เรื่องเด่น นานาเรื่องราวหลวงพ่อพระราชพรหมยาน

เรื่องเล่าจากหมวดตระกูลเรื่องนี้นำมาจากธัมมวิโมกข์ฉบับเดือนธันวาคม 2556 หลายท่านคงได้อ่านมาแล้ว แต่คิดว่ายังมีหลายท่านที่อยู่ไกลและไม่มีโอกาศซื้อธัมมวิโมกข์





เรื่องเล่าจากหมวดตระกูล

ในบรรดาลูกศิษย์รุ่นแรกๆของหลวงพ่อพระราชพรหมยาน เริ่มตั้งแต่ก่อร่างสร้างวัด
กันมา ร.ต.ต. ตระกูล เปาริก เป็นหนึ่งในผู้ที่มีโอกาสได้รับใช้ใกล้ชิดหลวงพ่อคนหนึ่ง ได้รู้ได้เห็นปฏิปทาของหลวงพ่อมาอย่างต่อเนื่อง หมวดตระกูลเคยเล่าประสบการณ์หลายเรื่องให้ฟังกัน ซึ่งพวกเรามัวแต่ชะล่าใจว่าอยู่ใกล้ๆ เลยไม่ทันได้ถ่ายทำไว้ มาตื่นตัวอีกทีก็เมื่อหมวดตระกูลป่วยและจากพวกเราไปแล้ว เลยต้องบันทึกข้อมูลเผื่อให้คนรุ่นหลังไว้

เรื่องแรก ระหว่างปี 2514-2518 ปีไหนจำไม่ได้ แต่จำได้ว่าปีนั้นน้ำท่วมวัด ในช่วงนั้นโบสถ์ใหม่ยังไม่ใด้สร้าง ต้องใช้แพโบสถ์น้ำในการทำสังฆกรรม ตำแหน่งของแพโบสถ์น้ำก็ประมาณแพปลาในแม่น้ำสะแกกรังหน้าวัดในปัจจุบันนี้

มีอยู่วันหนึ่งหลวงพ่อเดินถือแผ่นทองแดงปึกหนึ่ง กะคร่าวๆประมาณ 10 แผ่น เดินไปแพโบสถ์น้ำ (ระหว่างนั้นยังไม่ได้สร้างหอฉัน) หมวดตระกูลก็เดินตามไป ที่แพจะมีกระดานเป็นสะพานทอดข้ามอยู่ พอหลวงพ่อขึ้นแพไปแล้วก็เดินไปลงน้ำอีกด้านหนึ่ง และในขณะที่หลวงพ่อเดินลงน้ำเหมือนมีขั้นบันไดรับเท้าหลวงพ่อลงไปทีละขั้นจนมิดศีรษะหายไป ด้วยความที่ได้ติดตามและเห็นอภินิหารของหลวงพ่อมาหลายครั้งทำให้หมวดตระกูลมั่นใจว่าหลวงพ่อคงจะลงไปทำตะกรุดใต้น้ำ

แต่คราวนี้หลวงพ่อลงไปนานมากน่าจะเกินครึ่งชั่วโมง จนหมวดตระกูลร้อนใจเป็นห่วงหลวงพ่อ เตรียมตัวจะถอดเสื้อตามลงไป ก็พอดีกับหลวงพ่อเดินขึ้นมา การเดินก็คล้ายๆกับเดินขึ้นบันไดมาทีละชั้น เมื่อขึ้นมาแล้วสังเกตว่าจีวรหลวงพ่อก็ไม่เปียก ส่วนตะกรุดนั้นม้วนเรียบร้อยแล้ว หลวงพ่อเดินถือกำขึ้นมาแล้วกลับกุฏิไป ตะกรุดชุดนั้นหมวตตระกูลบอกว่าหลวงพ่อน่าจะแจกให้กับญาติโยมที่อุปัฏฐากวัดในขณะนั้น เช่น ท่านเจ้ากรมเสริม ท่านเจ้ากรมอาทร เป็นตัน

เรื่องตะกรุดใต้น้ำนี้ได้ยินมาอีกครั้งว่าหลวงพ่อท่านเคยปรารภกับศิษย์ใกล้ชิดในช่วงประมาณปี 2533-2535 ว่าใครอยากได้ตะกรุดให้นำแผ่นทองแดงมา หลวงพ่อท่านจะไปทำในน้ำให้ ตำรวจทหารที่ดูแลหลวงพ่ออยู่ในขณะนั้น ก็รวบรวมถวายไปจำนวนหนึ่งท่านก็ทำมาให้ แต่ครั้งนี้ไม่มีใครเห็นว่าท่านไปทำที่ไหนอย่างไร


เรื่องที่สอง มีอยู่คราวหนึ่งมีขโมยเข้ามาลักของในวัด หลังจากสืบเสาะจนได้ความแล้ว
หมวดตระกูลก็ตามไปที่บ้าน ไปถามตรงๆขโมยยอมรับ หมวดก็ยิงเลย เสร็จแล้วก็กลับวัดทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ พอพบหลวงพ่อท่านก็ถามว่าแกไปยิงเขามาหรือ หมวดก็ยอมรับแล้วถามว่าหลวงพ่อรู้ไดัอย่างไรครับ ท่านตอบว่า มันเดินตามหลังแกมา หมวดก็ถามว่าแล้วจะทำอย่างไรดีครับ หลวงพ่อบอกให้หยิบกิ่งไม้วางข้างหลังแล้วภาวนา สัมปะติจฉามิ เดินไปข้างหน้าอย่าหันกลับไปมอง


เรื่องที่สาม ทางเข้าตีกอินทราพงษ์ที่พักของหลวงพ่อในอดีตจะมีประตู 2 ประตู คือประตูรั้ววัดและประตูเหล็กยืดท้ายศาลาหลวงพ่อ 5 พระองค์ มีกำหนดเปิด-ปิดเป็นเวลา มีอยู่วันหนึ่งตอนเย็นๆ ปิดประตูแล้ว หลวงพ่อท่านคงมีธุระไปฝั่งศาลานวราชบพิตร ท่านเดินไปหมวดตระกูลก็เดินตามไปห่างๆ เพราะมีหมาห้อมล้อมติดตามหลวงพ่ออยู่ พอไปถึงประตูเหล็กหลวงพ่อก็เดินทะลุประตูไปเฉยๆ พร้อมกับหมาอีก 1 ฝูง หมวดตระกูลต้องหยิบลูกกุญแจออกมาไขแล้วจ้ำตามหลวงพ่อไป เป็นแบบนี้ทั้ง 2 ประตู

เรื่องที่สี่ เรื่องหางพลูของหลวงพ่อ สมัยหนุ่มๆ หมวดตระกูลเป็นคนเจ้าชู้ไม่ธรรมดา มี
วีรกรรมเล่าขานมากมาย มีอยู่คราวหนึ่งพบสาวงามถูกใจ พยายามเจริญสัมพันธไมตรีทุกวิถีทางแต่กลับถูกสาวพูดจาสบประมาทจนเสียหน้าอย่างรุนแรง หมวดตระกูลมาเล่าความคับแค้นใจระบายให้หลวงพ่อฟัง หลวงพ่อท่านฉันหมาก ฉันเสร็จท่านยื่นหางพลูให้หมวดตระกูล หมวดตระกูลรับมาอธิษฐานกินแล้วกลับไปใหม่ หมวดบอกว่าคราวนี้สำเร็จ (เรื่องนี้สันนิษฐานว่าหลวงพ่อท่านคงสงเคราะห์ตามกฎแห่งกรรมของแต่ละคน)


เรื่องที่ห้า เป็นเรื่องแถม ไม่ใช่เรื่องเล่าจากหมวดตระกูล แต่เป็นเรื่องของหมวดตระกูลที่เล่าโดยจ่าตุ่ม (ดต.ไพโรจน์ ทิมแท้) จ่าตุ่มเป็นช่างทำมีดมือ 1 ของประเทศไทย มีฉายาว่า จ่าตุ่มมีดเทวดา ถึงแม้ภายหลังจะเป็นนายดาบแล้วก็ยังเรียกจ่ากันติดปาก จ่าตุ่มเป็นผู้บุกเบิกการทำมีดจนเป็นตำนานมีดเมืองอุทัยธานีทุกวันนี้

มีดจ่าตุ่มนั้นมีทั้งที่เป็นมีดใช้งานคุณภาพดี (ดีจนเจ้าของไม่กล้าใช้เพราะกลัวมีดเป็นรอยสกปรก) ไปจนถึงมีดของนักสะสมที่ทำด้วยเหล็กคุณภาพดีประดับตัวยอัญมณีและวัสดุสูงค่า เป็นงานศิลปะชั้นสูงที่ยากจะหาคนทำได้ใกล้เคียง

จ่าตุ่มเคยเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของหมวดตระกูลสมัยที่รับราชการตำรวจ ในยุคที่ยังมีการต่อสู้กับลัทธิคอมมิวนิสต์ มีพื้นที่รับผิดชอบอยู่แถวๆ อำเภอบ้านไร่ มีลูกน้องที่อยู่ในชุดลาดตระเวนอยู่ 4 คน จ่าตุ่มเล่าว่า จ่าตระกูลแกเป็นคนมีวิชา ทุกๆเช้าก่อนกินข้าว จ่าตระกูลจะต้องแบ่งข้าวและกับข้าวใส่ใบไม้เอาไปวางโคนตันไม้ และทุกครั้งก่อนออกลาดตระเวนจะให้ลูกน้องคุกเข่าพนมมือเข้าไปหาทีละคน จ่าตระกูลจะว่าคาถาและหยิบดินโรยบนศีรษะให้ทุกคน ในสมัยที่ติดตามจ่าตระกูลอยู่นั้นมีการปะทะกับผู้ก่อการร้ายบ่อยมาก แต่ชุดของจ่าตระกูลไม่เคยมีใครโดนยิงตายหรือบาดเจ็บเลย จ่าตุ่มว่างั้น (จ่าตุ่มเสียชีวิตไปแล้วเมื่อปี พ.ศ. 2546)


(จากธัมมวิโมกข์ ธันวาคม 2556 หน้า 128-129)

 

สงสัยหลังสงกรานต์ต้องแอบเข้าไปที่วัดแล้วหล่ะครับ แต่ใจก็อยากเก็บเนื้อเงิน เดี๋ยวถึงเวลาค่อยว่ากันครับ
ชุบทองสวยมากครับพี่

 

งดงามมากกกกกครับพี่วรรณ

 

อย่างน้อยมี 4 บล๊อกนะครับเฮีย

 

ดังเพราะโปรโมทแร๊ะไม่มีไรมาก

ขาลุยแบบนี้พกยันต์พิชัยสงครามน่าจะอุ่นใจดีครับ

 

สวัสดียามดึกครับพี่วรรณชัย,ท่านพี่วุฒิ,คุณsupatach,คุณtaoreedman,คุณfive304,คุณThis_old_man,คุณpalmcc38,คุณyommatood, คุณizeberry , คุณtossa ,คุณช่างชิต,คุณjj85,คุณ6ThSense,น้องแพน, พี่รุ่ง, พี่กฤต, คุณเพชร,คุณชาตรี ช้างน้อย ,คุณออกพราน,คุณrung847,พี่chopper,คุณระงับ,คุณsylvenus,คุณรัก_ในหลวง ,คุณramo , คุณCobraa ,คุณนิช,คุณpowergen, คุณKRITVEE ,คุณบารมี10 คุณเมฆดำ ,คุณหมาอ้วน และศิษย์วัดท่าซุงผู้มีจิตใจดีงามทุกๆท่าน.(^__^)

 

น้อมกราบสมเด็จองค์ปฐม หลวงปู่ปาน หลวงพ่อฤาษี -/\-


สวัสดีพี่วรรณ และลูกหลานหลวงพ่อทุกท่านครับ​

 

เมื่อคืนไปนั่งอยู่หลังบ้านได้เสียงงูเห่าร้องหาคู่ช่วงหัวค่ำ
ช่างไพเราะเหลือเกิน ปกติจะได้ยินเสียงอีกตัวร้องตอบ
แต่เมื่อคืนไม่มีเสียง
รวมความว่า เมื่อวานยายปริก บ้านอยู่ไกล้กัน งูเห่าเข้าบ้าน
ลุงผมก็ไปช่วยตี...เห็นทีจะอาละวาดหนัก
เย็นนี้เห็นทีต้องนิมนต์ทรายเสกหลวงพ่อไปโรยรอบบ้าน
------------
ทรายเสกใช้เป็นหัวเชื้อได้ครับ เพิ่มกับทรายอื่นเยอะๆ
ปล.2 เพื่อความไม่ประมาท ใช้กำมะถัน/ด่างทับทิมโรยรอบบ้าน
แล้วใช้ฝักบัวรดน้ำให้รอบ ช่วยกันงูได้ครับ

 

ขนาดแขวนรถดูแล้วไม่น่าใหญ่ไปเอามาห้อยคอก็อยังได้ครับ ผสมชนวนสมเด็จองค์ปฐมด้วย ลาภน่าจะเยอะอยู่เช่นกันครับ

 

สวัสดียามดึกครับพี่วรรณชัย,ท่านพี่วุฒิ,คุณsupatach,คุณtaoreedman,คุณfive304,คุณThis_old_man,คุณpalmcc38,คุณyommatood, คุณizeberry , คุณtossa ,คุณช่างชิต,คุณjj85,คุณ6ThSense,น้องแพน, พี่รุ่ง, พี่กฤต, คุณเพชร,คุณชาตรี ช้างน้อย ,คุณออกพราน,คุณrung847,พี่chopper,คุณระงับ,คุณsylvenus,คุณรัก_ในหลวง ,คุณramo , คุณCobraa ,คุณนิช,คุณpowergen, คุณKRITVEE ,คุณบารมี10 คุณเมฆดำ ,คุณหมาอ้วน และศิษย์วัดท่าซุงผู้มีจิตใจดีงามทุกๆท่าน.(^__^)

 

ทรายเสกอย่างเดียวเห็นผลครับ บ้านผมทำมาแล้วงูกำลังจะเข้าบ้าน เป็นงูเห่า แต่ไม่ทันถึงบ้านโดนรถเหยียบตายเสียก่อนครับ มีอื่นๆอีกครับ มั่นใจๆหน่อยครับ ถึงจะเห็นผล ถ้ากำลังใจยังไม่แน่นอนนัก อาจจะไม่ค่อยเห็นผลครับ เชื่อมั่นในองค์พ่อไปเลยครับ ว่าท่านไม่โกหกเราแน่นอนครับ

 

ผีพุ่มพวง

<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/Events2015/1392170737-maxresdefa-o.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/Events2015/1392170737-maxresdefa-o.jpg" border="0" alt=" photo 1392170737-maxresdefa-o.jpg"/></a>


หลวงพ่อท่านพระราชพรหมยานไปจันทบุรี พักที่บ้านคุณสมบูรณ์ เวสารัชชานนท์เกือบทุกปี ถ้าท่านไม่ติดธุระที่อื่นหรือป่วยมากๆ ปีนี้ท่านไปวันจันทร์ที่ 15 พวกเราพี่น้อยกานดา พี่ชอ คุณแดง คุณปิ่นอนงค์ คุณนิภา ข้าพเจ้า เสริมทรัพย์ ติ๊ก จี๊ ไทร มณี วิชัย ไปก่อน 1 วันเพื่อจัดเตรียมที่พัก อาหาร ช่วยเจ้าของบ้านเช่นเคยทำมาทุกครั้ง รถ 2 คันเต็มพอดี ก่อนเดินทางหลายคนเพิ่งหายป่วยไม่ค่อยแข็งแรง เพราะปีนี้อากาศร้อนจัด ความดันโลหิตไม่ตีหน้ามืดง่ายๆ เพราะว่าโดนร้อนเส้นเลือดขยายตัวทำให้ความดันเลือดขึ้นไปเลี้ยงสมองไม่พอ จึงทำให้หน้ามืดหรือ งงๆ เวียนๆ ถ้านอนเลือดฉีดขึ้นเลี้ยงสมองได้ไม่เป็นไร พูดแบบชาวบ้านฟังง่ายๆ พวกเข้าวัดใจเย็นมักจะมีความดันโลหิตต่ำมากกว่าความดันสูง พบกันเลยรู้ว่าพุ่มพวง ดวงจันทร์ ดารานักร้องลูกทุ่งตายแล้ว ไปกราบพระพุทธชินราชก่อนตายด้วย ข้าพเจ้าไม่ได้ดูว่าตอนนั้นอยู่ไหน นึกว่ากราบพระก่อนตายคงได้ขึ้นสวรรค์ได้แล้ว จึงไม่สนใจ อาชีพเขาทำใหคนมีความสุขด้วยท่าเต้นเสียงเพลง ไม่ได้เลี้ยงชีวิตด้วยเอาชีวิตผู้อื่น เช่นเลี้ยงหมู ไก่ ปลา กุ้ง ฯลฯ ขาย

คืนแรกที่บ้านคุณสมบูรณ์ คุณนิภา คงสุข ซึ่งนอนห้องเดียวกับข้าพเจ้า พี่น้อยกานดา พี่ชอ ฝันว่าไปที่โบสถ์พระพุทธชินราช พิษณุโลก เห็นผู้หญิงคนหนึ่งนั่งก้มหน้าซบกับแขนตัวเองร้องไห้ คุณภาถามว่าใคร ตอบว่าพุ่มพวงเอง ตื่นเช้าเล่าความฝันให้ฟัง ข้าพเจ้ากำหนดจิตดูบ้าง เพราะสงสัยว่าทำไมยังร้องไห้อยู่ตรงนั้น ได้คำตอบว่ายังตายไม่หมดอายุ เรียกว่าเป็นสัมพเวสี ตอนกราบพระนั้นกำลังทุกข์หนัก เรียกว่ากลุ้มใจตรงกว่า ทุกข์มันทุกข์ทั้งนั้น ถ้ายังมีขันธ์ 5 และป่วยด้วย พุ่มพวงกลุ้มใจมากเห็นพระเอาเป็นที่พึ่งความคับแค้นใจมันก็พุ่งขึ้นมา สิ่งที่นึกได้ขณะนั้นก็ขอแต่ให้พระช่วยหลุดพ้นจากความทุกข์คับแค้นใจเรียกว่าร้องให้ในใจ ตายแล้วจึงยังร้องไห้อยู่ตรงนั้น ข้าพเจ้ากับคุณนิภาเลยบอกจะทำสังฆทานให้ หลวงพ่อท่านไปถึงคืนแรกรับแขกและมีสอนกรรมฐานแบบมโนมยิทธิ ข้าพเข้าถวายสังฆทานเจาะจงให้พุ่มพวง 1 ชุดเลยมีพระพุทธรูป ผ้าไตร ของอื่นๆ อีกพอสมควร


เคยเกี่ยวเนื่องกันถึงจะรับโมทนาบุญได้

ถ้าคนตาย ตายแบบไม่หมดอายุหรือลำบาก ต้องเจาะจงทำบุญให้โดยเฉพาะคนเดียว อย่าบอกให้หลายๆคนที่เราคิดให้ จะไม่ได้รับหรือได้น้อย เพราะกำลังน้อยสู้คนอื่นทีมีกำลังมากกว่าแย่งเอาไปหมด

หลายผีเคยฟ้องข้าพเจ้าว่า ญาติทำบุญให้ไม่เจาะจงเฉพาะเขา เขายังลำบากอยู่ ถามญาติจะเป็นเช่นนั้นจริงๆ การโมทนาบุญหรือช่วยกันได้จะต้องเคยสืบเนื่องกันมาก่อนในอดีตชาติหรือปัจจุบันชาติหรือสายเดียวกัน ไม่เช่นนั้นช่วยกันไม่ได้ อย่างเปรตญาติพระเจ้าพิมพิสาร มาร้องขอส่วนบุญ พระพุทธองค์บอกพระเจ้าพิมพิสารทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้จึงจะได้รับ แม้แต่พระพุทธเจ้ายังช่วยไม่ได้(คำพูดหลวงพ่อท่านเอง)

ทีนี้พุ่มพวงทำไมพวกเราถึงให้ได้ เอาแค่ชาตินี้ร้องเพลงให้เราฟังชอบใจเป็นบุญแล้ว เมื่อพุ่มพวงป่วยที่โรงพยาบาลศิริราช หลวงพ่อท่านป่วยอยู่ห้องใกล้ๆ ห้องพุ่มพวง ห่างกัน 2 ห้อง ข้าพเจ้าไปกราบเยี่ยมหลวงพ่อท่าน ยังเห็นห้องและญาติพุ่มพวง นึกสงสารคิดว่าถ้าบุญเรามีเพียงใด เจ้ากรรมนายเวรของเขาพอจะเอาไปได้เอาไปเลย วันที่หลวงพ่อท่านจะกลับพุ่มพวงได้ออกจากห้องไปกราบและรับพรหลวงพ่อท่านด้วย

เมื่อพวกเราเจอกันอีกหลายๆคนก็คุยถึงผีพุ่มพวง และหลายคนได้ทำบุญให้พุ่มพวงด้วย ผีพุ่มพวงจึงมีฤทธิ์มีกำลังสามารถไปไหนๆ ได้คล่องตัวหลอกคนก็ได้ หนังสือพิมพ์ลงข่าวทุกวัน ข่าวใหญ่ตัวโตด้วย ขณะที่เขียนนี้เป็นวันที่ 26 มิถุนายน 2535 ยังมีข่าวว่า " เก็บศพพุ่มพวงแฟนเพลงนับแสนร่วมไว้อาลัย ชวนเป็นประธานสวดมนต์ทุกเสาร์ แพทย์ยันติดเชื้อฉับพลัน ส่วนมรดกยังตกลงกันไม่ได้ "

ข้าพเจ้ากลับถึงบ้านปากเกร็ดแล้ว มีเพื่อนลูกอุ๋ยไปที่บ้านคุยถึงพุ่มพวงอีก ข้าพเจ้าว่ามีฤทธิ์แล้วทีนี้หลอกเก่งใครนึกถึงไปหาได้ คืนนั้นอุ๋ยลูกสาวข้าพเจ้าก่อนนอนสวดมนต์ว่าคาถาชินบัญชรหลายจบ แล้วแผ่ส่วนบุญให้พุ่มพวง คืนนั้นเองรู้สึกเหมือนครึ่งฝันครึ่งผีอำ เห็นพุ่มพวงเข้าไปหาบอกว่าคนนี้ไม่ค่อยสบาย แล้วเอามือลูบที่หน้าอุ๋ย 3 ที คล้ายๆช่วยรักษาให้ อุ๋ยไม่สบายจริงๆกำลังกินยา หมอรักษาอยู่ อุ๋ยบอกว่าไม่รู้สึกกลัวเลย ทีนี้หายกลัวผีพุ่มพวงแล้ว



(จากหนังสือบันทึกของชาโดว์ เล่ม 5 หน้า 18)

 

ปล่อยผีเป็นอิสระ


สามีภรรยาชาวไต้หวันคู่หนึ่งมาทำมาหากินที่เมืองไทย สามีนอกใจภรรยามีความทุกข์มาก ลูกน้องพาไปสำนักหนึ่งให้สะเดาะเคราะห์ให้ เขาช่วยแก้แล้วให้เอารูปใบหนึ่งติดตัวไว้ตลอดจะช่วยได้ ต่อมามีทุกข์อีกแก้ทุกข์ได้บ้าง สุขบ้างทุกข์บ้างจนหมดเงินไปมากมาย

เมื่อต้นเดือน กรกฏาคม 2537 ภรรยาชื่อเพ็ญจะไปฝึกมโนมยิทธิที่บ้านสายลมโดยคุณบุษบาพาไปพบข้าพเจ้าก่อน จึงบอกให้ไปนั่งคอยชั้นบนแล้วจะไปสอนให้พร้อมกับคนอื่นๆ ปรากฏว่าเธอทนอยู่ไม่ได้ปวดเมื่อยไปหมด ซ้ำหูได้ยินเสียงไล่ ออกไปมึงออกไปนะ ออกไปๆ จนต้องกลับบ้านก่อนจะถึงเวลาสมาทานพระกรรมฐาน ผีไล่

อีกประมาณ 10 กว่าวันโทรปรับทุกข์และเล่าเรื่องให้ฟัง ข้าพเจ้ารู้เห็นขณะพูดโทรศัพท์ว่าที่ตัวเขามีผีตายโหงผู้ชายบังคับหรือคุมตัวเขาอยู่ เขาจึงบอกว่ามีรูปใบหนึ่งคนทรงให้เอาติดตัวไว้ บอกว่าจะช่วยหรือแก้ทุกข์ได้ ข้าพเข้าจึงบอกให้ทำสังฆทานให้ผีเจ้าของรูปพันบาท ให้สร้างปราสาททองคำพันบาท แล้วฉีกรูปนั้นทิ้งหรือเผาไฟไปเลย เธอบอกไม่กล้าทำจึงบอกให้ไปทำที่วัดท่าซุง ตอนเข้าพรรษาอีกไม่กี่วันนี้ แล้วเอารูปให้ข้าพเจ้าๆจะจัดการให้

วันทำบุญเข้าพรรษา คุณเพ็ญไปกับแม่และหลานซึ่งมาจากไต้หวัน จัดการทำบุญเจาะจงให้ผีเจ้าของรูปโดยเฉพาะตามที่บอกไว้ ข้าพเจ้ารับรูปมาจัดการ ดูแล้วมันเห็นเป็นกระโหลกคนตากลวงโบ๋ ถ้าดูปรกติจะเป็นรูปอะไรบอกไม่ถูกหน้าคนก็ไม่ใช่ ข้างหลังมีตัวหนังสือ 2-3 ตัว เป็นหนังสือขอม ข้าพเจ้ารับมาด้วยใจมั่นคงทำอะไรเราไม่ได้เราทำดีให้เขาพ้นจากสภาพผีลำบาก ถูกบังคับให้ทำชั่วบ้างดีบ้าง แล้วแต่หมอผีจะสั่ง พวกผีลำบาก สัมภเวสี ผีตายโหง ผู้ที่มีฤทธิ์สามารถเลี้ยงแล้วบังคับได้ ถ้าได้รับส่วนบุญมาพอมีฤทธิ์ก็จะหลุดพ้นจากอำนาจหมอผีได้ (เคยเขียนไว้ในบันทึกชาโดว์ เล่ม 1 เรื่องพบหมอผีเขมร) เมื่อผีเจ้าของรูปได้รับส่วนบุญที่คุณเพ็ญทำให้ ก็โมทนาบุญได้ แล้วข้าพเจ้าให้บุญของข้าพเจ้าที่ทำมาแล้วทั้งหมดอีกด้วย จึงเป็นเทวดาพ้นอำนาจมืดนั้น ข้าพเจ้ารับรูปมาแล้วไปเลี้ยงพระเพลที่หอฉันริมน้ำ ซึ่งมีต้นโพธิ์ใหญ่และศาลพระภูมิเล็กๆอยู่ติดหอฉันทางที่ลงไปแพเลี่ยงปลา เอารูปนั้นไปฝากไว้กับต้นโพธิ์ จะฉีกทิ้งเขาอัดพลาสติกแข็ง จะเผาก็จะประเจิดประเจ้อมากไป บอกให้ผีลำบากซึ่งกลายเป็นเทวดามีฤทธิ์แล้วให้ช่วยคุ้มครองคุณเพ็ญผู้มีพระคุณด้วย ถ้าไม่เกินวิสัยที่จะช่วยได้

เมื่อท่านพระครูปลัดอนันต์ไปฉันเพล ข้าพเจ้าไปเอารูปให้ท่านดูเพราะท่านทราบเรื่อง ได้บอกท่านที่เขาค้อแล้ว ท่านว่า อ๊ะ ! จะเอาผีมาใส่หรือไง ท่านดูแล้วเอาไปไว้ที่เก่ายังไว้ในผ้าที่ห่มต้นโพธิ์จะได้ไม่มีใครเห็น ข้าพเจ้าถวายเพลแล้วกราบลาท่านพระครูเจ้าอาวาส บอกท่านว่าท่านเป็นประกันให้โยมแล้วนะท่าน รีบลุกไปเลย เป็นอันว่าปลอดภัยหมดเรื่อง ขึ้นชื่อว่าผีใครจะไม่กลัว จริงไหมท่าน

วันนั้นคุณเพ็ญให้หลานชายอายุประมาณ 5-6 ขวบ มาไหว้ข้าพเจ้าๆ ลูบหัวเด็กแผ่เมตตาแล้วว่าคาถามงกุฏพระพุทธเจ้า คือ อิติปิโส วิเสเสอิ อิเสเส พุทธะนาเมอิ อิเมนา พุทธะตังโสอิ อิโสตัง พุทธะปิติอิ ขอให้เป็นเด็กดี หลวงพ่อท่านเคยบอกข้าพเจ้า 20 ปีกว่าแล้วว่า ถ้าเป่าหัวใครให้ว่าคาถาบทนี้ นึกขอให้เขาดีแบบไหนก็จะเป็นแบบนั้น

ข้าพเจ้าทำมาเรื่อย เป่าหัวหมา หัวแมว หัวเด็ก ผู้ใหญ่ ถ้ามีโอกาสจะว่าบทนี้ วันนั้นเมื่อลูบหัวเด็กไต้หวันจิตรู้ว่าเด็กคนนั้นเคยเป็นลูกคุณเพ็ญในชาติปัจจุบันนี้ด้วยซึ่งตายเมื่ออายุขวบกว่าๆ ชาตินี้เกิดเป็นลูกน้องสาว ถามว่านิสัยเหมือนชาติก่อนไหม ? ตอบไม่ได้เพราะตายอายุน้อยมาก จึงบอกนิสัยปัจจุบันนี้ให้ว่าชอบทำอะไร ชอบกินอะไรมาก คุณเพ็ญส่งภาษาไต้หวันถามไปแล้วก็แปลเป็นไทยให้ข้าพเจ้า บอกว่าถูกทุกอย่าง แม่เก่าพ่อเก่าเมื่อพบเด็กคนนั้นจะนึกรักเป็นพิเศษกว่าเด็กคนอื่น และพ่อชาติก่อนจะมองเด็กทำท่าแปลกๆ

เป็นการยืนยันได้เลยว่าคนหรือสัตว์มักจะติดที่อยู่ ตายแล้วก็มักจะเกิดใกล้ๆที่เดิมเป็นญาติเกี่ยวพันกันไม่ห่าง เหมือนพระเดชพระคุณหลวงพ่อท่าน เกิดช่วยประเทศไทยมาแล้วหลายชาตอย่างที่พวกเราทราบๆกัน และพวกเราก็เกิดเป็นคนไทยมานับชาติไม่ถ้วนเหมือนกัน ชาติสุดท้ายนี้แล้วก็จงทำดีเพื่อชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์บ้างตามโอกาสอำนวยให้ เช่น เราปลูกป่าต้นไม้ถวายพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เนื่องจากจะครองราชย์ครบ 50 ปี ในปี 2539 พวกเราก็ได้ไปทำแล้วเป็นต้น


สวัสดี

ชาโดว์

30 กรกฏาคม 2537


(จากบันทึกของชาโดว์ เล่ม 5 หน้า 81)




ประสบการณ์อันน่าพิศวงของเหรียญพระชัยหลังช้าง






ป้าอัญเชิญ มณีจักร หรือป้าชาโดว์ ผู้เขียนหนังสือบันทึกของชาโดว์นั่นเองครับ

 

ทัวร์ยุโรป 4 ประเทศ ปี 2538

วันที่ 1

วันที่ 16 มิถุนายน 2538 นัดพบกันที่ Airport ดอนเมือง 4 ทุ่ม เครื่องออก 00.20 น. โดยสารการบินไทย ทีแรกเป็นสายการบินของ SAS พอดีเขาประท้วงจึงเปลี่ยนเป็นการบินไทย คนเต็มทุกที่นั่งทุกสายการบิน โดยเฉพาะยุโรปเพราะเป็นฤดูการท่องเที่ยว

ก่อนเครื่องบินจะขึ้นก็ได้กราบพระในใจ ขอบารมีองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตั้งแต่องค์ปฐมจนถึงองค์ปัจจุบัน พระปัจเจกพุทธเจ้า พระอรหันต์ที่เคยรู้จัก ท่านปู่ที่เป็นใหญ่ที่สุดในพรหม ท่านปู่พระอินทร์ ท้าวมหาราชทั้ง 4 พญายมราช ก็ไปแบบมโนมยิทธิครึ่งกำลังถึงข้างบน ฉะนั้นเห็นองค์ไหนหรือเคยกราบท่านเคยขอให้ท่านช่วยจึงมีมาก ที่สำคัญลูกกำลังบินสูงกว่าพื้นดิน สูงกว่าวัด กว่าสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายที่อยู่บนดิน ลูกขอขมาพระรัตนตรัย ขออย่าเป็นโทษ ขอให้เป็นคุณท่านช่วยลูกด้วยเถิด ขอให้เครื่องบินบินสบายๆ ไม่มีอันตราย ไม่โดนพายุ ให้เขาเรียกรัดเข็มขัดจะได้หลับตลอดทาง

ครั้งนี้มีเชือก 7 สีที่พุทธาภิเษกเสาร์ 5 รุ่นแรก(หลวงพ่อท่านสิ้นแล้ว) พระครูปลัดอนันต์เจ้าอาวาสองค์ปัจจุบันทำขึ้น คุณแดงพลตรีศรีพันธ์ วิชชุพันธ์ ตาทิพย์ หลวงพ่อท่านให้เป็นคนตั้งศาลพระภูมิหรือดูหมอดู แบบติดต่อวิญญาณ ทำพิธีต่างๆ แทนท่าน ได้จับดูบอกว่าแรงมาก กันภูตผีปีศาจ กันลมพายุ กันไฟ ฯลฯ ถ้าไฟกำลังไหม้จะเข้าไป ให้ขอ จะช่วยได้ ข้าพเจ้าผูกทั้งข้อมือ พวกเราลูกศิษย์หลวงพ่อท่านมีผูกกันทุกคน มีแบบคล้องคอด้วย ข้าพเจ้าก็คล้องไปด้วย ได้ผล 100 % ขนาดฝนตกถ้าเห็นว่าจะเป็นภัยกับสุขภาพ ขอลมพัดไปที่อื่นยังได้เลย

เมื่อเครื่องบินขึ้นฟ้าเรียบร้อยแล้ว เขาเอาอาหารมาให้ก็กินทุกครั้งที่เขาเอาให้กิน ศีล 8 ถือไม่ได้เพราะต่างแดน ไม่สะดวก กินของน้ำๆ ก็ฉี่บ่อยอีก แล้วไม่รู้เวลาอะไรเพราะถึงถิ่นไหนเขาก็เปลี่ยนเป็นเวลาท้องถิ่น หมุนนาฬิกาอยู่เรื่อย เอาอะไรให้กินต้องกิน ของที่อยู่บ้านไม่กินคือ กุ้ง ไก่ เนื้อ ไข่ เพราะกลัวเป็นพิษกับร่างกาย แก่แล้ว

และหลวงปู่ชามาเคยบอกว่า อาหารเรปฏิกูลสัญญา ให้พิจารณาว่าอาหารอะไรที่กินเข้าไปแล้วจะเป็นพิษเป็นโรคภัยไข้เจ็บ อย่ากิน เรื่องสกปรกนั้นหลวงพ่อท่านสอนอยู่แล้ว ส่วนมากรู้แล้ว เมื่อข้าพเจ้าถามท่านเมื่อท่านยังมีชีวิตอยู่เคยไปพักรักษาตัวที่บ้านข้าพเจ้าหลายครั้ง วัดท่านอยู่วังสะพุง จังหวัดเลย เพื่อนหลวงปู่หลุย หลวงปู่ขอบ ฯลฯ ท่านบอกแบบนี้จึงต้องจำ และทำตามถ้าไม่ลืม หลวงพ่อบอกว่าท่านเป็นพระอรหันต์แล้วด้วย เมื่อไปต่างแดนไม่มีให้เลือกต้องกิน ขณะกินว่าคาถา " เจจะตัง " กันพิษ

คาถานี้หลวงพ่อท่านบอกข้าพเจ้าเมื่อขณะที่ท่านกำลังฉันอาหาร ให้ว่า " เจจะตัง " เช่นยาพิษหรือมีพิษจะสลายตัว

ข้าพเจ้าจำได้ท่านยังพูดเล่นๆว่า เจ๊จะกิน และท่านรู้ว่าข้าพเจ้าชอบพิจารณาอาหาเรปฏิกูลสัญญาขณะกินเสมอ ถ้าไม่ลืม โดยเฉพาะกินหลายๆคน คนนั้นว่างั้นว่างี้ วิจารณ์รสอาหาร อร่อยไม่อร่อย ทำอย่างไรลืมทุกที ดีว่าอยู่บ้านกินข้าวคนเดียว และเมื่อเป็นศิษย์หลวงพ่อท่านใหม่ๆ ท่านกำลังจะฉันอาหารที่บ้านข้าพเจ้า ข้าพเจ้านั่งอยู่ใกล้ ท่านพูดว่า "พิจารณาอาหารก่อน เดี๋ยว อ้าย(ข้าพเจ้า) จะว่า" ยิ่งทำให้ข้าพเจ้าต้องระวังมากขึ้นและไม่ลืมเลย


(จากหนังสือบันทึกของชาโดว์ เล่ม 5 หน้า 103)

 

ประเทศ Scotland แม่มดมีจริง



อาหารเช้าออกเดินทางไปประเทศสก๊อตแลนด์ ดินแดนแห่งภูเขาสวย ชมทิวทัศน์พาไปเมือง Edinburgh เมืองหลวงของสก๊อตแลนด์ เขาก็พาไปที่ต่างๆ ของเขาหลายแห่งดูๆไปก็คล้ายๆ กัน ถึงที่พักค่ำแล้ว เอาของเข้าห้องแล้วปีเตอร์พาเดินไปทานอาหารไกล คุยกันระหว่างทางบอกว่าเมืองนั้นมีปราสาทแม่มด มีบ้านผีสิงเก่าแก่หลายพันปี ให้คนเข้าไปชมได้ด้วย เป็นที่น่าดูแห่งหนึ่ง ฟังแล้วตกใจกลัวผี เฮ้ย ! ผีมีจริงนะ จะพาไปถึงถิ่นเชียวหรือ พอว่าค่ำแล้วเขาปิดเข้าไม่ได้ โล่งอกจริงๆ นึกในใจถ้าพาเข้าไปเราไม่เข้าดีกว่า

ทานอาหารเสร็จเขาพาเดินเฉียดปราสาทแม่มดกับบ้านผีสิง พุทโธๆ เข้าไว้กันผี จงเอาบุญทั้งหมดไปเลยนะท่าน ไม่เห็นผี กลัวไม่กล้าดู เก่งจริงซะเมื่อไร ถึงห้องพักแคบๆจัดของที่ใช้คืนนั้นกับวันรุ่งแล้วนอน นอนสวดมนต์ไหว้พระแผ่สวนบุญไปเรื่อยๆ พอนึกได้ว่าปราสาทแม่มดมีจริงหรือไม่เท่านั้นโผล่มาเลย เสียงฝืเท้าแบบคนเดินรอบเตียงข้าพเจ้า แต่ไม่ถึงหัวนะ เอี๊ยดๆๆ แบบพื้นบ้านไม้กระดานเก่าๆ ที่ไม่แเข็งแรง เวลาคนเดินจะดังแบบนั้นเข้าจังหวะที่เท้าเดินพอดี เดินนานเรื่อยๆ น้องอ๋อยนอนเตียงใกล้กันก็ได้ยินว่าเสียงเดินใต้เตียงข๊าพเจ้าๆบอกว่า ดังเองนะ ไมใช่เตียงดังขยับตัวแรงๆ บนเตียงก็ไม่มีเสียง กลัวอ๋อยจะกลัวเลยบอกว่าสงสัยห้องอื่นเขาเดินกระดานลั่นมาถึงห้องเรา แต่ตอนนั้นรู้แล้วว่าเป็นผีแม่มดเห็นเป็นผู้หญิง

ถามผีว่า แม่มดมีจริงไหม ? มีจริง พวกไหนล่ะ ? พวกที่ได้อภิญญาหรือฤทธิ์ พวกฌานโลกีย์ มีฤทธิ์เหาะเหิรเดินอากาศ เสกของได้ ที่เขาวาดจมูกแหลมๆ ไม่ถึงขนาดนั้น คนธรรมดาแต่ถ้าจะแปลงกายให้เป็นแบบไหนก็ได้ มีหลายคน ถามไปว่าศาสนาพุทธเพิ่งมีได้ 2,500 ปีเอง ปราสาทของท่านอายุมากกว่านะ แม่มดบอกว่าพระพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์สอนหรือมีความรู้เหมือนกันหมด ฉะนั้นฤทธิ์หรืออภิญญาฌานโลกีย์ คุณไสย์มีตลอด ยิ่งคนโบราณมีฤทธิ์มากกว่าเดี๋ยวนี้อีก


อ้อ...งั้นหินที่ขนาดใหญ่ๆ ที่เรียงเป็นวงกลมและซ้อนกันโดยที่ไม่รู้ว่าเกิดขึ้นได้อย่างไรก็เป็นพวกมีฤทธิ์ หรือผีเทวดาเจ้าที่เจ้าทางอนุญาติให้ทำใช่ไหม ? (เมื่อเขียนถึงหมาหอนทันทีเลย) ตอบว่า ใช่





ท่านมีฤทธิ์ทำไมท่านไม่ไปนิพพานล่ะ ตอบว่ามัวติดฤทธิ์ ข้าพเจ้าเคยมีฤทธิ์ไหม ผีบอกว่ามี ไม่เอาแล้วถึงมีฉันขอเลิกไม่เอาแล้วไปนิพพานดีกว่า พวกท่านเป็นเทวดานางฟ้าไม่อยู่ในนรก ท่านทำต่อไปนิพพานได้นะ จงโมทนาบุญที่ข้าพเจ้ามีแล้วทั้งหมดเพื่อนิพพานชาตินี้ ท่านจงเอาไปด้วยเลย คืนนี้หรือคืนไหนๆ ขอให้ข้าพเจ้าหลับสบายๆ หลับสนิทดีเลยนะ ขอท่านคุ้มครองหรือเป็นยามช่วยข้าพเจ้าด้วย ข้าพเจ้ากลัวเหมือนกันนะ ผีน่ะ อย่าหลอกให้ก็แล้วกัน แล้วก็หลับจะเป็นเพราะง่วงมากถึงหลับได้หรือไม่กลัวผีก็ไม่รู้นะ บอกไม่ถูก เดิมว่าจะนอนที่นั่น 2 คืน เปลี่ยนเป็นคืนเดียวจะได้เอาวันไปเที่ยวในกรุงลอนดอน จึงไม่รู้ว่าถ้านอนอีกคืนท่านแม่มดจะมาคุยอีกหรือไม่



ขอเห็นสัตว์ประหลาด


วันที่ 25 กันยายน 2540 เป็นวันที่ 8 ของการเดินทาง ตื่นเช้าไหว้พระสวดมนต์ให้อ๋อยเข้าห้องน้ำก่อน อ๋อยอยู่เชียงใหม่อาบน้ำได้ทุกวัน เช้าก็อาบ ข้าพเจ้าอาบไม่ทุกวันมันหนาวเหงื่อไม่มีทางออกเลย ยิ่งเช้าไม่เคยเลยกลัวเป็นหวัด อ๋อยเขาชินกับอากาศเย็น ข้าพเจ้าชอบเย็นชอบหนาวกว่าร้อน มีนา เมษาถึงได้หาเรื่องเที่ยวเมืองหนาวทุกปี

ทานข้าวแล้วออกรถ 9 โมงชมเมืองและสถานที่น่าสนใจของเมือง Edinburgh ดูร้านค้าเข้าร้านขายเสื้อผ้า ไหนๆ ไปถึงที่แล้ว เคยได้ยินผ้าตราสก๊อตมาตั้งแต่เด็ก ไปถึงที่เลยต้องซื้อไว้เป็นที่ระลึก ซื้อกระโปรงฝากหลานเนตรกับหลานเตย เมื่อเอา 60 คูณต้องยั้งมือ เห็นว่าเมืองร้อนบ้านเราใช้ไม่เหมาะเลยไม่เสียเงินมากนัก ของเก่ามีอยู่แล้วซื้อที่อื่น

รถแล่นไปตอนเหนือของสก๊อตแลนด์ชม Sterling Castle ระหว่างทางทิวทัศน์เป็นภูเขางดงาม ระหว่างทางที่ไปเป็นเทือกเขา Inverness ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของสก๊อตแลนด์ คืนนี้จะได้นอนที่ๆมีสัตว์ประหลาดที่ไม่มีใครรู้จริงของทะเลสาบ Loch Ness ซึ่งเมื่อ 13-14 ปีก่อน สัตว์ประหลาดดังมีคนพบเห็นแต่ไม่แน่ใจ มีคนถามหลวงพ่อท่านๆบอกว่ามีจริงๆ ระหว่างที่ท่านพูด ข๊าพเจ้าก็ขอเห็นภาพด้วย พอจำได้บ้างนิดหน่อย

จุดสนใจที่ไปครั้งนี้ก็สัตว์ประหลาดในทะเลสาบล๊อคเนสนั่นแหละ นั่งรถไปใจนึกทำมโนมยิทธิ สาธุ ! ขอเจ้าป่าเจ้าเขาเจ้าทะเลเจ้ามหาสมุทร ขอให้เห็นสัตว์ประหลาดชัดเจนถ่ายรูปได้ด้วย จะถวายสังฆทานหรือทำบุญถวาย 2,000 บาท เห็นเทวดาองค์หนึ่งลอยอยู่ตรงหน้าท่านยกมือห้าม ข้าพเจ้าเข้าใจผิดคิดว่า 2,000 บาทไม่พอต้อง 5,000 บาทเลยตกลงห้าพันก็ห้าพันเจ้าค่ะ ต้องเห็นถ่ายรูปชัดๆ ด้วยเจ้าค่ะ ถึงบ้านพักค่ำแล้วเหม็นบุหรี่อีกแล้ว ยังโง่ไม่รู้อีกว่าผีมาหา นอนนึกไหว้พระสวดมนต์เต็มที่ พรุ่งนี้จะได้เห็นสัตว์ประหลาด เมื่อทำสมาธิเต็มที่แล้วจึงรู้ว่าพรุ่งนี้ไม่ได้เห็น หลวงพ่อท่านยืนยันด้วย อย่างนั้นลูกขอฝันเห็นคืนนี้ก็ได้เจ้าค่ะ หลับไปฝันว่าเตรียมตัวไปดูสัตว์ประหลาดแบบตื่นเต้นดีใจ พอสว่างลืมรายละเอียดนึกไม่ออกว่าฝันอะไร จำได้แต่ว่าไปดูสัตว์ประหลาดเท่านั้น คืนนั้นนอนที่ Inverness



ทะเลสาบ Loch Ness





วันที่ 27 กันยา 2540 เป็นวันที่ 10 ของการเดินทาง ตื่นนอนด้วยใจห่อเหี่ยวรู้ว่าไม่เห็นสัตว์ประหลาดแน่นอนเพราะคืนนี้ฝันแล้ว สายๆเขาพานั่งเรือ 2 ชั้นไม่ใหญ่นักเพื่อออกไปทะเลสาบที่เคยเห็นสัตว์ประหลาด นั่งชั้นบนอากาศหนาวเย็นลมพัดแรงตลอดเวลาจากตัวเมืองนั่งเรือออกไปไกลพอสมควร เป็นแม่น้ำเล็กๆ ก่อนถึงจะออกไปถึงทะเลสสาบล๊อกเนส ดูน้ำแล้วมันขุ่นดำๆ หินที่โผล่เหนือน้ำระหว่างทางก็เป็นหินดำทั้งนั้น

เตรียมกล้องถ่ายรูปไว้ไม่เห็นสัตว์เห็นที่อาศัยก็ยังดี ระหว่างนั่งเรือออกไปก็นึกขอดูสัตว์ประหลาดแบบมโนมยิทธิ แล้วถามบ้างคุยกับเจ้าทะเลสาบว่าอยู่บนน้ำยังหนาวเย็นขนาดนั้น ยิ่งใต้ทะเลสาบลึกมากๆ ไม่หนาวกว่านี้หรือ สิ่งที่มีชีวิตจะอยู่ได้อย่างไร คล้ายๆจะโดนว่าอ้ายเซ่อ ใต้ทะเลยังมีภูเขาไฟฉะนั้นกระแสน้ำอุ่นต้องมี ที่นั่นเคยมีภูเขาไฟระเบิดมาแล้วเมื่อพันปีผ่านมา หินถึงได้สีดำ มองไปไกลๆ น้ำหรือคลื่นเล็กๆ เห็นน้ำดำๆ แบบนั้นเอง ถึงสัตว์ขึ้นมาก็มองเห็นไม่ถนัด ดำๆไม่รู้ว่าคลื่นหรือสัตว์ อย่างนั้นขอเห็นแบบมโมนมยิทธิดีๆ หน่อยเจ้าค่ะ ก็เห็นดี พระท่านบอกว่าถ้าให้เห็นจริงๆ ถ่ายรูปยืนยันเป็นหลักฐานได้จะเดือดร้อนเขา คนจะต้องลงไปค้นคว้าหาเขาๆจะอยู่ไม่มีความสุข เชื้อโรคจากคนจะทำให้เขาตาย ถ้าตายเป็นว่าสูญพันธ์

นั่งเรือแล้วลงเรือไปดูพิพิธภัณฑ์สัตว์ประหลาด มีฉายหนัง 3 มิติและอธิบายเสร็จ มีเครื่องลงดูใต้น้ำคือนักสำรวจเขาอยู่ในนั้นเป็นรูปวงกลมใหญ่ขนาดโอบ 2 วากว่าๆ มีที่นั่งมีกระจกเป็นบางแห่ง หนาแบบหน้าต่างกระจกกับเหล็กหนา ใช้เชือกหย่อนลงไป ข้างฝาอาคารก็มีรูปสัตว์ประหลาดหลายแบบ ดูๆแล้วไม่เหมือนที่เราเห็นสักรูป บางอันมีตัวเหมือนหัวไม่เหมือน มีโหนก 2 โหนกที่หลัง เราเห็น 3 โหนก เขาทำตุ๊กตาด้วยสันนิษฐานเอาว่าคงจะเป็นแบบนั้น ขายเยอะแยะ ไม่เหมือนเลยไม่ซื้อมา เมื่อดูหนังที่เขาฉายบรรยายให้ดู เมื่อจบแล้วมีเครื่องหมายคำถาม 3 อันใหญ่ในวงกลม 3 อัน สรุปว่าที่ดูหรือบรรยายมานั้นไม่รู้จริงสักอย่าง




สัตว์ประหลาดที่ข้าพเจ้าเห็น


ไม่ขอยืนยันว่าถูกต้อง 100 % นะท่านคิดว่าแปลกน่าดูถ้ามีจริง ข้าพเจ้าวาดรูปไว้เหมือนกันเวลาเขียนถึงจะได้จำได้

พวกที่หนึ่งตัวใหญ่ยาวมาก บนหลังมีโหนก 3 โหนก โหนกใหญ่ที่สุดเท่าควายตัวใหญ่ หนังสีดำๆเหมือนหนังช้าง คอยาวหัวไม่ใหญ่ หน้าคล้ายจิ้งจก จมูกใหญ่เหมือนควาย ตามองเห็นในที่มืด ไม่กล้าสู้แสงจึงต้องอยู่ใต้น้ำดำๆ ขามีตีนแบบตีนเป็ด 4 ขา หายใจทางหู หางเหมือนจระเข้แต่มีครีบตั้ง 2 ครีบ ปลายหางฟาดหางแรงมาก เคลื่อนที่ได้ 4 ไมล์ต่อชั่วโมง อยู่ตามถ้ำลึกประมาณ 8,000 ฟุต สีผิวเข้ากับพื้นที่จึงมองหายากไม่เห็น มีถ้ำให้อยู่ด้วย ชอบขึ้นบนน้ำเมื่อเวลามีพายุและฝนตกหนัก มีประมาณ 100 ตัวอยู่คู่กับโลกมานาน ถ้าไม่มีคนไปทำลายหรือเกิดโรคไม่มีวันสูญพันธ์ อาหารกินปลาคล้ายปลาช่อนรูปร่างเหมือนเสาตัวยาวประมาณ 2 เมตร กิน 2-3 ตัวก็อิ่ม เทียบเท่าปลาทูตัวใหญ่ 300 ตัว 2-3 วันถึงจะกินครั่งหนึ่ง อาหารอีกอย่างเป็นพืชเหมือนหน่อไม้ปอกเปลือก ส่ายไปมาตามกระแสน้ำ มีสุสานของเขาถัดจากที่เขาอยู่ไปประมาณ 10 ไมล์ เป็นหุบเขา เมื่อตายตัวอื่นก็ไปกิน ถ้าไม่ตายก็ไม่ทำร้ายกัน อายุประมาณ 200 ปี วิธีฆ่าเหยื่อพ่นพิษจากต่อม 2 ข้างแรงๆ ถ้าถูกคนจะปวดแสบปวดร้อนถึงกระดูก ผิวหนังเป็นสีเขียวด้วย


พวกที่สองตัวคล้ายกบแต่หลังเป็นกระดองเหมือนเต่า ตัวใหญ่ที่สุดอกกว้างประมาณ 2 เมตรยาว 4 เมตร ออกลูกเป็นตัวมีจำนวน 100 กว่าตัว ไม่ทำร้ายกับสัตว์พวกแรก หากินโดยใช้ตามีพิษมองแล้วเหยื่อหมดแรงไปไหนไม่ได้ ใกล้ๆ กันนั้นมีฝูงปลาอีกฝูงหนึ่งเหมือนปลากะโห้ที่ตัดหัว หลวงพ่อท่านบอกให้


ดีว่านั่งเรือไปนานจึงได้ดูได้นาน คุยเองเออเองแบบนั้น จริงหรือไม่จริงก็ขออุทิศส่วนบุญกุศลที่ข้าพเจ้าทำมาแล้วทั้งหมดในอดีตชาติก็ดี ปัจจุบันชาติก็ดี มีกับข้าพเจ้าเพียงใดขอให้ท่านจงได้เหมือนกัน ทั้งเจ้าเขาเจ้าทะเลสัตว์ในน้ำบนดิน จงหาทางหลุดพ้นการเกิดได้เร็วๆ ด้วยเถิด สงสารจริงๆ นะท่าน ตอนกลับไม่ต้องนั่งเรือย้อนกลับที่เก่า รถไปคอยรับที่พิพิธภัณฑ์แล้ว ไปทานอาหารกลางวันแล้วชมธรรมชาติบ้านเมืองและความเป็นอยู่ของชาวสก๊อตแลนด์ทางเหนือ ค่ำหาอาหารทานแล้วเข้าที่พัก พักที่ Inverness

วิวเกือบทั่วโลกที่ข้าพเจ้าไปเที่ยวมารู้สึกว่าแถวสแกนฯ พระอาทิตย์เที่ยงคืนสวยที่สุด จากนั้นก็แถวนิวซีแลนด์ อัฟริกาใต้ก็สวยมากเหมือนกันคือเกาะแมวน้ำ แมวน้ำสัตว์ที่สงบเสงี่ยมเจียมตัวเดินอกแทบติดดิน กับชายหาดนกเพนกวินที่อกผายไหล่ผึ่งตั้งตรงเดิน 2 ขา ตรงข้ามกับแมวน้ำเลย ไม่อยู่ในสายกลางคือมากไปกับน้อยไปไม่พอดี เมื่อไรจะพ้นเกิดสักทีลูกเอ้ย !





(จากหนังสือบันทึกชาโดว์ เล่ม 6 หน้า 209 - 212 )




ภาพถ่ายสัตว์ประหลาดในทะเลสาบ Loch Ness ด้วยเครื่องโซน่าร์







Stonehenge ในประเทศสก๊อต

 

Q : ทำบุญอย่างไร ให้มีพื้นที่ ที่ดิน ที่อยู่อาศัย กว้างๆๆๆๆๆๆๆๆ

Q : ทำบุญอย่างไร ให้ถูกรางวัลที่ชิงโชค อิชิตัน 555