สร้อยฟ้ามาลา

ใน กินททสูตร สัง. สคาถ. ข้อ ๑๓๘ พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า

การให้ข้าวและน้ำ ชื่อว่า ให้กำลัง
การให้ผ้า เครื่องนุ่งห่ม ชื่อว่า ให้ผิวพรรณ
การให้ยานพาหนะ ชื่อว่า ให้ความสุขทั้งกายและใจ
การให้ประทีบดวงไฟ ชื่อว่าให้ดวงตา
การให้ที่อยู่อาศัย ชื่อว่า ให้ทุกอย่าง คือให้กำลัง ให้ผิวพรรณ ให้ความสุข และให้ดวงตา

แต่การพร่ำสอนธรรม คือการให้ธรรมะ ชื่อว่าให้สิ่งที่ไม่ตาย เพราะบุคคลจะพ้นจากความตาย
ไม่ต้องเกิดอีกได้ ก็เพราะอาศัยการได้สดับตรับฟังธรรม ด้วยเหตุนี้พระพุทธองค์จึงตรัสว่า

การให้ธรรมะชนะการให้ (สิ่งอื่น) ทั้งปวง แม้การจะทำทานให้ถูกต้องก็ต้องอาศัยการฟังธรรม

%%%------------%%%-------------%%%----------%%%

สวัสดีครับคุณสร้อยฟ้าศรีมาลา

[IMG]
我想拥有一千双眼，每双眼都很友善
ว่อเซี่ยงโย่งโยว่อีเชียนชั่วเยียน เหมื่ยซวงเยี่ยนโตว่เฮอโยว่ซาง
ฉันเป็นห่วงจะดูแลด้วยตาทั้งพันคู่ เปรียบอนึ่งตาทั้งคู่จะดูแลเหมือนเพื่อนที่ดี
南無觀世音菩薩
หน่านหวู่กวานซืออินผู่ซ่า
ขอนอบน้อมแด่องค์พระโพธิสัตว์กวนอิม...นโมอริยอวโลกิเตศวรโพธิเยมหาโพธิเยสวหา

สุขสันต์วันพระ ธรรมรักษาค่ะ

[IMG]

[IMG]

สวัสดีวันพระก๊าบบบบบ พี่สร้อยคนงาม ^___^

[IMG]

จ้า...มาเมื่อไรดีครับ ชวนเพื่อน ๆ มาด้วยจะได้สนุก

เดินทางปลอดภัยจ๊ะแม่สร้อย

[IMG]
see you tomorrow
bye bye...

เคยเหมือนกันเลยนะ เคยจะตายเพราะน้ำมาสองครั้งแระ ที่วังตะไคร้กับที่น้ำตกเจ็ดสาวน้อยอ่ะ แต่ก็ไม่เข็ดไปได้อีก

จะมาเมาบก ที่สตูลหรือเปล่าครับ ... รอนะ

เจ้าค่ะ ขอบคุณนะเจ้าค่ะ ที่เป็นห่วง ภัทรว่าจะลากสังขารขึ้นวัดตอนเย็นอีกเนี่ย ไปสวดมนต์บนวัดซะหน่อย ให้ครูบาอาจารย์ วันนี้คงเย็นกันทุกองค์ ภัทรเช็ดซะ

ยินดีครับ...ไปเจอ คำนี้มาจากไหนครับ

สงสารแล้วทำไมต้องหัวเราะด้วย ตกลงไม่เชื่อเหรอว่าไม่สบายจริงๆเนี่ยเจ้าค่ะ

เมาบกคือ คนที่อยู่ในเรือนาน ๆ พอได้ขึ้นฝั่ง จะเกิดอาการ ตัวโคลงเคลง เวียนหัวเหมือนเมารถเมาเรือ ครับ

ขำไรอ่ะ คนม่ายสบายยังจะขำอีก ไม่สบายนะเจ้าค่ะ ไม่ใช่เป็นโรคตลก

ไม่ต้องกลัวหรอกเจ้าค่ะ มัวกลัวก็ไม่เจอสิ่งสวยงามสิ ถ้าไม่ถึงที่ของเรายังไงก็ไม่เป็นไรหรอกจ๊ะ ถ้าถึงที่ของเรายังไงก็เป็นไปแหล่ะเจ้าค่ะหนีไม่พ้น บุษว่ายน้ำก็ไม่เป็นใส่ชูชีพแล้วจับเชือกดุ่ย ๆ ๆ ไปนึกว่าเค้าจะเอาเรือไปรับที่ปลายเชือก ปรากฏว่าพี่ที่ไปด้วยต้องไปลากคอกลับไม่งั้นโดนลอยทะเลแน่เลย หุหุหุ ก็ยังไม่เข็ดไปอยู่เรื่อย ๆ ถ้ามีโอกาส

ไม่ทันแล้วจริงๆ เจ้าค่ะ ฝุ่นตลบ นอนซมไข้อยู่สองชั่วโมง

สวัสดียามบ่ายเจ้าค่ะ สลบไปตั้งแต่ 13.30 แล้วพึ่งฟื้นเจ้าค่ะ

งั้นแนะนำให้ไปหลีเป๊ะเลยสวยมากบุษไปมาแล้วล่ะ เคยเมาบกที่นั่นเลยล่ะหุหุหุ หนุกดี อยากรู้ว่าอาการเมาบกเป็นไงไปถามเฮียนะเจ้าคะ หุหุหุ

เคยไปที่สตูลครั้งนึงนะ ตอนนั้นยังไม่รู้จักเฮียปอฯ นะคะไปที่บ้านพักที่ทะเลน้อย (ไม่แน่ใจเรียกถูกป่าว) ตื่นขึ้นมาเช้ามืดเพื่อเดินทางต่อ โห้....หายใจเหมือนน่าจะมีปอดเพิ่มอีกซักปอดสองปอดอ่ะ มีความรู้สึกโล่งสบายมาก ๆ เลยอ่ะ