กิริยาที่ควรประพฤติ

​

<CENTER> </CENTER><CENTER>รวมจริยาที่มีในวรรคนี้ คือ</CENTER>

๑. ยุธัญชยจริยา
​

๒. โสมนัสสจริยา
๓. อโยฆรจริยา
๔. ภิงสจริยา
๕. โสณนันทปัณฑิตจริยา
๖. มูคผักขจริยา
๗. กปิลราชจริยา
๘. สัจจสวหยปัณฑิตจริยา
๙. วัฏฏกโปตกจริยา
๑๐. มัจฉราชจริยา
๑๑. กัณหทีปายนจริยา
๑๒. สุตโสมจริยา
๑๓. สุวรรณสามจริยา
๑๔. เอกราชจริยา
๑๕. มหาโลมหังสจริยา
เป็นอุเบกขาบารมีดังนี้
พระผู้มีพระภาคผู้แสวงหาคุณอันใหญ่ตรัสแล้ว
เราได้เสวยทุกข์และสมบัติมากมายหลายอย่าง
ในภพน้อยภพใหญ่ ตามนัยที่กล่าวแล้วอย่างนี้แล้ว
จึงได้บรรลุสัมโพธิญาณอันสูงสุด
​

เราได้ให้ ทานอันควรให้
บำเพ็ญศีลโดยหาเศษมิได้
ถึงเนกขัมมบารมีแล้ว
จึงบรรลุสัมโพธิญาณอันสูงสุด

เราสอบถามบัณฑิตทั้งหลาย
ทำความเพียรอย่างอุกฤษฏ์
อย่างถึงขันติบารมีแล้ว
จึงบรรลุโพธิญาณอันสูงสุด

เรากระทำอธิษฐานอย่างมั่น
ตามรักษาสัจจวาจา
ถึงเมตตาบารมีแล้ว
จึงบรรลุสัมโพธิญาณอันสูงสุด

เราเป็นผู้มีจิตเสมอในลาภและความเสื่อมลาภ
ในยศและความเสื่อมยศ
ในความนับถือและการดูหมิ่นทั้งปวงแล้ว
จึงบรรลุสัมโพธิญาณอันสูงสุด

ท่านทั้งหลายจงเห็นความเกียจคร้านโดยความเป็นภัย และเห็นการปรารภความเพียรโดยเป็นทางเกษมแล้วจงปรารภความเพียรเถิด นี้เป็นคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย

ท่านทั้งหลายจงเห็นความวิวาทโดยความเป็นภัย และเห็นความไม่วิวาทโดยเป็นทางเกษมแล้วจงกล่าววาจาอ่อนหวานอันสมัครสมานกันเถิด นี้เป็นคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย

ท่านทั้งหลายจงเห็นความประมาทโดยความเป็นภัย และเห็นความไม่ประมาทโดยเป็นทางเกษมแล้วจงเจริญมรรคอันประกอบด้วยองค์ ๘ ประการเถิด นี้เป็นคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลายฯ

จบจริยาปิฎก

ที่มา

สาธุ สาธุ สาธุ

[.539/INDENT]​