เอาเฉพาะผู้ที่มีความรู้จริงๆ เดาเอาไม่ต้องเข้ามา

มีอะไรที่ยัญญัติที่ไม่ได้อยู่กฎไตยลักษณ์ครับยกตัวอย่างมาซิ. ถ้าไม่อยู่ในรูปปฎิเสธนิพพานก็คือความว่างเปล่าสูญญตาเท่านั้นนอกนั้นก็ต้องอธิบายในรูปปฎิเสธทั้งหมด

 

เช่น เห็นโต๊ะ ตัวเห็นเป็นจิต ตัวโต๊ะเป็นบัญญัติ
ตัวเห็นมีสภาวะรับรอง จึงเป็นปรมัตถ์ อยู่ในกฏไตรลักษณ์
ตัวโต๊ะไม่มีสภาวะรับรอง จึงเป็นบัญญัติ ไม่อยู่ในกฏไตรลักษณ์

 

เอามือจับโต๊ะแล้วรู้สึกแข็ง รู้สึกเป็นจิต แข็งเป็นดิน
เป็นปรมัตถทั้งคู่ เพราะมีสภาวะรับรอง ไม่มีบัญญัติ
ทั้งสองจึงตกอยู่ในกฎไตรลักษณ์

 

นิพพาน กับ บัญญัติ เป็นสิ่งที่เหมือนกันคือ อยู่เหนือ กฎไตรลักษณ์
เพราะไม่มีปัจจัยปรุงแต่ง พระนิพพานกับบัญญัติ เป็นขันธวิมุต

สิ่งที่ไม่เหมือนกัน คือ
นิพพาน เป็นสิ่งที่มีจริง ไม่เกิด ไม่ดับ เป็นปรมัตถบัญญัติ
บัญญัติ เป็นสิ่งที่ไม่มีจริง ไม่มีอะไรเกิด ไม่มีอะไรดับ เป็นสมมุตบัญญัติ

ผู้ที่รู้นิพพานรู้ได้ด้วย พระอริยะบุคคล รู้ตามได้
พระปัจเจกพุทธเจ้า รู้เองได้ พระพุทธเจ้า รู้เองได้

ส่วนบัญญัติ ปุถุชน พระอริยะบุคคล รู้ตามได้
พระปัจเจกพุทธเจ้า รู้เองไม่ได้ รู้ตามไม่ได้ บัญญัติเองไม่ได้
พระพุทธเจ้า รู้เองได้ บัญญัติได้

จะเห็นได้ว่าบัญญัตินั้นจะถูกรู้โดยพระพุทธเจ้าพระองค์เดียวเท่านั้น

 

..ผมขอตอบบ้างได้ไหม.. ? น่าสนใจ

 

เอาเลยว่ามา

 

เอามือจับโต๊ะ....มือจับเป็นบัญญัติ โต๊ะก็เป็นบัญญัติ
เอามือจับโต๊ะจึงอยู่เหนือกฎไตรลักษณ์

 

เอามือเขกโต๊ะรู้สึกเจ็บ
เอามือเขกโต๊ะ เป็นบัญญัตื รู้สึก เป็นจิต เจ็บ เป็น เวทนา

 

ลุงหมานน่าจะเข้าใจนะครับว่ามีแต่นิพพานเท่านั้นที่ไม่อยู่ในกฎไตรลักษณ์ ส่วนอื่นทั้งหมดตกอยู่ในกฎไตรลักษณ์ทั้งนั้น

 

5555+ ..ลุงหมาน คงไม่มีใครรู้จริงหรอกคับ.. ขออนุมานเอาแล้วกัน

"เปรียบเปรยเปรียบเทียบ"

 

ติดในบัญญัติก็ยังไม่รู้ สิ่งที่คนปกติยังไม่รู้ท่านก็เมตตาบัญญัติไว้ให้ เผื่อจะรู้ ส่วนคนที่รู้บัญญัติก้ก้าวผ่านคำว่าบัญญัติ เป็นปฏิบัติ
ปล.ผมเมา

 

บัญญัติไว้เหมือนตำรา ทำได้จริงก้นิพพาน มันต่างกันตรงนั้น

 

^ คำตอบ

 

ตอบครบหมดแล้วครับ

 

บัญญัติ ไม่เป็นทั้งรูปธรรมและนามธรรม แต่เป็น “บัญญัติธรรม”

 

พระองค์แสดงธรรมะก็มีแค่รูปธรรม-นามธรรม ลุงคิดว่าเป็นอะไรก็แล้วแต่ลุงแล้วล่ะ ขอบายเดี๋ยวจะไปกันใหญ่

 

..ขอตอบแบบเป็นเชิงปฎิบัติแล้วกัน กระผมอยากให้ท่านผู้ท่านอ่าน
หรือท่านที่ผ่านมาเห็น ลองหลับตานึกดูและก้อขอให้ท่านทั้งหลาย
ให้ละอคติมานะถือตัว สมมุติบัญญิติว่าเก่งว่ารู้ลงสักชั่วระยะหนึ่งนะ..

ลองทำตามที่กระผมจะบอกสักแป๊บบ

 

ดีแล้ว

 

..ขอให้ลองนั่งหลับตาหรือทำสมาธิไปด้วยยิ่งดี ลองนะลองหลับตานึกดู
หลับตาทำให้สงบนิ่งสักหน่อย นิ่งดีแล้วได้ที่ดีแล้ว
ลองนึกไปว่า เรานี้ไม่มีอะไรเลย ว่างเปล่าจากทุกอย่าง ว่างเปล่าจาก
ภาระหน้าที่การงาน ว่างเปล่าจากสิ่งที่ตนเองจะต้องรับผิดชอบ ว่างเปล่าจากสิ่งที่ทำให้เราเป็นห่วงกังวล ลูก.เมีย.พ่อแม่.การงานที่เราจะต้องทำและรับผิดชอบ หนี้สินภาระค่าใช้จ่ายอะไรก้อไม่มี
เป็นผู้ว่างป่าววววววว.........จากสมมุติบัญญัติทู๊กกกกกอย่าง


ท่านทั้งว่าสบายไหม เปรีบเทียบ นิพพานกับสมมุติ คงเห็นกันและ
รู้เข้าใจได้