การก่อสร้าง

เรื่องการก่อสร้าง หลวงพ่อเคยปรารภไว้ว่า

        การก่อสร้าง การเลี้ยงคน ต้องต่อสู้กับอารมณ์ทุกอย่าง ต้องใช้ปัญญาใคร่ครวญ ทำให้บารมีเต็มเร็ว

        หลวงพ่อพูดว่า มาคิดว่าสมัยหนุ่ม ๆ บวชแล้วมัวแต่สร้างวัดมากมาย คิดแล้วเสียเวลา มาคิดว่ารู้อย่างนี้ไม่สร้างก็ดี เสียเวลา เอาเวลามานั่งชำระจิตตัดกิเลสอย่างเดียว ให้จบ ๆ ไปจะดีกว่า

        ปรากฏว่า องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้ามาตรัสกับหลวงพ่อว่า

        "ไม่มีทาง ... ถ้าไม่ทำอย่างนี้ บารมีไม่เต็ม เมื่อบารมีไม่เต็ม การตัดกิเลสไม่เป็นผล"

        ดังนั้นการทุ่มเทกับการก่อสร้างสมัยหนุ่ม ๆ แล้วก็หยุดสร้าง หันมาตัดกิเลสจริงจัง นั่นแหละเพราะบารมีเต็มแล้ว จิตใจก็พร้อมที่จะตัดกิเลส จึงเกิดผลรวดเร็วมาก

        งานคันถธุระ ถ้าไม่เจอปัญหา จะมานั่งปฏิบัติอย่างเดียว บารมีไม่เต็ม เจอปัญหามาก ๆ มันตัดของมันเองแล้วจะเบา การสร้างวัดต้องเอาใจคนหลายประเภท บารมีเต็มเร็ว

        การทำงานในวัด เป็นการตัดห่วง ตัดนิวรณ์ เป็นกรรมฐาน ทำให้เกิดสมาธิขั้นฌาน

        การทำงานเป็นพุทธานุสติ เป็นธัมมานุสติ เป็สังฆานุสติ เป็นการทำงานเพื่อพระพุทธเจ้า เพื่อหลวงพ่อ และเพื่อการสงเคราะห์คนมาพัก

        ฆราวาส ถ้าเขามาพักที่วัดเพื่อ
         ทาน เรา(พระที่วัด)ก็ได้บุญ 1 ชั้น
        ศีล เรา(พระที่วัด)ก็ได้บุญ 2 ชั้น
         ภาวนา เรา(พระที่วัด)ก็ได้บุญ 3 ชั้น

        ถ้าเขามาพักเยอะ ได้เยอะ เขามาปฏิบัติ 3 อย่าง ได้ 3 ชั้น มาเยอะได้เยอะ มาเพื่อศีล สมาธิ ปัญญา ใครมาพักที่วัด บารมีเราก็ได้เต็ม 3 อย่าง

        คนบารมีเต็มจริง มันไม่กลัวอุปสรรค สู้ทุกอย่างไม่ถอย

        คนเบื่อร่างกาย ไม่ตัดกังวล ไปนิพพานไม่ได้

        เบื่อร่างกาย ตัดร่างกาย ไปนิพพานได้

        พระบวชแล้ว ต้องดีกว่าเก่า เพราะว่าเรามีทุนมากกว่าเก่า คือมีศีล 227 ข้อ

        คนบารมีเต็ม คือ คนที่มีจิตเป็นสุข

        การก่อสร้างของเรามีจุดจบ คือวิหาร 100 เมตร มีจุดจบมันก็ดี ไม่มีอะไรห่วง บางคนสร้างไม่ทันเสร็จก็ตาย มีแต่ความกังวลตลอดเวลา

        ท่านเล่าว่า มีพระดี ท่านเป็นพระก่อสร้าง นั่งทีไรภาพของงานขึ้นมาเต็ม บอกพอหลับตาปั๊บกองทรายโผล่ขึ้นมา ไอ้นั่นยังไม่ได้ทำ ไอ้นี่ยังไม่ได้ทำ เยอะแยะไปหมด ท่านบอกว่า นิวรณ์อย่างนี้ดี (ไม่ใช่ฟุ้งนะ) เพราะมันเป็นกุศล ทำเพื่อส่วนสาธารณประโยชน์ ตายไปอย่างต่ำก็ไปสวรรค์ดาวดึงส์

        คนที่ทำจบ (จบกิจนั้น) มันไม่ห่วงอะไรเลย ไม่มีอะไร ไม่มีอะไรมาคาอยู่ในใจ หมดความกังวล คนที่ทำจบกิจ ทำใจให้หมดจากกิเลสแล้ว ความกังวลอะไรมันไม่มีอีก

        พวกที่ไม่จบนี่ นั่งหลับตาปั๊บภาพขึ้นเลย กองทรายสูงลิบ จะต้องสร้างโน่น สร้างนี่ที่ยังไม่เสร็จ เหมือนคนยังมีกิเลสคั่งค้างอยู่ ตัดไม่ได้ มันก็เกาะอยู่นั่น คนกิเลสหลุดหมดก็ไม่มีอะไรเหลือ

        คนเสร็จแล้ว เขาไม่มีอะไรต้องห่วง

พระปลัดวิรัช โอภาโส
​

2535         ​