เรื่องเด่น ตามรอยหลวงพ่อเงิน พุทธโชติ (กลุ่มหลวงพ่อเงิน)

เอ้ามาเว้ากันต่อ....การสำรอกเทียนออกจากเบ้า....
ช่างก็จะนำเอาต้นช่อเทียนที่ผ่านการเข้าลวดพอกดินแห้งดีแล้ว มาทำการคว่ำหุ่นสุมไฟเพื่อละลายเทียนและทำการสำรอกเทียนออกมาให้หมด เมื่อต้นช่อเทียนที่ผ่านการสำรอกเอาเทียนออกหมดแล้ว ก็ยังต้องสุมหุ่นให้ร้อนจัดต่อไปให้แน่ใจว่าไม่มีไอขี้ผึ้งหลงเหลืออยู่ (ปัจจุบันใช้การเข้าตู้อบเพื่อละลายเทียนออกจากเบ้า)

 

แล้วก็มาถึงขั้นตอนการหล่อโลหะซะที...(เอาแบบโบราณดั้งเดิมก่อนนะ).....แบบเดิมๆนั้น...ช่างต้องเตรียมน้ำทอง รวมทั้งโลหะต่างๆที่ผู้มีจิตศรัทธาร่วมถวายผสมหลอมรวมกันอยู่ในเบ้า ซึ่งช่างที่ดูน้ำทองเก่ง ก็สามารถรู้ว่าได้ที่หรือยัง เพราะโลหะแต่ละชนิดมีจุดหลอมละลายต่างกัน เช่นทองแดงหลอมละลายที่ประมาณ 1048 องศาเซลเซียส ทอง หลอมละลายที่ประมาณ 1064 องศาเซลเซียส เงิน หลอมละลายที่ประมาณ 961 องศาเซลเซียส ดีบุก หลอมละลายที่ประมาณ 232 องศาเซลเซียส เป็นต้น หลังจากช่างได้นำเอาต้นช่อเทียนที่ผ่านการเข้าลวดพอกดินแห้งดีแล้ว มาทำการละลายเทียนและทำการสำรอกเทียนออกมาจนหมดแล้ว และแน่ใจว่าไม่มีไอขี้ผึ้งหลงเหลืออยู่ แล้วจึงนำเอาน้ำทองที่สุมไฟจนหลอมเหลวรอไว้ มาเทใส่ในหุ่นต้นช่อเทียนที่ตอนนี้ไม่มีเทียนอยู่ภายในแล้ว...น้ำทองหลอมเหลวก็จะไหลแล่นเข้าไปแทนที่ว่างภายในหุ่นต้นช่อเทียน ..ถ้าเรานึกภาพเหมือนตอนดูหนังวิทยาศาสตร์...ก็จะเห็นน้ำทองแล่นไหลปรูดปราดจากฐานต้นช่อเข้าสู่ต้นแกนเทียนแล้วแยกเข้าไปตามกิ่งก้านแยกย้ายกันเข้าไปถึงองค์พระเข้าสู่ซอกหลืบลวดลายต่างๆอย่างรวดเร็ว..เพราะหุ่นต้นช่อเทียนที่ถูกสุมจนร้อนจัด...ที่ว่างภายในหุ่นที่แต่เดิมถูกขี้ผึ้งยึดครองอยู่ ถูกความร้อนละลายหายไปหมด....ก็จะร้อนจัด..จนคล้ายเป็นสุญญากาศ พอเทน้ำทองที่ฐานหุ่นช่อเทียน น้ำทองที่หลอมเหลวจึงคล้ายกับถูกดูดเข้าไปในหุ่นอย่างรวดเร็วทุกซอกทุกมุม ไม่มีการสำลักน้ำทอง.....เป็นอันเสร็จสิ้นขั้นตอนการเททอง...หลังจากนี้ก็รอจนกว่าหุ่นช่อเทียนที่ตอนนี้กลายเป็นช่อพระทองไปแล้วเย็นตัวลง...น้ำทองภายในหุ่นก็จะแข็งตัวเป็นต้นช่อพระทอง.....แล้วจึงทำการทุบเอาดินที่พอกหุ่นออก ก็จะได้สัมผัสกับองค์พระเหลืองอร่ามงามบาดตาตรึงใจหรือไม่ก็แล้วแต่ฝีมือช่างเททอง...(เป็นการพิสูจน์ฝีมือช่าง)

 

ทีนี้จึงมาถึงการหล่อโลหะแบบประยุกต์ผสมผสานเทคโนโลยี...ที่เป็นเรื่องที่ผมอยากนำมาเล่าสู่กันฟัง...สืบเนื่องมาจากการที่ได้ไปร่วมงานพุทธาภิเษกที่วัดทับทิมไงหละ...เพราะทางวัดจัดให้มีพิธีกรรมหล่อพระตามรูปแบบขั้นตอนแบบโบราณ...(อย่างย่อ)...โดยตั้งเตาหลอมและเครื่องเหวี่ยงโลหะกันหน้าอุโบสถเลย ...วัตถุมวลสารที่จะหลอม(ที่เห็นน่าจะเป็นพระเครื่องเก่าค้างสต๊อคซะเป็นส่วนมาก)ก็รวบรวมกันมาใส่เบ้าหลอมโลหะกันสดๆ...

 

บรรดาเหล่าช่างหล่อเขาก็จะอุ่นเตาหลอมโลหะเตรียมการไว้ก่อน นำเอาเบ้าแม่พิมพ์ปูนพลาสเตอร์ไปใส่เตรียมไว้ในที่วางเบ้าพิมพ์ที่อยู่ในเครื่องเหวี่ยงน้ำโลหะ...รอเวลาได้ฤกษ์ตามกำหนด...ก็ให้ช่างตักน้ำทอง(โลหะที่หลอมเหลวแล้ว)จากเบ้าในเตาหลอมมาเทใส่ในช่องสำหรับเทน้ำโลหะในเครื่องเหวี่ยง...เท่าที่ลองจับเวลาดูช่างเขาจะเปิดเครื่องเหวี่ยงนานประมาณ20-30 วินาที แป๊บเดียวเท่านั้น และเครื่องก็ไม่ได้หมุนเร็วนัก...ความเร็วน่าจะประมาณตอนเราปั่นให้ผ้าแห้งในเครื่องซักผ้า เครื่องเหวี่ยงที่เขานำมา(สาธิต)ร่วมพิธีมีที่วางเบ้าแม่พิมพ์4เบ้า ...แต่เห็นใช่วางเบ้าอยู่ที่เดียว...ตามภาพเพื่อนๆคงเห็นรูที่มีไว้ให้น้ำโลหะเหลวไหลเข้าเบ้าแม่พิมพ์...ตอนที่เครื่องเหวี่ยงทำงาน...น้ำโลหะหลอมเหลวก็จะถูกเหวี่ยงด้วยแรงเหวี่ยงหนีศูนย์กลางทำให้คล้ายกับถูกฉีด...ให้เข้าไปอัดตัวเบียดกันแน่นอยู่ในแบบพิมพ์

 

เมื่อเขาเปิดเครื่องเหวี่ยงไป20-30วินาที...คงคาดว่าน้ำโลหะเข้าแทนที่ในแบบพิมพ์ดีแล้ว..เขาก็ใช้คีมคีบจับเอากระบอกเบ้าแม่พิมพ์ออกจากเครื่องเหวี่ยง...แล้วนำไปลดความร้อนด้วยการฉีดน้ำก่อนที่จะทำการทุบเบ้าพิมพ์ให้เหลือแต่ช่อพระทอง...แล้วจึงตัดออกจากช่อ

 

ขออภัยทุกท่าน

ลดขนาดภาพไม่เป็น...

อัฟโหลดผ่านพลังจิตได้ทีละรูปเองครับ

ขอขอบพระคุณท่าน bhothale ครับ

 

เทียบขนาดครับ

 

นั่งแถวหน้ารออ่านต่อเลยครับ ขอบคุณพี่ bhothale ครับที่เสริมความรู้ให้ตลอดช่วงการศึกษา

 

หลังจากตัดออกจากช่อแล้ว ...ก็นำมาตะไบก้น...สมัยใหม่เขาใช้เครื่องเจียร์ไฟฟ้าเพื่อความรวดเร็ว...นี่จึงเป็นจุดสังเกตอีกจุดหนึ่งสำหรับการดูพระที่บอกเราว่า...เป็นพระโบราณเก่าแก่ได้เป็นมรดกตกทอดกันมาจากปู่ของปู่ของปู่...ทันยุคแน่นอน...แต่รอยตะไบดันกลายเป็นรอยหินเจียร์ความเร็วสูง...ก็คงต้องฉุกคิดกันหน่อย...อิอิ....อ้าว...รูปไม่ขึ้นแก้ไขใหม่...

 

เมื่อวานหลังจากทำพิธีหล่อตอนภาคเช้าเสร็จสิ้นเอาตอนได้เวลาพระฉันเพล...ก็ให้ท่านได้ถอนสมาธิไปพักผ่อนเปลี่ยนอิริยาบถและฉันเพล...ชาวบ้านเราก็ไปตะเวณหากินดื่มฟรีตามโรงทานที่ทางวัดร่วมกับชาวบ้านและผู้มีจิตศรัทธาตั้งขึ้น...ตัวผมเลยได้กลายเป็นนักชิม...ข้าวมันไก่...กระเพาะปลา...ชาดำเย็น...สบายท้องไปมื้อนึง(อันนี้ไม่ได้ถ่ายภาพไว้..ลืม)...ตอนบ่ายก็เข้าร่วมพิธีฯต่อ.....จนถึงเวลาประมาณบ่ายสามโมงเย็น...เป็นอันเสร็จสิ้นพิธี...ใครฝากวัตถุมงคลอะไรมาเข้าพิธีฯ...ก็มุ่งตรงไปรับของกลับมาจากคณะกรรมการจัดงานฯ...พระเครื่องและวัตถุมงคลอื่นๆของทางวัดก็ถูกนำออกจากอุโบสถ...นำไปเก็บไว้เพื่อรอการตอกโค๊ดกำกับหมายเลข...ส่วนพระที่ทำพิธีหล่อกันสดๆเมื่อตอนช่วงเช้าก็ถูกนำมาทำการตอกโค๊ดกำกับทันทีเลย...เพื่อให้ทันรับพระในวันเดียวกัน...ผมก็รอกับเขาด้วยครับ...ได้ไปนั่งดูเขาตอกโค๊ดกันสดๆ...ตอนตอกจะแบ่งหน้าที่กันตอก...ในภาพที่เห็นเป็นพระจะตอกโค๊ดของวัด...โดยที่อีกคนจะตอกหมายเลขแล้ววางไว้ตามช่องที่เขียนหมายเลขไว้ กันพลาด...ซึ่งก็ยังมีตอกพลาดบ้างเสียบ้างองค์สององค์...พอได้จำนวนพอที่จะแจกจ่ายตามใบจอง..ก็รับพระกันเลย...ยังกะรอลุ้นหวยออกเลยครับ...เพราะพอตอกโค๊ดเสร็จเขาจะเอารวมๆกันใส่ในถุง...ให้องค์พระคละเคล้ากัน..ใครจะได้เลขอะไรก็ได้มีลุ้น..นุกดีครับ...พระได้รับการมอบให้มาพรัอมถุงทองใส่พระ...เดี๋ยวงวดหน้าจะลองซื้อหวยตามเลขดู..เผื่อว่า..เงินจะหมุนมาหาผมบ้าง...

 

องค์นี้ของเสี่ยอ้วนนะครับเพื่อสมาชิกของเรานี่เอง เรียกว่ารุ่นลายครามเลยละครับ มีทุกแบบเรียกว่าเทพแห่งรูปหล่อเลยละ

 

อีกองค์ครับของพี่สมศักดิ์(อย่าบอกใครว่าผมกลัวเมีย)สมาชิกรุ่นบุกเบิก ปัจจุบันสะสมข้อมูลจนแน่นปึ๊กแล้วครับ หยิบมาแต่ละองค์เล่นเอาผมชเง้อตามเลย

 

ขยายความจากพี่ bhothale นะครับที่ว่ารูปหล่อสร้างจากนะวโลหะ ก็คือโลหะที่ประกอบด้วยประกอบไปด้วยโลหะ 9 อย่างคือ ชิน จ้าวน้ำเงิน เหล็ก บริสุทธิ์ ปรอท สังกะสี ทองแดง เงิน ทองคำ
ถ้ามีโลหะ 5 อย่างก็จะเรียก เบญจโลหะ
ถ้ามีโลหะ 7 อย่างก็จะเรียก สัตโลหะ
ทีนี้ลองสังเกตุจากภาพนะครับ ดูลักษณะของเนื้อและคราบที่ปรากฏ รวมถึงการใช้ปูนพลาสเตอร์เป็นแบบหล่อจะมีคราบและเอกลักษณ์เฉพาะตัวเลย
ส่วนที่นำโลหะโบราณมาเป็นส่วนผสม อย่างรุ่นปืนแตก ก็จะมีลักษณะเนื้อที่เข้มกว่าและคราบก็จะออกแนวดำด้านหนาแข็ง
กลับไปที่พิมพ์ขี้ตาก็จะมีคราบที่เกราะแน่นกว่าตามอายุตามลักษณะความร้องของการหลอมและยังมีคราบที่เป็นเอกษณ์ ดำ น้ำตาล น้ำตาลเข้ม ซึ่งใช้การเข้ารูปแม่พิมพ์ดินและมูลวัวบดเข้าแบบครับ
ข้อสังเกตุเล็กๆ สำหรับพิมพ์นิยมในยุคหลวงปู่สร้าง ถ้ามีหน้าตาหรือรูปแบบที่เหมือนกันเด๊ะๆ ก็เป็นพระปลอมหรือเป็นพระที่สร้างมาใหม่ครับ ส่วนที่มีคราบดินเกาะในส่วนขององค์พระอยู่ก็จะเป็นพระกรุครับ ส่วนกรุเก่าหรือกรุใหม่ ก็ต้องดูลักษณดินที่เกาะ สนิม สนิมขุม อายุครับ
ทั้งนี้ทั้งนั้นต้องขอบคุณพี่ bhothale นำข้อมูลมาเล่าให้เพื่อนๆได้ฟังกัน ผมเพียงต่อยอดเท่านั้นเองครับ

 

ข้าน้อย ขอคาระวะท่านทั้งสองยิ่งนัก

 

ขอเสริมนิดนึงครับ พระหลวงพ่อเงินวัดบางคลานปี15
*** เป็นพระปั๊มกระแทกขึ้นรูป ไม่ได้หล่อขึ้นรูปครับผม
มีพิมพ์คอแอล พิมพ์มือเลขแปด พิมพ์มือนับแบงค์ พิมพ์มือมีจุด


องค์นี้เท่าที่ดู ถ้าบอกเป็นวัดบางคลานปี15 ผิดพิมพ์ครับผม

 

รูปหล่ออุดกริ่งหลวงพ่อเงิน บางคลาน พระเครื่อง เมืองพิจิตร รูปแบบพิมพ์ปี 15 เนื้อทองเหลืองสร้าง ปี 2536 คล้ายๆกับรุ่นปี 15 ครับ จึงมีคนจำนวนมากเข้าใจผิดคิดว่าเป็นรุ่นปี 15 ว่ากันว่าเป็นการสร้างล้อพิมพ์ปี15 ครับผม ใต้ฐานอุดกริ่ง มีทั้งตัว อุ และตัว นะ ครับตอกโค๊ด 15 มีวงกลมล้อมรอบครับ เพื่อความเข้าใจที่ถูกต้อง

 

ส่วนในปี 15 วัดที่สร้างหลวงพ่อเงินในปีนั้นมีแยอะครับ วัดบางคลาน วัดท้ายน้ำ วัดท่าบัวทอง วัดดงมูลเหล็ก วัดหอไกร วัดวังกระทึก วัดวังจิก
รูปทรงต่างๆจะใกล้เคียงกันครับแต่ก็มีข้อแตกต่างกันแยะพอสมควร
วัดบางคลานตอก 14/15
วัดท้ายน้ำ มีคำว่าท้ายน้ำที่ฐานด้านหลัง
วัดท่าบัวทอง ฐานเป็นเหลี่ยมตอก 14/15 แต่เส้นขั้นระหว่า14/15 จะไม่ชนขอบวงกลม
วัดดงมูลเหล็กฐานคล้ายลูกลักบี้
วัดหอไกร ฐานด้านหลังมีรูปคล้ายดอกไม้
วัดวังกระทึง ไม่ตอกโค๊ด
ส่วนวัดวังจิ บ่าขวาด้านหลัง มี วจ เป็นโค๊ดให้สังเกตุครับ
เอาแค่นี้ก่อนนะครับ ขอให้มีควาสุขกับการสะสมครับ

 

สวัสดีครับเจ๊ตุ้ม...องค์ขี้ตาห้าชายของเจ๊ตุ้ม ระดับเทพตัวจริงครับ.....ผมลองถ่ายเล่นๆใช้กล้องส่อง กะมือถือซัมซุง..ดูชัดดีแฮะ

 

จริงๆภาพนี้จุดประสงค์จะให้ดูว่าหน้าหงา ห้อยพระอะไร

 

รบกวนถามพี่ๆซักองค์ครับ....ขอบคุณครับ