นเป็นสิ่งที่สวยงามเสมอ การแก้แค้น... ไม่เคยทำให้อะไรดีขึ้น ไม่มีฝ่ายใดชนะ จะมีแต่แพ้กับแพ้
อยากบอกว่า... ใจคุณน่านับถือมากๆ ขออนุโมทนาในธรรมทานด้วยนะครับ ^^

 

ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์ ไม่ใช่แค่เราที่ต้องเผชิญ ยังมีคนอีกหมื่นแสนล้านคนทั่วโลกที่ประสบกับปัญหานี้ ขนาดตัวเราเองผ่านมา ปิดกั้นตัวเอง ไม่คิดจะเปิดใจยอมรับใครเข้ามา ยังต้องเจอ ถือเป็นบทเรียนและประสบการณ์ชีวิต มันแสดงให้เห็นว่า ไม่มีอะไรเที่ยงแท้และจีรังยั่งยืน ไม่สามารถไปบังคับบัญชา แสดงความเป็นเจ้าของอะไรบนโลกนี้ได้เลย

ถ้ารักแบบยึดติดมักให้ทุกข์ให้โทษเพราะความหวงแหน และทุกข์นั้นจะยิ่งบีบรัดจนเราดิ้นไม่หลุด แทบขาดใจตายไป แต่หากรักกันอย่างพรหมวิหาร 4 เราจะไม่ทุกข์มาก เพราะเตรียมใจเอาไว้แล้วว่าจะต้องตาย ไม่สามารถรื้อขนอะไรติดตัวไปได้เลยแม้แต่ร่างกายของเรา ปรารถนาหนึ่งเดียวหวังให้คนที่เรารักมีความสุข หากรักเขาจริง ความอาฆาตแค้นพยาบาทจะไม่มีติดค้างอยู่ในใจ อาจจะมีแวบๆขึ้นมาบ้าง ต่อให้ความรู้สึกข้างในอยากโกรธเกลียดแค่ไหน ความเกลียดนั้นก็สลายตัวลงไปได้เพราะคำว่า รัก คำเดียว

รักแบบปรารถนาดีจะไม่เป็นทุกข์ รักเพียงเพื่อหวังให้เขาเป็นสุข แล้วสุขนั้นย่อมย้อนคืนมาหาเจ้าของกระทู้แน่นอนค่ะ

กัมมุนา วัตติ โลโก สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม

 

ครับ บางครั้ังความรักมากก็ยิ่งแค้นมาก ของผมเคยเจอเหมือนกันครับแนวเดียวกัน 2 คนเลย คนแรก ไปหาผู้ชายรวย ๆ ตอนคบกันก็มาบอกว่าเพื่อนเขาที่บ้าน ตจว.บ้านเกิดเขา ได้แฟนเป็นกำนัน เอาเงินมาสร้างบ้านให้พ่อแม่อยู่ ส่วนเพื่อนอีกคน พ่อแม่จับให้คบกัน บอกว่าอยู่ไปอยู่มาก็เดี๋ยวรักกัน ผมเคยถามเขาเหมือนกันว่า จะทำแบบเพื่อนไหม ปากบอกว่าไม่ครับ สุดท้าย ก็เป็นเหมือนกัน ก็เลิกกันไป ส่วนอีกคน คบกันที่ที่ทำงาน คบกันไปคบกันมา คนทั้งโรงงานรู้จักเปิดตัวเลยครับ แต่คนไม่ค่อยชอบที่ผมคบกับเขา เพราะดูแล้วว่าผมจะไม่ทันในเล่ห์เขา ผมก็รองคบดู ได้ไม่ถึงปี ครับ ต้องเลิก แอบจับได้ว่าไป ตปท.กับ น้องชายของประธานบริษัท คนนี้สุดยอดเสือผู้ ญ มีลูกโตเป็นวัยรุ่น แล้ว มากเมียครับ เสียความรู้สึกเต็ม ๆ นั่งใน office เดียวกันด้วย แอบไปจับได้ตอนความรู้สึกแปลก ๆ บอกไปกับญาติโทรไปตอนจะขึ้นเครื่องบอกอยู่กับญาติ แต่ไม่ได้ยินเสียงสักคนเลย ตอนกลับมาบอกเลิก แอบเชคเมลล์เห็นส่งมาจากน้องชายผู้บริหาร คิดถึงนะจ้ะ ถ่ายรูปส่งมา ผมโทรไปถอนหงอกเลยครับ สุดท้ายก็มีลูกด้วยกัน แถมจัดงานแต่งด้วย นึกในใจ ช่างกล้า กี่เมียกี่คนแล้ว
สุดท้ายทำใจได้ก็ปล่อยไป ไม่ได้สนใจ ครับ เลยตั้งใจทำงานเพลิน ๆ ไป สุดท้ายชีก็ออกไปจากบริษัท คนหลังนี่ พี่ร่วมงานแถมเพื่อนเขา สมรู้ร่วมคิดกันรู้ว่าคบกันแต่ไม่บอกผมสักคำ พูดคำเดียวว่า พี่รู้แต่พี่พูดไม่ได้ เซ็งครับบบ ประมาณนี้ครับ

 

สู้ๆครับ สักวันคุณต้องเจอคนที่ดี

 

ผมก็ปล่อยวางแล้วครับ แต่บางครั้งเวลาเขาเลิกกัน ผมก็จะรู้จากเพื่อนเขาครับ สิ่งที่เขาต้องการอนาคต จากผู้ชายที่เขาเลือกก็กลับกลายเป็นอยู่กับเขาไม่ได้ซักคน ล่าสุด สิ่งที่ผมเคยเจ็บปวดที่เขาทำกับผมว่าตอนนี้เขารับสิ่งที่เขาได้ทำกับผมแล้วเหมือนกันครับ เพราะผมคิดถึงเลยแว๊วๆไปดูที่เฟรสของเธอ แต่ไม่ได้เข้าไปดูบ่อยนะครับถ้าคิดถึงก็เข้าไปดู แต่ก็ไม่รับแอดอะไรกันครับ

 

การอโหสิจริงๆ ต้องไม่มีน้ำตา จะมีก็แต่ ความเข้าใจ

 

ก็เข้าใจทั้ง น้ำตาไงครับ ไม่ให้มีน้ำตาได้ไง มันเจ็บจี๊ดด

 

ธรรมดาบุคคลเมื่อพบกับสิงห์สาราสัตว์ย่อมสามารถจำแนกได้ในทันทีหรือไม่ช้าว่าเขาจะทำร้ายหรือเป็นอันตรายแก่เราหากเรายังไม่พาตนปลีกหลีกไปเสียโดยเร็ว แต่มนุษย์นั้น อันตรายยิ่งกว่า ตรงที่เเม้รู้หน้าเห็นกันทุกวันก็ไม่อาจทราบใจของเขาเลยว่าประสงค์ดีหรือร้ายประการใด.....ท่านจขกท. ก็เป็นผู้หนึ่งที่ไม่ใช่ผู้วิเศษสามารถรู้วาระจิตของคนอื่น จึงได้เข้าถึงสภาพดังที่เล่ามา...เพราะคาดหมายไว้โดยแน่นอนว่า หญิงที่ตนอยู่ร่วมหอเดียวกันจะมีใจมั่นคงแก่ตนดุจเสาเขื่อนฉะนั้นโดยไม่เฉลียวใจเลยว่าเธอมีแต่กายเท่านั้นอยู้ใกล้ ส่วนใจนั้นแบ่งภาคไปที่อื่นได้หลายภาคราวอวตารของพระนารายณ์นั่นเทียว...

ก็แต่ว่าการที่ท่านต้องอกหักรักคุดด้วยอาการต่างๆนั้น ท่านพึงทราบว่าย่อม"มีมาแต่เหตุ" ที่สมควร หาได้เกิดเองเพราะเฮ็งซวย ฟลุคหรือฟ้าบัาดาลอย่างที่คนเขลามืดบอดพาลนึกคิดเอาเองไม่...หากท่านจขกท. เป็นชาวลัทธินอกศาสนาพุทธ..ก็พึงทำความเข้าใจในกฏธรรมชาติที่"มีจริง"และค้นพบโดยพระพุทธเจ้าผู้ทรงพ้นแล้วจากการหลอกลวงใครๆทั้งในที่ลับแลที่แจ้ง...จึงทรงนำมาตรัสสอนว่า..."สิ่งทั้งปวงย่อมไหลมาแต่เหตุ"เสมอ...

ดังนั้น ท่านพึงทราบความจริงในธรรมชาติว่าการถูกหญิงหลอกลวงนั้น หาได้เกิดเพราะฟลุคหรือเทพบันดาลไม่ แต่มีเหตุจากบาปกรรมที่ท่านนั่นเองเคยก่อไว้ในทำนองเดียวกันกับที่หญิงคนนี้..หรือหญิงอื่นๆในอดีต ทำแก่ท่าน แม้กรรมเหล่านั้นท่านจะได้ทำไว้เมื่อแสนโกฏิกัปป์ที่ผ่านมา..และ.. ท่านก็ลืมไปแล้ว
..แต่กรรมนั้นไม่ลืมท่านเลย และ....จะตามคอยส่งผลให้ท่านได้รับ เมื่อได้เหตุปัจจัยที่เหมาะสม.. บัดนี้ เหตุปัจจัยใหม่ที่เหมาะสม ได้มีแล้วด้วยความไม่แยบคายของท่านที่ไม่พิจารณาเลือกคบคนที่มีศีลธรรมในสันดาน บาปจึงได้ช่องสบโอกาส ทำให้ท่านเข้าถึงทุกข์รำพันโศกดังที่ท่านพรรณามานั้น..

ท่านควรจะยุติการเสียน้ำตาเพราะการพ้นไปจากหญิงมีใจโลเล คนนี้เสีย ท่านควรแต่จะปลาบปลื้มปิติที่พ้นจากคนพาลผู้ร่าเริงด้วยบาปกรรมอันน่าละอาย ที่ไม่เป็นคุณแก่ท่านในที่หรือกาลใหนๆเหมือนท่านนอนกอดงูเห่าที่จะฆ่าทำลายท่านให้ย่อยยับไปได้ตลเดเวลา แต่เดี๋ยวนี้ ท่านได้พาตนหลีกห่างไปเสีย ย่อมได้ความปลอดภัยคืนมา...บุคคลผู้พ้นความฉิบหายในเบื้องหน้า ย่อมร่าเริงดีใจฉันใด ท่านควรแต่จะยังใจให้ร่าเริงฉันนั้น...

ความก่นโศก เศร้าสลดใจที่ท่านยังไม่ละทิ้ง และการกระตือรือร้นที่จะเข้าเฟสเพื่อเช็คความเคลื่อนไหวของเขานั้น เป็นแต่ความเสียเวลาเปล่า..ทั้งเป็นได้แต่ทางมาของความไม่สวัสดีแก่ตนเท่านั้น..สิ่งเหล่านี้เกิดจากอำนาจตัณหาที่ผูกท่านไว้ให้เสน่หาแม้แก่คนที่ไม่มีความซื่อตรง ไม่ใช่เฉพาะในชาตินี้หรอกที่ท่านเข้าถึงฐานะเช่นนี้ แต่ได้สั่งสมอุปนิสสัยที่จะติดข้องในลัษณะนี้มานานนับชาติไม่ถ้วนในสังสารวัฏ เขาจึงมีกำลังมาก มีอานุภาพน่าอัศจรรย์ได้เช่นนี้

ท่านจขกท. เป็นบุรุษ ย่อมได้กำเนิดในฐานะด้วยบุญอันเข้มแข็ง พึงสลัดความอ่อนแอลงเสีย มาตรว่ามารดาบิดาเสียชีวิต การหลั่งน้ำตาของท่านย่อมไม่มีใครตำหนิเลย แต่การร้องไห้อาลัยหญิงหลายใจนั้น แม้ผู้ไม่รู้หากทราบเข้า ที่เขาจะสรรเสริญท่านย่อมไม่มีเลย...หันมารักตนเองให้มากเถิด ไม่มีใครรักเราเท่าตนเองหรอก นี่เป็นความจริงในโลก เมื่อท่านอโหสิกรรมแก่เขาแล้วก็พึงปิดทวารของท่าน มิให้เรื่องราวของหญิงนั้นทั้งในอดีต อนาคตแลปัจจุบันเข้ามาวุ่นวายในจิตของตนอีก ไม่เช่นนั้นความโศกขอวท่านจะไม่มีโอกาสสร่างบรรเทาเลย..

การพ้นจากพาลชนย่อมเป็นมงคลแก่ชีวิต ท่านกำลังได้มงคลนั้นแล้ว พึงขวนขวายพาตนไปทำบุญ เจริญศีลของตนให้มั่นคง ย่อมเพิ่มพูนมงคลแก่ตนให้พบแต่ความเกษมสวัสดีในที่ทุกสถานในกาลทุกเมื่อทีเดียว..เมื่อตนมีมงคลเช่นนั้น แม้การจะได้เสพส้องกับคนดีมีศีลย่อมมีได้ในภายหน้า เพราะคนดีย่อมคบคนดี คนเลวย่อมคบคนเลว ด้วยความเสมอกันแห่งธาตุนั่นเอง..เมื่อจะคบใครก็ให้ตรวจความมีศีลของเขา หากเขายังล่วงศีลมีการโกหกดื่มเหล้าอยู่ สิ่งชั่วอื่นๆที่เขาจะทำไม่ได้ย่อมไม่มีเลย..

เป็นกำลังใจให้ท่านพ้นความทุกข์โศกโดยเร็วครับ

 

ขอบคุณท่านด้านบนครับเหมือนพระมาเปิดทางให้ ผมก็ปฏิบัติธรรมแล้วครับสวดมนต์นั้งสมาธิ แต่ก็พยายามทำทุกวัน ก็อาจจะใช่ครับที่มีพลังหรือความผูกพันธ์บางอย่างที่ทำให้ผมไม่เลิกคิดถึงเขาซะที แต่การที่ผมเข้าไปดูเฟรสเพราะคิดถึงนั้น หรือครั้งนึงเคยเป็นแฟนกันนั้น มันทำให้ผมคิดว่า สิ่งที่ผมเห็นกับคำพูดและการกระทำของแฟนเก่าคนนี้ของผมมันไม่ได้เป็นเหมือนที่เขาหวังไว้ เขาถูกกระทำและถูกคนอื่นทำร้ายในจิตใจเหมือนที่เขาทำกับผม แต่อาจจะโดนคนละแบบ จนตอนนี้เธอก็ได้เปลี่ยนศาสนาไปเป็นคริสเตียน ผมก็ไม่ได้คิดอะไรมากเหมือนแต่ก่อนครับ ปล่อยวางแล้วจากเมื่อก่อนเข้าดูแทบทุกวันแต่เดียวนี้ 1-3 เดือนจะเข้าดูซะทีนึง บางครั้งก็ไม่ได้อยากเขาไปดูแต่เหมือนบางอย่างต้องพาให้เข้าไปดูและการที่ผมเข้าไปดูทุกครั้งก็มักจากการมีรักใหม่ของเธอและมีอะไรให้ผมต้องเข้าไปดูอีกคราวนี้ก็เป็นการเจ็บปวดที่เธอต้องถูกคนอื่นทิ้ง และก็ร้องไห้ ผมก็ไม่รู้นะครับว่าทำไมต้องไปดูแต่ก็ไม่เคยแอดกันเป็นเพื่อนแค่ข้อความมาถามความสุข บางครั้งผมก็รู้สึกเขาอยากจะกลับมา แต่อีกใจผมก็คิดว่าไม่เอาแล้วพอแล้วเหมือนพอเธอจะเข้ามาผมจะ มีคำพูดที่เบียดให้เธอออกไป ทั้งๆที่ใจเราก็ไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น ผมก็ยังนั้งสมาธิสวดมนต์แผ่เมตตาอยู่แทบจะทุกวันครับ

 

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=CZ30slaBV4c]โชคดีเถอะโยม.wmv - YouTube[/ame]

 

หากเรานั้นยังทุกข์ยังเจ็บทุกทีที่นึกถึง ก็แย่ และยิ่งแย่กว่าหากยามที่สิ้นลมจิตจะผูกมัดเราไว่ไม่แตกต่างจากวิญญาณอาฆาต ไม่ใช่เรื่องดี
อโหสิกรรม คือการเข้าใจ และยอมรับสภาพ และยินดีที่เขาได้ดีมีความสุข
คำว่าอโหสิจึงไม่ใช่สิ่งที่กันง่ายๆจริงๆ เพราะการอโหสิจะสมบูรณ์ได้ ต้องปล่อยวางจากความทุกข์นั้นๆได้ก่อน อโหสิ คือ เลิก จบกัน หมดเวรต่อกัน หากแต่เรายังคอยนึกถึงและเสียใจ กรรมระหว่างกันนั้นก็ยังไม่จบสิ้น ก๋ต้องจองเวรกันต่อไป ทุกชาติ

 

ลองใช้วิธีเราไหมคะ อันนี้คือที่ทำแล้วได้ผลแล้ว แต่ยังเอาจิตไปให้ค่าเลยยังไม่สมบูรณ์
ทำแล้วจิตจะโล่งเบาสบาย และพยายามอย่าไปส่องเฟส รักษาอารมณ์ใจนั้นไว้ค่ะ
ทำแล้วได้ผลแล้ว แต่ไปให้ค่า ไปแอบส่องเฟสเขา แล้วเก็บมาคิด เชื้อเลยยังไม่หมดค่ะ สู้ๆ
เห็นผลจริงๆค่ะ

------------------------

เมื่อวานลองแล้วได้ผลนะคะ ทำบุญในเว็บพลังจิตนี้แหละค่ะ
รวมทั้ง ใส่บาตร สวดมนต์ ไหว้พระ นั่งสมาธิ อะไรหลายๆอย่าง ปล่อยปลา
แล้วไปกรวดน้ำ เชิญพระแม่ธรณี เทพพรหมท่านอื่นเป็นสักขีพยาน
กรวดน้ำอุทิศให้เจ้ากรรมนายเวร เทพเทวดาประจำตัวเรา เทพเทวดาประจำตัวเขา
บอกชื่อ-นามสกุลเขา แล้วบอกให้กายทิพย์ของเขามารับบุญไป
แล้วกล่าวว่า ขอให้อโหสิกรรมซึ่งกันและกัน ขอให้ขาดจากกันในชาตินี้
ขอให้ความผูกพันใดๆสลายตัวไป หากเกิดภพใดชาติใดที่จะต้องเกิดมา
แล้วต้องมาทำให้ทุกข์ใจ ผิดหวัง ทำร้ายกัน ขอให้ไม่ได้พบเจอกัน
แต่หากชาติใดภพใด เกิดมาแล้วมาร่วมกันสร้างคุณงามความดี
มาร่วมกันสร้างบุญกุศล เป็นกัลยาณมิตรกัน หรือมีบุญพอให้ได้ครองคู่กัน
ก็ขอให้ได้ครองคู่กันอย่างราบรื่นและสวยงามค่ะ

ตั้งแต่กรวดน้ำมา หายเป็นปลิดทิ้งเลยค่ะ ลืมเกือบหมด นึกบ้าง แต่ไม่อาลัยอาวรณ์
รู้สึกว่าขาดจากกันจริงๆ

**อาจจะได้เจอ หรือไม่ได้เจอกันอีกก็ไม่รู้นะคะ แต่คิดว่าอนาคตชาติ
ตัวเราเองก็จำไม่ได้อยู่ดี ก็เลยอธิษฐานไปแบบนั้นค่ะ ขาดจริง ความผูกพันจบเลยค่ะ**

 

ขอบคุณมากครับที่แนะนำครับ

 

เมื่อใดที่เราเกิดความรู้สึกขาดหาย ย่อมต้องการแสวงหาบางสิ่งเพื่อทดแทนเติมเต็มความพร่องนั้นให้บริบูรณ์
มันเป็นกฎทางธรรมชาติของการสืบเผ่าพันธ์ ซึ่งน้อยคนนักจะข้ามผ่านสัญชาติญาณการดำรงค์ชีวิตในสังคมที่เต็มไปด้วยสิ่งเร้า รอคอยการตอบสนองเพื่อเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง!

บางทีเราอาจเคยมีความคิดเข้าข้างตนเองและหลอกตัวเองอยู่เสมอว่า เขาหรือเธอคนนั้นยังไม่ใช่ เป็นเพียงการเดินทางมาพบเพื่อลาจาก!ซึ่งเราก็มิอาจฝืนหรือเปลี่ยนแปลงอะไรได้เลย แต่เชื่อไหมว่าทุกครั้งที่เรายังพบกันอยู่ ฉันไม่อาจลืมอดีตได้เลย ความทรงจำที่แสนปวดร้าวเป็นเหมือนดั่งรอยแผลเป็นฝังแน่นอยู่ในจิต

หากความรักคือการให้ ฉันคงทำใจปล่อยให้เธอเดินจากไปตามทางที่เธอเลือกแล้ว

หากความรักคือการให้ ฉันขออวยชัยให้เธอจากไปมีความสุขกับเขา

หากความรักคือการให้ ฉันพร้อมอภัยยกโทษให้เธอเสมอ

หากความรักคือการให้ ฉันจะไม่เรียกร้องสิ่งใดให้เธอเศร้าเสียใจหรอกหนา

หากความรักคือการให้ จากนี้ต่อไปฉันขอให้เธอมั่นใจว่ารักเรานั้นถึงจุดจบสิ้นภพสิ้นชาติกันเสียที!

จะมีแสงสว่างใดอีกหรือที่จะยิ่งใหญ่เสมอด้วยแสงสว่างทางปัญญา ความรักที่เป็นความต้องการเพื่อให้ได้มาครอบครองนั้น บัณฑิตกล่าวว่ามันเป็นความรักของคนโง่ จะเป็นความรักที่ประเสริฐและยิ่งใหญ่อะไร ในเมื่อรู้ว่าสักวันหนึ่งชีพเราต้องสลายตายจากกันอยู่ดี

ดูก่อนเจ้ามารแห่งความรัก เจ้านั้นเกิดมาจากความกำหนัดยินดีพอใจหลงใหลของเรา บัดนี้เรารู้จักเจ้าเสียแล้ว เจ้าจะทำความเศร้าโศกเสียใจร้องไห้อาลัยให้เราไม่ได้อีกต่อไป นับแต่นี้เราจะเจริญเมตตาภาวนาแผ่ความรักความปรารถนาดีอันยิ่งใหญ่ไปให้ ให้ถึงคนที่ฉันรัก ให้ถึงคนที่ฉันหลง หลงใหลมานานแสนนาน ให้ถึงคนที่มีกรรมร่วมกันกับฉัน ให้ถึงผองเพื่อนสรรพสัตว์ทุกหมู่ผู้ร่วมเกิดแก่เจ็บตาย ขอให้ท่านจงได้รับ ขอให้ท่านจงอโหสิหยุดจองเวรเข่นฆ่า จองล้างจองผลาญพยาบาทเบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย

จากนี้ต่อไปน้ำตาแห่งความเร้าร้อนจะเหือดแห้งหายไป คงเหลือไว้แต่น้ำตาของปีติเอิบอิ่มในจิตใจ จะปรากฎแทนที่บนใบหน้า

เป็นหยาดน้ำตาที่แสนสงบ

เป็นหยาดน้ำตาที่แสนเย็น

เป็นหยาดน้ำตาที่แสนสุข

เป็นหยาดน้ำตาที่แสนงดงาม

แด่เธอตลอดไป

รักนิรันดร์!!

^_^

 

พึ่งอกหักมา โดนหลอกมา 2 ปี ผู้ชายคบซ้อน พึ่งจะรู้ความจริงไม่กี่วันนี้เอง ช็อกมาก ไม่คิดจะโดนหลอกมากมายขนาดนี้ แต่ก้อให้อภัย รู้สึกโล่ง จบด้วยดี ก้อมีบ้างที่คิดถึงสิ่งที่จะทำร่วมกัน เป็นบางอารมณ์ที่ฟุ้งซ่าน

 

อโหสิแล้ว เวลานึกถึงต้องมีความสุขนะครับเพราะถือว่าความโกรธ หรือความรู้สึกไม่ดีต่างๆนั้นถูกยกเลิกไปแล้ว สักวันธรรมจะเยียวยาผู้รักษาครับ ผมก้เคยเป็น แทบเป็นบ้าเลย ปีกว่าแน่ะกว่าจะเรียกว่าอโหสิจริงๆ เพราะตอนนี้รู้แล้วว่าเขาไปมีความสุขก้พลอยยินดีไปด้วย จากเมือก่อน ก้อโหสิเหมือนกันแต่ยังหวังว่าสักวันกรรมจะตามสนองเธอมั่ง เป็นการอโหสิแค่ปากจริง ๆ -,.-

 

อ่านแล้วเศร้า ขออย่าให้เกิดกับเราเลย .........

 

กรรมบันดาล...T^T คิดเสียว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับเราคือกรรมที่เราต้องชดใช้ จะทำให้รู้สึกดีขึ้นค่ะ เพราะกรรม จึงไม่จำเป็นต้องไปคิดแค้น เพราะกรรม จึงยอมอภัย .
...ผ่านมาก็ให้ผ่านไป ...ดีกว่าผ่านมาแล้วยังไม่ยอมผ่านไป ยังคงไปๆมาๆให้ปวดใจเล่น..(เจ็บเพียงครั้งเดียว แม้มาก แต่ยังดีกว่า เจ็บน้อยๆ แต่บ่อย และนานนนนน)อันนี้ยืมสำนวนลิเกมาใช้ค่ะ