กราบเรียนถาม ชานหมาก หลวงปู่นะ วัดหนองบัวครับ

กราบเรียนถาม ชานหมาก หลวงปู่นะ วัดหนองบัว
กราบเรียนสอบถาม พี่ๆผู้ทรงความรู้ครับ จากภาพ ชานหมาก หลวงปู่นะ วัดหนองบัว รุ่นนี้มีจริงไหมครับ พอบูชาได้ไหมครับ เป็นของแท้ไหมครับ ขอบพระคุณครับ

ที่วัดยังมีให้บูชาไหมครับ กราบขอบพระคุณพี่ๆทุกท่านครับ

ข้อมูลอ้างอิงที่นำมาลงประกอบ : ชานหมากชุดนี้จะเก็บอยู่กับตัวหลวงปู่ไว้กับตัวตลอดเวลา ต้องไปที่วัด ทำบุญ 500 และและรับจากมือท่านเท่านั้นครับ
โดยหลวงปู่ท่านจะเมตตาประสิทธิให้อีกครั้งก่อนมอบให้ผู้บูชา โดยวัตถุประสงค์ของการจัดทำชุดชานหมากนี้ เพื่อหารายได้เพื่อนำไปสร้างพระมหาธาตุเจดีย์เฉลิมพระเกียรติ

 

หากมีพี่ๆผู้ใดทราบกราบรบกวนด้วยครับผม ขอบพระคุณครับ

 

.....เท่าที่เคยไปกราบท่านเมื่อหลาย ๆ ปี ที่ผ่านมา...ชานหมากของหลวงปู่นะ วัดหนองบัว จังหวัดชัยนาท นั้นต้องเป็นผู้มีโชคดีจริง ๆ จึงจะมีโอกาสได้ไป
,,,, ผมเคยได้มีโอกาสไปรอท่านตั้งแต่เจ็ดโมงเช้า...ท่านมีอายุมากแล้ว ๙๐ กว่าปี
(เกือบ.๑๐๐) เห็นจะได้...ต้องพักผ่อนมาก จะรับแขกเพียงเวลาเดียว..(ถ้าสุขภาพดี-
แต่ถ้าสุขภาพไม่ดีคณะศิษย์ที่ดูแลหลวงปู่จะให้ท่านงดรับแขก ให้พักผ่อนอย่างเดียว)
...เมื่อฉันเช้าแล้ว..ท่านจะขอหมากเคี้ยวเพียง วันละ ๑ คำ..เมื่อเคี๊ยวหมากเสร็จแล้ว...
ก็จะคายชานหมาก..ให้แก่ผู้ที่โชคดีในวันนั้น ๆ เพียงคนเดียว..เท่านั้น ๑ วัน ต่อ ๑ คน
และในวันที่ผมไปกราบท่าน...มีศิษย์สานุศิษย์หลายคน...มาเฝ้า...เพื่อขอชานหมาก
ของท่านเหมือนกัน...แต่ไปทีหลังผม...ผมเดินทางจากต่างจังหวัดเข้าไปตั้งแต่กลางคืน
แล้วนอนในรถ...แถมเข้าผิดวัดอีกด้วย..เนื่องจากวัดเป็นชื่อเดียวกัน...คือวัดหนองบัว
แต่อยู่กันคนละอำเภอ...ผมก็ยังอุตส่าห์...บากบั่นดั้นด้นไปจนถึงจนได้...ด้วยความ...
ตั้งใจ...และตั้งจิตอธิษฐานจิตว่า...ถ้ามีโชคดีีเพียงพอแล้วไซร้...ขอให้ได้ชานหมากจากมือของท่านโดยตรง....ศิษย์สานุศิษย์รุมล้อมท่านอยู่หลายคนทีเดียวต่างคนต่างก็
ตั้งใจมาขอชานหมากที่ท่านเคี๊ยววันละ ๑ คำ...ให้จงได้...ผมเข้าไปกราบท่านเป็น
รายแรก...และเช่าเหรียญวัตถุมงคลของท่านหลายชิ้น พร้อมกับศิษย์ท่านอีกหลายคน
รวบรวมใส่พานแล้วถวายเพื่อให้ท่านเสก..สำทับเป็นคำรบสองอีกครั้ง..ท่านก็พูดคุยด้วยความเมตตา แล้วถามผมว่า...มาจากไหน...ผมกราบเรียนท่านว่า...ผมเดินทางมาไกล
จากราชบุรี..ตั้งแต่เมื่อคืน...ตั้งใจจะมากราบท่านโดยเฉพาะ...และขอความเมตตาขอ
ชานหมากของท่าน สัก ๑ คำ เพื่อเป็นศิริมงคล และป้องกันตัว ในการมากราบฝากตัวเป็นลูกศิษย์ เมื่อท่านรับพานจากผมแล้วท่านก็เคี๊ยวหมากเรื่อยไป พร้อมทั้งพูดคุยศิษย์
คนอื่่น ๆ ไปเรื่อย ๆ แล้วท่านก็คายชานหมากโดยใช้กระดาษทิชชู่ห่อเป็นคำ...คำเดียวจริง ๆ ครับ แล้วท่านก็กวักมือเรียกผมให้เข้าไปรับ..นับเป็นโชคดีของผมแท้ ๆ
....เหมือนท่านจะรู้กาลล่วงหน้าในใจผมได้ ฉะนั้น....ผมคลานเข้าไป...กราบท่านแล้วแบมือรับเก็บใส่ในกระเป๋าเสื้อ...ทันที...เมื่อแสดงมุทิตาจิตอยู่กับท่านสักพักหนึ่ง
แล้วจึงลาท่านกลับ...
....ที่เล่าให้ฟังไม่ใช่อะไร....ถ้าทางวัดจัดทำขึ้นเพื่อหารายได้..ก็อาจเป็นได้........
....แต่ในช่วง ระยะเวลาประมาณ ๕-๖ ที่ผ่านมา...คิดว่าคงไม่มีศิษย์สานุศิษย์คนใด
ไปบังคับให้หลวงปู่ ซึ่งมีอายุ ร่วม ๑๐๐ ปี ให้มาเคี๊ยวหมากอย่างมากมายเพื่อนำมา
ทำชานหมากครั้งละหลาย ๆ ลูกหลอกครับ...จะเป็นการทรมานท่านไปเปล่า ๆ เพราะโดยปกติ...เมื่อหลวงปู่ท่านฉันเช้าเสร็จแล้ว...ท่านจะเรียกหาหมากเพื่อเคี๊ยว..เพียงวันละ ๑ คำ...เท่านั้น...
......แต่ถ้าทางวัดจะทำจริง ๆ คิดว่าคงนำำชานหมากท่านมาผสมแล้วปั้นตากให้แห้งแล้วนำรูปท่านมาตัดใส่ พร้อมเลี่ยมปราสติกแล้วนำไปให้ท่านเสก เพื่อให้ประชาชนผู้เคารพศรัทธาในองค์หลวงปู่นะ เปลี่ยไปบูชาก็อาจเป็นได้........

 

ขอยืนยันข้อมูลข้างบนครับ...เป็นแบบนั้นจริงๆ...ซึ้งผมก็เป็นหนึ่งผู็โชคดีได้ชานหมากมา 1 คำเช่นเดียวกัน...