การแผ่เมตตาของพระบรมโพธิสัตว์

ในห้อง 'บทสวดมนต์ - คาถา' ตั้งกระทู้โดย rinnn, 6 เมษายน 2006.

  1. rinnn

    rinnn เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    19 พฤศจิกายน 2005
    โพสต์:
    7,666
    ค่าพลัง:
    +24,024
    การแผ่เมตตานั้นจะให้ได้ผลดีต้องเจริญพรหมวิหารสี่ แล้วนึกว่าคนที่เราไม่พอใจคนนั้นเป็นญาติของเรา เพ่งโทษด้วยเมตตา และอุเบกขา พึงเจริญพิจารณาข้อเสียของตัวเองทุกวัน อย่านึกไปเปรียบเทียบว่าเราดีกว่าเขา เรามีวาสนากว่าเขา เรามีความรู้มากกว่าเขา อย่าไปมีอคติว่าคนนั้นดีกว่าควรชอบคนนี้ อย่าไปมีอคติว่าทำบุญอันนั่นดีกว่าไม่ควรเจาะจงว่าอันนี้บุญมากกว่า การแผ่เมตตาต้องแผ่ให้ทั้งสามแดนโลกธาตุ แม้กระทั่งคนขายยาบ้า เทวทัตก็เป็นญาติเรา ควรพิจารณาว่าเราเกิดมาเพื่อนับญาติกับทุกคนบนโลกนี้ ถ้าใครเลวกว่าเรา ดีกว่าเรา ก็ไม่ควรมีอคติว่าชอบคนนั้นมากกว่าคนนี้หรือพอใจสถานที่นั้นๆมากกว่าสถานที่วัดหรือที่อื่น พึงเจริญรู้ว่าคิดพูดทำไม่มีเจตนาหวังผลจากการแผ่เมตตา แต่เป็นกริยาของจิตที่รวมใจ ใจนั้นนิ่งเป็นใบ้อยู่ถ้าเราโกรธตอบก็เหมือนกับเราจิตไม่รวมใจ เป็นการไม่ใช้ทมะข่มจิตของเราไว้ให้ละโลภ โกรธ หลงให้ได้ ทำชีวิตทุกวันนี้ให้ดีที่สุด ทำงานเพื่อไม่เอาเงิน ไม่เอาการชม หรือหลงดี แต่ทำงานเพื่อสังคมส่วนรวม แผ่เมตตาให้คนอื่นมากๆ จะทำให้จิตวางอุเบกขาไม่ยึดติดกับอารมณ์ใดๆมาเป็นของเราได้ ที่เรียกว่านิพพานอารมณ์นั่นเอง คือละหมดทุกอย่างได้
    สรุปธรรมะของพระบรมโพธิสัตว์
     
  2. matakalee

    matakalee เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    23 กุมภาพันธ์ 2006
    โพสต์:
    160
    ค่าพลัง:
    +367
    โมทนา สาธุ คะ คุณริน คนเรามักจะคุ้นกับคำว่าแผ่เมตตา มากกว่าการเจริญเมตตา ซึ่งการแผ่เมตตา มักจะเป็นพิธีกรรมหลังจากทำวัตรสวดมนต์เสร็จ ซึ่งจะต้องมีการ สัพเพ สัตตา สัตว์ทั้งหลายทั้งปวง...ซึ่งค่อนข้างจะเป็นเรื่องเอาไปผูกไว้กับพิธีกรรมจนไม่สำเร็จประโยชน์อย่างแท้จริง ในชีวิตประจำวันของคนเรา เพราะวัน ๆ หนึ่งตั้งแต่ลืมตาขึ้นมาจนกระทั่งถึงเข้านอน ต้องพบปะเจอผู้คนหรือสัตว์มากมาย การเจริญเมตตา มีส่วนในการกำจัดบาปในชีวิตประจำวันของเรา เมตตาคือความรักความปรารถนาดี ถ้าเรารักเขา เราจะด่าว่านินทา เขาหรือเปล่า การกระทำทางกายก็เมือนกัน ถ้าเรารักเขาเราจะทำร้ายเขาหรือเปล่า พึงจำไว้เสมอว่า ทุกครั้งที่พบปะใคร ทุกครั้งที่มีใครอยู่เฉพาะหน้า ณ ขณะเวลานั้น คนนั้น ๆ สัตว์นั้น ๆ เป็นช่องทางให้เกิดบุญกุศลของเราด้วยการเจริญเมตตา เริ่มด้วยคนที่อยู่บ้านชายคาเดียวกันทุกวัน สามีภรรยา พี่ป้าน้าอา บ่าวไพร่ บริวารในที่ทำงาน เรารู้สึกว่ารักและหวังดีกับเขาเพียงระยะเวลาเท่าช้างกระดิกหู งูแลบลิ้นก็เป็นเมตตาแล้ว ไม่ต้องท่องคำหรือสวดคำอะไรก็ได้ ถ้าเราคิดว่าบุญจะเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อต้องเจอพระสงฆ์ แล้วจะทำบุญกับท่าน อันนี้แคบไป คนทุกคน สัตว์ทุกสัตว์เป็นช่องทางให้เกิดบุญได้ทั้งหมดคะ
     

แชร์หน้านี้

Loading...