การที่มีคนมารักเรา แล้วเราไม่รักตอบบาป มั้ยครับ ?????

การที่มีคนมารักเรา มาทุ่มเท ทุกสิ่งทุกอย่างให้เรา เขามาทำในทุกๆอย่างเพื่อเรา แต่ว่าทำยังไงใจเราก็ไม่ชอบเค้า และเราก็ไม่ได้รักตอบ ต่อมาเค้าคนนั้น ผิดหวังมากๆ จนเสียผู้เสียคน เราจะบาปมั้ยครับ ช่วยบอกปาล์มที ???????????????????????????????????????????????ทททททททท

 

รักออกแบบไม่ได้ รักไม่ใช่บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป..และตอนที่เขาทุ่มเทรักให้คุณอ่ะ คุณแสดงออกกับเขาอย่างไรบ้าง ถนอมน้ำใจเขา จนเขาคิดว่าคุณให้ความหวังหรือเปล่า.. ถามแบบดื้อ ๆ แบบนี้ออกความเห็นไม่ถูกอ่ะค่ะ

 

ไม่เคยบอกว่ารักเค้าอะครับ

เค้ามาทำดี เราก็ทำดีด้วยอะครับ ปาล์มไม่อยากให้เค้าเสียใจ

 

แวะมาดูเฉยๆ หงะ.....อย่าให้ตอบเลยเรื่องแบบนี้
เรารักเค้า เค้าไม่รักเรา เค้ารักเรา เราไม่รักเค้า เค้าเป็นของคนอื่น ไม่ใช่ของเรา
เราเป็นของคนอื่น ไม่ใช่ของเขา เราชอบเค้าแต่เค้ากลับชอบเพื่อนเรา
เค้าชอบเราแต่เราชอบเพื่อนเค้า งงรึยัง...เริ่มงงละสิ นั่นหนะสิ
ความรักบางทีก็ทำให้เรางงได้เสมอแหละ
เอ๊ะ..นี่ถือว่าช่วยอะไรรึยังเนี่ย หรือช่วยให้งงก่าเดิมหว่า.....

 

แล้วคนที่เฉยชา ไม่รักตอบ ปล่อยให้เค้าเศร้าใจ จะบาปไหมหละ แล้วกรรมจะตามทันไหม

 

อ่า เรื่องนี้กระผมก็ไม่คล่องครับ ไม่รู้จะพูดไงดี

 

ไม่บาป ค่ะ

เรื่องความรัก เป้นเรื่องที่ หัวใจ ของคนสองคนต้อง มีทิศทางไปร่วมกัน
แบบที่ ฝรั่งว่า Two becomes one...

การไม่รัก ไม่มีใจให้ แต่หล่อเลี้ยงหัวใจอีกดวง เหมือนกับว่า เรารัก นั้น บาปยิ่งกว่า
เพราะเป็นการ หลอกลวงกัน หลอกให้หลงไป หลอกให้ เข้าใจผิด
เพียงเพราะ สงสาร หรือไม่ต้องการ ทำร้ายจิตใจอีกฝ่าย ซึ่ง แท้ที่จริง
แผลเรื้อรังแบบนั้น ร้ายและอันตรายกว่า .....

คนเรา ต้องต่อสู้ ความเป็นจริงในชีวิต ต่างๆ รูปแบบกันไป นี่คะ สมหวัง ไม่สมหวัง ทุกข์ สุข
เป็นเรื่องสภาวะธรรม และ ตามรู้ได้ตามความเป็นจริง .....แต่ การยอมรับ สิ่งที่ ไม่ชอบ ไม่สุขนี้
มันยากเย็น .....

แต่ เราก็ สามารถ ให้ความรู้สึก ที่ดี และ มีความหมายต่อกัน ในด้านอื่นได้ การเป็นกัลยานมิตร
การมีน้ำใจ เห็นอกเห็นใจกัน โดยไม่ก้าวล้ำจน กลายเป็น ความสนิทสนมให้ ความใกล้ชิด นำพา
ให้เกิดหวั่นไหว มากขึ้นไปอีก....ไม่ใช่เรื่องบาปค่ะ เป้นความซื่อสัตย์ต่อหัวใจ ตัวเองต่างหาก
แต่อย่าไป ใช้คำพูดหรือวิธีการให้ หักหาญไป แบบนี้ สำคัญกว่า

 

เอ่อ...ผมงงกับคุณกระสือตอบอ่ะ....งงนะงง

 

จงรักทุกคน ถึงแม้ว่าเค้าจะไม่รักเรา หรือว่าเขาจะเป็นศรัตรูเรา

 

รักเหมือนโคถึกที่คึกพิโรธ ความรักเช่นนั้นให้โทษ จะไปโกรธโทษรักไม่ได้ ไม่ใช่บุพเพ สันนิวาสแน่ไซร้ รักจึงได้แรมลา...
ที่ผมนำมาโพสต์นี่เป็นบทเพลงเก่าๆอ่ะครับ คงไม่ต้องอธิบายอะไร อิอิอิ

 

พูดถึงเรื่องแบบนี้ คิดถึงสมัยหนุ่มๆเหลือเกิน ใครอกหัก อย่าไปคิดมากนะครับ พอเวลาผ่านไปมันก็จะดีขึ้นเอง ผมผ่านมาเป็นสิบๆครั้ง เจอทุกรูปแบบ ไม่สบายใจปรึกษาได้นะครับ
สำหรับเคสนี้ ผมเห็นด้วยกับคุณ aimmy ต้องฟังครับว่าคุณปาล์มทำตัวอย่างไร ให้ความหวังเขาไหม การที่ให้ความหวังไม่ได้แปลว่าต้องบอกรักเขา อยู่ที่ว่าคุณปาล์มแสดงออกกะเขาจนเขาเอาไปตีความได้อย่างไรต่างหาก
ถ้ามีคนมารักเราแล้วเราไม่ชอบ แล้วเรารีบตัดไฟแต่ต้นลม บอกให้เขาเข้าใจ อย่าทำตัวสนิทสนมมาก เขาคงจะไม่เป็นไรมาก แต่ที่เขาเป็นไรมากก็น่าจะสนิทสนมกันพอสมควร ที่นี้ก็อยู่ที่ว่าคุณปาล์มคิดยังไงถึงสนิทกะเขา ถ้าเราทำไปเพราะรู้เท่าไม่ถึงการณ์ ไม่รู้ว่าเขารักเรา แบบนี้ก็ไม่บาปครับ แต่ถ้ารู้ทั้งรู้ว่าเขารักเรา เราก็คิดภูมิใจอยู่ในใจ รู้ตัวว่าไม่ได้รักเขา แต่ก็คบแก้เหงาไปงั้นๆ แบบนี้บาปแน่ๆครับ มันเหมือนกับไปหลอกให้ความหวังเขา อย่าไปคิดนะครับว่าเราไม่ได้บอกเขาว่ารักเขา เขากลับคิดมากไปเอง ต้องลองคิดสลับกันครับ สมมติว่าเราไปชอบสาวคนนึง ชวนเขาไปไหนเขาก็ไปกับเราตลอด ใครบ้างจะไม่คิดว่าเขามีใจให้เรา ภาษาท่าทางมีความหมายกว่าคำพูดมากครับ หรือเป็นไปได้อีกกรณีนึงคือ รู้จักกันไม่เท่าไร สองสามอาทิตย์ เรายังไม่ทันอะไรเลย พอเห็นเราไปจีบคนอื่นก็เสียอกเสียใจจนจะเสียผู้เสียคน แบบนี้ไม่ต้องคิดมากครับ ไม่ได้อยู่ที่เรา มันอยู่ที่เขา เขาคงไม่เคยถูกขัดใจมาตลอด คิดจะได้อะไรก็ได้ตลอด เขาทนความผิดหวังไม่ได้ เขารักตัวเองครับไม่ใช่รักคุณ เขาต้องเป็นฝ่ายทิ้ง ไม่ใช่คนที่ถูกทิ้ง คนแบบนี้จะเป็นคนเจ้าชู้ครับ สักพักก็จะไปโวยวายกับคนอื่นอีกว่าโลกนี้ช่างแกล้ง แต่ถ้าสมใจทำให้เขารักได้แล้วก็ไม่ตื่นเต้นอีก ก็จะไปหาคนอื่นต่อ ลักษณะแบบนี้เคยเห็นแต่ผู้ชายครับ สาวๆถ้าเจอคนแบบนี้ อย่าไปตีความนะครับว่าเขารักเรามาก ตั้งสติให้ดี นั่งคิดว่ามันสมเหตุสมผลไหม ลองหาข้อมูลว่าเวลาที่เขาไม่อยู่กะเรา เขาทำตัวยังไง แล้วจะรอดตัวครับ

สำหรับคุณ นายไม้ปีบทอง..........Aชอบผมมากๆแต่ผมไม่ชอบมากๆเลยแต่จะให้เรายอมเพื่อถนอมน้ำใจเขา ผมทำไม่ได้......
ในความเห็นผม คุณทำถูกแล้วครับ ผมชอบแนวคิดนี้ ไม่ได้รักเขาก็อย่าไปยุ่งกะเขา เดี๋ยวเขาคิดมาก มาต่อว่าว่าเราหลอกเขา เราจะเถียงไม่ออก รู้ว่าเขารักเราแล้วยอมไปไหนมาไหนกับเขาตลอด แบบนี้จะเถียงเขาได้ยังไงครับว่าไม่ได้มีใจให้เขา

เป็นความเห็นส่วนตัวนะครับ ผิดพลาดขออภัยครับ

 

ไม่บาปเพราะไม่ได้โกหกคนรัก ถ้าปฏิเสธไปไม่ได้บาปหรอกนะเพราะไม่ได้โกหก

 

ขอเค้าเป็นเพื่อนก็ดีนะครับ เมื่อก่อนก็เกิดเหตุอย่างงี้กับผมเหมือนกัน แต่ผมบอกเค้าว่าเปนเพื่อนกันจะดีกว่า เพราะจะได้คบกันนานๆ ปัจจุบันนี้ก็เป็นเพื่อนกันอยู่ครับ มีอะไรก็ช่วยเหลือปรึกษากันได้มากกว่าเป็นแฟนกันอีก

ถ้าถามว่าเขาเสียใจมากจะเป็นบาปกับเราไหม มันคงเป็นเวรเป็นกรรมของเขามากกว่าครับ ขอแค่เราอย่ามีเจตนาร้ายเกิดขึ้นในใจครับ

 

หง่อมแล้วครับผม 46 แล้วครับ แต่เพิ่งเข้ามาเวปนี้ได้ไม่ถึงเดือนดี ถ้าผมทำผิดกฏกติกาของห้องยังไงก็ช่วยแนะนำด้วยนะครับ

 

เห็นด้วยกับหลายๆท่านที่ตอบ
การปฏิเสธไม่รับรัก ถ้าเราไม่ได้รักเค้า นั้นไม่ผิด (อันนี้ทำบ่อย อิอิ)

แต่ถ้าไม่ปฏิเสธทำนองทีเล่นทีจริง เค้าชวนไปไหนก็ไปด้วย โทรหา โดยที่ไม่ได้รักเค้า เหมือนให้ความหวัง ถ้าถามว่าผิดมั๊ยก็ไม่ผิดศีล 5 นะ แต่ก็จะเป็นกรรม อนาคตกรรมก็จะมาสนองโดนแบบนั้นบ้าง ถึงเวลานั้นก็ต้องยอมรับกันไป (ไม่รู้ชาติก่อนๆไปทำอะไรไว้บ้างเปล่า ยังไม่เจอคู่เลย T_T )

 

ส่วนตัวผมก็มีปัญหาเหมือนคุณแหละครับ
เอาง่ายๆ ถ้าเค้าทำดีกับเราเพื่อ อยากจะให้เราเป็นแฟนเขา
แบบนี้ก็เหมือนหวังสิ่งตอบแทน
(ถ้าไม่หวังจะครอบครองเรา เค้าคงจะไม่ทำดีด้วย)
ถ้ารักอย่างบริสุทธ์ใจ ต้องรักแบบไม่ต้องการครอบครองตัวเราตอบแทนครับ
เค้าหวังกับเรามาก เลยผิดหวังมาก ทุกข์สร้างที่เค้า
เกิดจากหลงราคะ การยึดมั่นถือมั่นอยากครอบครองนั่นแหละครับ
ทางที่ดีอย่าให้ความหวังเค้า หรือ คนอื่นๆที่ตนไม่ได้รักอีก

ปล.อธิบายไปอาจเค้าคนนั้นยังไม่เข้าใจ ธรรมะคือ ปัจจัตตัง
เราพยายามสอนคนอื่น
แต่ถ้าคนอื่นไม่มาพิสูจน์ ลองทำเอง เค้าก็ไม่เข้าใจอยู่ดีครับ