บวชพราหมถือศีล 8 ตลอดชีวิตต้องทำอย่างไรบ้าง ?

เนื่องจาก กระผมได้เคยบรรพชาอุปสมบทมาแล้ว และเคยต้องอาบัติปาราชิก

เลยไม่สามารถบวชเป็นพระภิกษุได้อีก จึงอยากบวชพราหมถือศีล 8 น่ะครับ

อยากบวชให้ได้ตลอดชีวิต แต่ไม่รู้จะทำได้ไหม ไม่รู้จะเริ่มอะไรอย่างไร

ไม่รู้จะบวชที่ไหน จะอยู่วัดไหน คือวัดไหนเขาจะรับเราไว้ให้อยู่ที่วัด น่ะครับ

ตอนนี้ ผมอายุ 42 ปีแล้ว อยู่จังหวัดสงขลาครับ กินมังสะวิรัติมาหลายปีแล้วครับ

ผมป่วยเป็นโรคจิตประสาท schizoaffective disorder มานาน 17 ปีแล้ว

ต้องกินยาจิตเวชทุกวันตลอดชีวิต ต้องพบจิตแพทย์ประจำทุกเดือนครับ

ท่านผู้รู้ท่านใด เมตตาแนะนำหรือให้ข้อมูลไรๆได้ จะเป็นพระคุณมากครับ

ขอบพระคุณมากครับ

 

ขออนุญาตให้ข้อมูลดีๆนะครับ เผื่อจะมีประโยชน์กับท่านได้บ้างครับ

ก่อนหน้านี้ไม่นานนักผมเคยได้บวชทดแทนบุญคุณให้พ่อแม่หลังจากที่ปลด
ทหารเกณฑ์เรียบร้อยแล้ว ผมเคยไปขออาศัยปฏิบัติธรรมที่วัดเวียงกาหลงที่
จังหวัดเชียงรายครับ วัดนี้เป็นวัดสายธรรมยุติ จะมีผ้าขาวที่ถือศีล 8-10 ปฏิบัติ
ธรรมอยู่ที่นั่นด้วยครับเยอะเลยทีเดียว หลวงพ่อเจ้าอาวาสใหญ่ที่ดูแลวัดอยู่ชื่อ
หลวงพ่อธรรมสาธิตครับ ท่านเป็นพระโพธิสัตว์กำลังบำเพ็ญบารมีอยู่ครับท่าน
ใจดีมีเมตตามากๆ ขนาดผมบวชจากพระบ้านคือน่าจะเป็นสายธรรมกายหรือ
เปล่าจีวรสีแสดๆ แต่ผมอยากปฏิบัติธรรมเคร่งเลยไปขออยู่กับท่านที่เป็นสำนัก
ปฏิบัติสายธรรมยุติ หลวงพ่อท่านก็อนุญาติให้อยู่ด้วยครับ ถือว่าท่านมีเมตตา
มากๆเลย ทั้งๆที่บวชคนละสายกัน

แต่ในกรณีของคุณผู้ตั้งกระทู้นี้ ถ้าคุณคิดจะไปจริงๆนะครับ ผมว่าหลวงพ่อท่าน
เมตตาให้อยู่แน่นอนครับ เพราะถ้ามีกำลังใจบากบั่นมาจากสงขลามาถึง
เชียงรายเพื่อมาอยู่ปฏิบัติธรรมร่วมกับผ้าขาวที่นั่น ผมเชื่อล้านเปอร์เซนต์ครับว่า
ท่านต้องเมตตาให้คุณปฏิบัติธรรมเพื่อหลีกหนีจากกรรมเก่าที่เคยกระทำมา
อย่างแน่นอนครับ ยังไงก็ลองไปหาข้อมูลที่Google อีกทีก็แล้วกันครับ พิมพ์ว่า
"วัดเวียงกาหลง หรือ ศูนย์พัฒนาศีลธรรมเวียงกาหลง" ก็ได้ครับลองหาข้อมูลดู
ครับ พระโพธิสัตว์ย่อมมีเมตตาต่อทุกดวงจิตที่เกิดมาบนโลกนี้อย่างแน่นอนครับ
ถ้าคุณกล้าไปผมว่าชตาชีวิตคุณต้องดีขึ้นแน่นอนครับ (ถ้าไปจริงๆขอให้ได้พบ
กับความโชคดีกับชีวิตที่เหลือนี้ครับ สาธุ)

กดที่ลิ้งค์นี้ดูรายละเอียดเลยครับ
https://www.google.co.th/webhp?sour...on=1&espv=2&ie=UTF-8#q=วัดเวียงกาหลง+เชียงราย

นี่ครับหลวงพ่อธรรมสาธิต ผู้ดูแลศูนย์ปฏิบัติธรรมวัดเวียงกาหลงครับ ท่านใจดีมี
เมตตามากเลยครับ ผมเชื่อว่าท่านเป็นโพธิสัตว์สุปฏิปันโนด้วยครับ
https://www.google.co.th/search?q=ว...;http%3A%2F%2Fwww.wiangkalong.net%2F;922;1237

ขอให้โชคดีนะครับ สาธุ

 

ขอขอบพระคุณ ท่านนิพพานสุขมากครับที่แนะนำ
ลองหาข้อมูลแล้ว ที่จังหวัดเชียงราย มีโรงพยาบาล
ที่มี จิตแพทย์ ประจำด้วย ผมสามารถรับการรักษา
โรคจิตประสาทที่ผมเป็นอยู่ได้ต่อเนื่องด้วยครับ

ท่านนิพพานสุขให้ข้อมูลกระผมแบบนี้ ผมรู้สึก "ใจหาย"
ใจหวิว เลยครับ ...ผมบอกกับตัวเองว่า ขอให้ใจเย็นๆ น่ะครับ
คิดฟุ้งไป น่ะครับ คิดว่า เราจะบวชพราหม ถือศีล 8 ได้สักกี่มากน้อย
จะได้ไปแก่ตาย อยู่กับวัดหรือเปล่า ถ้าผมแก่ตัวลงมากๆ จะพึ่งใครได้บ้าง...

ตอนนี้คุณพ่อกระผม อายุ 80 ปี ท่านก็ป่วยโรคร้ายอยู่หลายโรค สุขภาพไม่ค่อยดี
จะอย่างไรดี... ตอนนี้คุณแม่ ก็อายุ 72 แล้ว...ครับ

 

ตั้งสติให้ดีแล้วคิดตามช้าๆนะครับ

ไม่ต้องกลัวเรื่องความแก่ เพราะจะอยู่ที่ไหนคุณก็แก่ จะอยู่สงขลาคุณก็ต้องแก่
ไม่ต้องกลัวเรื่องความเจ็บไข้ได้ป่วย เพราะอยู่ที่ไหนคุณก็เจ็บป่วย จะอยู่สงขลาคุณก็ต้องเจ็บป่วย
ไม่ต้องกลัวเรื่องความตาย เพราะจะอยู่ที่ไหนคุณก็ตาย จะอยู่ที่สงขลาคุณก็ต้องตาย

แต่สิ่งสำคัญที่สุดนั้นคือเวลาที่เหลือก่อนตายนี้ หากคุณยังคิดที่จะหนีบาปอกุศล
กรรมเก่าให้ได้อย่างน้อยให้ได้ชาตินี้เสียก่อนเป็นที่สุด คุณจะนั่งคิดนอนคิดอยู่
เฉยๆ มันก็คงจะไม่ค่อยได้ประโยชน์สักเท่าไร เพราะยิ่งคิดก็ยิ่งฟุ้ง แต่ถ้ามี
กำลังใจมากพอคุณก็น่าจะตัดสินใจได้ว่า จะอยู่สงขลาก็ตาย จะไปเชียงรายก็
ตายเหมือนกัน แต่ถ้าไปเชียงรายไปขออยู่ปฏิบัติธรรมกับหลวงพ่ออย่างน้อย
ที่สุดไม่ได้มีเราผ้าขาวคนเดียวมีเยอะมากๆเกินสิบคน ถ้าเราจะไปอยู่ปฏิบัติ
ธรรมจริงๆทั้งชีวิตนี้อีกคน คงจะไม่มีใครไล่เรากลับบ้านแน่นอน คนเหนือเป็นคน
ใจดีโดยเฉพาะหลวงพ่อธรรมสาธิตพระโพธิสัตว์พระองค์นั้น ท่านมีเมตตาต่อ
พุทธศาสนิกชนทุกคนเป็นที่สุด ขนาดผมบากหน้าจากลำปางไป ความจริงบ้าน
ผมอยู่ลำปางไม่มีญาติพี่น้องที่เชียงรายแม้แต่คนเดียว แต่อาศัยใจถึงอยากไป
ปฏิบัติธรรมวัดธรรมยุติที่เคร่งๆ ในเมื่อใจไม่กลัวเสียอย่าง อย่างอื่นก็ไม่มีปัญหา
ผมขอเป็นกำลังใจให้คุณผู้ตั้งกระทู้ตัดสินใจได้ไวๆนะครับ ชีวิตเป็นของไม่เที่ยง
แต่ความตายเป็นของเที่ยง ถ้าเกิดเราจะต้องตายอีกประเดี๋ยวนี้ละก็ เราคงจะ
ไม่มีโอกาสที่จะได้แก้ตัวอีกนานเลยครับ ทบทวนดูดีๆนะครับ

(ถ้าท่านอื่นๆ ที่แวะเวียนเข้ามาอ่านเจอข้อความนี้และพอจะรู้จักสถานที่ปฏิบัติ
ธรรมที่รับผ้าขาว แถวภาคกลางที่ใกล้ๆหน่อยก็แนะนำพี่เขาได้ครับ ถือว่าช่วย
กันครับ เราชาวพุทธย่อมมีจิตเมตตาต่อกันเสมอครับ สาธุ)

 

ทำอยู่ที่บ้านก็ได้ ไม่ต้องไปไหนหรอก สมาทานศีลอยู่บ้าน ถ้าตั้งใจจะทำจริงๆอยู่ไหนก็ทำได้ พึ่งใครไม่ได้ก็ต้องพึ่งตัวเอง ไม่มีใครให้พึ่งได้หรอก ต้องดูแลพ่อแม่ด้วย อายุมากแล้วไปหมดใครจะดูแล

 

สวัสดีคะ ท่านเจ้าของกระทู้ ขออนุโมทนาในกุศลผลบุญในความตั้งใจที่ดีงามด้วยคะ

รู้สึกว่าน่าจะได้เคยอ่านกระทู้ที่ได้เคยเล่าเรื่องบวชแล้วปาราชิกมาบ้าง ขอโทษนะคะ
ถ้าจำผิด คิดว่าท่านคงมีความตั้งใจอย่างมากที่จะบวชเรียนทางพระศาสนา เนื่องด้วย
นิสัยวาสนาบารมีที่สะสมมาแต่ในอดีต แต่ด้วยการที่มาทางนี้ หลาย ๆ คน ต้องผ่าน
ด่านทดสอบ หรือ ที่เรียกว่า มารผจญ ที่เป็นกิเลสตัณหา ทั้งภายนอกและภายใน
บางทีก็ไม่อาจผ่านไปได้ อีกทั้งด้วยกรรมเก่ามาขัดขวาง อาจประมาทพลาดพลั้ง
ถือว่าเป็นบทเรียน แต่ใจภายในก็มีความต้องการไปตามบุพกรรมเดิมที่ได้สั่งสมไว้
ก็ขออนุโมทนาคะ

การรักษาศีล 8 ตลอดชีวิต สามารถทำได้เลยคะ สัจจะอธิษฐานต่อหน้าพระพุทธรูป
ก็ได้ค่ะ เพราะการรักษาศีลรักษาที่ใจ หากจิตใจที่ตั้งมั่นดีแล้ว จะนำพามาซึ่งความ
สำเร็จมาให้ ใจที่ตั้งไว้ดีแล้วจะเปรียบดังหางเสือจะคอยควบคุมทิศทางให้เรากระทำ
ได้ตามที่ตั้งไว้ จะคอยกำกับให้เรากระทำตามที่ใจเราต้องการ หากเรามีความตั้งใจจริง
เน้นว่า ต้องตั้งใจอย่างเด็ดเดี่ยวอย่างแน่วแน่ จะต้องสำเร็จอย่างแน่นอน

เนื่องด้วยว่าเรายังไม่สามารถไปบวชที่วัดได้ เราต้องดูแลพ่อและแม่ เราสามารถ
ปฏิบัติที่บ้านได้คะ ทำบ้านให้เป็นวัด เพราะเรายังมีหน้าที่คือ การตอบแทนบุญคุณคะ
เมื่อเราปฏิบัติดึแลพ่อแม่เป็นอย่างดีแล้ว ผลบุญไม่ทำให้เราตกต่ำอย่างแน่นอน
ไม่ต้องกลัวคะว่าตอนแก่จะไม่มีใครเลี้ยง เพราะผู้เลี้ยงดูพ่อแม่ ย่อมได้การเลี้ยงดู
ตอบอย่างแน่นอน ผลบุญนี้ยิ่งใหญ่มหาศาลมาก

หากท่านถือศีล 8 ได้ตลอดชีวิตจริง ปฏิบัติสมาธิ เจริญภาวนา ปฏิบัติกรรมฐาน
ด้วยแล้ว นอกจากได้บุญกุศลแล้ว ยังสามารถให้กรรมบรรเทาเบาบางลงได้แล้ว
เรื่องชีวิตความเป็นอยู่ไม่ต้องห่วงเลยคะ "ธรรมย่อมรักษา ผู้ประพฤติธรรม"
ผู้ประพฤติธรรมชีวิตไม่ตกต่ำ เพราะมีเทวดาคุ้มครองรักษาดึแลอยู่คะ

ส่วนหากหมดภาระหน้าที่ในการตอบแทนคุณพ่อแม่แล้ว หากความตั้งใจในการ
ปฏิบัติ พร้อมด้วยอธิษฐาน บุญกุศลที่ได้สร้างสมไว้จะดึงให้เราไปในสถานที่
เหมาะสม หรือ ได้เจอกับคณะบุคคลที่สร้างกรรมสัมพันธ์ร่วมกันไว้คะ ผลบุญ
จากการปฏิบัติให้ผลอย่างแน่นอนคะ ขออนุโมทนาและขอให้สมความปราถนาคะ

 

ผมเห็นด้วยกับคุณคะนึงนะครับ อยู่ปฏิบัติที่บ้านก่อนแล้วค่อยขยับขยายก็ได้ ศีลอยู่ที่กายนี้จิตนี้ ขอให้สมความตั้งจิตนะครับ. สาธุ

 

ผมเห็นท่านแล้วก็น่าเห็นใจจริงๆ นะครับ อย่าไปท้อถอยครับ แค่คุณคิดจะทำความดีก็ต้องรีบทำเลยถือว่าพญามารให้โอกาสแล้ว อย่ารอให้ชักช้าจะไม่ทันการณ์ ลองทำเป็นระยะไปก่อนก็ได้ครับ ถึงแม้คนเราทุกคนจะมีกรรมเป็นของตนเองก็ช่างมันใช้ๆมันไปในเมื่อมันหนีไม่พ้น มันมีกันทุกคนแหละกรรมดีกรรมชั่วจนกว่าจะถึงนิพพาน แล้วแต่จะเจอแบบไหน...แต่เราก็จะไม่ยอมสูญเสียโอกาสที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์แล้วทำความดีควบคู่ไปด้วย

ก่อนเริ่มต้นถืออุโบสถศีลให้คุณขอขมากรรมต่อพระรัตนตรัย พ่อแม่ ครูอาจารย์ และอาราธนาถืออุโบศลศีลครับ
ระยะที่ 1 ทำที่บ้านก่อนด้วยการเริ่มสมาทานอุโบสถศีลอาจเริ่มอาทิตย์ละ 1-2 วันดูก่อนที่บ้านเป็นระยะเวลาสัก 1 เดือนนะครับเพื่อให้ร่างกาย จิตและใจได้ปรับสภาพไม่ต้องไปรีบ หรือหักโหมมากครับการฝึกหัดกาย จิต และใจนี้ ต้องค่อยเป็นค่อยไปตามสภาพ

ระยะที่ 2 ทำที่บ้านต่อไปครับ แต่ก็ค่อยๆเพิ่มจำนวนวันขึ้นนะครับ อาจจะสัก 4 วันต่อสัปดาห์เป็นระยะเวลาสัก 1 เดือน ตอนนี้ร่างกายจะเริ่มเบาขึ้น จิตใจจะเริ่มคลายจากร่างกายลงไปบ้าง

ระยะที่ 3 ก็ยังทำที่บ้านต่อไปครับ อาจจะลองถือทั้งเดือนดูว่าทำได้รึเปล่าครับ

ระยะที่ 4 เมื่อเรามีความพร้อมทั้งกายและใจแล้ว ค่อยหาโอกาสไปบวชพราหมณ์ตามช่วงเทศกาลก่อน หรือถ้าเราหมดภาระทางโลกจริงๆ เราก็สามารถบวชได้ตลอดชีวิตเลยก็ทำได้ครับ

ใน 3 ระยะแรกนี้คุณสามารถทำเองได้ที่บ้าน แถมเรียกได้ว่ายิงนกทีเดียว ได้นกหลายตัวเลยนะครับ คือ ได้ดูแลพระอรหันต์คือพ่อแม่ด้วย ๑ ได้บำเพ็ญบารมีด้วย ๑ ได้ฝึกสมาธิด้วย ๑ ได้ประหยัดค่ากับข้าวด้วยอีก ๑ สุขภาพร่างกายดีขึ้นและไม่มีไขมันส่วนเกิน ๑

นี่ยังไม่รวมด้านเศรษฐกิจภายในครอบครัวคุณนะครับ คือ ภายใน 3 เดือนนี้ ถ้าลองคำนวณค่าข้าวเย็นคร่าวๆ มื้อละ 100 บาท คิดเป็นจำนวนเงินที่คุณจะประหยัดได้อีก 90 วัน x 100 = 9,000 บาทโดยประมาณ เอาเงินจำนวนนี้ไปซื้อของดีๆให้พ่อแม่เราได้กินใช้ หรือแบ่งบางส่วนไปทำบุญยังได้ double บุญขึ้นมาอีกนะครับ

ขออนุโมทนาในการคิดที่จะทำความดี แต่ความดีครั้งนี้ไม่ใช่แค่คิดอย่างเดียวต้องทำด้วยครับ อย่าชักช้าจะสูญเสียโอกาส คิดปุ๊บตอนนี้ต้องทำปั๊บตอนนี้ พวกมารไม่เปิดโอกาสบ่อยๆหรอกนะครับ และอาการของโรคที่เกิดกับคุณนั้นจะสามารถหายไปได้ด้วยกำลังของสมาธิ ค่อยๆฝึกไปเรื่อยๆ แต่คุณต้องตั้งใจฝึกหน่อยนะครับ ปล่อยวางอดีต อย่าจริงจังกับอนาคต นึกถึงแค่ลมหายใจตอนนี้ว่า เข้า หรือ ออก ก็พอ ถ้าจิตมันนึกถึงกรรมในอดีตให้เราฝึกปล่อยวาง และอาราธนาบารมีพระพุทธเจ้าครับลองทำดู

สำหรับผมนั้นถือมังสวิรัติทุกวันพฤหัสมาหลายปีแล้วเพราะเป็นวันเกิด และถืออุโบศลศีลจันทร์-ศุกร์ช่วงกลางวัน ส่วนกลางคืน และเสาร์-อาทิตย์ถือศีล 5 ครับยังอยู่ในช่วงค่อยๆปรับสภาพครับ

 

ถึง... คุณนิพพานสุข คุณเมธาวี1 คุณคะนึง คุณVERAJAK คุณZIGOVILLE
ผมขอกราบขอบพระคุณท่าน ทั้ง 5 มากครับ

ผมอ่านคำแนะนำของท่านแล้วครับ ขอโทษด้วยที่จิตใจผมไม่เข้มแข็งมากพอ
ทุกวันนี้ จิตใจผมสั่นไหวด้วยแรงกรรมดำ ที่กระทำไว้ในพระพุทธศาสนาเป็นอย่างมากครับ
อยากจะไปเป็นผ้าขาวอยู่วัด ไม่รู้จิตใจผมจะเด็ดเดี่ยวเข้มแข็งมากพอหรือเปล่า
โรคจิตประสาทที่เป็นอยู่ เวลาอาการกำเริบ ก็ทรมานมากครับ ต้องเข้าโรงพยาบาลจิตเวช
เป็นเดือนกว่าอาการจะดีขึ้น ผมเคยเข้ารักษาอาการทางจิตประสาทในโรงพยาบาลจิตเวช
มา 3-4 ครั้งแล้ว, อีกทั้งยังห่วงกังวลคุณพ่อ ด้วยครับ

ทุกวันนี้ กระผมฝึกหัดถือศีล 8 อยู่ที่บ้านได้ 2-3 วัน ในสัปดาห์ น่ะครับ
รู้สึกยิ่งดิ้นรน ต่อสู้กับกรรมดำ จิตใจยิ่งฟุ้งซ่าน เป็นทุกข์มากขึ้น กลัวก็กลัวจับใจเลย
จิตใจสั่นไหวมากจริงๆ ครับ.

อุปสรรคที่ทำให้การถือศีล 8 ของกระผมขาด หรือด่างพร้อยคือ ความต้องการทางกามอารมณ์ ครับ
คือ รู้สึกว่า ยิ่งกดข่มอารมณ์ทางเพศไว้ มันกลับยิ่งมีกำลัง จนทำให้การถือศีล 8 ผมขาดและด่างพร้อยครับ

 

จากการอ่านความรู้สึกของท่านเจ้าของกระทู้แล้ว มีความรู้สึกกลัวและรูสึกผิดบาป
ต่อการกระทำที่ทำให้เกิดปาราชิกในทางพระพุทธศาสนาไว้ใช่ไหมคะ กลัวว่าผล
ที่ได้รับนั้นรุนแรง และมีผลต่อทางรบกวนทางด้านจิตใจ ทำให้เกิดความฟุ้งซ่าน
และทุกข์ทรมานอยากมาก จิตใจรู้สึกสั่นไหวมาก ๆ ทุกครั้งที่นึกถึงใช่ไหมคะ

การกล้าเปิดเผยความจริงต่อสาธารณชน ลึก ๆ ในใจแล้ว คือการรู้สึกสำนึกผิด
และยอมรับผิดต่อการกระทำของตัวเอง ถ้าดังนั้นแล้วต้องพร้อมที่จะให้โอกาสและให้
อภัยความผิดพลาดของตัวเองก่อนคะ แล้วพร้อมเริ่มต้นใหม่ที่จะเรียนรู้และแก้ไข
ให้ความผิดพลาดนั้นเป็นครู เพื่อไว้เตือนและสอนใจตัวเอง เมื่อพลาดแล้วต้องลุกขึ้น
มาสู้ใหม่คะ


มีผู้กล่าวว่า ถ้าปาราชิกแล้วไม่สึก การปฎิบัติเหมือนตาลยอดด้วน ไม่มีทางได้ธรรมะ
ถ้าสึกออกมาแล้ว ปฏิบัติมีโอกาสได้สวรรค์ หรือได้บรรลุพระอริยบุคคสูงสุดพระอนาคามี
ดังมีเรื่องเล่าตามพระอรรถาจารย์ว่า

แม้ภิกษุเหล่านั้น ถ้ายังไม่ได้ฟังธรรมเทศนากันณ์นี้แล้วไซร้ เป็นผู้ประมาท
ไม่พึงอาจละฐานะได้ แต่นั้น บาปของภิกษุนั้น จะพึงทำให้เธอจมอบายถ่ายเดียว
แต่ถ้าฟังเทศนากัณฑ์นี้แล้วไซร้ เกิดความสังเวช ละฐานะ ตั้งอยู่ในภูมิสามเณร
บำเพ็ญศีล 10 ประกอบขนขวายในโยโสมนสิการ บางพวกเป็นพระโสดาบัน
บางพวกเป็นสกิทา บางพวกเป็นพระอนาคามี บางพวกไปเกิดในเทวโลก
พระธรรมเทศนาได้มีผลแก่พระภิกษุผู้ต้องอาบัติปาราชิก ด้วยอาการอย่างนี้

เมื่อเราพลาดไปแล้วพึงรักษาศีลถ้าสูงกว่าศีล 5 คือ ศีล 8 หรือศีล 10 ยิ่งดี โดยเฉพาะ
อย่างยิ่งการปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน พร้อมด้วยโยโสมนสิการ พาตนเองพาสู่
ความเห็นที่ถูกต้องและตรงทาง ถึงแม้ล้างกรรมไม่ได้จริง กรรมใหม่ที่ดีงามก็ทำให้
กรรมเก่าบรรเทาเบาบางได้คะ หากอยากรู้ว่าการปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐานของเรา
ให้ผลดีแก่จิตใจเราได้มากน้อยเพียงใด ก็ให้สำรวจใจเราว่า เมื่อเรารู้สึกนึกถึง
ในเรื่องนั้นใจเราไม่หวั่นไหวอีกแล้ว เราได้ความเห็นที่ถูกต้องแล้วไม่อาจทำ
ให้เรารู้สึกอยากทำผิดอีก นั่นคือผลของการปฎิบัติกรรมฐานคะ

ส่วนเรื่องอุปสรรคเรื่องกามารมณ์ต้องใช้กำลังใจอย่างมากเลยคะ ไม่มีอะไรเกิน
ไปกว่าความตั้งใจเด็ดเดี่ยวอย่างแน่วแน่ ถ้าตั้งใจ จะรักษาศีล ศีลก็จะรักษาเราคะ
แต่ถ้าอ่อนข้อ หรือ มีข้อแม้แต่เพียงนิดเดียวมีโอกาสพ่ายแพ้ให้แก่กิเลสได้ง่ายมาก
เหมือนน้ำย่อมไหล ลงสู่ที่ต่ำได้โดยง่าย ปลาว่ายทวนกระแสน้ำ ต้องใช้พละและ
แรงกำลังใจ ที่มากกว่า นึกถึงคุณของศีล และโทษของการผิดศีล ที่เราจะได้รับ
อาจทำให้เราตระหนักเรื่องการรักษาศีล เพื่อปฏิบัติให้ได้นะคะ ความตั้งมั่นและ
เด็ดเดี่ยวเท่านั้นที่จะชนะได้

ส่วนเรื่องอสุภะกรรมฐาน และกายคตาสติกรรมฐาน ก็เป็นกรรมฐานปราบราคะกำหนัด
ยินดีในกามคะ สู้ ๆ คะ ถ้าชาตินี้เราไม่ชนะใจตนเองได้ ชาติต่อไปก็แพ้อีกคะ
ทำชาตินี้ให้สำเร็จเป็นดีที่สุดคะ

 

จะตอบตั้งแต่กลางวันแล้วไม่ว่าง พอดีคุณก็เป็นคนที่ใช้รูปจริง ตอนแรกดูโหวเฮ้งก็เข้าใจว่าน่าจะเป็นลักษณะของตาดอกท้อ(ดอก...นั่นเอง) คุณอยากจะทำให้มันดีขึ้นแต่มันก็ยากซะเหลือเกิน หลายครั้งที่คุณพ่ายแพ้ แต่ว่ามันยังไม่จบ คนเราเกิดมาเพื่อพบเจอกับชะตากรรมของตนเองที่เคยผิดพลาดไปแล้วก็แก้ไขให้มันดีขึ้น โอกาสตอนนี้เป็นของคุณดังที่เพื่อนๆในเว็ปได้กล่าวไว้ คุณคงต้องขอขมากรรมกับพระรัตนตรัย ดูแลบุพการีหรือไม่ก็ให้ท่านดูแลไปก่อน จากนั้นก็ฝึกเองที่บ้านคือการถือศีลเริ่มจาก 5 ก่อน เมื่อทรงตัวแล้วค่อยเพิ่มขึ้นเป็น8 เป็น10 อย่าเครียด ค่อยๆเป็นไป คุณได้รูปกายเป็นชายในชาตินี้ก็ต้องเคยมีศีลดีมาก่อนล่ะนะ และความผิดของคุณก็ไม่เข้าขั้นอนันตริยกรรม มันต้องดีขึ้นได้ ที่ผ่านมาท่านเห็นโทษของกามมาบ้างแล้วแต่ยังไม่เข็ดกับมันอย่างแท้จริง ข้อนี้แหละที่จะต้องก้าวผ่านให้ได้โดยกำลังใจของท่านเอง บททดสอบที่ต้องเจอเมื่อเป็นมนุษย์เกิดมาเพราะกาม บางคนก็อยู่ได้เพราะกาม อย่าให้ตายไปเพราะกามเลย เมืองไทยมีพระอาจารย์สายพระโพธิสัตว์อยู่หลายรูป ท่านปรารถนาพุทธภูมิ ข้าพเจ้าเคยไปวัดที่เวียงกาหลงมาก็เห็นจริงดังว่า แต่ก็มีอีกที่หนึ่งที่ข้าพเจ้าขอเสนอ คือ วัดห้วยปลากั้ง จังหวัดเชียงราย ท่านพระอาจารย์พบโชค เจ้าของกระทู้ลองศึกษาข้อมูลไปพลางๆก่อนก็ได้ ข้าพเจ้าเคยพบพระอาจารย์ 2 ครั้ง เอาหนังสือท่านมาอ่าน ท่านบอกไม่ให้ตำหนิพระที่เคยผิดศีลกาเมด้วย เพราะอะไรนั้นท่านต้องอ่านเอง นอกจากนั้นท่านยังทำบ้านพักคนชราด้วย หากท่านต้องดูแลพ่อแม่ แต่พอมีเวลา ก็ลองไปตามสถานที่ที่หลายๆท่านแนะนำดูพลางๆก่อน เมื่อเวลาถึงพร้อมแล้วค่อยไป จะได้สบายใจ

 

ขอโทษด้วยที่จิตใจผมไม่เข้มแข็งมากพอ ทุกวันนี้ จิตใจผมสั่นไหวด้วยแรงกรรมดำ ที่กระทำไว้ในพระพุทธศาสนาเป็นอย่างมากครับ

ข้อ 1. ช่วงที่ขันธ์เราไม่เป็นอะไร เราก็สามารถทำได้อยู่นะครับ อย่าเพิ่งท้อถอยไป เราก็ไม่ได้เสียสติตลอดทั้งวันไม่ใช่เหรอครับ เหมือนนักมวยนี่ ยังพอมีเวลาพักยกให้น้ำกันอยู่ เราก็เอาเวลาพักยกนั้นแหละครับมาทำศีล สมาธิ ปัญญาตรงนี้ เวลากรรมที่ไม่ใช่ปาณามันให้ผลน่ะ มันไม่ให้เราตายง่ายๆ หรอกครับ มันไม่สะใจ(แต่ก็ไม่ควรประมาทไป)เราก็สร้างกำลังใจตรงนี้ตั้ง"จิต"อธิษฐานต่อพระพุทธเจ้าขอเอาชีวิตนี้เข้าแลกขอให้อานิสงส์นี้จงยังจิตใจเราให้สูงขึ้น อะไรก็ลองทำดู

ข้อ 2. เรื่องที่ว่าเป็นกรรมดำในพุทธศาสนาที่พี่ได้ทำผิดต่อคำสอนของพุทธองค์นั้น เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน ในเมื่อมันเกิดขึ้นและผลกรรมนั้นก็กำลังให้ผลอยู่...เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน...เพื่อให้พี่ได้มีโอกาสขอขมากรรมต่อพระรัตนตรัย ให้พี่ส่งที่อยู่มาให้ผมทาง PM ผมจะอัญเชิญพระบรมสารีริกธาตุส่งไปให้พี่ไว้บูชาที่บ้าน และพี่จะได้ตั้งจิตอธิษฐานขอขมากรรมต่อท่านโดยตรง แต่พี่ต้องทำการขอขมากรรมให้ได้ทุกๆวัน ต่อเนื่องไปจะดีมากนะครับ คือทำการตั้งจิตอธิษฐานขอขมาหลังจากทำสมาธิไปได้สัก 20นาที - 1 ชั่วโมงนะครับจะให้ผลดีมากต่อจิต


อุปสรรคที่ทำให้การถือศีล 8 ของกระผมขาด หรือด่างพร้อยคือ ความต้องการทางกามอารมณ์ ครับ คือ รู้สึกว่า ยิ่งกดข่มอารมณ์ทางเพศไว้ มันกลับยิ่งมีกำลัง จนทำให้การถือศีล 8 ผมขาดและด่างพร้อยครับ

ข้อ 3. เรื่องนี้จริตพี่กับผมก็คล้ายคลึงกันอยู่กับพี่ครับ เข้าใจความรู้สึกตรงนี้ดี ท่านอาจารย์ทั้งหลายถึงได้บอกว่า ดวงจิตทั้งหลายนั้นมีต้นกรรมไม่เหมือนกัน ไม่ควรไปปรามาส หรือรับกรรมของผู้อื่นเข้ามาใส่ในจิตตน ลำพังแค่กรรมในจิตของแต่ละคนก็มากจนแทบรับไม่ไหวอยู่แล้ว...

เรื่องกามนี่มันห้ามยากจริงๆครับ มันไม่ได้ตัดง่ายๆเพราะมันดองอยู่ในจิตมานานแสนนาน...ยอมรับว่าผมยังตัดตรงนี้ไม่ได้เด็ดขาดแบบไม่มีเชื้อหลงเหลือครับ มันมีกระเพื่อมบ้างตามวาระกรรมและกลลวงของพวกมาร...เพียงแต่ข่มไว้ชั่วคราวด้วยกำลังสติเท่านั้น...โดยเฉพาะผู้ที่ปราถนานิพพานในชาตินี้จะโดนข้อสอบค่อนข้างหนักถึงหนักมาก...แต่สิ่งที่ผมทดลองแล้วทำให้ข่มอารมณ์พวกนี้ได้ดีขึ้นจะลองแนะนำพี่ไปทำดูดังนี้ครับ

พระธรรมที่พระพุทธองค์ได้เทศน์สอนผมไว้ในฝันเมื่อก่อนสัก 4-5 ปีมาแล้วสำหรับคนจริตแบบเรานี้คือ ให้พิจารณา "กายคตาสติกรรมฐาน" ในส่วนของอสุภกรรมฐาน ครับคือลองไปดูมูลกรรมฐาน ผม ขน เล็บ ฟัน หนัง ที่จิตมันเข้าไปยึดนี่ล่ะครับ
ให้รู้เท่าทันอาการของจิต มันจะเริ่มจาก "สัญญา" ก่อน จากนั้น "จิต" จะวิ่งเข้าไปรับสัญญานั้น แล้วก็ปรุงแต่งไป เราก็ฝึกดูว่า "สัญญา" ตัวไหนนั้นจะทำให้เกิดเป็นกามารมณ์ เราก็ฝึกสอน "จิต" ว่าสัญญานี้ไม่รับนะเพราะมันจะเป็นบ่อเกิดแห่งกามารมณ์ได้...ธรรมดาของสัญญาพวกนี้ถ้าเรารู้ทันมันจะหายไป...

เวลาเราเห็นรูปสวยๆ เราก็ต้องฝึกพิจารณาอสุภะเข้าไปด้วย เมื่อก่อนผมนี่ตั้ง wallpaper เป็นรูปศพผู้หญิงเลยครับ

ลองดูวิดีโอลิงค์นี้ดูนะครับ จะเข้าใจดีขึ้น https://www.youtube.com/watch?v=R3r-JLgbMGI

ที่สำคัญคือถ้าเราทำไปเรื่อยๆ กำลังสมาธิจะเป็นบ่อเกิดแห่ง "สติ" มันจะข่มอารมณ์กามราคะได้เป็นอย่างดีครับแต่ถ้ากำลังสมาธิถอยลงเมื่อไหร่ก็โดนอีก เราก็ขึ้นสังเวียนแบบนี้ไปเรื่อยๆ นานวันแพ้มาเยอะ เราก็ต้องมีชนะแบบถาวรเหมือนกัน

สิ่งที่พวกผมและเพื่อนๆทุกท่านมาแนะนำนี้ก็ไม่ใช่จะหมายรวมว่าเป็นผู้หลุดพ้นหรือเป็นผู้วิเศษวิโสอะไร เป็นเพียงแต่เพื่อนร่วมทางที่มีเป้าหมายเดียวกันเท่านั้น และไม่ได้จะมีเจตนาหาผลประโยชน์อะไรกันจากตรงนี้ เพราะลำพังพวกเราก็มีทุกข์กันมากมายเกินจะรับไหวอยู่แล้ว

ยังไงพี่ก็อย่าลืมส่งที่อยู่มาทาง PM ให้ผมนะครับ คงแนะนำได้เท่านี้ ที่เหลือพี่ต้อง "ตั้งใจ" ทำด้วยตัวเองให้มากกว่าเดิมอย่าท้อถอยให้เกิดผล


ดังเช่น พระพุทธองค์ตรัสว่า "ไข่ที่แม่ไก่ไม่ฟัก ไม่มีทางเป็นตัว" และ ปัจฉิมวาจาของพระพุทธองค์ที่ว่า "ดูกรภิกษุ
ทั้งหลาย บัดนี้ เราขอเตือนพวกเธอว่า สังขารทั้งหลายมีความเสื่อมไปเป็นธรรมดา พวกเธอจงยังความไม่ประมาทให้ถึงพร้อมเถิด"

 

ลองไปถามที่วัดบางเหรียง จังหวัดพังงา

 

ขอบพระคุณ คุณคะนึง คุณกิ่งสน คุณZIGOVILLE คุณsamnido มากครับ

ที่แนะนำธรรมะ และข้อมูลมาให้กระผม คือ อินทรีย์ 5 : ศรัทธา วิริยะ สติ สมาธิ ปัญญา

ของกระผม ยังอ่อนด้อยมากครับ ไม่รู้จะปฏิบัติได้มากน้อยแค่ไหนครับ คือตอนนี้ก็เครียด

เก็บกดมากเลยครับ รู้สึกอาการทางประสาท ไม่ค่อยดีน่ะครับ

 

ก็ต้องพยายามให้มากที่สุดครับ
ศีลห้าช่วยไม่ไหว ต้องแปดให้ได้
ศีลขาดก็ตั้งใจรักษาใหม่
อย่างน้อยที่สุดตอนก่อนตายจับศีล 8 ไว้ให้สุดกำลัง
รอดชาตินี้ไปได้จะมีหนทางมากขึ้น

 

ได้ที่อยู่พี่แระ เด่วพรุ่งนี้ผมจะส่งพระบรมสารีริกธาตุไปให้พี่นะครับ เด๋วคืนนี้กับพรุ่งนี้เช้าจะทำสมาธิและอาราธนาดู ต่อไปนี้พี่ต้องเลิกดูถูกตัวเอง เลิกคิดว่า ทำไม่ได้ เรามันชั่ว มีกรรมดำ ฯลฯ อีกต่อไป อดีตเอาไว้เป็นบทเรียนครับ ต้องฝึกคิดใหม่ว่าวันนี้ตอนนี้เราจะทำดี เป็นคนดี อยู่กับปัจจุบันครับพี่ ที่ใดมีพระธาตุสถานที่แห่งนั้นเปรียบเสมือนพุทธคามคือเป็นที่ประทับของพระพุทธองค์ จากนี้ไปพี่ก็ขอขมากรรมกับพระพุทธเจ้าได้ทุกวัน และจะทำผิดศีลได้ยากขึ้นครับ อาการคล้ายๆกันนี้ผมเคยรักษาพี่ชายให้หายมาแล้ว ตอนนั้นได้อาราธนาขอคาถาท่านพ่อกรมหลวงฯ ช่วยครับ ผมเชื่อมั่นว่าพี่ต้องหายภายในเร็ววันอย่างแน่นอน สู้ๆ ครับเพ่

Update: 1:34 PM, Mar 10, 2015 : วันนี้ผมส่ง EMS พระบรมสารีริกธาตุส่วนพระมัตถลุงค์(สมอง) อันจะเป็นกำลังใจให้พี่มีสติและปัญญาเอาชนะปัญหาต่างๆ รวมทั้งมารทั้งหลายให้ผ่านพ้นไปได้ การช่วยเหลือครั้งนี้เปรียบเสมือนเราเป็นเพื่อนร่วมเดินทางซึ่งมีเป้าหมายเดียวกัน เมื่อเราเหนื่อยล้าทั้งกายใจ เราก็นั่งหลบพักและแบ่งปันอาหารน้ำดื่มให้เพื่อนร่วมทางพอได้ประทังชีวิตให้เกิดเรี่ยวแรง เราค่อยเดินทางกันต่อไป...เพราะฉะนั้น นับจากนี้ไปหลังจากพี่มีเรี่ยวแรงทั้งกายและใจแล้ว ที่เหลือพี่ต้องทำด้วยตัวเอง ผมคงช่วยพี่ได้เท่านี้นะครับ หวังว่าอนาคตคงมาอัพเดทผลการปฏิบัติให้เพื่อนๆ น้องๆผู้มาใหม่ด้วยนะครับ ขอให้พี่เจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไป

สาธุ ขอระลึกถึงคุณบุพการี และครูอาจารย์ทั้งหลาย ขออานิสงส์ในการแจกจ่ายพระบรมสารีริกธาตุในครั้งนี้จงเป็นผลบุญแก่ข้าพเจ้า ขอให้ญาณทั้งหลายมีทิพยจักขุญาณ เจโตปริยญาณ และอาสวกขยญาณเป็นต้น ฌาณ อภิญญา สมาบัติ กสิณ ธรรมทั้งหลายเหล่าใดที่เกิดขึ้นแล้วขอให้เจริญยิ่งๆขึ้นไป ที่ยังไม่ได้เกิดขึ้นขอให้เกิดขึ้นภายในเร็ววัน ขอให้จิตดวงนี้ปราจากกิเลสมารทั้งหลายกลายเป็นจิตเดิมแท้ และบังเกิดธรรมนิมิตตามกำลังปฏิบัติ ทั้งบรรลุอรหัตผล มรรคผล นิพพานในภายในเร็ววันนี้ ภายในภพภูมินี้ ชาตินี้ด้วยเทอญ ขอให้จิตดวงนี้รู้เห็นเหตุการณ์ล่วงหน้าโดยอัตโนมัติโดยไม่ต้องตั้งสัจจอธิษฐานด้วยเทอญ...ขออาราธนาบารมีแห่งองค์พระบรมสารีริกธาตุ และพระอรหันตธาตุในภพภูมิทั้งหลายจงแสดงบารมีแห่งท่าน เพื่อยังพระศาสนาของพระพุทธองค์ให้อยู่ครบ ๕,๐๐๐ วัสสาด้วยเทอญ

 

สวัสดีคะ คุณ manymoons123 ความรู้สึกในขณะนี้ที่เกิดความทุกข์ใจอย่างมาก
คงจะเป็นเรื่องความกังวลใจเกี่ยวกับที่เคยทำผิดพลาดจนต้องปาราชิกสึกจากความ
เป็นพระ จะไม่ได้บวชอีกต่อไป กลัวต้องอบายทุคติ ใช่ไหมคะ ที่ว่ามีความกลัว
อย่างจับใจ เครียด และเก็บกด รู้สึกว่า อาการทางประสาทไม่ค่อยดี และกลัวว่า
ไม่รู้จะปฏิบัติได้มากน้อยแค่ไหน เพราะกลัวเรื่องนั้นใช่ไหมคะ จึงทำให้มีอาการดังกล่าว

ถ้าใช่นะคะ อันดับแรกเราต้องขจัดความกลัวให้ได้ก่อนคะ สาเหตุที่เรากลัวเพราะ
เรารู้โทษภัยของการทำผิด โดยเฉพาะการรู้สึกผิด ที่มันเป็นตราบาปที่มืดมนอยู่ในใจ
ของเราที่เรายากที่จะเอาออกมันมาจากใจเราให้ได้ ถือว่าท่านยังโชคดีอยู่บ้างนะคะ
ที่รู้ตัวว่าทำผิดแล้วยังยอมสึกออกมา เพราะเรายอมรับการแพ้จากความเป็นพระภิกษุ
โดยไม่ดื้อดึงที่จะอยู่ต่อเพื่อให้ชาวบ้านกราบไหว้ ซึ่งจะเป็นบาปหนาพอกพูนเพิ่มขึ้นไป
และโชคดีต่อมา ที่ท่านรู้สึกสำนึกผิด โดยการตั้งกระทู้เเรื่องนี้ขึ้นมาพื่อให้ทราบโทษ
ของการ ปาราชิกให้ผู้อื่นทราบเหมือนเป็นทำเพื่อเป็นการไถ่โทษเพื่อลดบาปในใจของ
ตนเองนะคะ

เมื่อเราทำเช่นนั้นแสดงว่าเรามีความละอายและเกรงกลัวต่อบาป ถึงแม้มันจะสายไปเสีย
หน่อย แต่ก็ยังดีว่าเราไม่รู้สึกอะไรเลยคะ

สิ่งหนึ่งที่เราต้องรู้ก่อนคะว่า พระพุทธองค์ทรงตรัสว่า การบวชประพฤติพรหมจรรย์
ก็เพื่อคลายกำหนัด เพื่อความพราก เพื่อความไม่ถือมั่น เพื่อสำรอกแห่งราคะ
เพื่อความดับสูญแห่งระหาย เพื่อความหลุดถอนแห่งอาลัย เพื่อเข้าไปตัดวัฏฏะ
เพื่อความสิ้นไปแห่งตัณหา เพื่อสำรอกแห่งตัณหา เพื่อดับแห่งตัณหา เพื่อภิกษุ
ประพฤติไม่เหมาะ ไม่สมควร ไม่ใช่กิจเพื่อคลาย ฯ พระพุทธองค์ทรงตรัสว่า

"ดูก่อนโมฆบุรุษ องค์กำเนิด อันเธอสอดเข้าไปในปากอสรพิษยังดีกว่า และ
อันองค์องกำเนิดที่สอดเข้าไปในปากงูเห่ายังดีกว่า และอันองค์กำเนิดที่สอดเข้าไป
ในหลุมถ่านที่ไฟติดลุกโชติช่วงยังดีเสียกว่า อันองค์กำเนิด ที่เธอสอดเข้าไปใน
มาตุคามไม่ดีเลย ที่เราว่าดีเพราะเหตุใด เพราะ ผู้สอดองค์ กำเนิดเข้าไปในปากอสรพิษ
เป็นต้นนั้น พึงนึกถึงความตาย หรือ ความทุกข์เพียงแค่ตาย ซึ่งมีการกระทำเป็นเหตุนั้น
แต่ความแตกกายตายไป ก็ยังไม่เข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก ส่วนบุคคล
ผู้ทำการสอดองค์ กำเนิดเข้าในมาตุคามนั่น เบื้องหน้าแตกตายไป ถึงเข้าถึงอบาย
ทุคติ วินิบาต นรก ซึ่งมีการกระทำนั้นเป็นเหตุ"

เมื่อเราทราบอย่างแน่ชัดแล้ว เราจึงรู้สึกผิดและทุกข์ใจ ก็ในเมื่ออดีตผ่านมาแล้ว
เป็นสิ่งที่แก้ไขไม่ได้ และเราก็ได้ยอมรับผิด โดยการสึกออกมาเป็นฆาราวาสแล้ว
เราควรรู้กันอย่างหนึ่งนะคะว่า เราทุกคนมีโอกาสทำผิดพลาดกันได้เสมอ ตราบใด
ที่ยังมีอวิชชา แรงกำลังที่ยังต่อสู้กับกิเลสยังไม่ไหว พระพุทธองค์ยังทรงให้
บัญญัติวิธีแก้ความผิด รับโทษตามความผิดเพื่อจะได้รู้สึกสำนึกและไม่กระทำผิด
ต่อไปอีก สำหรับปาราชิกนั้นเป็นโทษรุนแรง เพราะเกี่ยวกับพระสัทธรรม ที่ยัง
ให้คนยังไม่เลื่อมใสให้เลื่อมใส และเพื่อผู้ที่เลื่อมใสแล้ว เพื่อให้เป็นไปแห่งความ
ตั้งมั่นของพระสัทธรรม หากเจริญแล่วยังให้โลกเป็นสุข ยังประโยชน์ให้ผู้อื่นพ้นทุกข์

เมื่อเราได้สร้างบาปกรรมนั้น หากผิดศีลข้ออื่น คือ เรามีคู่กรณี ที่เรียกว่า เจ้ากรรม
นายเวรที่ต้องมีการชดใช้ แต่บาปนี้เป็นบาปเวรของตนเอง คือ ชดใช้ให้ตนเอง
ที่ไม่สามารถ ทำตามวินัยบัญญัติ อันนำมาซึ่งเสื่อมของพระสัทธรรม

เราได้ชดใช้ได้ไปบางส่วนแล้ว คือ ยอมรับผิด พ่ายแพ้ออกมา ยอมสึก รู้สึกสำนึกผิด
โดยเราจะรักษาศีล8 แต่เมื่อเราได้ทำแล้วก็ยังรู้สึกมีตราบาปในจิตใจอยู่ สิ่งเดียวที่
จะช่วยได้คือ ให้ทาน รักษาศีล สวดมนต์ นั่งสมาธิ ปฏิบัติกรรมฐาน ซึ่งเป็นเรื่องดี
ก็มีพื้นฐานมาจากการบวชจากพระแล้ว

หากการลบบาปในจิตใจ สิ่งที่ทำให้ได้ คือ ปฏิบัติกรรมฐานคะ กำหนดจิตให้แน่วแน่
มีความสงบตั้งมั่น สำรวมกายใจ ใคร่ครวญพิจารณาโทษของตน แล้วตั้งมั่นจะไม่
กระทำผิดเช่นนั้นอีก หากความสงบมความตั่งมั่นพอ มีแรงกำลังที่ทำให้เรารับรู้
กระแสความรูสึกถึงความสั่นสะเทือนของความรู้สึกผิดอย่างรุนแรง บางครั้งอาจ
ถึงกับทำให้เรา อาจหลั่งน้ำตาของความสำนึกผิดออกมา หลังจากทำเราได้รู้สึกโปร่งโล่ง
สบายใจ ให้ทำทุกครั้งที่เข้ากรรมฐาน จนกว่าความหวั่นไหวในจิตใจจะลดลง และ
ภายในจิตใจเริ่มทุกข์กับเรื่องนี้น้อยลง หรือ แทบไม่รู้สึกแล้ว แสดงว่าบุญใหม่จาก
การปกิบัติมีผลแรงกว่า ทำให้เราไม่ทุกข์ใจกับเรื่องนี้อีกแล้ว นะคะ

เมื่อเราสามารถนำสิ่งนี้ออกจากใจได้ ก็จะช่วยให้การรักษาศีลได้มั่นคงคะ

ให้แผ่เมตตาถึงเจ้ากรรมนายเวรเสมอ ทุกครั้งที่ปฏิบัติกรรมฐานด้วยคะ จะช่วยได้มาก

พวกเราทุกคนคิดว่าคุณทำได้ค่ะ สู้ ๆ คะ เพราะชาตินี้ทำได้ ชาติหน้าก็ทำได้คะ
เพราะจิตมีการสืบต่อกัน เพียงแค่เปลี่ยนภพเปลี่ยภูมิ แค่นั้นเอง หากไม่เปลี่ยนเป้าหมาย
ไปเสียก่อน ขอให้สำเร็จสมความปราถนา สำเร็จสิ่งที่มุ่งหวังด้วยเทอญ

 

นี่...พระบรมสารีริกธาตุ... เลยหรือ ครับ ???

แล้ว... คนอ่อนแอ อย่างผม...จะทำอะไร ได้...

 

ผมเชื่อว่าพี่เข้มแข็งพอที่จะทำได้นะครับ สู้ๆคราฟพี่ พี่ยังรู้จักถือศีล รักษาศีล ยังมีความดีที่จะสำนึก พี่ชายผมเป็นหนักกว่าพี่ยังหายได้เลยภายใน 2 ปี เป็นหนักขนาดไหน คือ คิดว่าตัวเองเป็นพระพุทธเจ้า ปรามาสไปหมด เอาพระพุทธรูปในบ้านไปทิ้งหมด ทั้งๆที่แม่ได้ห้ามแล้วก็ไม่ฟัง...แถมเปลี่ยนไปนับถือศาสนาอื่นตามแบบยุโรป...และกลับเปลี่ยนตั้งศาสนาของตัวเอง คิดว่าตัวเองคือผู้ที่จะตั้งศาสนาใหม่...ไปโน่นเลย...ท่านอาจารย์ได้แนะนำคาถาผมมา พร้อมทั้งบอกขั้นตอนการทำน้ำพระพุทธมนต์ซึ่งต้องทำกันภายในพรรษาคือตลอด 3 เดือนเลยแล้วค่อยให้แม่เป็นคนสวดน้ำมนต์ให้อีกครั้งก่อนจะเอาไปทำพิธีให้อาบพร้อมดื่ม...แต่ผมก็ต้องแลกด้วยการกินมังสวิรัติทุกวันพฤหัสบดีตลอดชีวิต เพื่อบำเพ็ญเมตตาและสัจจบารมีกับท่าน...ถือว่าเป็นการขออโหสิกรรมต่อบุพการี และวิญญาณบรรพบุรุษที่ได้ล่วงเกินไปหลายอย่าง ปัจจุบันพี่ชายหายแล้วครับกลับมาเข้าวัดทำบุญเป็นพุทธศาสนิกชนเหมือนเดิม

สำหรับพี่ก็เช่นกันในเมื่อพี่เคยได้ทำผิดต่อพระธรรมคำสอนของพระพุทธองค์ พี่ก็ต้องขออโหสิกรรมต่อพระพุทธองค์โดยตรง อย่างที่บอกว่าต้องทำให้ได้ทุกๆวันครับสั่งสมกำลังใจให้เต็มไปเรื่อยๆ ไม่ต้องรีบ เมื่อกำลังใจมันค่อยๆ เต็มไป สติก็จะค่อยๆกลับมาอยู่กับจิต จิตก็จะมีกำลังขึ้นมา โรคต่างๆ หรือแม้แต่พวกมารก็จะเข้ามาได้ยากขึ้นนะครับ...โอกาสอย่างนี้หาได้ยากแล้วนะครับ ถ้าเราเกิดไปอยู่ภพภูมิอื่นมันจะลำบากมากกว่านี้เยอะครับพี่

สู้ๆ ครับ อดทนนะคราฟ ({)({)({)

 

เรียน คุณ ZIGOVILLE

กระผมได้รับ พระบรมสารีริกธาตุ แล้วครับ

ได้รับวันนี้ 12 มีนา 58 เวลา 12:10 ครับ

ได้รับของที่ประเมินค่า ไม่ได้แบบนี้ คิดหนักเลยครับ


ขอบพระคุณมากครับ ที่เมตตากระผม