วีดีโอ poysian ถามเรื่องสร้างบาตรแก้ว หน้า 9 #169

สร้างพระแก้วสีฝ้าหน้าตัก 9 - 36 นิ้วในราคาถูกและอบแค่วันสองวัน หน้า 9

​

หรือต้องการแบบพระพุทธชินราชก็ได้ มีเศียรยอดแหลม มีกนก งานขี้ผึ้งทำได้คมชัด ความหนาก็กำหนดได้

 

เตาอบเซรามิคในไทยมีจำนวนมาก มีโรงงานใหญ่ ๆ ที่มีเตาขนาดนี้จำนวนมาก หากเราเช่าหรือให้โรงงานเซรามิคเหล่านี้รับงานไปหล่อให้เรา แทบจะไม่ต้องลงทุนอะไรเลย นอกจากปั้นหุ่น ทำแม่พิมพ์ปูน แล้วก็นำแก้วดิบมาให้เขา อีก 2 - 3 วันเสร็จก็มากระเทาะแม่พิมพ์ปูนยิปซั่มกันความร้อนออก

เตาที่เห็นในภาพนี้สามารถสร้างพระหน้าตัก 24 - 36 นิ้วได้ครับ

 

​

นี่เป็นภาพสร้างจากคอมพิวเตอร์ ยังไม่ใช่ความจริง แต่ถ้าเราสร้างในระบบแก้วกลวง Lost Wax ซึ่งสามารถสร้างได้ง่าย ไม่ยาก เพียงสิ่งเดียวคือควรต้องสีฝ้า ก็จะไม่มีใครทราบว่านี่กลวงหรือตัน ในที่สุดเราก็จะได้พระแก้วหน้าตักใหญ่ขึ้นมาบูชา มาทำกสิณหรือเป็นพุทธานุสติ ธรรมานุสติ สังฆานุสติได้ครับ

 

ตารางการอบลดอุณหภูมิของแก้วชนิดหนึ่ง ( สูตรฝรั่งที่ผมว่าใช้ได้ )

 

เมื่อเราเปลี่ยนโจทย์ให้แก้วหนาประมาณ 12 มิลลิเมตรหรือครึ่งนิ้ว

คราวนี้ผมเปลี่ยนโจทย์ความหนา thickness ลงมาเหลือแค่ 0.5 นิ้ว หรือ 12 ม.ม. ต้องอบนานแค่ไหน ? อย่างไร ? " เอาแบบยึดถือตามตำราฝรั่งตามใบด้านบน

ผมเลือกจุดหน่วงก่อนเข้าช่วงการลดอุณหภูมิวิกฤติ โดยเริ่มต้นหน่วงที่ 650 ํC เพราะในธรรมชาติของแก้ว ถ้าเราไม่ไปตั้งรับที่ 650 ํC ชิ้นงานจะลดอุณหภูมิเร็วมาก ถึงแม้จะอยู่ในแม่พิมพ์ปูนยิปซั่มทนไฟ แค่ไม่กี่นาทีอาจลงถึง 565 ํC ได้ การที่เรามีแม่พิมพ์ปูนเป็นตัวรองรับชิ้นงานแก้วไม่ให้ยุบตัวที่ 650 ํC ( ชิ้นงานลอยองค์อิสระกับชิ้นงานอยู่ในแม่พิมพ์ แบบอยู่ในแม่พิมพ์ปูนได้เปรียบกว่า ) ผมไปตั้งรับแล้วหน่วงอีก 20 นาทีจึงให้ลงถึง 600 ํC และจาก 600 ํC หน่วงอีก 30 นาทีก่อนจะให้ลงถึง 565 ํC ผมเชื่อว่าการเรียงตัวของโมเลกุลน่าจะคลาย stress ในช่วงนี้ได้ดีกว่าปล่อยตามธรรมชาติ

พอถึงจุดที่เราเชื่อว่าเราต้อง soak แล้ว คือตั้งแต่ 565 ํC ให้เราคงอุณหภูมิไว้ที่ตรงนี้นาน 1.5 ชั่วโมง แล้วไปตั้งรับใหม่ที่ 450 ํC หรือ 430 ํC จะเข้าสู่ช่วงที่ 2 ของการ soak ที่เข้าตำราฝรั่ง

ช่วงนี้ทางฝรั่งเขากลับเรียกว่า ช่วงแรก
( หมายถึงช่วงแรกที่ต้องลดอย่างถูกวิธี )
[ ก่อนหน้านี้อาจถูกบ้างผิดบ้าง แก้วก็อาจไม่มีผลเสียเท่าใดนัก แต่จากประสบการณ์ผมว่าแล้วแต่ปัจจัยหลายด้านมาก ]

ช่วงแรกนี้อุณหภูมิระหว่าง 430 ํC - 360 ํC ช่วงนี้ลดด้วยความเร็วชั่วโมงละ 67 ํ C
( ช่วงนี้ใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมงเศษนิดเดียว )

ช่วงที่ 2 นี้อุณหภูมิระหว่าง 360 ํC - 310 ํC ช่วงนี้ลดด้วยความเร็วชั่วโมงละ 133 ํC
( ช่วงนี้ใช้เวลาประมาณไม่ถึงครึ่งชั่วโมง )

ช่วงสุดท้่ายอุณหภูมิระหว่าง 310 ํC - 21 ํC ช่วงนี้ลดด้วยความเร็วชั่วโมงละ 402 ํC
( ช่วงนี้ใช้เวลาประมาณไม่ถึง 1 ชั่วโมง )

รวมเวลาการอบถ้าเตาสั่งได้ทุกอย่างจะใช้เวลาประมาณ 6 ชั่วโมงเศษไม่เกิน 8 ชั่วโมงหลังขบวนการหลอมเสร็จสิ้นลง ขบวนการหลอมใช้เวลาตั้งแต่ 4 - 12 ชั่วโมง ผมยังเชื่อว่า ควรขยายเวลาออกไปบ้างทั้งช่วงหลอมเหลวและช่วงลดอุณหภูมิ ดังนั้น ผมจึงใช้คำว่า ควรอบนานสัก 1 วันหรือ 2 วัน แล้วแต่เหตุการณ์ที่อาจเข้ามาในระหว่างการอบได้ การหน่วงให้ช้าลงบ้างมีผลดีกว่าการเร่งรัดให้เสร็จตามกำหนดตารางเวลา

 

ที่โรงงานใช้605(15)505(30)455(45)430(90)ปิดเตา8ชั่วโมง

 

........................

ขอบคุณครับอาจารย์ นับเป็นการบอกเคล็ดลับสูตรการอบของอาจารย์ทีเดียวครับ

ในเวปนี้ยังมีอีกท่านหนึ่งที่อบชิ้นงานที่แพงมาก และมีความสำคัญยิ่ง ท่านนั้นก็คือคุณอจินไตยครับ ได้รับทราบมาจากคุณอจินไตยว่า เตาอบของคุณอจินไตยราคาสิบล้านบาทเศษ ถ้าอย่างไรขอเชิญช่วยอธิบายไว้บนกระทู้ได้เลยนะครับ ไม่ต้องบอกยี่ห้อของสินค้า ไม่ต้องบอกชนิดของสินค้า และไม่ต้องบอกยี่ห้อเตาก็ได้นะครับ เพราะอาจกระเทือนความมั่นคงของงานและไม่ทำให้ความลับของบริษัทรั่วไหลครับ

 

ยกกระทู้เพื่อเทียบตารางการอบลดอุณหภูมิ

 

โอ้โห กระทู้มาไกลเลยครับพี่ ..ผมนานๆเข้ามาดูทีนึง มัวแต่ทำงานแก้ว ขนาดแก้วกลวงหนาไม่มากแค่3-5มิลลิเมตรขนาดใหญ่หน่อย(สำหรับผมนะครับ)ยังอ่วมเลย // คือที่ผ่านมา กำลังทำบาตรน้ำมนต์แก้วให้กับท่านที่ผมเคารพ ..แต่ไม่สำเร็จ เพราะผมใช้ท่อแก้วบอโรซิลลิเกต แล้วใช้หัวพ่นเปลวใหญ่3ตัวพ่น กว่าจะได้ความกว้างประมาณ9นิ้วครึ่งหรือ24เซนติเมตร ทั้งมือและน่องนี่แดงก่ำเลยครับ กว่าจะหลอมบนเครื่องหัวจับหมุน พ่นไฟแต่ละช่วงให้เข้าโมลได้ กว่าจะปิดก้นแบน นิ้วพองหมดเลยครับ แต่ก็ยังไม่สำเร็จดี เพราะปิดก้นแบนแล้วมันพ่นไฟค่อยๆรวบนานมาก2ชั่วโมงกว่า แก้วมันขึ้นเส้นเป็นฝ้าเลยครับ แต่เอาเป้นว่าตอนนี้ผมก็หลอมให้มันกว้างได้ถึง24ซม.แล้ว ค่อยๆรียนรู้ไปครับ ยอรับว่าเปลวความร้อนเอาเรื่องจริงๆ

 

ตามภาพนั่นผมยังไม่ได้ตัดปากและเจียรขอบเลยนะครับ ยังมีด้ามสำหรับถืออยู่ //แต่ผ่านการอบเรียบร้อยแล้วครับ ยังต้องแก้ไขงานอีกเพื่อให้งานออกมาดีกว่านี้ ตอนแรกทำชิ้นงานแรก ได้ความกว้าง18ซม. ต่อมาพยายามเพิ่มหัวพ่นเพิ่มเปลวไฟ ก็ได้แค่ 20.5-21ซม.เท่านั้นแต่แก้วเป็นลายๆ มาเมื่อวานเพิ่มหัวพ่นเข้าไปอีกจนทำได้ถึงขนาด24ซม. แต่ผิดก้นยังไม่สวยและมีเป็นเส้นฝ้าเกดิขึ้น เข้าใจว่าลนไฟนานไป และแผ่นกดอาจทำปฎิกริยากับแก้วไปด้วย //งานที่คิดไว้จริงๆคือเมื่อทำบาตรแก้วเสร็จ จะต้องออกแบบฝาปิดเพื่อให้ปิดใช้งานได้ดี ไม่ให้กระทบแตกง่ายและดูสวยงามสมกับเป็นของมงคลที่พระท่านะจะนำมาใช้ ...ยังต้องพัฒนาอีกไกลเลยครับสำหรับผม

 

ก่อนอื่นผมขออนุโมทนากับการสร้างบาตรแก้วของคุณ poisian

ผมนับถือในจิตที่เป็นมหากุศลขนาดนี้จริง ๆ ครับ คุณโป๊ยเซียนเป็นหนึ่งในช่างแก้วชนิดแก้ววิทยาศาสตร์ที่เก่งมากครับ และมีจิตเป็นมหากุศลที่สร้างบาตรแก้วครั้งนี้ ผมนับถือและขออนุโมทนาจากใจจริง ๆ

จากการที่คุณโป๊ยเซียนใช้แก้วโบโรซิลิเกตมาสร้างทำบาตร ผมคาดว่าคงใช้แก้วแท่งกลวงโบโรมาเข้าเครื่องหัวหมุน แล้วพ่นไฟ หมุนไปพ่นไฟไป แล้วค่อย ๆ ขยายออก นับถือในความอดทน ความแข็งแกร่งของร่างกาย และนับถือในจิตที่เป็นมหากุศลยิ่งครับ

ขอสรรเสริญยิ่งจริง ๆ ครับ

 

คราวนี้ผมขออนุญาตพูดอย่างเพื่อนร่วมวงการแก้วนะครับ ขออนุญาตด้วย

ขออนุญาตและขออโหสิกรรมหากคำพูดด้านล่างเหล่านี้ อาจทำให้ขัดเขืองหรือหม่นหมองใจ ผมไม่ได้กล่าวเพื่อให้คุณโป๊ยเซียนด้อยลง แต่กลับเชิดชูความมีจิตเป็นมหากุศลยิ่ง และจะยิ่งเป็นมหากุศลยิ่งขึ้น หากคุณโป๊ยเซียนได้เข้าสู่วงการแก้วที่ง่ายกว่านี้มากครับ

หากคุณโป๊ยเซียนอนุญาต ผมจะขอบอกว่า คุณโป๊ยเซียนกำลังมาผิดทางครับ งานสร้างชิ้นงานแก้วนั้น อย่างที่ผมเคยพูดไว้ว่า ช่างแก้วชนิดหนึ่งมักไม่เข้าค่ายของงานแก้วอีกชนิดหนึ่ง ด้วยสาเหตุที่รู้เฉพาะขอบเขตงานของตน แต่ไม่รู้ขอบเขตงานของวิชาแก้วอื่น ๆ

เข้าเรื่องเลยนะครับ

 

โรงงานแก้วโซดาไลม์ซิลิก้าทั่วไปเปิดให้ใช้น้ำแก้วของเขาได้

คุณโป๊ยเซียนสามารถเดินเข้าไปในโรงงานแก้วโซดาไลม์ซิลิก้าบางแห่ง ( ขอเน้นว่าบางแห่ง เพราะไม่ใช่ทุกแห่งที่เขาจะอนุญาต ) บางแห่งเขาเปิดให้ช่างแก้วอิสระ ( เน้นนะครับว่าต้องเป็นช่างแก้วอิสระคือ ต้องเป็นงานกันจริง ๆ ไม่เช่นนั้นคุยกันไม่รู้เรื่องครับ ) อย่างคุณโป๊ยเซียนนี่จัดว่าเป็นช่างแก้วอิสระได้เลย หรืออาจเรียกให้ถูกคือเป็นผู้เชี่ยวชาญเลยทีเดียวครับ

พอเข้าไปในโรงงานแก้วที่เขาอนุญาตแล้ว เข้าไปบอกความต้องการนี้เลยครับ ว่าอยากทำอะไรบ้าง อยากเป่าเองก็ได้ อยากสร้างบาตรแก้วโดยวิธีอะไรก็ได้ เช่น ใช้แม่พิมพ์ไม้ ซึ่งกลึงง่ายมากครับ โรงงานแก้วหลายแห่งมีแผนกแม่พิมพ์ไม้ในโรงงาน และบางแห่งถึงกับมีแผนกแม่พิมพ์เหล็กในโรงงานของตนเองครับ ในที่นี้ผมเห็นว่าแม่พิมพ์ไม้ใช้ได้ดีครับ

จากนั้นหัดใช้ไม้ซางม้วนแก้วในเบ้าหลอมได้เลยครับ ม้วนมาเป่าลูกโป่ง จากเล็กมาใหญ่ไม่ถึง 20 นาทีก็ได้ขนาดที่จะสร้างบาตรได้แล้ว เป่าขึ้นรูปแค่ไม่ถึงนาทีครับ

ถ้าเป็นโรงงานผมสมัยก่อน เรามีลูกมือลูกโป่งทีมละ 6 คน เขาจะเป่าไล่เรียงกันขึ้นมา เราไม่ต้องสนใจเลยครับ มารับไม้ซางตอนที่ลูกโป่งใหญ่เต็มที่แล้ว เราในฐานะช่างเป่ายืนแท่น ใช้เวลาไม่ถึง 1 นาทีครับต่อบาตร 1 ใบ เสร็จงานแค่นี้เองครับ

 

ชนิดของแก้วโซดาไลม์ซิลิก้าเกรดดี ๆ มีหลายโรงงานครับ

ชนิดของแก้วโซดาไลม์ซิลิก้าเกรดดีมาก ๆ มีหลายโรงงาน สามารถใช้ใส่อาหารร้อนขนาดเดือด ๆ ได้โดยไม่แตกตอนใส่ แต่ห้ามหุงด้วยความร้อนต่อเนื่องนะครับ ไม่งั้นแตกเหมือนกัน ไม่เหมือนแก้วโบโรซิลิเกตที่สามารถหุงอาหารต่อเนื่องได้หลายชั่วโมง

อ้อ ถ้าพูดมาถึงตรงนี้ หรือว่า คุณโป๊ยเซียนอาจเกี่ยงเรื่องชนิดของแก้ว อาจขอให้ใช้แก้วโบโรซิลิเกต ผมก็มีโรงงานแก้วโบโรให้ใช้ได้ครับ แต่ผมว่าไม่จำเป็น เพราะไม่ได้หุงหาอาหารในบาตรนั้นด้วยความร้อนสูงเป็นเวลานาน ๆ นี่ครับ อย่างมากก็แค่เอาข้าวต้มร้อน ๆ ใส่ในบาตร แล้วปล่อยให้เย็น ซึ่งแก้วโซดาไลม์เกรดดีทำได้สบายมากอยู่แล้วครับ อย่างไส้กระติกน้ำร้อนที่ทำจากแก้ว ก็สร้างจากแก้วโซดาไลม์กันแทบทั้งนั้น ยกเว้นยี่ห้อดังติดอันดับโลกเพียงไม่กี่ยี่ห้อที่ใช้แก้วดีกว่าโซดาไลม์

 

เมื่อปี พ.ศ. 2516 ผมเคยได้รับใช้พระพุทธศาสนาด้วยชิ้นงานแก้ว

เมื่อปี พ.ศ. 2516 ผมไปกราบพระอาจารย์พุทธทาสภิกขุที่สวนโมกขพลาราม และท่านใช้ให้ผมสร้างแก้วอัญจกัลป์ซึ่งมีลักษณะงานใกล้เคียงกับของคุณโป๊ยเซียนนี้มาก อัญจกัลป์เป็นโคมไฟลักษณะทรงระฆัง ถ้ามองกันว่าคล้ายงานบาตรนี้ก็ว่าได้ มีขนาดและวิธีการสร้างใกล้เคียงกันมาก แต่อัญจกัลป์ยากกว่าตรงต้องมีลวดลายตรงจุดปลายเป็นเกสรดอกบัวขนาดเขื่อง ๆ ซึ่งต้องผสมผสานงานเป่าแก้วด้วยปอดกับงานแก้วชนิดปั้นแก้วมือเปล่าฟรีฟอร์มปนเข้าไปด้วย แต่ไม่ยากครับ

ผมกลับมาถึงโรงงานแก้วของคุณพ่อผม ผมให้ช่างแผนกแม่พิมพ์ไม้ของผมขึ้นรูปทันที ได้แม่พิมพ์ไม้แล้วโรยถ่านเป็นฉนวนก่อน จากนั้นผมให้ช่างแก้วมือหนึ่งของผม ถ้าจำไม่ผิดน่าจะเป็น นายช่างถัน เป่าขึ้นรูปได้จำนวนหลายใบ ให้ช่างปั้นแก้วฟรีฟอร์มประทับลายดอกบัวซึ่งต้องใช้อุปกรณ์ทำพิเศษเป็นตราประทับ กดลงปลายก้นแก้ว แล้วน้อมถวายไปทั้งหมดที่สร้างได้ครับ

อัญจกัลป์นี้สร้างแล้วถวายไว้ในพระพุทธศาสนาแล้ว อยู่ที่พระธาตุไชยา สุราษฏร์ธานีครับ ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2516 ถึงปัจจุบัน 2558 เป็นเวลา 42 ปีมาแล้ว ถูกทั้งแดด ลม และความร้อนจากหลอดไฟ ไม่แตกร้าวแต่อย่างใดครับ

 

โคมไฟดวงนี้เป็นแก้วโคมไฟสนาม ขนาดใหญ่เส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 75 ซ.ม. ขนาดใหญ่อย่างนี้ก็เป่าได้ แต่ช่างสมัยใหม่เกี่ยงงาน แต่ถามว่าทำได้ไหม ? ได้ครับ

บาตรแก้วสีใสนี่หมูเลยครับ เอาความหนาเท่าใดก็บอกช่างเป่าได้ครับ ฝาบาตรก็ทำได้เช่นกันครับ เลือกแก้วใสไม่มีเส้นวุ้น ไม่มีฟอง เลือกได้เลยครับ ราคาถูกมาก ๆ ครับ

 

.......................

 

น้ำแก้วสุกพร้อมใช้ กก ละ 100.- บาท

ขนาดก้อนแก้วเพือหลอมต่อชนิดคริสตัล 30% PbO ปัจจุบัน กก ละ 150.- บาท คุณภาพดีแล้ว แก้ไขสูตรแล้วเมื่อกลางปี 2015

 

ดีเลยครับพี่ อุตส่าห์ชี้แนะแนวทาง..ที่ผ่านมาผมไม่มี่ครู ไม่มีใครสอน ก็เลยฝึกแบบลองผิดลองถูกมาตลอด.ในงานแก้ววิทยาศาสตร์ครับ แต่ไม่เก่ง ..แต่จะให้เข้าไปโรงงานไหนๆนี่ ผมไม่รู้เลยว่าจะเข้าไปยังไง ตลอด15ปีมานี้ ผมเคยจะเข้าไปที่เขามีทำแก้วกันเพื่อขอเรียนแต่ไม่มีใครเขาให้เข้า ก้เลยทุกวันนี้ไม่รู้จะไปขอดูและขอทำได้จากที่ไหน ..แต่ก็รู้ว่าถ้าใช้แก้วโซดาลามอย่างที่พี่บอกแล้ว เอาน้ำแก้วเหลวเป่าให้ได้สมดุลดีดี เอาเข้าโมลเป่าจะได้เร็วและงานที่สวย ..แต่ผมไม่ร้ที่สำหรับไปเลย ก็เลยทำด้วยแก้วบอโรซิลิเกตนี่แหล่ะครับ อาศัยมีเพื่อนคนอินเดียส่งภาพทำโหล20ลิตรมาให้ดู ผมก็เลยลอง หมดแก๊สไปมากและใช้ท่อแก้วไปเยอะ เนื้อพองไปพอสมควรครับ //เดี๋ยวพยายามดุเคล็ดลับจากพี่และลองหาข้อมูลในยูทูปเพิ่มเติมด้วยครับ ..//อ้อบาตรนี้ไม่ได้เอาไว้ใส่อาหารครับ หลวงพ่อท่านเอาไว้ใส่น้ำมนต์ แต่ต้องลงตัวหนังสือเป็นทองคำอีกทีน่ะครับ ผมรับปากหลวงพ่อท่านไว้ตั้งแต่ต้นปี เพิ่งจะมาได้รูปร่างตามที่เห็นเอาเดือนนี้เอง ..หลวงพ่อท่านต้องใช้ปีหน้านี้น่ะครับ ผมก็ตั้งใจไว้ว่าจะทำแค่ตามที่หลวงพ่อท่านสั่ง ไม่ทำเพิ่มไปกว่านี้ยกเว้นงานตัวอย่างเพราะต้องเอาเป็นแบบตั้งโมลในครั้งต่อไปหากหลวงพอ่หรือพระท่านสั่งจึงจะทำน่ะครับ // สาาาธุนะครับพี่ ที่ชี้ทางให้ผม

 

ฝีมือการดึงแท่งแก้วกลวงโบโรของคุณ poysian ถือได้ว่า ใช้ได้ครับ แล้วถ้าเพิ่มงานแก้วโซดาไลม์เข้ามาในไลน์การผลิตชิ้นงานแก้วอีกไลน์นึงก็ไม่ยากแล้วครับ เดินเข้าไปเลยครับโรงงานแก้วโซดาไลม์หลาย ๆ โรงที่เจ้าของมีหัวใจเป็นเพื่อนจริง ๆ ครับ

ผมเองโชคดีที่คุณพ่อผมเคยเป็นลูกค้ารายใหญ่ของโรงงานแก้วหลาย ๆ โรง ที่แน่ ๆ ก็ประมาณ 4 - 6 โรงในสมัยนั้นนะครับ นานมากแล้ว ชนิดว่าสั่งผลิตชิ้นงานจนกระทั่งหลายโรงงานผลิตส่งให้ไม่ทันก็บ่อย ๆ ครับ เมื่อผมโตขึ้นมาโชคดีที่คุณพ่อเห็นว่าขนาดตั้งหลายโรงงานผลิตให้ไม่ทัน ก็เลยเปิดเองสักโรงงานนึงครับ ให้ผมเป็นผู้ดูแลทั้งโรงงานและให้สิทธิในการค้นคว้าทดลองเต็มที่ ชนิดที่ว่า การค้นคว้าทดลองแต่ละครั้งต้องใช้เงินครั้งละหลาย ๆ หมื่นบาทต่อครั้งต่อวัน คุณพ่อก็ไม่ว่า อาจเพราะถือว่า ถ้าเราไม่มีความรู้ เราจะก้าวหน้าอย่างไร ? และยิ่งโชคดีที่คุณพ่อเรียนเชิญปรามาจารย์วิชาแก้วที่เก่งที่สุดของไทยมาเป็นอาจารย์ผมด้วย คราวนี้ก็เลยกว้างยิ่งขึ้น เมื่อลูกศิษย์ของอาจารย์ที่ต้องไปมาหาสู่ปรามาจารย์ท่านนี้ เลยรู้การทดลอง การทำงานในต่างวิชาแก้วกันมากยิ่งขึ้น เพราะว่าเป็นศิษย์ร่วมอาจารย์เดียวกัน

ถึงขนาดนั้นคุณพ่อผมยังเชิญอาจารย์วิชาแก้วจากสายอื่น ๆ เข้ามาช่วยงานเพิ่มเติมอีกด้วย จึงทำให้ผมมีอาจารย์หลายหลากมากยิ่งขึ้น ผมจึงแทบจะเป็นคนเพียงไม่กี่คนที่กระโดดข้ามไปวิชาแก้วทางโน้นที กระโดดมาทางนี้ที เรียนรู้ไปหลายหลาก จึงพอที่จะรู้ว่า บางทีวิชาบางวิชาไม่ควรดั้นด้นต่อไป แต่บางวิชาควรพลิกแพลงด้วยการประยุกต์วิชาอื่นเข้ามาแทนที่ครับ