อุบัติเหตุ ทุกด้าน ที่ทำให้เสียชีวิต ท่านคิดว่าเกี่ยวกับ กรรมหรือไม่

อุบัติเหตุ ทุกด้าน ที่ทำให้เสียชีวิต ท่านคิดว่าเกี่ยวกับ กรรมหรือไม่ ทั้งที่ปัจจุบัน บุคคลนั้นเป็นคนดี แต่ต้องมาเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุก่อนวัยอันควร สงสารชิวิต ดูแล้วไม่สมเหตุและผลเลย

 

ผมก็ไม่ถึงกับเป็นคน ศรัทธาจริต แต่ผมเชื่อว่าเป็นกรรม
หากมองในแง่ของ นามธรรม กรรมคืออายุ หมดกรรมหนึ่งไปต่ออีกกรรมหนึ่ง
หมดแดนเกิดหนึ่ง ไปต่ออีกแดนเกิดหนึ่ง อยู่แบบเป็นญาติเป็นลูกเป็นหลานของ
การกระทำของตัวเอง สายสัมพันธ์หรือความจำ ก็เป็น สัญญา
หากมองในแง่ที่พระพุทธเจ้าตรัสก็จะมีกรรมฐาน รูปไม่สวยไม่งามในสัญญา
อาหารเป็นของไม่สะอาดในสัญญา เพื่อคลายสายสัมพันธ์การผูกมัดรัดตรึง
พ้นสัญญาได้ก็ถึงจะพ้นเรื่องกฏแห่งกรรม พ่อกับแม่คลอดลูกมาลูกยังมีdnaติดมา
สัญญาหรือสายสัมพันธ์ในขั้นละเอียดก็คงมีการเชื่อมธาตุต่างๆติดมาเป็นปัจจัย
ให้เราด้วยเช่นกัน ว่าคนๆนี้จะต้องพบต้องเจอธาตุอะไรๆมั้ง หมดสายสัมพันธ์
ถึงจะคืน ธาตุ ต่างๆไว้ตามเดิมในธรรมชาติ พอมามองคร่าวๆแล้วในแง่นามธรรม
กรรม/สายสัมพันธ์/อายุ/ความจำ/สัญญา มันก็เหมือนๆกัน
แต่ก็เป็นแง่พิสูจน์ได้ว่านอกจากร่างกายก็คงต้องมีอย่างอื่นที่ซ้อนเล้นอีก
เพราะหากเชื่อเรื่อง นรก สวรรค์ ถึงแม้ธาตุ4จะแยกออกจากกันแล้ว ก็ยังมีสัญญา
ที่เชื่อมธาตุต่างๆอีก หากคนๆนั้นยังไม่สิ้นเชื่อสายสัมพันธ์ ไม่ว่าจะเดินๆอยู่แล้วตาย
ไปเฉยๆ ผมว่าก็คงต้องมาจากกรรม หากจะมองด้วยความคิดที่เป็นเหตุปัจจัย
มันก็เกินวิสัย แต่ก็เชื่อว่าคงไม่พ้นกรรม

 

สิ่งทั้งปวงย่อมมีมาจากเหตุเสมอ ไม่มีอะไรเกิดเองลอยๆโดยปราศจากเหตุ ที่เรียกว่าฟลุคบ้าง บังเอิญบ้าง หรือมีเทพหรือเจ้ากรรมอะไรๆมาทำให้ได้ ...

จริงอยู่ ในชาตินี้เขาดูเป็นคนดี ไม่คิดร้ายทำลายเบียดเบียนใครๆเลย แต่พึงทราบว่า เขาไม่ได้เกิดมาชาตินี้ เพียงชาติเดียวหรือเป็นชาติแรกหรอก แต่เกิดตายมานับชาติไม่ถ้วน ทำมาทั้งกรรมดีที่สุดและชั่วที่สุดทุกเกือบทุกอย่างแล้ว เมื่อทำกรรมมา ผลกรรมย่อมเกิดขึ้นรอปัจจัยที่สมควรประชุมเพื่อส่งผลให้ได้รับ..

ก็ขนาดพระพุทธเจ้าผู้ทรงประเสริฐดีเลิศกว่าสรรพสัตว์ราวฟ้ากะเหว ยังทรงต้องได้รับทุกข์เวทนาจากผลบาปกรรมสาหัสหลายครา แล้วปุถุชนแม้ดีอย่างไรก็ไม่อาจเทียบเท่าพระพุทธเจ้า จะพ้นผลกรรมไปได้อย่างไร

ผู้ที่ไม่เคยสดับ(พระธรรมของพระพุทธเจ้า)ย่อมไม่ทราบและไม่เข้าใจเรื่องกรรมอย่างถ่องแท้ จึงคิดลูบคลำไปเองว่า กรรมไม่มี ผลกรรมจะมีแต่ที่ใหน คนเหล่านี้ย่อมบันเทิงในบาปกรรมได้มาก สุดลิ่มทิ่มประตู ..ครั้นเห็นดีตายด้วยเหตุไม่สมควร ย่อมคิดเอาด้วยกิเลสของตนว่านี่ไม่ยุติธรรม แต่ความจริงในธรรมชาตินั้นมีอยู่ และไม่ขึ้นอยู่กับความชอบใจไม่ชอบใจของใครๆ..
ใครจะรู้หรือไม่รู้ ความจริงนี้ย่อมมีอยู่เหมือนความร้อนที่มีในไฟเสมอ แม้ใครไม่รู้ว่าไฟร้อน ความร้อนก็ไม่ได้หายไปใหน..

วิชาที่พระพุทธเจ้าทรงตรัสสอนไว้ เป็นศาสตร์เดียวในจักรวาลที่แสดงความจริงขั้นปรมัตถ์ให้สัตว์ทั้งหลายทราบ ไม่มีศาสตร์ใดสอนได้เช่นนี้..และวิชานี้ อาศัยความมีบุญของตนเท่านั้นจึงพบเจอได้ นอกนั้นแม้ตั้งบ้านเรือนอยู่ติดวัด หรือกระทั่งมาบวชนุ่งห่มเครื่องแบบที่พระพุทธเจ้าทรงประทานไว้...ก็ยังไม่อาจพบเจอได้เลย

สิ่งใดที่กิเลสตนคิดว่าไม่ยุติธรรม ที่แท้ เป็นการจัดสรรค์ที่"ยุติ" โดย"ธรรม"อย่างแท้จริงในธรรมชาติ ความเท่ยงธรรมใดๆในโลก ไม่อาจเทียบได้กับความเที่ยงตรงแห่งกรรมและผลเลย..

การศึกษาพระธรรมของพระพุทธเจ้า เป็นการทำปัจจัยเพื่อให้เกิดปัญญา ทราบสิ่งทั้งปวงที่ต้องพบเจอได้ตามจริง และไม่สงสัยในสิ่งที่ตนเข้าใจว่า นี้ไม่สมควรเลย....

 

- วิบากกรรม / ผลกรรมที่ติดตามมาแต่กาลก่อน
- กรรม / การกระทำทาง กาย วาจา ใจ ในปัจจุบันขณะนั้นๆ
- สภาพแวดล้อม ความบังเอิญให้ต้องเจอ ต้องเป็นไป

 

สาธุค่ะ

เพิ่งเกิดกับครอบครัวดิฉันเมื่อห้าหกเดือนที่ผ่ามมานี้ เชื่อค่ะว่าเป็นกรรม และด้วยความประมาทด้วย ส่วนผู้ที่กระทำกับเราจะด้วยความประมาทหรือเจตนาอะไรก็ตาม ถ้าถึงวาระและทุก ๆ อย่างให้ผลรวมกันก็ย่อมเห็นผล ดิฉันและครอบครัวพยายามปลอบใจกันแต่ก็มีอะไรให้รู้สึกคาใจเสมอ แต่พอนานเข้า ๆ วันเวลาทำให้เราเข้าใจทุกอย่างได้กระจ่างขึ้น พวกเราก็ได้วางใจเป็นกลาง อโหสิและอภัยเท่านั้น เรายังมีชีวิตอยู่เพื่อมีโอกาสได้สร้างบุญกุศล สืบต่ออายุพุทธศาสนา ก็ทำให้ใจเราสบายขึ้น ที่ทุกข์กายก็ดีขึ้น ทุกข์ใจก็ดีขึ้น ...

กัมมุนา วัตตติโลโก : สัตว์โลก..ย่อมเป็นไปตามกรรม

กัมมัสสะโกมหิ กัมมะทายาโท

เรามีกรรมเป็นของๆตน เราจักเป็นผู้รับผลของกรรมนั้น
กัมมะโยนิ กัมมะพันธุ

เรามีกรรมเป็นแดนเกิด เรามีกรรมเป็นเผ่าพันธ์

กัมมะปะฏิสะระโน ยัง กัมมัง กะริสสามิ

เรามีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย เราทำกรรมอันใดไว้

กัลยาณัง วา ปาปะกัง วา

เป็นกรรมดีก็ตาม เป็นกรรมชั่วก็ตาม

ตัสสะ ทายาโท ภะวิสสามิ

เราจักต้องเป็นผู้รับผลแห่งกรรมนั้น



พุทโธ เม นาโถ
___________
ลมหายใจสุดท้าย..ขอถวายเป็นพุทธบูชา