จตุรฌาน เป็นที่รวมของ กรรมฐานทั้ง 40 กอง ป่าวครับ

ของยังมีตกรุ่น

ทฤษฏีสมคบคิดยังมีวันถูกทำลายลง
ศาสนาอันเป็นของสากล เป็นเชิงวิทยาศาสตร์ทางจิต
เมื่อทฤษฏีเก่า ตกยุคตกสมัย เกิดมีฤทษฏีใหม่ที่
ดีกว่าทฤษฏีเก่า ถือกำเนิดเกิดขึ้น ใช้ได้ผลโดยไม่ทิ้ง
ผลกระทบให้กับคนที่อยู่ข้างหลัง ทฤษฏีเก่าจะถูกแทน
ที่ด้วยทฤษฏีใหม่ทันที โลกก็จะเกิดนักวิทยาศาสตร์หน้าใหม่ขึ้นในวงการ ทั่วโลกเค้ายอมรับด้วยวิธีการนี้
อันเป็นหลักสากลโลก เพื่อเปิดโอกาศให้เกิดนักวิทยาศาสตร์เก่งๆ มาแทนนักวิทยาศาสตร์ที่ตายไปแล้ว
ถึงทางตัน จึงมีความจำเป็นโลกย่อมสร้าง
อัจฉริยะบุคคลขึ้นมาแต่งตั้งไว้ในโลกตามลำดับยุคสมัยที่ถึงนี้.

 

ผมเคยมีอาการคล้าย จขกท ครับ คือตอนนั้น ภาวนากรรมฐาน5 กลับไป กลับมา จนตัวเอนไปข้างหลังนิดนึงแล้วหยุดกึก ปากจะเริ่มชา ลิ้นก็จะเริ่มชา พอลิ้นชาเสร็จลมหายใจก็จะหายไป แล้วกายค่อยหายไป แต่คำภาวนายังอยู่นะครับ ยังคงบริกรรมภาวนาต่อ รู้สึกเวิ้ง ว้าง แล้วก็หายไปหมดไม่มีอะไรเลย จนเริ่มมีความรู้สึกว่ามีก้อนกลมๆลอยอยู่ในตัวทั้งๆที่กายหายไปแล้วนะ จนบ่อยเข้าๆแล้วก็เห็นเหมือน จขกท แต่ผมเห็นลอยอยู่กลางตัวเรานะ พอเห็นบ่อยเข้าผมจำคำนี้ได้ "สุขอื่นยิ่งกว่าความสงบไม่มี" ผมจึงเอามาถามตัวเองขณะนั้นว่าทำไมไม่เห็นเป็นสุขเลย รู้สึกแค่เฉยๆ มันเฉยมาก (ยังคงบริกรรมภาวนาอยู่นะ) จึงอยากถาม จขกท ว่ามีอาการรู้สึก นึก คิด แบบผมหรือเปล่า เพราะถ้าหากว่ากันทางกายไม่รับรู้ถึงลมหายใจก็ฌาน4นะ ถ้าว่าทางจิตที่มันเฉยๆมันก็ฌาน4นะ แต่เท่าที่อ่านมาฌาน4จะไม่สามารถนึกคิดได้ผมก็เลยงงๆ 555

 

ฌาน ๔ อย่าง
๑ ดูกรผู้อาวุโสทั้งหลาย ภิกษุในธรรมวินัยนี้ สงัดจากกาม สงัด จากอกุศลธรรม บรรลุปฐมฌาน มีวิตก มีวิจาร มีปีติและสุขเกิดแต่วิเวกอยู่

๒ ดูกรผู้อาวุโสทั้งหลาย ภิกษุในธรรมวินัยนี้ บรรลุทุติยฌาน มีความผ่องใสแห่งจิตในภายใน เป็นธรรมเอกผุดขึ้น เพราะวิตกวิจารสงบไป ไม่มี วิตก ไม่มีวิจาร มีปีติและสุขเกิดแต่สมาธิอยู่

๓ ดูกรผู้อาวุโสทั้งหลาย ภิกษุในธรรมวินัยนี้ มีอุเบกขา มีสติ มีสัมปชัญญะ เสวยสุขด้วยนามกาย เพราะปีติสิ้นไป บรรลุตติยฌาน ที่พระอริยทั้งหลายสรรเสริญว่า ผู้ได้ฌานนี้
เป็นผู้มีอุเบกขา มีสติอยู่เป็นสุข

๔ ดูกรผู้อาวุโสทั้งหลาย ภิกษุในธรรมวินัยนี้ บรรลุจตุตถฌาน ไม่ มีทุกข์ ไม่มีสุข เพราะละสุขละทุกข์ และดับโสมนัส โทมนัสก่อนๆ ได้ มีอุเบกขาเป็นเหตุให้สติบริสุทธิ์อยู่ ฯ

อุเบกขา มีสติเป็นสุข กับ มีสติบริสุทธิ์
สองอุเบกขา นี้ ต่างกันประการใด?

 

จริงๆ คำบริกรรม จะทิ้งตั้งแต่ฌาน 2 (ทิ้งวิตก วิจารย์) ถ้าลมหายใจหาย จะเหลือแต่จิตที่สว่าง สงบเป็นอุเบกขา ไม่มีทางมีคำบริกรรมเหลืออยู่ครับ อารมณ์ของฌาน 4 คือ ไม่สุข ไม่ทุกข์ ไม่คิดมีแต่ผู้รู้ ตามรู้แต่ไม่คิดครับ

 

เรียนธรรมแบบตรรกศาสต์ มันก็จะว่า. บริกรรมหาย. วิตก วิจารหาย

คนที่เอา นัยยะปฏิบัติเปนใหญ่ เขาจะรู้คุณค่าของ บริกรรม

ที่แสดงออกในแง่ อิทธิวิธีบ้าง. จิตรำพึงบ้าง ธรรมฉันทะย้าง

วิตก วิจาร เปน หน้าที่ของจิต การพ้น การข้าม การหาย จะมีการทราบขัด
ว่าข้าม ว่าพ้นโดยที่รู้อนุ่ส่า ไม่ไดหายไป. เพียงแต่ จิตขณะนั้นมีอะไรเปนส่วน
ใหญ่ เขาก็จำต้องบัญัญติว่า. มีสิ่งนั้น. ส่วนอะไรที่ใข้เปรปัจัยส่งผ่าน ก็ละการกล่าว
ไป. ครที่ปฏิบัติจะทราบ.

คนที่ปฏิบัติเพื่อเทียบเอาเหมือน เอาตรกศาสตร์ ก็จะดับอย่างคนโง่ ประกอบให้มีไม่เปน

สุดท้าย. ธรรมฝ่ายไหลไปคิดกุมจิต การปฏิยัคิลงปัจจุบันจะไม่ประกอบ

จะนั่งมุ่งถกเถียงบัญัติ ก็อปปั้ วิปบาส. เปนสัตวสัญญาาเสีย. เปน. นิยตมิจฉาทิฏฐิ บ้าชั่วกาลปาวสาน ปิดนิพพานแบบ สอนไม่ได้อีกเลย

 

ขอถามคุณ Jsus Christ ว่า ทำไมจึงใช้ชื่อนี้
และยังลงท้าย status ด้วยวลีว่า
จงเชื่อในพระผู้เป็นเจ้า จงศรัทธาในพระองค์
แล้วกลับเข้ามาโพสต์ชี้แนะ เอาพระธรรมคำสอนมาแปะอ้างอิงอีกต่างหาก
แล้วแบบนี้ใครเขาจะไปเชื่อถือคุณล่ะ
แค่เรื่องคุณธรรมการรู้จักกาลเทศะเล็ก ๆ น้อย ๆ แค่นี้
คุณยังแยกแยะความเหมาะควรไม่ออกเลย
หรืออีกนัยหนึ่งก็คือคุณไม่เคารพสมมุติส่วนรวม
คุณแค่เข้ามาทำให้คนอ่านสับสนไปกับลีลาเท่านั้นเอง

ถ้าแค่ชื่อก็ยังพอทำเนา คนชื่อคล้ายกันอาจมีได้
แต่วลีปิดท้ายนี่มันบ่งบอกชัดเจนนะ ถึงคุณจะคิดว่า
คุณมีเจตนาที่ดีอะไรสักอย่างก็ตาม แต่ก็ไม่ควร
ไม่ควรไปย่ำยีศรัทธาของศาสนิกชนอื่นอยู่ดี จริงมั้ย

 

QUOTE=Tboon;9817502]ขอถามคุณ Jsus Christ ว่า ทำไมจึงใช้ชื่อนี้
และยังลงท้าย status ด้วยวลีว่า
จงเชื่อในพระผู้เป็นเจ้า จงศรัทธาในพระองค์

ใช้ปัญญา แล้วจะรู้

แล้วกลับเข้ามาโพสต์ชี้แนะ เอาพระธรรมคำสอนมาแปะอ้างอิงอีกต่างหาก
แล้วแบบนี้ใครเขาจะไปเชื่อถือคุณล่ะ

ใครขอให้เชื่อถืออยู่หรือ?

แค่เรื่องคุณธรรมการรู้จักกาลเทศะเล็ก ๆ น้อย ๆ แค่นี้
คุณยังแยกแยะความเหมาะควรไม่ออกเลย
หรืออีกนัยหนึ่งก็คือคุณไม่เคารพสมมุติส่วนรวม

แล้วที่เขียนอยู่นี่เรียกว่าเคารพ หรือ กำลังก้าวล่วงคนอื่น เป็นตัวอย่าง

คุณแค่เข้ามาทำให้คนอ่านสับสนไปกับลีลาเท่านั้นเอง

ประเด็นตรง ชัดเจน
อ้างอิง ถึงบุคคลเฉพาะคน สื่อสารกับบุคคลที่อ้างอิง
แต่หากใครจะเสริม ก็เป็นสิทธิ์ จะถูก จะผิด จะเพี้ยน จะบิดพริ้ว จะน้ำท่วมทุ่ง จะจอมวาทะ ก็สุดแต่ ภูมิธรรม ที่ยังหลากหลาย แตกต่างกัน



ถ้าแค่ชื่อก็ยังพอทำเนา คนชื่อคล้ายกันอาจมีได้
แต่วลีปิดท้ายนี่มันบ่งบอกชัดเจนนะ ถึงคุณจะคิดว่า
คุณมีเจตนาที่ดีอะไรสักอย่างก็ตาม แต่ก็ไม่ควร
ไม่ควรไปย่ำยีศรัทธาของศาสนิกชนอื่นอยู่ดี จริงมั้ย


คำลงท้ายบ่งไปตรงไหน หรือ?

ทั้งหมด คิดตู่เอาเองรึเปล่า? สรุปเอาเองรึเปล่า? น่าจะมองแต่ในตนจะดีกว่านะ เป็นประโยชน์มากกว่า
การมัวแต่จะมองจ้องคนอื่น มันอจินไตย วกวน แปรปรวน และไม่รู้จบ หรอก ใช่มั้ย

"ผ่าตัวเองออก แล้วมองเข้าไปในตน จะเห็นหินที่ทับอยู่ แล้วยกหินนั้นออกเสีย จึงจะเห็น "


/QUOTE]

 

คุณอาจไม่ทันได้คิด คุณอาจมีเจตนาดี
แต่คุณไปเอาสิ่งที่คนอื่นเขารักเขาศรัทธามาทำ
ทำล้อเลียนแบบนี้ เพียงแค่ต้องการสร้างโลโก้ให้
ดูแปลกแตกต่างออกไปเท่านั้น แล้วมันจะดีหรือออ..

ใจเขาใจเรานะ

 

อย่ามัวแต่ เพ่งโทษ คนอื่น โดยใช้วาทะต่างๆนานาเลย
ถ้าจริงอย่างที่ท่านกล่าว-ท่านจะได้อะไร ถ้าไม่จริงอย่างที่กล่าว-ท่านจะได้อะไร

ความลึกซึ้งของธรรมนั้นยากหยั่งลึก ผ่านสมมุติและนาม

สละ ละ ปล่อย วาง คลายจากอารมภ์ของตัวเองนี้ ซะเถิด (Let it go)

(แต่น่าชื่นชม ที่สดุดใจท่าน ในความหมาย)

 

อืม..ครับ นี่แหละที่ผมสงสัยว่ามีใครเป็นเหมือนผมหรือเปล่า ก็ไม่มีอะไรนะครับ ถือว่าแลกเปลี่ยนประสพการณ์กันครับ

 

ไม่ทราบครับ เพราะผมยังถามตัวเองเลยว่า ทำไมไม่เห็นเป็นสุขเลย รู้สึกแค่เฉยๆ แหะๆ

 

ถ้าผู้รับเห็นว่า การท้วงติงนี้มันมีประโยชน์ ก็รับไว้พิจารณา
ถ้าเห็นว่าเปล่าประโยชน์ก็วางไว้ ก็มีเท่านั้นเอง รู้ว่าเขาไม่รับก็ต้องปล่อยน่ะครับ

 

น่านนแหละ ความลึกซึ้งของธรรม

เห็นแล้ว อ่านแล้ว เข้าไปแล้ว มีความคิดผุดขึ้น มีสมมุติผุดขึ้น มีบัญญัติผุดขึ้น มีปริยัตผุดขึ้น อันเป็นของหนักทั้งสิ้นแม้เพียงเสี้ยวธุลี
ถ้าเป็นกุศลธรรม (เป็นประโยชน์) ก็จะสามารถเชื่อมโยง สิ่งที่เป็นประโยชน์ได้ โดยโยนิโสมนสิการ ดุจดั่งดั่งกระจกสองบานตั้งขนานสะท้อนกันเอง
ถ้าเป็นอกุศลธรรม (เกิดอคติ เกิดปฏิฆะ อันละเอียดจนจับไม่ทัน ความเคยชินอันเป็นอุปนิสัยจะผุดขึื้นมา) จะนำมาซึ่ง มิจฉาทิฏฐิ และแสดงออกมาเป็นตัวตน นี้ของของเรา นี้สมมุติของเรา นี้ความคิดเห็นของเรา นี้คือการเห็นของเรา นี้คือความเข้าใจของเรา นี้ืคือการครอบครองของเรา นี้คือความเชื่อของเรา นี้คือความมั่นใจของเรา นี้คือศรัทธาของเรา... เราจะจับเอาไว้ เราจะถือเอาไว้ เราจะหน่วงเอาไว้ ให้จงได้ ... และนี้คือการครอบงำของเรา

นี้คือ ที่มาแห่ง นามสมมติ

 

ไม่สุข ไม่ทุกข์ เมื่อเข้าฌาน 4 ถูกแล้วครับ ฌาน 4 ต้องเหลือแต่ อุเบกขา และเอกคัตตารมณ์ครับ

 

ความละเอียดอ่อน รอบคอบ
เมตตาธรรม สำนึก รับผิดชอบ
เป็นเรื่องที่บอกกล่าว แนะนำกันได้ยาก
อยู่ที่ผู้นั้นจะมีสติปัญญาคิดพิจารณา
เห็นคุณโทษประโยชน์ไม่ใช่ประโยชน์ได้เอง

 

ตี !!

ตี !!!

พี่ ที ตี !!!!


อันนี้ iเยอดสู เริ่มออกอาการ ระบุเป้าหมายและ

บ่อนทำลายศรัทธา การถือปริยัติ คำสอนพระศาสดา เป็น สถาบัน เป็นที่พึ่ง เป็นความมั่นคงของรัฐ!! ของประเทศ เริ่มแพลมออกมาและ

ถ้าพี่ ที ตี !! เดี๋ยวคงหลุดปาก ยกศาสดาตน ขึ้นเป็น สัพพัญญู เป็นแน่


ปล.ลิง น้องๆ หนูๆ พึงทราบว่า คนที่ใช้ชื่อ "......." มาโพส โดยหลักการ เขาจะไม่สามารถพิสูจน์ตนได้ว่าคือ "......"
ดังนั้น การใช้ชื่อของบุคคลที่เป็นที่เคารพ ที่เป็นคนละสถาบัน จะถือว่า เขากระทำการ เสี้ยม ให้ทะเลาะกัน หวังคนใน
ชาติให้ทะเลาะกันด้วยเรื่องของ สถาบัน

 

พอเข้าข่าย " ความมั่นคงของรัฐ "

ข้อความที่เป็นการ ละวาง ปล่อยโน้น ปล่อยนี้ จะเริ่มผิด พ.ร.บ. คอมพิวเตอร์

ผู้ให้โอกาสในการโพส จะเริ่มเข้าข่าย ผู้ร่วมสนับสนุน


ปล.ลิง กรณีที่ หาเจ้าตัวไม่ได้ .... ยังไงก็ต้องหา แพะ มาดีดไข่ เพื่อถามหาว่า
ตกลง จะให้ข้อมูลไหม ว่า iหมอนั่นเป็นใคร

 

ความจริงไม่ควรให้ตั้งไอดีด้วยชื่อนี้ด้วยซ้ำ เขาน่าจะมีกติกาอยู่

 

ปล่อยไปดีแล้ว จะได้รู้ว่ามาจากไหน มาทำอะไร

 

<font style="background-color:yellow">
ไม่ยากนี่

ถ้ายังติดสมมุติตัวนี้ในตัวเองอยู่ ก็ไปบอก ผู้ดูแลบอร์ด ให้ BANNED แอคเค้านี้ไปเลย หรือ DELETE แอคเค้านี้ไปเลย ... จริงไม๊? จะได้สนับสนุน กำลังสมมติของท่าน ... cheer cheer</font>

ชื่อนี้ก็ไม่ใช่ชื่อนั้น สมมตินี้ก็ไม่ใช่สมมตินั้น ... ที่เหลือนั้น ปรุงแต่งกันเอง ล้วนๆ สำหรับผู้ที่ยังติดอยู่กับสมมติทั้งหลาย... หรือว่าไม่ใช่?

หรือ จะเอาเวลา ไปช่วยคนอื่น ให้เห็นแจ้งในธรรม ... อันไหน สำคัญและมีประโยชน์กว่า ดี?
หรือ จะช่วยกัน ช่วยคนอื่น ให้เห็นแจ้งในธรรม ดี...

หรือ จะเอาแต่ตัวกู ต้องชนะ ทุกคน ได้ดั่งใจตัวเอง ดี... แหะ แหะ แหะ ... เขียนเองขำเอง