พระโพธิสัตว์ พระผู้ทรงเป็นดั่งพลังของแผ่นดิน

เก็บร่ม

การเสด็จพระราชดำเนินทุกครั้ง แม้จะต้องเผชิญกับแดดร้อนหรือลมแรง ราษฏรก็ไม่เคยย่อท้อ ที่จะอดทนรอรับเสด็จฯ ให้ถึงที่สุด แม้ฝนตกหนักแค่ไหนก็ไม่มีใครยอมกลับบ้าน

ร้อยเอกศรีรัตน์ หริรักษ์ เล่าไว้ในบทความ “พระบารมีปกเกล้าฯ ที่อำเภอท่ายาง” ตีพิมพ์ในหนังสือ “72 พรรษาบรมราชาธิราชเจ้านักรัฐศาสตร์” ว่า

ครั้งหนึ่งที่โครงการห้วยสัตว์ใหญ่ เมื่อเฮลิคอปเตอร์พระที่นั่งมาถึง ปรากฏว่าฝนตกลงมาอย่างหนัก ราษฎรและข้าราชการที่มาเข้าแถวรอรับเสด็จฯ ต่างเปียกปอนกันหมด แต่ก็ยังตั้งแถวเป็นระเบียบเรียบร้อยอยู่อย่างนั้น

เมื่อพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเสด็จลงจากเฮลิคอปเตอร์ นายตำรวจราชองครักษ์ที่ตามเสด็จฯ ได้เข้ากางร่มถวาย ทรงทอดพระเนตรเห็นบรรดาข้าราชการและราษฎรที่มายืน ตั้งแถวรอรับเสด็จอยู่ต่างก็เปียกฝนโดยทั่วกัน

…จึงมีรับสั่งให้นายตำรวจราชองครักษ์ “เก็บร่ม” แล้วทรงพระดำเนินเยี่ยมข้าราชการและราษฎรที่เข้าแถวรอรับเสด็จฯ

โดยทรงเปียกฝนเช่นเดียวกับข้าราชการ และราษฎรทั้งหลายที่ยืนรอรับเสด็จฯ ในขณะนั้น

ขอบคุณที่มาจาก https://www.facebook.com/welovethaiking

 

'ไทยดำเนินดอย'

บทเพลง พระราชนิพนธ์ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี

เกร็ดประวัติ : สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ทรงเล่าถึงเกร็ดของเพลงนี้ ซึ่งทรงพระราชนิพนธ์ในเดือนมกราคม ๒๕๒๓ ว่า ได้ตามเสด็จไปโครงการชลประทานเสมอ บ่อยครั้งที่ต้องเดินเหนื่อยมาก หายใจหอบ แทบเป็นลมไป แต่ก็ระลึกเสมอว่า การที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเสด็จไปเช่นนี้ ช่วยให้ชาวบ้านมีน้ำใช้ในการเกษตร ทำให้ความเป็นอยู่ของชาวบ้านดีขึ้น เป็นรางวัลในการเดินทางจนเหนื่อย จึงมีจินตนาการแต่งเพลงนี้ขึ้น บันทึกเสียง แล้วออกอากาศทางวิทยุ ทรงพระราชทานชื่อเพลงนี้ว่า 'ไทยดำเนินดอย' เพื่อล้อเพลงลาวดำเนินทราย และลาวดำเนินเกวียน ของเก่า

เที่ยวต้น
เป็นบุญตัวได้โดยเสด็จประพาส พระจอมราชย์สู่ลำเนาเขตเขาเขิน
ชมพฤกษาตลอดหว่างทางดำเนิน ท้องถิ่นเถินค่าล้นเป็นต้นธาร
โอ้ว่าแสนเหนื่อยล้า (ซ้ำ) สงสารสองขายิ่งนัก
เมื่อใดจะได้หยุดพัก สองขาจะหักเสียแล้วเอย
เห็นยอดดอย ดังคล้อยหนีไป
นี่หนาหมู่เฮาเอย
หายใจหอบ
หัวใจเต้นเร็วรี่
เฮ้อ
เดินอีกนาทีหรือสองนาที
คงตายเอย
เที่ยวกลับ
มีพระราชดำริตริตรองคิด จะกั้นปิดสายชลต้นละหาน
เพื่อได้น้ำกอปรกิจเกษตรการ เพิ่มพูนงานผลิตผลของคนไทย
โอ้ว่าแสนยินดี (ซ้ำ) เดินไปถึงที่เห็นโครงการ
ดุจเป็นรางวัลพระราชทาน เราชาวบ้านดีใจเอย
ไทยดำเนินดอย
เหนื่อยหน่อยต้องอดทน
ใช่ไหมไทยเอย
เห็นขุนเขา
แดนดอยงามตาหนอ
น้ำจิตศรัทธา
รักไทยหนักหนา เราเอย

ที่มาจาก https://www.facebook.com/mineroyalty

 

'ความเปลี่ยนแปลงประเพณีฎีการ้องทุกข์'

ประเพณีนี้ มีมาตั้งแต่ครั้งกรุงสุโขทัย ดังปรากฏในหลักศิลาจารึก หลักที่ ๑ มีความตอนหนึ่งว่า...
"ในปากประตูมีกระดิ่งอันหนึ่งแขวนไว้หั้น ไพร่ฟ้าหน้าปกกลางบ้านกลางเมืองมีถ้อยมีความเจ็บท้องข้องใจ มันจะกล่าวเถิงเจ้าขุนบ่ไร้ ไปสั่นกระดิ่งอันท่านแขวนไว้ พ่อขุนรามคำแหงเจ้าเมืองได้ยินเรียกเมื่อถาม สวนความแก่มันด้วยซื่อ ไพร่ในเมืองสุโขทัยนี้จึ่งชม"

ต่อมาในรัชกาลของพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ได้เปลี่ยนเป็นประเพณี
'ตีกลองร้องฎีกา' แทน โดยเสด็จออกรับฎีกาจากราษฎรเป็นประจำทุกวันโกน
...แต่ก่อนประชาชนต้องมาถวายฎีกา ณ พระราชฐาน

แต่ในรัชสมัยปัจจุบันพระมหากษัตริย์กลับเสด็จพระราชดำเนินไปรับฎีกาถึงถิ่นที่เกิดทุกข์
ทุกท้องที่ในพระราชอาณาเขต ทรงเห็นความทุกข์ของพสกนิกรด้วยพระองค์เอง

ทรงอำนวยความยุติธรรมให้ถูกต้องตรงความเป็นจริง พระราชดำรัส พระราชดำริ
พระราชประสงค์ ได้รับการปฏิบัติเพื่อประโยชน์สุขแห่งอาณาประชาราษฎร์เป็นจำนวนมหาศาล
จึงอาจกล่าวได้ว่า... พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชมหาราช
ทรงเป็นที่มาแห่งความยุติธรรมทั้งมวลอย่างแท้จริง

ขอบคุณที่มาจาก https://www.facebook.com/mineroyalty

 

สาธุ กราบอนุโมทนามิค่ะ

ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน






พุทโธ เม นาโถ
___________
ลมหายใจสุดท้าย..ขอถวายเป็นพุทธบูชา

 

'ความพิเศษของพระมหากษัตริย์ของคุณ'

"...สิ่งที่ผมจำได้ เรื่องที่ผมจำได้เป็นสิ่งแรกเกี่ยวกับพระมหากษัตริย์ของคุณก็คือ
ผู้ที่มาเยือนเราทั่วไป ก็จะพูดทำนองว่า..โอ้ เยี่ยมมาก..เยินยอต่างๆ นานา

แต่สำหรับพระมหากษัตริย์ของคุณนั้น พระองค์ทรงแตกต่างออกไป ซึ่งทำให้พวกเราประทับใจกันมาก กล่าวคือ พระองค์ทรงเข้าใจในเรื่องเหล่านี้ ผมคิดว่าพระองค์จะต้องสนพระราชหฤทัยในด้านวิทยาศาสตร์ และทรงศึกษาในด้านวิทยาศาสตร์ เพราะพระองค์ทรงถามในสิ่งที่แสดงให้เห็นว่าพระองค์ทรงมีพระปรีชาสามารถ

พระองค์ทรงทราบว่า เครื่องเร่งอนุภาคคืออะไร เพราะผมจำได้ว่า
พระองค์ไม่ได้ทรงฉงนพระทัย เมื่อทอดพระเนตรเครื่องเร่งอนุภาคของเรา

พระองค์ทรงทราบว่า นี่คือเครื่องมือที่ใช้เพิ่มความเร็วและพลังงานจลน์ของอนุภาค (ให้เคลื่อนที่ด้วยความเร็วใกล้แสง) และอนุภาคเหล่านี้จะถูกบังคับให้พุ่งไปชนสสาร เพื่อที่เราจะมองเข้าไปในสสารนั้นๆ

และนี่คือความพิเศษของพระมหากษัตริย์ของคุณ
ส่วนบุคคลสำคัญอื่นๆ นั้น ล้วนไม่มีความรู้ในเรื่องเช่นนี้

...นี่แหละ! คือเหตุผลของความประทับใจ เพราะพวกเราทุกคนล้วนประหลาดใจ พระองค์ทรงเป็นพระมหากษัตริย์พระองค์เดียว ที่เสด็จฯ มาเยือนที่นี่ และมหากษัตริย์พระองค์นี้ ทรงเข้าใจถึงการทดลองของพวกเรา พระองค์ได้รับสั่งถามสิ่งต่างๆ ที่แสดงให้เห็นว่า ทรงมีพระปรีชาสามารถในด้านนี้ พวกเราจึงประทับใจ เพราะเราไม่เคยคาดคิดมาก่อน เกี่ยวกับพระมหากษัตริย์ผู้เสด็จมาจากดินแดนที่ไกลมากจากพวกเรา

ตอนนั้น..เราไม่รู้แน่ชัดด้วยซ้ำ ว่าประเทศของคุณตั้งอยู่ตรงไหนกันแน่..."
ความในใจของนักวิทยาศาสตร์ระดับ 'บิดา' ของห้องปฏิบัติการฟิสิกส์พลาสมา...ศาสตราจารย์ โรมาโน ทอดชิ แห่งศูนย์วิจัยฟราสคาติ ประเทศอิตาลี ผู้รับเสด็จฯ เมื่อครั้งเสด็จเยือนประเทศอิตาลี เมื่อปี พ.ศ.2503

ขอบคุณที่มาจาก https://www.facebook.com/mineroyalty

 

'ไกลแค่ไหนก็ยังนึกถึง'

เมื่อปี พ.ศ.๒๕๓๕ ระหว่างพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวประทับแรมอยู่ที่ภูพานราชนิเวศน์
จังหวัดสกลนคร ขณะนั้นเป็นเวลาที่มีภัยหนาวเย็นที่จังหวัดเลย

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้มูลนิธิราชประชานุเคราะห์เชิญผ้าห่มพระราชทานไปมอบให้ราษฎรในจังหวัดเลย

คนเฒ่าคนแก่ที่ได้รับพระมหากรุณาธิคุณบอกว่า
พระเจ้าแผ่นดินอยู่ถึงสกลนคร ยังนึกถึงไพร่ฟ้าข้าแผ่นดินห่างไกลอย่างนี้
..ลูกของเขาเองยังไม่นึกถึงสักนิดเดียว ...เล่าไปน้ำตาไหลไป

สื่อมวลชนที่ไปบันทึกภาพคนชราถึงกับน้ำตาหยด เช็ดน้ำตา ...
ลองนึกดูว่าภาพเหล่านั้นกินใจผู้ชมแค่ไหน..ซาบซึ้งแค่ไหน...

ขอบคุณที่มาจาก https://www.facebook.com/mineroyalty

 

๘๘ พรรษา มหาราชา

ขอจงทรงมีพระพลานามัยสมบูรณ์แข็งแรง มีพระชนมายุยิ่งยืนนาน
ทรงพระเกษมสำราญ ตลอดกาลตลอดไป

ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
ข้าพระพุทธเจ้า ประชาชนของพระราชา
​

 

ขอบคุณภาพข่าวจากNationและภาพจากอินเตอร์เนต