นี่ไงหลักฐานที่ปุ๊กก้าบอกว่าให้ไปโพสทักหนุ่มๆด้วย อิอิ [IMG] วันนี้ 03:04 PMpucca2101 งั้นเด๋วหนุ่ม ๆ ก็น้อยใจอะจิ อาเจ๊สุดสวยมามะยอมทักทายอะ [IMG] วันนี้ 03:12 PMpucca2101 มีชายหนุ่มมาท้าประลองแย้ว เชิญพี่สาวจัดการเยยจ้ะ
ก็วันเสาร์นี่...แล้วตอนหัวค่ำไปสวดมนต์-นั่งสมาธิมาแล้วด้วย (ว่าแต่ตัวเองมาไง..นอนไม่หลับด้วยเหรอ) นี่ตัวเองมาพอดี...ปุกก้าให้มาฝากโพสตั้งแต่กลางวัน...ยังไม่ได้โพสเลย งั้นเอาไปเลยนะ โพสให้นู๋ปุ๊กก้าจัง...นู๋ปุ๊กก้าบอกว่าให้เอามาฝากหนุ่มๆด้วยว่า..สาวๆเค้ารู้ตัวแล้ว อิอิ แม้นแผ่นดินสิ้นชายที่พึงเชย อย่ามีคู่เลยจะดีกว่า คำอิเหนาเหน็บนุชบุษบา ควรนำมาเป็นเหมือนข้อเตือนใจ หากเธอหลงรูปกายแต่ภายนอก อาจช้ำชอกภายหลังนั่งร้องไห้ ก่อนรับบทรจนาเสี่ยงมาลัย พิเคราะห์ให้ถี่ถ้วนประมวลความ ทั้งความคิดจิตใจนิสัยเขา รวมโคตรเหง้าเพื่อนพ้องอย่ามองข้าม สิ่งแวดล้อมย้อมสีดีหรือทราม อย่าเห็นงามเพียงจากฟังปากใคร เผื่อหน้าซื่อคือเล่ห์เขาเสแสร้ง พอสำแดงธาตุแท้สุดแก้ไข อย่าเห็นแก่แค่เขาช่างเอาใจ แล้วเคลิ้มไปว่ามันไม่ผันแปร
อิอิ...อาเฮียของมโนฯ...มาแอบซุ่มแถวนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่? (ปกติตัวเองไม่มาตอนหลัง 2ทุ่มไม่ใช่เหรอ) ไปขุดมาจากไหน..กลอนเนี่ยน่ะ...
^-^....มารายงานตัวค่ะ ^คุณปู่^ ต่อไปเรียก azalia สั้นๆว่า "โรส " นะคะ ไม่หวงชื่อแล้วค่ะ ที่จริงazalia ก็คือชื่อของดอกไม้มีชื่อเป็นภาษาไทยว่า "กุหลาบพันปี" ก็คือ โรส (rose=กุหลาบ) นั่นเอง อิอิ
โอ้ งานเข้าเยย หวังว่าจะมะมีใครส่งมาให้เพิ่มแย้วนะจ้ะ เอาของพี่ไปนะน้อง...( จาก J.Sayamol ) อันตัวเราประเสริฐเกิดเป็นหญิง จะขอหยิ่งในศักดิ์ศรีดีไฉน จะไม่ขอเป็นที่สองรองจากใคร แม้ชายใดใจสองไม่ต้องการ...
5555 น้องมุกเสริมมาว่า บทนี้ขาดไม่ได้เด็ดขาด ปุ๊กก้าเยยส่งมาให้เพิ่มนะจ้ะ ปุ๊กก้าลืมอันนี้ อันคำคมลมบุรุษนั้นสุดกล้า เขาย่อมว่ารสลิ้นนี้กินหวาน จงระวังตั้งมั่นในสันดาน อย่าลนลานหลงระเริงในเชิงชาย
หวัดดีจ้า สุขกายสบายใจในวันหยุดนะคะ [IMG] อันอ้อยตาลหวานลิ้นแล้วสิ้นซาก แต่ลมปากหวานหูไม่รู้หาย แม้เจ็บอื่นหมื่นแสนจะแคลนคลาย เจ็บจนตายนั้นเพราะเหน็บให้เจ็บใจ ถึงบางพูดพูดดีเป็นศรีศักดิ์ มีคนรักรสถ้อยอร่อยจิต แม้พูดชั่วตัวตายทำลายมิตร จะชอบผิดในมนุษย์เพราะพูดจา แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์ มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน มนุษย์มีที่รักอยู่สองสถาน บิดามารดารักมักเป็นผล ที่พึ่งหนึ่งพึ่งได้คือกายตน เกิดเป็นคนควรคิดพิจารณา
