เรื่องเด่น 'กูขนพองไปหมด' เหตุการณ์ครั้งนั้นเมื่อ "ในหลวง ร.๙" ก้มพระเศียรให้ "พ่อท่านคล้าย วาจาสิทธิ์"

'กูขนพองไปหมด' เหตุการณ์ครั้งนั้นเมื่อ "ในหลวง ร.๙" ก้มพระเศียรให้ "พ่อท่านคล้าย วาจาสิทธิ์"

พ่อท่านคล้าย วาจาสิทธิ์” หรือ พระครูพิศิษฐ์ อรรถการ อดีตเจ้าอาวาสวัดสวนขัน จ.นครศรีธรรมราช ซึ่งได้รับความเคารพนับถืออย่างมาก จนได้รับฉายาว่า “เทพเจ้าแห่งแดนใต้” พระครูพิศิษฐ์อรรถการ (คล้าย จนฺทสุวณฺโณ) อดีตเจ้าอาวาสวัดสวนขันและวัดพระธาตุน้อย เดิมชื่อ คล้าย สีนิล เกิดวันที่ ๒๗ มีนาคม พ.ศ. ๒๔๑๙ ตรงกับวันอังคาร ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๔ ปีชวด จ.ศ.๑๒๓๘ ร.ศ.๙๕ ที่บ้านโคกทือ ตำบลช้างกลาง กิ่งอำเภอช้างกลาง จังหวัดนครศรีธรรมราช เป็นบุตรของนายอินทร์ นางเหนี่ยว สีนิล มีพี่สาว ๑ คน ชื่อนางเพ็ง มรณภาพด้วยโรคหืด เมื่อวันที่ ๕ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๑๓ รวมอายุได้ ๙๖ ปี เมื่อบำเพ็ญกุศลครบ ๑๐๐ วัน จึงได้บรรจุสรีระของท่านไว้ในโลงแก้ว ประดิษฐานอยู่ในองค์พระเจดีย์ในวัดพระธาตุน้อยจนถึงปัจจุบัน



นอกจากนี้ เมื่อครั้งพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ในหลวง ร.๙ เคยทรงพระกรุณานิมนต์ “พ่อท่านคล้าย” เข้ารับพระราชทานภัตกิจในพระราชวังสวนจิตรลดา โดยมีผู้บันทึกเหตุการณ์สำคัญครั้งประวัติศาสตร์ ไว้ดังนี้

ในหลวงกับพ่อท่านคล้าย จนฺทสุวณฺโณ

กิตติศัพท์ทางคุณงามความดีของพ่อท่านคล้าย ทรงทราบถึงในหลวงรัชกาลที่ ๙ ทรงมีความสนพระทัยและศรัทธา จึงทรงพระกรุณาให้นิมนต์พ่อท่านคล้าย เข้ารับพระราชทานภัตกิจในพระราชวังสวนจิตรลดา เมื่อพ่อท่านคล้ายกลับวัด ลูกศิษย์ลูกหา ต่างพากันไปกราบที่บนกุฏิ เพื่อให้ท่านเล่าให้ฟัง ท่านลำดับเหตุการณ์ ตั้งแต่เจ้าพนักงานนำท่านเข้าไปนั่งรอ ภายในห้องต้อนรับ



ขณะที่รอในหลวงเสด็จออกท่านว่า “หัวใจมันเต้นแรงเหมือนนั่งอยู่ปากถ้ำพระยาราชสีห์ยังไงยังงั้น” เมื่อพระเจ้าอยู่หัวเสด็จออกก้มกราบ ทำให้อิ่มใจพอง คับอก ชื่นชมในพระบารมี ช่างงดงามเป็นสง่าน่าเกรงขามยิ่งนัก ในหลวงทรงสนทนาไต่ถาม โดยมีพระปลัดสุพจน์คอยชี้แจงถวาย ระหว่างสำเนียงปักษ์ใต้กับภาษากลาง จนในที่สุดในหลวงทรงก้มพระเศียรเข้าใกล้พ่อท่านคล้าย ด้วยพระราชประสงค์ให้ท่านรดน้ำมนต์ พรมพระเศียรให้พร ด้วยทรงพระราชศรัทธาเคารพ ถึงตรงนี้พ่อท่านคล้ายพูดว่า



“กูขนพองไปหมด พระมหากษัตริย์ผู้ทรงกฤดาภินิหารครองบ้านครองเมือง จะมาก้มให้พระป่าสามัญลูบพระเศียรได้ ท่านเป็นเทวดาของปวงชน” ท่านเลยทูลว่า “มหาบพิตร...ได้ทรงโปรดยื่นพระหัตถ์มาเถิด”

ในหลวงทรงเงยพระพักตร์แย้มสรวล และ ทรงยื่นพระหัตถ์ทั้งสองให้พ่อท่านคล้ายจับขึ้นเสมออก อธิษฐานพระชัยมนต์คาถาถวาย แล้วรดน้ำมนต์ใส่ฝ่าพระหัตถ์ของพระองค์เอง พร้อมถวายพระพรตลอดเวลา ในหลวงทรงอิ่มเอิบปลาบปลื้มพระราชหฤทัยและทรงปวารณา ทรงรับอุปัฏฐากเป็นส่วนพระองค์



ครั้นลูกศิษย์ถามท่านว่า “พ่อท่านถวายของดีอะไรหรือเปล่า” ท่านตอบว่า “ไม่ให้เทวดาผู้เป็นยอดคนแล้ว จะให้ใครเล่า” และ กล่าวอีกว่า “ในหลวงพ่อองค์นี้ ทรงบุญญาภินิหาร ทรงทศพิธราชธรรมบริบูรณ์”

ขอบคุณที่มา
http://www.kiddee.welovemyking.com/...gdEj-iGNtQTXgYLLlqamC1NLaFdrlEGMtsJrQA4tApCik

 

สาธุครับ