โกงภาษี เป็นบาปมั้ยค่ะ

คนที่โกงภาษี ร้านค้า กิจการใหญ่ โกงภาษี เห็นเค้ารวยมากมาย มีความสุข อยากจะทราบว่าโกงภาษี ถือว่าบาปมั้ยค่ะ

 

จิตขี้โกงนั้นจะพาไปดินแดนที่สมควรกับจิตขี้โกง แน่นอนว่าไม่สุขสบายแน่หลัวตาย
ส่วนผลกรรมในชาติปัจจุบันคือ เมื่อโกงภาษีหรือโกงอะไรก็ตาม มันมีผล เผลอโดนจับได้ โดนดำเนินคดีเมื่อไร ก็ได้รับทุกข์สาหัสเมื่อนั้น ชีวิตที่โกงทรัพย์มา แม้จะมีทรัพย์มากแต่จะหาความสุขในชีวิตไม่ได้เลย

 

หนี้แผ่นดิน รับรองว่า กรรมให้ชดใช้แน่นอน แต่จะมาให้รูปแบบอื่นให้เราเสียทรัพย์

 

จิตเมื่อคิดว่าโกงหรือหลีกเลี่ยงภาษี ก็คือเริ่มด้วยใจที่ผิดศีลข้องสองและข้อสี่ และตามด้วยการกระทำลงไปก็ผิดที่กายกรรมและตามด้วยวจีกรรม จึงเท่ากับได้สร้างสิ่งที่เป็นผลลบและปล่อยออกไปเป็นบาป เมื่อกระแสแห่งการหมุนเวียนของพลังงารที่เราปล่อยออกไปเป็นลบคือบาป หมุนวนกลับมาที่ตัวผู้ทำอีกครั้งทำให้ผลที่เกิดมากระทบในแง่ลบก็คือความไม่ดีเกิดขึ้นกับผู้กระทำนั่นเอง

 

ดิฉันเห็นเขาโกงกันทุกร้าน คนที่ไม่โกงคือคนจนเพราะไม่มีให้โกง อาชีพที่น่าจะทำบาปนี้อยู่เรื่อยคือรับทำบัญชี ประเทศไทยไม่มีใครไม่เลี่ยงภาษี (ถ้าใช้คำว่าเลี่ยงภาษีมันจะดูไม่บาปนะค่ะ)

 

อาชีพชวนสวน น่าจะดีที่สุด เพราะไม่เคยเลี่ยงภาษีค่ะ

 

เลี่ยงภาษีถือว่าเป็นการลักทรัพย์แบบหนึ่งในอวหาร 25 แบบ

http://www.palapanyo.com/files/tpd/fcontent.php?f=Tripitaka-Attakata/02/src/020109.txt

 

ดิฉันเชื่อว่าผู้ใดโกงเงินแผ่นดินย่อมไม่เจริญ

 

บาปหนัก โกงเงินแผ่นดินเลยนะนั่น

 

โกงแล้วรวย ก็เลยไม่เชื่อเรื่องบาปบุญ นรกสวรรค์ ความจนเป็นทุกข์ หนทางแห่งความดับทุกข์ก็คือ ทำยังไงก็ได้ให้รวย จะได้หมดทุกข์ นี่คือ ตรรกะของคนโกง

ทำอะไรตรงไปตรงมา กำไรน้อย โอกาสรวยแทบไม่มี ก็เลยต้องโกง โกงแล้วรวยเป็นความสุข โกงแล้วถ้าถูกจับได้เป็นความผิด โกงไม่สำเร็จก็เป็นทุกข์

 

เป็นครับ

เงินหลวง เงินแผ่นดิน เงินวัด เงินส่วนรวม ควรระวังอย่างยิ่ง ห้ามโกงเด็ดขาด

 

จากประสบการณ์ส่วนตัวในอดีตที่ผ่านมา
เป็นพนักงานบัญชีให้ธุรกิจหนึ่ง เจ้านายขอร้องให้ทำบัญชีเลี่ยงภาษีให้ธุรกิจของเขา ในตอนนั้นยังศึกษาธรรมะไม่ลึกซึ้ง ตัดสินใจช่วยกิจการไปเพราะกลัวตัวเองตกงานไม่มีเงินให้ทางบ้านด้วย ทำไปเกือบปียังไม่รู้ว่าเป็นบาปร้อน จนได้มาทำงานที่ใหม่เป็นบริษัทที่เสียภาษีถูกต้องตามระบบ วิบากเดิมส่งผลให้ต้องรับผิดชอบงานหนักกว่าผู้อื่นอยู่หลายปี ถูกกดขี่เอาเปรียบด้านการงานตลอด นอกจากนี้ยังหลุดเข้าวงจรหนี้สินอีกหลายแสนจนทุกวันนี้ยังมีปัญห่หนี้สินอยู่ บอกกล่าวบางท่านอาจจะคิดว่าคนละเรื่องไม่เกี่ยวข้องกัน แต่ส่วนตัวแล้วมั่นใจว่าโชคดีที่ได้รับกรรมในช่วงที่ยังทีชีวิตอยู่ ขอทำทานศีลภาวนาต่อบุญชดใช้บาปกรรมเก่า ไม่ก่อบาปกรรมใหม่เพิ่ม กรรมบางอย่างเกิดจากการตัดสินใจผิดเพียงชั่วคร๊่ไม่กี่นาทีแต่ต้องมารับกรรมเป็นสิบปีช่างไม่คุ้มกันเลย

 

ผมระวังมากเรื่อง เงิน หรือ ทรัพย์สิน พวกนี้ แต่ก็อาจพลั้งพลาดได้

ผมใช้วิธี ทำบุญชำระ หนี้สงฆ์

ทำบุญในมูลนิธิ ที่เป็นของหลวง

 

อ่านแล้วคล้ายๆกับเพื่อนดิฉันเลยค่ะ เขาทำไปเพราะความไม่รู้เพิ่งจบ พอย้ายที่ใหม่ก็ถูกบังคับให้ทำอีก ลักษณะเดียวกันคือกลัวตกงาน (แต่ก็ไม่ยอมรับสินบน เพื่อนเอาไปแทน) เขาบ่นงานหนักงานเหนื่อย แต่ไม่เหลือเงิน ฯลฯ หลังๆรู้ว่าเขาสะดุดเรื่องเงินมากๆ จนหงุดหงิด นิสัยหลายอย่างก็เปลี่ยนไปมาก
แต่บริษัทกับรวยเอาๆ ถ้าบอกชื่อคนคงรู้จักกัน

 

บาปคะ มีผลทางใจในหาวิธีการโกง ทำให้เรามีปัญหาเกี่ยวกับเรื่องทรัพย์สินเงินทอง
และสภาวะทางการเงิน

เจ้าหน้ารัฐทุจริตเอาเงินของรัฐเข้ากระเป๋าตนเอง ไปใช้ประโยชน์ส่วนตน ตายไปตกนรก


คนที่โกงภาษีจ่ายไม่เต็มเม็ดเต็มหน่วย และคิดว่าเป็นเงินของตนเองหาได้
แต่ก็ผิดกฏกติการะเบึยบสังคม มีเจตนาโกงแอบแฝงซ่อนเล้นอยู่ ก็ย่อมที่จะหาวิธี
ทุจริต และคิดว่าไม่เป็นไร เพราะเป็นเงินของตัวเอง หลายคนก็พลอยคิดว่า
ไม่บาปไงคะ

ถ้าผู้บัญชีไม่รู้เห็นเป็นใจด้วยทำไปตามหน้าที่ ไม่มีเจตนาก็ไม่บาปคะ แต่ถ้า
มีส่วนรู้เห็นและทำตามเจ้าของกิจการ ก็มีส่วนร่วมในบาปนั้นด้วย แต่มีนะคะ
เจ้าของกิจการไม่มีความรู้เรื่องนี้ ผู้ทำบัญชีรู้ระเบียบกฎหมาย หาทางหลีกเลี่ยงให้
ก็มีคะ ก็อยู่ที่ผู้เสียภาษีอีกละคะ ดูกันที่เจตนาคะ

แต่ก่อนก็เป็นผู้ทำบัญชี ตอนนี้ไม่ได้ทำอะไร ก็คิดว่าจะกลับไปทำ
อีกดีไหม ก็ลังเลคะ กลัวว่า......ถ้าเราไม่ยอมร่วมด้วย
ไม่มีใครจ้างคะ เพราะไม่ยอมทำแน่นอน รู้บาปแล้ว ใจคงรับไม่ได้
ทำอย่างอืนดีกว่าคะ ถึงแม้เงินจะน้อยกว่า เป็นสัมมาอาชีโวคะ

อยู่ที่การตั้งเจตนาคะ ตั้งเจตนาอะไรไว้ให้เจอสิ่งนั้นคะ

ไม่ใช่อาชีพทำบัญชีเป็นอาชีพที่ไม่สุจริตนะ แต่มีโอกาสเสี่ยงสูง
โชคดีไปถ้าไปเจอเจ้าของกิจการที่ไม่โกงภาษี

แต่ถ้าผู้ทำบัญชีทุกคนไม่มีใครยอมร่วมมือด้วย การโกงภาษีก็คงไม่ค่อยมี


เขาถึงบอกว่าหากเจ้าหน้าที่รัฐไม่ทุจริต ประชาชนจ่ายเงินภาษีเต็มเม็ด
เต็มหน่วย ถนนในประเทศคงไม่มีที่จะสร้าง ประเทศคงเจริญมากกว่านี้

ผู้เสียภาษีก็คงกลัวว่า จ่ายเงินไปก็คงได้ประโยชน์ไม่เต็มที่ เอาไปเข้า
กระเป๋าเจ้าหน้าที่รัฐเสียส่วนหนึ่ง ก็เลยไม่มีใครอยากจ่าย กรรมของประเทศไทย

อยู่ที่จิตสำนึกของทุกคน โดยเฉพาะผู้เสึยภาษี เพราะเงินของท่านไป
พัฒนาถนนหนทาง สาธารณูปโภค ให้คนส่วนใหญ่อยู่ดีกินดี นอกจาก
จะได้กุศลแล้ว ยังทำมาข้าขึ้นมีกำไร อย่าดูกันเพียงแค่ระยะเวลาแค่สั้น ๆ คะ

 

ผมเคยไถ่ที่ดินจากการจำนองของเพื่อนที่ไปกู้นอกระบบ และเอาที่ดินจำนองไว้ ผมไม่ได้เอามาเป็นของผมหมด แบ่งครึ่งกับเพื่อน แต่ตอนไปทำชื้อขายกัน ผมบอกราคาต่ำกว่าจริงเพราะจะได้ไม่เสียภาษีแพงเกินไป เพื่อนไม่มีจ่ายขนาดนั้น ผมเข็ดจากที่ผมชื้อบ้านพี่สาวผม ผมบอกราคาจริง 420000 บาท เพราะธนาคารประเมินให้แค่นั้น กู้ก็ได้เท่านั้นด้วย ภาษีรุ่นนั้นขาด 50000 บาท ไม่กี่บาท พี่สาวผมจ่ายเพราะเป็นผู้ขาย เข็ดครับแพงเกินไป ผมหาเช้ากินค่ำ น้ำตาแทบร่วง รุ่นคนแดนไกลเป็นนายก แต่เวลาท่านกับภรรยาที่รวยล้นฟ้าหลีกเลี่ยงภาษี ทำกันได้ ผมจำจนตาย แต่ภาษีเงินได้ผมไม่เสียเพราะรายได้ไม่ถึงสักปี ทำบุญก็ไม่เคยขอใบอนุโมทนา เพราะไม่ได้ใช้ ภาษีที่ดินเสียทุกปี ภาษีดอกเบี้ยธนาคารเสียเต็มอัตรา เลยบอกให้เพื่อนบอกราคาแค่ประเมินพอ

 

ต้องขอบอกด้วยความบริสุทธิ์ใจว่า หากเราไม่พูดความจริง
โดยการบิดเบือนให้สิ่งที่ไม่มีอยู่เกิดขึ้น มันเป็นการโกหกอย่างหนึ่ง
ยกตัวอย่างเช่น การซื้อขายที่ดิน ไม่มีใครเขาจ่ายภาษีตามราคาซื้อขายจริงอยู่แล้ว
เพราะฉะนั้น ในขณะที่คุณเขียนในกระดาษ ราคาจริงก็ไม่ใช่ตามนั้น
มันคือการโกหกอย่างหนึ่ง ถึงแม้มันจะเป็นวิธีซิกแซกที่สมเหตุสมผล
เพราะถ้าคุณขายที่ิดินของคุณเอง ล้าน 1 จ่ายค่านายหน้าอีก 3% คือ 30,000 บาท
แล้วค่าโอน อีก แสน ใครจะจ่าย?? ก็ต้องพยายามทำทุกวิธีทาง ให้ค่าโอนมันน้อยที่สุด
เพราะอะไร? เพราะคุณไม่ได้รวยล้นฟ้า เงินคุณต้องกิน ต้องใช้ คุณมีลูก มีแฟน มีครอบครัว
คุณต้องรักษาผลประโยชน์ของครอบครัวมาเป็นอันดับหนึ่ง
ดังนั้นมันจึงเป็นการกระทำที่สมเหตุสมผล

แต่....

ในทางกฏแห่งกรรม มันไม่ใช่
อย่างน้อยก็ถือว่าคุณโกหกตัวเองละ 1 คือเขียนเอกสารไม่ตรงกับความจริง
คือคุณรู้ตัวเองแน่นอน ดังนั้นมันจะต้องมีผล แต่เป็นอะไรไม่รู้??
มันอาจจะเป็นแค่กรรมเบา ๆ ก็ได้ คือทำให้เราหวิดเลขหวยที่จะควรถูกไปตัว
เพราะเราก็ไม่ได้ไปทำให้ใครเดือดร้อน เพราะแค่เราก็จะเอาตัวไม่รอดแล้ว
มานั่่งจ่ายภาษีบานเบอะ ได้กินหญ้าพอดี ชีวิตจริงก็เป็นแบบนี้
มันอาจจะเป็นแบบนี้ หรือมันอาจจะไม่เป็นแบบนี้
คือจะเป็นกรรมแบบไหนก็ไม่รู้ แล้วแต่กรณีไป
แต่สรุปคือ ล้วนมีผล

ทีนี้ลองมองให้ละเอียดดู เราจะรู้เลยว่า เป็นเรื่องยากมาก ที่จะใช้ชีวิตแบบเป๊ะ แบบนั้น
คือจะไม่โกหกอะไรเลย ในสังคม ปัจจุบัน ก็เป็นเรื่องแทบเป็นไปไม่ได้เลย
แค่เราเอารูปมาแต่งแอฟ ให้หน้าใส มันก็ไม่ใช่แล้ว หน้าจริงเราไม่ได้เป็นแบบนั้น
แค่เราแต่งหน้า ทำผม แต่งตัวให้ดูดี ทุกอย่างมันต้องมีการปรุงแต่งทั้งนั้น
ไม่สามารถทำให้เป็นแบบตามความจริงได้เลย
คือถ้าจะเอาตามความจริงเลย คือ ไม่แต่งหน้า ไม่เซทผม นี้คือหน้าแท้ ๆ ของเรา
ไม่มีการโกหกใด ๆ พุดทุกคำออกมาเป็นความจริงหมด คือจะ ไม่ ๆๆๆๆๆ โน้น นั้น นี้
ยากเว่อร์....
แต่จิตบริสุทธิ์สุดตรีนน

ดังนั้น
ทางเดินของฆราวาสจึงคับแคบ ตามที่พระพุทธเจ้าบอกไว้จริง ๆ....
ใครทำได้ครบนะ ขอกราบเลย ขนาดผมยังทำได้ไม่หมดเลย
นะโม.....

 

คนจีนที่แห่เข้ามาอยู่ออสเตรเลียก็เลี่ยงภาษีเกือบทุกราย จ่ายค่าแรงพนักงาน (เอเชี่ยน)เป็น cash in hand หรือเงินสด ธุรกิจร้านอาหารจีนส่วนใหญ่ก็รับแต่เงินสดจะได้เลี่ยงภาษีก็เห็นเค้ารวยเอา รวยเอาแทบจะซื้อออสเตรเลียได้เกือบทั้งเมือง ส่วนฝรั่งที่ทำงานเป็นลูกจ้างหรือธุรกิจที่เป็นของฝรั่งจริงๆทำถูกต้อง เสียภาษีให้รัฐแต่ไม่รวยเท่าคนจีน แต่ดิฉันเองก็เชื่อเรื่องบาปบุญ ซื่อกินไม่หมด คดกินไม่นาน เงินทองคนที่เลี่ยงภาษีมันคงต้องมีทางจ่ายออกไปทางใดทางหนึ่ง เพราะมันเป็นเงินร้อน

 

ผมเรื่องที่ดินนานๆครั้งครับ นานมากด้วย แต่ดอกเบี้ยธนาคารนี่เสียเต็มอัตราศึก

 

-การลงชื่อเข้างานของคนที่ทำราชการไม่ตรงเวลา ถือว่าคอรับชั่นหรือเปล่า ถือเป็นการโกงแผ่นดินหรือเปล่า แม้ดิฉันเองเคยโกงเวลาไป 1-2 นาที ก็ถือว่าโกงแล้ว (แปลกว่า ไม่มีการตอกบัตรค่ะ)
-การที่เรานั่งขายของทางเนต/นั่งทำงานในบ้านแล้วสรรพากรไม่มาถึงบ้าน แต่เราก็รู้ว่า ทุกคนต้องเสียภาษีรายได้ส่วนบุคคล ถือว่าโกงแผ่นดินมั้ย
-คนรับทำบัญชีถ้าไม่แต่งภาษีเก่งๆ คงต้องตกงาน ไม่มีรายได้ แล้วเขาควรเปลี่ยนอาชีพหรือทำต่อดี ในเมื่อทุกบริษัทต้องแต่งบัญชีทั้งนั้น
-การที่ดิฉันเป็นคนเถรตรง เพราะดิฉันไม่ชอบทำผิดศีลข้อ 4 ก็มีแต่ศัตรู เจ้ากรรมนายเวร เราควรโกหกเพื่อให้คนรัก หรือ พูดตรงๆ