กรรมใด....ใครก่อ?

<!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <wunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:ApplyBreakingRules/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <wontGrowAutofit/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:ตารางปกติ; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> [FONT=&quot]ในแต่ละวันมีเรื่องราวมากมายเกิดขึ้นบนโลกนี้[/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]รวมทั้งเรื่องราวที่ผมจะเล่าในวันนี้ด้วยครับ [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]
[FONT=&quot]เรื่องเกิดขึ้นไม่นานครับแค่ปลายปีที่แล้วเอง [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]แต่มันส่งผลให้ อะไรหลายๆอย่าง เปลี่ยนไปตลอดชีวิต[/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]
[FONT=&quot]เมื่อหญิงวัย 50 กว่าๆคนหนึ่งได้รู้ว่าสามีของเธอมีภรรยาน้อย [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]เป็นเรื่องที่เธอไม่คาดฝันมาก่อนว่าจะเกิดขึ้นกับชีวิตของเธอ [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]
[FONT=&quot]ด้วยความที่เธอเป็นคนที่ เรียกว่า[/FONT][FONT=&quot]”ขลุกอยู่กับงาน”[/FONT]
[FONT=&quot]คิดแค่ว่าจะทำยังไง ให้ชีวิตที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ดีขึ้น[/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]
[FONT=&quot]เธอจึงทำทุกวิถีทางในการหาเลี้ยงชีพพร้อมเลี้ยงครอบครัว[/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]ทำให้ 30 กว่าปีที่ผ่านมา ในชีวิตของเธอไม่เคยมีคำว่า [/FONT][FONT=&quot]“หยุดพัก” เลย [/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]
[FONT=&quot]ด้วยความที่เรียนมาน้อย เธอจึงอยากให้ลูกได้เรียนสูงๆ [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]ในช่วงแรกๆ ปลูกผัก โหระพา ขาย [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]
[FONT=&quot]ตื่นตั้งแต่ตี 3 เพื่อไปขายผักคนเดียว กลับบ้านก็ 9-10 โมง [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]ดินสอทุกแท่ง ปากกาทุกด้าม สมุดหนังสือทุกเล่ม [/FONT][FONT=&quot] [/FONT]
[FONT=&quot]ได้มาจากการขายผัก [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]
[FONT=&quot]หลังจากนั้นไม่นาน ปลูกผัก เดิมๆไปนานๆ ผักไม่ค่อยสวย[/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]ขายไม่ค่อยได้ราคา เธอก็เปลี่ยน มาปลูกผัก คะน้า หอม ตะไคร้ ขาย[/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]สักพักใหญ่ๆ หลายปี จนในที่สุดเธอก็เลิกปลูกผักไป [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]เนื่องจากมีอาการเหนื่อยเพลียจากฤทธิ์ สารเคมี และยาฆ่าแมลง [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]
[FONT=&quot]และอาชีพต่อมาที่เธอทำจนถึงปัจจุบันคือ ทำข้าวแต๋น ขาย[/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]ส่วนสามีของเธอเป็นช่างรับเหมาก่อสร้าง[/FONT][FONT=&quot] คุมงานก่อสร้างทั่วไป[/FONT]
[FONT=&quot]ช่วงที่มีงาน ก็ทำงาน พอเลิกงานกลับมาก็มาช่วยที่บ้านทำข้าวแต๋น [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]ในช่วงที่ไม่มีงาน ก็มาช่วยกันทำ อย่างเต็มที่ [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]
[FONT=&quot]10 กว่าปีที่เธอและครอบครัวยึดอาชีพ ทำข้าวแต๋นขาย[/FONT]
[FONT=&quot]นั่งอยู่ข้างๆเตาไฟ หมอนึ่งข้าว ทำข้าวเหนียวให้เป็นก้อนๆ[/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]แล้วไปตากให้แห้ง พอแห้งแล้วก็ เอามาทอด [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]ทอดเสร็จโรยน้ำตาล ใส่ถุง แล้วไปขายที่ตลาด เป็นอย่างนี้มาตลอด[/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]
[FONT=&quot]จากก้อนใหญ่ที่ขายไม่ค่อยได้ ก็เริ่มเปลี่ยนมาเป็นก้อนเล็กๆ [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]ที่ขายดี แต่ทำยาก ใช้เวลาทำนาน ตลอดทั้งวัน[/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]วันไหนที่ฝนตก ก็ต้องใช้ไฟย่าง ให้ข้าวเหนียวที่เป็นก้อนแห้ง[/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]กว่าจะทอดได้ เพราะถ้าไม่แห้งก็ทอด ไม่ฟู แข็งไม่อร่อย [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]
[FONT=&quot]ทุกอย่างที่ทำ เกิดขึ้นจากความคิดของเธอ[/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]ด้วยเพียงแค่เธอคิดว่า อยากจะช่วยแบ่งเบาภาระของสามี[/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]และ [/FONT][FONT=&quot]“ทำเพื่อลูก”[/FONT]
[FONT=&quot]จนในบางครั้งเธอดูเหมือนจะเป็น [/FONT][FONT=&quot]“เสาหลัก” ของครอบครัวด้วยซ้ำ[/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]
[FONT=&quot]ด้วยความ มานะ อุตสาหะ พยายาม อดทน ของเธอ[/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]ส่งเสียให้ลูกได้เรียนจนจบปริญญาตรี [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]ซึ่งเป็นสิ่งที่เธอพร้อมสามีดีใจและภูมิใจมาก [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]
[FONT=&quot]ก่อร่างสร้างตัว เก็บหอมรอมริบ สร้างฐานะ ความมั่นคงให้ครอบครัว[/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]เป็นลำดับๆ เพื่อไม่ให้ลูกๆได้น้อยหน้าหรืออายใครๆ [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]
[FONT=&quot]ทุกอย่างก็เหมือนจะดี และจบอย่างสวยงามแล้ว[/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]แต่ชีวิตก็คือชีวิต ไม่ใช่ละครที่ตอนจบ จะสวยงาม ไปหมด [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]
[FONT=&quot]ปลายปีที่แล้ว [/FONT][FONT=&quot]“คนงาน” ที่ช่วยสามีเธอทำงาน มาบอกว่า[/FONT]
[FONT=&quot]สามีของเธอมี [/FONT][FONT=&quot]“เมียน้อย” ทุกอย่างหยุดลง เหมือนโลกหยุดหมุน[/FONT]
[FONT=&quot]เธอทำอะไรไม่ถูก สิ่งที่เธอทำมา ตลอด 30 กว่าปี [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]ที่หวังเพื่อแบ่งเบาภาระครอบครัว มันกลับทำให้เธอมองไม่เห็น[/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]อะไรบางอย่างที่ทำให้เธอ เสียใจมาก [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]
[FONT=&quot]สามีของเธอ แอบคบกับผู้หญิงที่ทำงานด้วย เกือบๆ 10 ปี [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]เธอบอกว่าเธอไม่เสียใจอะไรมาก [/FONT][FONT=&quot] (แต่ที่จริงแล้วเธอเสียใจมากๆเลยแหล่ะ)[/FONT]
[FONT=&quot]แค่เสียใจที่สามีของเธอ เอาค่าแรงที่ได้จากการรับเหมา[/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]ไปให้ผู้หญิงคนนั้นแทนที่จะเอามาเป็นค่าใช้จ่ายภายในบ้าน [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]มันทำให้เธอ ผิดหวัง โกรธ เกลียด เสียความรู้สึก สับสน วุ่นวายใจ มากๆ[/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]จนบางความคิด เธอคิดอยากจะ [/FONT][FONT=&quot]“ฆ่า” ตัวตาย ให้มันพ้นๆไป [/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]
[FONT=&quot]แต่เมื่อนึกถึงลูกๆ เธอก็ทำไม่ลง[/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]เธอมีลูกอยู่ [/FONT][FONT=&quot]3 คน คนโตแต่งงานแยกครอบครัวไป[/FONT]
[FONT=&quot]คนกลางเรียนจบปริญญาตรีมีงานทำแล้ว[/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]คนเล็กอยู่บ้านไม่อยากเรียนต่อ ก็เลยอยู่ช่วยทำงานที่บ้าน [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]เธอเป็นห่วงคนเล็กมาก เพราะทำอะไรไม่ค่อยเป็น เพราะอยู่แต่ในบ้าน[/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]เธอก็เลยต้องอยู่ต่อไป ด้วยสติ สัมปชัญญะ ครึ่งๆ กลางๆ ที่เธอมีอยู่[/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]ส่วนสามีของเธอในช่วงแรกๆ ก็ยืนกลาง [/FONT][FONT=&quot]“กระต่ายขาเดียว” ไม่ยอมรับๆ[/FONT]
[FONT=&quot]แต่ พยาน หลักฐาน จากคน ใกล้ชิด หลายๆคนของสามีของเธอ [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]ที่พร้อมใจกันมา บอกเธอ ด้วยความ เห็นใจ และสงสาร อยากให้ เธอตาสว่าง [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]จำนนด้วยหลักฐาน แม้จะไม่ยอมรับ แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธ[/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]
[FONT=&quot]ช่วงแรกๆเธอทำใจไม่ได้ จึงให้สามีของเธอหลบหน้าไปอยู่ที่อื่นสักพัก [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]ให้เธอได้ทำใจก่อน โชคดีหรือบุญใดก็ตามทำให้เธอ หันหน้าเข้าหาพระธรรม[/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]ความรู้สึกต่างๆ ภายในจิตใจเริ่มเบาบางลงบ้าง[/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]เธอขอให้สามีของเธอบวช เผื่อทำให้ทุกอย่างๆดีขึ้น[/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]
[FONT=&quot]“ผ้าเหลือง” ไม่สามารถทำให้จิตใจสามีของเธอสงบได้ [/FONT]
[FONT=&quot]กลับทำให้สามีของเธอร้อนรู้สึกเหมือนตกอยู่ในกรงขัง อึดอัด [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]สุดท้ายก็ลาสิขาออกมาอยู่ที่บ้านเหมือนเดิม[/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]
[FONT=&quot]ด้วยหวังว่าจะให้เคราะห์กรรมที่เผชิญในคราวนี้เบาบางลงอีก[/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]“ลูกชายคนกลาง” ของเธอจึงขอบวชให้เธออีกครั้ง 1 เดือนเต็ม[/FONT]
[FONT=&quot]ซึ่งเป็นช่วงที่ดูเหมือนว่าจิตใจของเธอสงบเยือกเย็น และเข้าใจโลกมากขึ้น [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]
[FONT=&quot]หลังจากนั้นมาเธอก็เปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตตัวเอง [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]เข้าวัดฟังธรรม เจริญสมาธิ ภาวนา ทำบุญ อยู่ไม่ได้ขาด [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]ส่วนทางกลับสามีของเธอ ที่นับวันจะดู เกรี้ยวกราด มากขึ้น[/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]โมโห่ง่าย ทำร้ายข้าวของ พูดไม่ถนอมน้ำใจ ด่าโวยวาย [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]ซ้ำร้ายจะทำร้ายเธออีก ทั้งๆที่ไม่ได้เมา [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]ซึ่งเมื่อก่อน อาการลักษณะนี้จะเกิดขึ้นเฉพาะตอนเมาเท่านั้น [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]
[FONT=&quot]ทั้งๆที่เธอเย็น ให้อภัยแล้ว สามีกลับร้อนมากขึ้น [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]ส่วนหนึ่งไม่แน่ใจว่าเกิดจากการที่ สามี ของ [/FONT][FONT=&quot]“เมียน้อย” [/FONT]
[FONT=&quot]เสียชีวิตไปก่อนหน้านี้หรือเปล่า[/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]ทำให้ [/FONT][FONT=&quot]“เมียน้อย” ตอนนี้ เป็น “หม้าย”[/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]
[FONT=&quot]สามีของเธอก็เลยน่าจะเข้าออกที่นั่นได้ง่ายขึ้น [/FONT][FONT=&quot](หรือป่าวไม่รู้)[/FONT]
[FONT=&quot]หรือไม่ก็จะเพราะเวรกรรมใด ของใคร หรือผีตนไหน [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]สิงสู่ ชักนำ ให้เป็นไปอย่างที่เป็นทุกวันนี้ก็ไม่ทราบได้ [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]เธอกลับจากวัด สามีก็ว่าให้ เธอถึงบัญชีเงินฝาก สามีก็โวยวาย[/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]เธอถามขอเงินซื้อของใช้ภายในบ้านสามี ก็วิ่งกรูเข้าหาจะต่อยตี[/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]
[FONT=&quot]กรรมใด...ของใครหรือที่ทำให้เป็นแบบนี้ [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]ทำให้ตลอดทั้งผู้หญิงคนหนึ่งมีแต่เรื่องวุ่นวายใจ[/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]จากคนที่ตั้งหน้าตั้งตาช่วยแบ่งเบาภาระครอบครัวอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย[/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]แม้อายุจะย่างเข้า 60 ปีแล้ว [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]
[FONT=&quot]กลับต้องมาทนทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัสเป็นปีแล้ว[/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]ซ้ำร้ายเรื่องราวทำนองนี้ยังเกิดขึ้นกับ [/FONT][FONT=&quot]“ลูกชายคนโต” ของเธออีก[/FONT]
[FONT=&quot]“ลูกสะใภ้” ของเธอ คบชู้ [/FONT]
[FONT=&quot]ลูกชายคนโตของเธอตกอยู่สภาพไม่ต่างอะไรไปจากเธอเลย [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]
[FONT=&quot]แน่นอนคนที่เป็น [/FONT][FONT=&quot]“แม่” อย่างเธอก็ย่อมทุกข์กว่าเป็นร้อยเท่าพันเท่า[/FONT]
[FONT=&quot]เวรกรรมใดนักหนา....ที่เรื่องราวความทุกข์ใจต่างๆ[/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]ถึงประดัง เรียงหน้า ถาโถม เข้าหาเธอ ผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่ง มากมายอย่างนี้ [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]แม้ตอนนั่งเขียนอยู่นี้เธอก็ยังคงทุกข์ใจอยู่ [/FONT]
[FONT=&quot]พอจะมีทางไหนบ้างไหมที่จะช่วยบรรเทาให้เบาบางลงบ้าง [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]
[FONT=&quot]ผู้หญิงคนนั้น คือ [/FONT][FONT=&quot]“คุณแม่” ของผม คนเขียนเองครับ ผมคือ “ลูกชายคนกลาง” รับรู้เรื่องราวทุกอย่างที่เกิดขึ้น แต่ผมไม่ได้อยู่ที่บ้าน อย่างเดียวที่ทำได้ก็คือ ให้กำลังใจแม่ ส่วนพ่อผมไม่ได้โกรธหรอกครับเพราะ พ่อก็คือพ่อ แค่สงสารแม่มากเท่านั้นเอง ทั้งเรื่องพี่ชาย ทั้งเรื่องพ่อ อะไรกันนักกันหนาก็ไม่รู้ ผมคิดอยู่นานเหมือนกันว่าจะเล่าให้คนอื่นฟังดีไหม มันเป็นเรื่องภายในครอบครัวของผม แต่คิดไปคิดมาก็ไม่ได้เสียหายอะไรที่ใคร จะอ่านหรือฟังไว้เป็นบทเรียนอีกบท สำหรับทุกคนที่เกิดขึ้นมาบนโลกใบนี้ หลายๆคนอาจจะมีความทุกข์มากมายกว่านี้หรือน้อยกว่านี้ อย่างที่บอกว่า แล้วแต่บุญแต่กรรมของใครที่ได้ทำมา “เข้าใจโลก” แต่ผมก็อดสงสาร คุณแม่ผมไม่ได้ครับ [/FONT]
[FONT=&quot]ผมจึงคิดอยากจะทำบุญ พิมพ์หนังสือธรรมะ [/FONT][FONT=&quot]“เสบียงทิพย์” เป็นธรรมทาน เพราะเมื่อครั้งตอนที่ผม ไปบวช 1 เดือน หนังสือธรรมะเล่มนี้ดีมากๆครับ ผมตั้งใจว่าจะพิมพ์ สัก 1,000 เล่มขึ้น ไปแล้วนำไปแจกในงานนมัสการพระธาตุพนม ประจำปี 2555 ที่จังหวัดนครพนมปีหน้าครับ เพื่อสร้างกุศลผลบุญให้แม่ เผื่ออะไรๆ ที่ไม่ดีในครอบครัวผมจะเบาบางลงไปบ้างครับ ผมจึงอยากจะขอคำปรึกษา จากท่านๆที่พอจะรู้เกี่ยวกับการสั่งพิมพ์หนังสือธรรมะ ว่าทำยังไง ทำที่ไหน ค่าใช้จ่ายเท่าไหร่ ติดต่อ ใคร ประมาณนี้ครับ ช่วยแนะนำผมด้วยครับ [/FONT]
[FONT=&quot]ตลอดจนผมขอเชิญชวนทุกๆ ที่มีความประสงค์ร่วมบุญเป็นเจ้าภาพพิมพ์หนังสือธรรมะ [/FONT][FONT=&quot]“เสบียงทิพย์”เพื่อแจกเป็นธรรมทาน ในงานนมัสการพระธาตุพนม ประจำปี 2555 ที่จังหวัดนครพนม ประมาณวันที่ 26 มกราคม 2555 ที่จะถึงนี้ ส่วนรายละเอียดการร่วมทำบุญ หากผมได้คำแนะนำจากท่านผู้รู้ แล้วจะมาแจ้งอีกทีครับ ร่วมทำบุญด้วยนะครับ [/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]
[FONT=&quot]“ถึงเวรกรรม หรือ บาปกรม ที่เคยได้ทำไป อาจไม่สามารถลบล้างได้ด้วยการ สร้างบุญกุศล ก็ตาม แต่ผมก็เชื่อนะครับว่า ทำดีจะต้องได้ดี ไม่วันใดก็วันหนึ่งครับ”[/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]

[FONT=&quot]สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม[/FONT]​