noobeibei

ดีจ้าสุ มีความสุขทุกวันน๊ะจ๊ะ ^^

[IMG]

หวัดดีจ้า สุขกายสบายใจในวันหยุดนะคะ

[IMG]


อันอ้อยตาลหวานลิ้นแล้วสิ้นซาก
แต่ลมปากหวานหูไม่รู้หาย
แม้เจ็บอื่นหมื่นแสนจะแคลนคลาย
เจ็บจนตายนั้นเพราะเหน็บให้เจ็บใจ

ถึงบางพูดพูดดีเป็นศรีศักดิ์
มีคนรักรสถ้อยอร่อยจิต
แม้พูดชั่วตัวตายทำลายมิตร
จะชอบผิดในมนุษย์เพราะพูดจา

แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์
มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด
ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด
ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน

มนุษย์มีที่รักอยู่สองสถาน
บิดามารดารักมักเป็นผล
ที่พึ่งหนึ่งพึ่งได้คือกายตน
เกิดเป็นคนควรคิดพิจารณา

สุจ๋าๆ

ขอบคุณสำหรับธรรมะข้างล่างนะ

เราขออนุญาตนำไปเผยแพร่นะจ๊ะ

ธรรมรักษานะ ^^

คิดถึงจาง

มีความสุขนะจ๊ะสุ

ใช้ชีวิตอย่างมีสติและไม่ประมาทนะจ๊ะ ^_^;aa14

เสียงปรบมือและคำสรรเสริญของใครก็ไม่ยิ่งใหญ่เท่าความภูมิใจของตัวเธอเอง

[IMG].....
ขอบคุณท่านที่แวะมาเยี่ยมเยียน
สับเปลี่ยนหมุนเวียนมาน่าสรรเสริญ
ท่านใดแวะมาขอให้เจริญเจริญ
เจริญขึ้นเจริญยิ่งเจริญเจริญ
..........................................................
[IMG] เดินเหนื่อยตาลายหิว.....แวะพัก
อาหารอาจสำลัก...........อย่ารีบ
ค่อยทานภัตรเบาหนัก......ฟื้นเฮย
หวังท่านอยู่สุขสืบ..........ตราบสิ้น กาลกรรม
.................................................................................
..บ่มีหยังเห็นภาพ>>[IMG]<<ปิ๊งเขียนไปเรื่อยเปื่อยเป็นการทักทายอ่ะ..อิอิอิ..^_^...
.................................................................................
[IMG][IMG][IMG][IMG][IMG]

[IMG]

ขอโทษด้วยนะคะ

สวัสดีครับ คิดถึงท่านเหมือนกัน

ดีจ้า เอาสตอเบอร์รี่มาฝากจ้า ^^

[IMG]

เบื่อ กทม.หรือครับ คุณสุ

[IMG]


ร่างของท่านเว่ยหลาง พบในเจดีย์ที่เมืองจีน

สรุปคำสอนท่านเว่ยหล่างจากอาวุโสท่านหนึ่งค่ะ

สรุป ก็คือ " ท่านเว่ยหล่างให้พวกเราทุกคนไม่ควรยึดติด หรือ ยึดหมายกับสรรพสิ่งที่เป็นรูปก็ดี นามก็ดีทั้งหมด จงใช้ชีวิตให้เป็นไปตามธรรมชาติ ให้เป็นธรรมดาของจิต จงอยู่กับชีวิตปัจจุบันด้วย สติ เท่านั้น"

พิจารณาแล้วว่า วิถีพุทธะ หรือ แนวบรรลุฉับพลัน ของท่านเว่ยหล่าง คือ ธรรมะที่แท้จริงที่จะนำทุกท่านไปสู่การหลุดพ้นทะเลทุกข์ได้แน่นอน หากมี ศรัทธา ปณิธาน ศึกษา ปฏิบัติบำเพ็ญ (บวชจิต -ขัดเกลาจิต) มรรคผล

"พุทธะ คือ เวไนยที่รู้ตื่น
เวไนย คือ พุทธะที่ยังหลง"

วิเคราะห์พระโอวาทต่างๆของท่านเว่ยหล่าง

"ธรรมะ ที่แท้จริง คือ ธรรมะที่ไร้รูปและนามธรรม เพราะฉะนั้น มิติทางกายภาพ คือ โลกมายา แต่มิติทางพลังงาน คือ โลกแห่งความจริง"

"ทุกๆคนเป็นพุทธะจากแดนอนุตตรภูมิ (พระนิพพาน) ได้ลงมาเกิดกายในโลกมายาหลายกัป เวียนว่ายตายเกิดไม่รู้จบสิ้น เพราะหลงยึดว่า โลกนี้คือ โลกแห่งความจริง จึงไม่มีใครกลับคืนสู่รากเสียที จะมีก็เพียงพระศาสดาของแต่ละศาสนาและพระพุทธะ พระอริยะเจ้าลงมาตามหา พี่น้องพุทธะที่หลงอยู่ในโลก มาปลุกให้บรรดาพุทธะทั้งหลาย ให้ตื่นแล้วกลับบ้านเดิมเสียที"

"ใยต้องแสวงหาพุทธะภายนอกเล่า ในเมื่อพุทธะก็อยู่ในตัวของเวไนยตลอดมา เพียงแต่เวไนยที่หลงยังไม่รู้ตัวเท่านั้นเองว่า ตนเอง ก็คือ พุทธะ"

"นิพพาน อยู่ตรงหน้าเรานี้เอง ใยต้องแสวงหา นิพพาน ที่ใด
จิตไม่ยึดหมาย ไม่ผูกติดไปด้วยกิเลสตัณหา ก็คือ สภาวะของจิตเดิมแท้"

"จิต คือ ธรรมะ ธรรมะ คือ จิต ใยต้องคิดว่าแตกต่างกันฤา"
"ทุกสิ่งเริ่มจาก 1 แล้ว 1 ก็แตกไปเป็นสอง แตกไปจนเป็นพันล้าน เพราะฉะนั้น ธรรมะ คือ 1 เสมอ ไม่เป็นสอง แต่มี 84000 พระธรรมขันธ์ ในยุคปลายกัป ธรรมะทั้งหมดจะต้องกลับคืน สู่ หนึ่ง แล้ว 1 ก็ต้องเข้าสู่ สุญญตา ศษสนาทุกศาสนาบนโลกโลกีย์ในธรรมกาลหน้า จะเป็น หนึ่งเท่านั้น ก็คือ บ้านของพระศณีอาริยเมตไตรย สรรพสิ่ง คือ หนึ่งเดียว ครอบครัวทุกครัวเรือน รักใคร่กลมเกลียว ไม่มีจิตใจที่แบ่งแยก ตัวเราตัวเขาทั้งสิ้น จึงเรียกได้ว่า เป็นแดนสวรรค์บนโลกมนุษย์นี้เอง"

"การสำนึกผิดและขอขมากรรมในแต่ละวัน คือ การสะเดาะห์เคราะห์ที่แท้จริง"

"ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน ไม่มีใครช่วยมาสะเดาะเคราะห์กรรมให้เราได้ แม้แต่พระพุทธะ พระโพธิสัตว์ผู้ชี้ทางสว่างให้เรา ก็ไม่สามารถช่วยสะเดาะห์เคราะห์กรรมให้เราได้ นอกจากตัวเราเอง"

"ศาสนา ลัทธิ และคัมภีร์ต่างๆเกิดจากอะไร ก็เกิดจากจิตพุทธะนี้แหละ"

"จงอย่าดูเบาตนเองหนา เพราะตนเองก็คือ พุทธะ"

"ปัญญากับสมาธิ คือ สิ่งเดียวกันเพราะมีคุณและองค์ต่อกัน ปัญญากับสมาธิ คือ นามธรรมเท่านั้น มิควรแยกออกเป็นสองขั้ว"

"แสวงหาพุทธะ (ธรรมะ) ก็ยิ่งห่างไกลจากพุทธะ พุทธะอยู่กับเรา ใยต้องแสวงหาพุทธะเล่า"

"ธรรมะ คือ ชีวิตประจำวัน ธรรมะ คือ ธรรมดา เพราะฉะนั้นจงดำเนินชีวิตอย่างเป็นธรรมชาติของพุทธะ หิวก็กิน ง่วงก็นอน ไม่เห็นผิดเห็นถูกใครผู้ใด จงทำจิตใจดั่งทารกน้อย เพราะทารกมีจิตใจบริสุทธิ์ เพราะทารกแรกเกิด ไม่มีกิเลส ไม่มีความอยาก ไม่แสวงหาสิ่งใด ร้องไห้ก็ร้องออกมาแบบไม่มีต้นสายปลายเหตุ คุณแม่ดุว่าตำหนิ ก็เฉย ไม่โกรธ ไม่โต้เถียงโต้แย้ง ใครทำอะไร ก็ไม่รับรู้ ไม่ใส่ใจ จิตไม่หวั่นไหวไปตามรูป รส กลิ่น เสียง จิตบริสุทธิ์ดั่งจิตพระอรหันต์"


"ผู้บำเพ็ญสมัยก่อนนั่งฌานสมาธิเพื่ออะไร (เพื่อเข้าถึงสัจธรรม แสวงหาวิถีการดับทุกข์) แต่สัจธรรมอยู่ที่ใดเล่า การนั่งฌาน นั่งนิ่งไม่ไหวติง ก็ไม่ต่างอะไรกับก้อนหินก้อนหนึ่ง ใยต้องนั่งเฝ้าก้อนเนื้อตนเองรึ หรือว่านั่งเพื่อยึดหมายสิ่งใด หากท่านแสวงหาอภิญญา ใยต้องแสวงเล่า เพราะอภิญญามีอยู่แล้วในจิตที่ดีงามของพุทธะ หากการนั่งแล้วไม่ได้สิ่งใด จะมีเวไนยไหนเล่าที่จะนั่ง เพราะฉะนั้นเวไนยนั่งเพราะอะไร เพราะกิเลส ความอยากที่จะได้อภิญญา ได้เห็นพระพุทธะ พระโพธิสัตว์ ยึดหมายการบรรลุที่มิใช่หนทาง หากกายนั่งแต่จิตไม่ได้นั่ง จะเรียกได้อย่างไรว่า เป็น สมาธิ

"สมาธิ" คือ อะไร สมาธิ คือ ความไม่สับสน หากนั่งสมาธิแล้วได้อภิญญา แต่กิเลสตัณหา อารมณ์ นิสัยเดิมๆ หรือ จิตหยาบยังมีอยู่ ก็ต้องเวียนว่ายตายเกิดต่อไปเท่านั้นเอง นั่งสมาธิ เปรียบเสมือนการสะกดจิต ข่มจิตตนเอง เหมือนนั่งเฝ้าก้อนเนื้อ จิตจึงสงบได้ชั่วคราว เมื่อกลับมาใช้ชีวิตในสังคมที่วุ่นวายเหมือนเดิม จิตใจก็หลงไปกับสิ่งเหล่านั้นอีก เพราะฉะนั้น อะไรหล่ะที่ทำให้ สมาธิที่แท้จริงเกิด "สติ" อาวุธที่ดีที่สุดของจิตเดิมแท้"

"แสวงหาการบรรลุ ยิ่งไม่บรรลุ ใยต้องแสวงหา ในเมื่อตนเองก็พุทธะ"

"มิต้องแสวงหาสิ่งใดๆหรอก หน้าที่ของผู้บำเพ็ญ คือ ตั้งใจขัดเกลาภายใน อย่าได้ทำผิด ให้ย้อนมองส่องตน แต่ละวันให้สำนึกขอขมากรรม ให้สำรวจ "พุทธสถาน" ภายในว่า สับสนไหม วันนี้ได้ทำผิดศีลต่อตนเองและผู้อื่นใดบ้าง วันนี้ กาย วาจา ใจ ความประพฤติเที่ยงตรงหรือไม่ เมื่อทำผิด ก็จงสำนึกแล้วแก้ไขเสีย หากสำนึกแต่ไม่แก้ไขกลับตัวกลับใจ ก็มิใช่การสำนึกที่แท้จริง ทำแบบนี้ทุกวัน กรรมเก่าของท่านจะเบาบางลง"

"คนสมัยก่อนธรรมกาลในยุคเขียวและก่อนยุคเขียว มีจิตใจบริสุทธิ์ จิตใจดีงาม ตอนนั้นยังไม่เกิดลัทธิ และศาสนามากมาย ผู้คนอาศัยด้วยความเรียบง่าย อยู่กับธรรมชาติ ไม่มีเงินทองให้แข่งขันแย่งชิงกัน ไม่มีวัตถุให้เสพสุข จิตใจมีแต่พลังบวก เมื่อละสังขารแล้ว จิตจึงเบาสบายกลับคืนสู่พระนิพพานโดยตรงทันที สมัยก่อนจะมีศาสนา นรกไม่มี เทวโลกไม่มี แต่พอจิตใจเวไนย เริ่มแปดเปื้อนกิเลส ก็เริ่มมีนรกเทวโลกเกิดขึ้นมา เพราะฉะนั้น ศาสนาเกิดขึ้นไปพร้อมกับกิเลสตัณหาของมนุษย์ เมื่อเวไนยเริ่มหลงทำผิดบาป ก่อกรรมทำเข็ญ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ก็มิอาจทนได้ จึงต้องนำ ศาสนา มาชี้นำ ขัดเกลาจิตใจมนุษย์นั่นเอง"

อนุโมทนาสาธุ
ป็อบ;aa36

หา...ไม่กลับ

แปลว่า ไม่ทำงานที่ กทม.แล้ว...หางานทำที่บ้านเกิดหรือครับ

ดีครับ...ค่อยยังชั่ว

แล้ว สุ จะกลับ กทม.เมื่อไหร่ครับ

สุ เป็นไงบ้าง...เป็นห่วง น้ำลดหรือยัง

วันศุกร์ ขอให้สุขภาพดีมีความสุขครับ

สวัสดีค่ะคุณสุ

ทานข้าวรึยังเอ่ย....ฝากทานเผื่อด้วยนะคะ ( กำลังลดความอวบอยู่อะค่ะ ...แหะๆ )

[IMG]

[IMG]

[IMG]

[IMG]
หนาวววว...... ^^