ขอความเห็น ช่วยเหลือผู้ยังไม่เห็นตัวเอง ให้เข้าใจชีวิตหน่อย ขออนุโมทนาผู้มีเมตตาทุกคน

ขอเริ่มการปรึกษาผุ้มีใจในธรรมทั้งหลายที่แนะนำ รู้สึกว่าตัวเองยังไม่รู้จักตัวเองดีพอ เลยอยากขอคำแนะนำหรือวิจารณ์จากท่านทั้งหลาย เราขอถือโอกาสระบายเรื่องส่วนตัวในที่สาธารณะแห่งนี้เพราะคงเป็นที่ที่เราจะทำได้
เรื่องมีอยู่ว่า เราเป็นลูกกำพร้าตอนนี้เพิ่งอายุ 20 กว่าๆ จบมาได้ก็สองปีกว่าแล้ว ตั้งแต่กำพร้าก็รู้สึกว่าทำอะไรในชีวิตก็ไม่มีความสุขไม่มีพ่อแม่ แต่ตอนท่านอยู่ก็ลำบากมากๆ แต่ถ้าเลือกได้เลือกให้ท่านอยู่แล้วเราลำบากดีกว่า ตอนนี้ชีวิตเราเหมือนทำอะไรก็เคว้งคว้าง อ้างว้าง ทำไรก็ไม่ค่อยจะตั้งใจไม่ขยันเหมือนเก่า ชีวิตซังกะตายไปวันๆ ยังไม่รู้ว่าตัวเองต้องการอะไรในชีวิต พยายามจะหาแฟนเขาก็หลอกเอา ด้วยที่เขามีแฟนเก่าแล้วก็คืนดีกัน เพิ่งเลิกกันไปทำให้เรารู้สึกไม่มั้นใจในตัวเองอย่างมาก เพราะเขาเข้ามาชอบเราตอนพ่อแม่เราเสีย เราพยายามทุกทางที่จะทำตัวเองให้ดีขึ้นและก็ยังเหมือนเรากลัวที่จะเดินไปข้างหน้า กลัวอนาคต กลัวการมีแฟน หรือดำเนินชีวิต แต่ก็เครียดที่เราทำไมเราเป็นแบบนี้ ไม่ชอบตัวเอง ที่ไม่เข้มแข็งอ่อนแอ ขี้แย ร้องให้ ไม่อดทน ไม่สู้คน เมื่อโดนคนอื่นเอาเปรียบได้แต่บอกตัวเองว่า ไม่เป็นไร ปล่อยเขาไป แต่ในใจลึกๆ อยากเอาคืน ได้แต่บอกว่าช่างมันเถอะ และลืมไป ทุกๆ วันทุกๆ คืนเราไม่สามารถนอนหลับได้สนิทเลย ทำให้เราเพลียมากๆ งานก็ทำได้ไม่เต็มที่ ไม่มีสติ ขาดๆ ตกๆ หล่นๆ ยิ่งทำให้เราเครียดในการทำงานพลาดของเรา เราจะทำไงดี ช่วยแนะนำหน่อยเถอะค่ะ เราพยายามไปปฎิบัติธรรม ได้สักพัก จิตใจสงบ แล้วก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม จริงๆ น่าจะตั้งใจทำจริงๆ แต่ด้วยกิเลสก็ลืมและไม่ได้ทำอย่างสม่ำเสมออีก ท่านอาจจะว่าก็ได้นะคะ เราไม่โกรธ เคยเขามาในเว็บนี้ก็นานแต่ไม่เคยโพสต์เสียที ตอนนี้ 1. เราอยากเรียนต่อมากๆ 2. เราจะทำไงกับกิจการที่ต้องดูแลแทนพ่อแม่ดี เราควรดูแลกิจการให้มั่นคงก่อนค่อยไปเรียน (กิจการทำสวนของพ่อกับแม่) 3. เราทำไงให้เรารู้สึกว่าเข้มแข็งและต่อสู้กับปัญหาต่างๆ ซึ่งเล็กน้อยๆ ได้เพราะเราไม่มีใคร (ครอบครัว และแฟน) ตอนนี้ชีวิตเพื่อนก็ไม่ค่อยมี มีแต่ทุกคนเขาก็มีภาระหน้าที่กันหมด 4. ทำอย่างไรเราจะมีความสุขโดยการที่เราต้องอยู่คนเดียว มันไม่มีทางเลือกจริงๆ 5. ทำอย่างไรจะมีความมั่นใจตัวเองกลับคืนมา 6. ทำอย่างไรเราจะสามารถนอนหลับได้สนิท 7. ทำอย่างไรกับการกล้าๆ กลัวการตัดสินใจ (อ้อเคยอยากไปฝึกสะกดจิต เพื่อฟื้นฟูจิต แต่กลัวเลยไม่ได้ไป) ขอฝากด้วยนะคะ อาจจะเขียนวกวนไม่ค่อยรู้เรื่องยังไงก็ จะเข้ามา ชี้แจงเพิ่มเติม ไม่รู้จะทำไงต่อไปจริงๆ เป็นพวกคิดมากน่ะค่ะ

 

เข้าใจว่าน้องคงเหงาและคิดว่าตัวเองอยู่โดดเดี่ยวในโลก
พร้อมกับต้องเจอสภาพที่แฟนจากไป ยิ่งทำให้น้องเครียด
และพลอยหมดกำลังใจไป พี่ว่าทุกสิ่งมันไม่จีรัง ของที่อยู่
กับเราเคยเป็นของเรา สักวันมันก็ต้องจากเราไปเป็นธรรมดา
พี่อยากให้น้องระลึกถึงสัจธรรมข้อนี้ให้ได้ พ่อแม่หรือแฟน ถ้า
ไม่จากวันนี้ วันหน้าก็ต้องจากอยู่ดี

การที่น้องคิดว่าโดนคนอื่นเอาเปรียบแล้วเราปล่อยเค้าไป
พี่ไม่เห็นว่าจะผิดอะไร เราไม่เอาคืนไม่ได้หมายความว่าเราแพ้
การให้อภัยเค้าเป็นหลักธรรมข้อหนึ่งที่ควรทำ ช่างมันแล้วลืมมัน
ไปก็ถูกแล้ว แต่ต้องให้อภัยและลืมจริงๆ อย่าได้คิดอาฆาตพยาบาท
เพราะใจเราก็จะเศร้าหมองเปล่าๆ

การที่เราหมดกำลังใจ ไม่อยากทำอะไร เป็นเพราะเราไม่มีจุดมุ่งหมาย
ในชีวิต ขอให้น้องวางเป้าหมายในชีวิตว่าต้องการอะไร เช่นน้องอยาก
เรียนให้จบถึงระดับใด น้องก็วางเป้าหมายไว้แล้วก็ลงมือทำ โดยยึด
หลักธรรมอิทธิบาท 4 ดังนั้นอาการขี้เกียจ ไม่อดทนไม่มีสติก็จะหายไป

ทีนี้มาตอบแต่ละข้อกัน
1. เราอยากเรียนต่อมากๆ
2. เราจะทำไงกับกิจการที่ต้องดูแลแทนพ่อแม่ดี
เราควรดูแลกิจการให้มั่นคงก่อนค่อยไปเรียน (กิจการทำสวนของพ่อกับแม่)
สองข้อนี้น้องต้องนำมาพิจารณาเองถึงข้อดีข้อเสีย
อาจหากระดาษสักแผ่นแล้วลงมือเขียนถึงข้อดีและ
ข้อเสียระหว่างการเรียนต่อ และการทำกิจการ
แล้วค่อยดูว่าสิ่งไหนให้ข้อดีมากกว่าก็ทำสิ่งนั้น

3. เราทำไงให้เรารู้สึกว่าเข้มแข็งและต่อสู้กับปัญหาต่างๆ
ซึ่งเล็กน้อยๆ ได้เพราะเราไม่มีใคร (ครอบครัว และแฟน)
ตอนนี้ชีวิตเพื่อนก็ไม่ค่อยมี มีแต่ทุกคนเขาก็มีภาระหน้าที่กันหมด
ยึดหลักตนเป็นที่พึ่งแห่งตน ยิ่งเป็นปัญหาเล็กๆน้อยๆ
เราก็ต้องยิ่งแก้ด้วยตนเอง

4. ทำอย่างไรเราจะมีความสุขโดยการที่เราต้องอยู่คนเดียว มันไม่มีทางเลือกจริงๆ
เมื่อเลือกไม่ได้ ก็ต้องเรียนรู้ว่าอยู่อย่างไรจึงจะมีความสุข
การอยู่คนเดียวไม่ได้เลวร้าย น้องมีอิสระ ไม่ต้องรับผิดชอบ
อะไรนอกจากตัวเอง สบายจะตาย หาสิ่งที่น้องรักและอยาก
ทำ เช่นอ่านหนังสือ เรียนดนตรีที่ชอบ เรียนทำอาหาร
เรียนทำงานประดิษฐ์ เผลอๆ อาจได้เพื่อนที่ชอบในสิ่งเดียวกันมาก็ได้

5. ทำอย่างไรจะมีความมั่นใจตัวเองกลับคืนมา
7. ทำอย่างไรกับการกล้าๆ กลัวการตัดสินใจ
สองข้อนี้ขอตอบรวม อยากได้ความมั่นใจกลับคืน แสดงว่าเดิมน้อง
ก็เคยมีความมั่นใจในตัวเองอยู่แล้ว ให้น้องนึกถึงประสบการณ์ใน
แง่บวก เช่นเราทำอะไรแล้วประสบความสำเร็จ เรามีความสุขเราภูมิใจ
ให้นึกถึงมันบ่อยๆ มันก็ย้ำเข้าไปในจิตสำนึกเรา เวลาที่เราจะทำสิ่งใหม่
ที่ไม่เคยทำ จิตสำนึกจะบอกเราว่า ไม่ยากหรอกไม่ต้องกลัว เรื่องอื่น
เราก็เคยทำสำเร็จมาแล้ว เพราะฉะนั้นเรื่องนี้เราก็ต้องทำสำเร็จเช่นกัน
ลองเอาไปฝึกนะคะอาจจะใช้เวลาหน่อย

6. ทำอย่างไรเราจะสามารถนอนหลับได้สนิท
คนเรานอนไม่หลับเพราะมักคิดฟุ้งซ่าน
ก็ไม่ยากนะคะน้องอาจลองนั่งสมาธิก่อนนอนดู
สวดมนต์ยาวๆก็ได้ เมื่อเรามีสติกับตัวไม่ฟุ้งซ่าน
ก็จะนอนหลับง่ายขึ้น เวลานอนอาจท่อง พุธโธ
ธัมโม สังโฆ ไปเรื่อยๆ ก็ได้ ก่อนนอนดื่มนมอุ่นผสมน้ำผึ้งก็ช่วยค่ะ

หวังว่าคำตอบจะมีประโยชน์ต่อน้องไม่มากก็น้อย เป็นกำลังใจให้นะคะ

 

เห็นด้วยค่ะที่คุณbirdsoulว่าอยู่คนเดียวมีอิสระทำสิ่งที่อยากทำได้ ลองมองอีกด้านที่มีอยู่ดีมั๊ย น้องมีอาชีพรออยู่ที่พ่อแม่ทิ้งไว้ให้บางคนหมดแล้วหมดเลยไม่มีอะไรเหลือ น้องมีเวลาและโอกาสที่จะได้เรียนหนังสือ และได้พบเจอคนดีๆ มีอนาคตที่สดใสรออยู่ ชีวิตมีแสงสว่างรออยู่ค่ะ พี่เองต้องดูแลแม่ที่เป็นสมองเสื่อมมา8ปีแล้ว ชีวิตครอบครัวก็มีแต่ปัญหาเพราะโรคสมองเสื่อมจะมีอาการทางจิตร่วมด้วย แม่พี่ชอบด่า ดื้อ หวาดระแวง ขับถ่ายไม่รู้เรื่อง ต้องดูแลเหมือนเลี้ยงเด็ก แล้วปัญหาครอบครัวก็ตามมา สามีเบื่อมีเมียน้อยเพราะเขาเบื่อบ้าน กลับมาก็ทะเลาะกัน มีลงไม้ลงมือ เงินทองที่เก็บไว้ก็เอาไปเล่นหวยเล่นบอล ได้แต่กัดฟันทนคิดว่าเรากำลังชดใช้กรรม เขาว่าถ้าชาตินี้ไม่ทนต้องไปใช้ชาติหน้า อย่างน้อยก็ยังต้องพึ่งพาอาศัยเขา พี่ทนทุกอย่างเพื่อลูกๆพี่อยากหนีไปบวชชีแต่ห่วงแม่และลูกอีกสามคนจะทิ้งไปยังไง พี่ถึงอยากให้น้องใช้เวลาที่มีค่านี้ทำสิ่งที่มีประโยช์เพื่อตัวเอง ที่ไม่ทำให้ใครเดือดร้อน รักตัวเองก่อนให้มากๆก่อนจะรักคนอื่น ขอให้น้องโชคดี ผ่านพ้นความเจ็บปวดไปได้อย่างมีสติรอบคอบ ซักวันพายุร้ายจะผ่านพ้นไป ท้องฟ้าที่สดใสก็จะกลับคืนมา ค่ะ อย่าลืมมองว่ายังมีคนที่เขาแย่กว่าเรา แล้วมองอีกด้านดีของชีวิต จะคอยเป็นกำลังใจและเพื่อนคลายทุกข์นะคะ

 

ถ้าน้อง sasa มาอ่านคงจะมีกำลังใจขี้นนะคะ
เห็นมั้ยว่าชีวิตคนเราต่างก็ต้องเจอเรื่องทุกข์กันทั้งนั้น

คุณแย้มจิต เป็นตัวอย่างที่ดีมากเลยค่ะ ทั้งที่มีภาระและ
เรื่องทุกข์ใจแสนสาหัส แต่ก็ยังมองในแง่ดีว่ากำลังชดใช้กรรม

เชื่อนะคะว่าคุณแย้มจิตต้องฝ่ามรสุมนี้ไปได้ เพราะความกตัญญูกตเวที
เป็นคุณธรรมของคนดี คนดีย่อมตกน้ำไม่ไหลตกไฟไม่ไหม้ ขอให้มี
กำลังใจต่อสู้ต่อไปนะคะคุณแย้มจิต

 

1. เราอยากเรียนต่อมากๆ
-อย่าทำอะไรด้วยความอยาก คิดเอาว่าควรเรียนต่อรึเปล่า
2. เราจะทำไงกับกิจการที่ต้องดูแลแทนพ่อแม่ดี เราควรดูแลกิจการให้มั่นคงก่อนค่อยไปเรียน (กิจการทำสวนของพ่อกับแม่)
- สวนอยู่ที่ไหนล่ะ
3. เราทำไงให้เรารู้สึกว่าเข้มแข็งและต่อสู้กับปัญหาต่างๆ ซึ่งเล็กน้อยๆ ได้เพราะเราไม่มีใคร (ครอบครัว และแฟน) ตอนนี้ชีวิตเพื่อนก็ไม่ค่อยมี มีแต่ทุกคนเขาก็มีภาระหน้าที่กันหมด
- เข้มแข็งหรือไม่เข้มแข็งปัญหามันก็อยู่ของมันอย่างนั้นแหละ ไม่มีเพื่อนเด๋วเป็นเพื่อนให้
4. ทำอย่างไรเราจะมีความสุขโดยการที่เราต้องอยู่คนเดียว มันไม่มีทางเลือกจริงๆ
- จะมีความสุขหรือไม่มีความสุขก็ต้องอยู่คนเดียวกันทั้งนั้นแหละ ไม่มีใครเกิดพร้อมกันตายพร้อมกันหรอก ไปทางของตัวเองคนเดียวนี่แหละ
5. ทำอย่างไรจะมีความมั่นใจตัวเองกลับคืนมา
- ไม่ต้องมีความมั่นใจตัวเองหรอก มั่นใจกับการกระทำของตัวเองว่าจะไม่ส่งตัวเองไปนรกก็พอ
6. ทำอย่างไรเราจะสามารถนอนหลับได้สนิท
- สวดมนต์ก่อนนอน รู้ลมหายใจไปจนหลับ ให้รู้ว่าหลับไปตอนหายใจเข้าหรือออก
7. ทำอย่างไรกับการกล้าๆ กลัวการตัดสินใจ
- ตัดสินใจไปเหอะ ดีกว่าไม่ได้ตัดสินใจ ให้อยู่ในกรอบของศีลก็พอ

 

ขอบคุณค่ะ ตอนนี้ก็พยายามทำตามที่ทุกท่านบอกค่ะ เรื่องปัญหาของเรามันก็เล็กจริงๆ แหละค่ะ แต่ยังไงจะพยายามต่อไปค่ะ อ่านแล้ว ทำให้ตัวเองดีขึ้นมากค่ะคุณยิ้มจิต ขอบคุณคุณ birdsouls มากค่ะ

 

สู้ต่อไปนะ..มารูโกะ
เครื่องดื่มคาราบาวแดงขอเป็นกำลังใจให้คนสู้ชีวิต


* ห้ามดื่มเกินวันละ 2 ขวด โปรดสังเกตุคำเตือนบนฉลากก่อนดื่มทุกครั้ง

 

...ผมอ่านเรื่องของคุณก็รู้สึกเข้าใจ+เห็นใจครับ...สภาวะทางจิตของคุณกำลังสับสน..อยากจะเรียนว่า หากปัญหาเกิดขึ้นที่ใจก็ต้องแก้ที่ใจ (จิตเป็นนายกายเป็นบ่าว)...คุณกำลังขาดสติที่มั่นคง สิ่งที่ต้องทำเวลานี้คืออย่าไปหมกมุ่นครุ่นคิดในเรื่องที่ห่างไกลตัวออกไป..แต่จงคิดถึงสิ่งที่อยู่ใกล้ตัวที่สุด นั่นก็คือลมหายใจเข้าออกตลอดเวลา..ไม่ว่าจะกำลังทำอะไรอยู่ก็ตาม ให้คิดถึงลมหายใจ เข้า ภาวนาว่าพุทธ - ออก ภาวนาว่าโธ ควบคู่ไปพร้อมๆกับการปฏิบัติภาระกิจประจำวันทุกอย่าง (ส่วนใจก็ให้จดจ่ออยู่กับลมร้อนๆที่ไหลเวียนเข้าออกทางจมูกนะครับ..อย่าหลงไปคิดถึงเรื่องอื่น)...ส่วนคำถามที่คุณตั้งไว้ขออนุญาตตอบ ดังนี้ครับ...
ข้อ 1 กับข้อ 2 : สิ่งที่คุณต้องทำในเวลานี้คือสานต่อกิจการของคุณพ่อคุณแม่ให้มั่นคงโดยเร็วที่สุด (ยิ่งเร็ว-ยิ่งมั่นคง คุณก็จะยิ่งได้ไปเรียนอย่างหมดห่วงครับ) ระหว่างกิจการที่มั่นคงกับการเรียนหนังสือ...กิจการที่มั่นคงย่อมต้องสำคัญกว่าเสมอ...เพราะในสังคมปัจจุบันนี้ มีหลายคนให้ความสำคัญกับเรียนอย่างมากมาย แต่พอเรียนจบแล้วก็ตกงานจึงจะคิดได้ว่าเวลาและงบประมาณที่เสียไปกับการเรียนนั้น..ไร้ค่าไม่ก่อให้เกิดประโยชน์ใดๆกับชีวิตเลย...
ข้อ 3 : จิตที่ฝึกมาดีแล้วเท่านั้นครับ..จึงจะนำพาคุณให้ผ่านพ้นมรสุมของชีวิตไปได้
ข้อ 4 : อ่านและทำความเข้าใจกับข้อความตรงที่เป็นลายเซ็นของผมด้านล่างครับ..เชื่อว่าจะพอแก้ปัญหาทางใจของคุณไปได้บ้างไม่มากก็น้อย.
ข้อ 5 และข้อ 6 : ทำตามคำแนะนำของผมข้างต้นระยะหนึ่ง ก็จะสามารถแก้ไขปัญหาในข้อนี้ได้ครับ.
ข้อ 7 : อย่าอยู่คนเดียว..ควรเข้าสังคมบ่อยๆ และพูดคุยติดต่อกับผู้อื่นบ่อยๆครับ...จะเป็นเพื่อนบ้านหรือใครก็ได้...แล้วทุกอย่างจะดีขึ้นเองครับ.

 

เข้ามาให้กำลังใจ ครับ

เรื่องแบบนี้ใช้เวลาหน่อย อย่าวู่วาม นะ ครับ
สถานการณ์แบบนี้ถือว่ายังไม่ค่อยเท่าไหร่ นัก

เรื่องความรักสำหรับอายุ 20 กว่า นี่ ยังมีโอกาสอีกมากครับ ไม่ต้องรีบ
นี่ดีที่ยังมีงานของทางบ้านทำอยู่ ยังไม่เดือดร้อนเรื่องรายได้

เอ.....แต่สวนที่ว่าเนี่ย เป็นสวนอะไร เพราะถ้าเป็นสวนกล้วยไม้ก็พอไหว
แต่ถ้าเป็นสวนผลไม้ขนาดใหญ่ ผู้หญิงตัวคนเดียวนี่เหนื่อยมากเลย ล่ะ

"มีปัญหา ปรึกษาได้ทุกเรื่องครับ" ยินดีรับปรึกษากับทุกท่านที่มีทุกข์

 

เมื่อมีเวลาว่างอาจจะชวนเพื่อนไปสังสรรค์ อ่านหนังสือ ออกกำลังกาย
เพื่อที่จะไม่เกิดความรู้สึกว่าโดดเดี่ยวอยู่คนเดียว...
เรายังมีญาติ พี่น้อง เพื่อนฝูง....สู้ๆๆ น่ะค่ะ ขอเป้นกำลังใจให้

<CENTER><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=2 width=400 border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top width=400>ว่าวจะลอยขึ้นสูงได้ เพราะเหตุที่ต้านลม
ถ้าหมดลมว่าวก็ตก มนุษย์เราจะขึ้นสูงอยู่ได้
ก็เพราะต้องต่อสู้อุปสรรค
ชีวิตที่ไม่เคยพบอุปสรรค จะหาทางก้าวหน้าไม่ได้เลย


</TD></TR></TBODY></TABLE></CENTER>​