ขอคำแนะนำเกี่ยวกับสมาธิด้วยครับ

ผมขอปรึษาด้วยครับ
1. ผมใช้คำภาวนาว่า หายใจเข้า อัฐิ หายใจออก อัฐิ โดยที่รับรู้ว่าลมหายใจเข้า-ออก ก็รู้
2. ลมหายใจหาย รู้แต่ว่านึก อัฐิ
3. บางครั้งใจมันคิดอะไรไปทั่ว เราก็นึก อัฐิ เร็วๆ ตลอด
----- ทั้งหมดนี่เป็นอย่างไรบ้างครับ... ขอคำแนะนำเพิ่มเติมด้วยครับ.....

 

จิตคนมันเป็นงั้นแหละคะ วิ่งไปนั้นไปนี้ตลอดเวลา แบบเวลาฝันนะ มันก็มาเองเห็นเอง เราไม่ได้ไปคิด ให้เห็น (แต่จากที่เคยทดลองดูมันมักจะเป็นสิ่งที่เราเสพตอนที่ไม่ได้นั่งสมาธิ มันก็จะเอาสิ่เหล่านั้นไปปนกัน ปรากฏ เป็น ภาพ เป็นเสียง เป็นความรู้สึกเข้ามาระหว่างทำสมาธิ หรือ ขณะหลับ)

อย่าไปสนใจ แรกๆ สมาธิยังไม่ดีมันก็จะเป็นแบบนั้น แต่ไม่มีสิ่งใดแพ้ความเคยชินหหรือ ความอุสาหะ หรือการฝึกฝน ลองนั่งไปบ่อยๆทุกวันๆ อาการพวกนี้จะหายไปเอง พยามฝึกฝนจิตตัวเองให้มีสมาธิ กับคำบริกรรม วันแรกยังไม่ได้ วันหลังยังไม่ได้ แต่ฝึกบ่อยๆจนเป็นนิสัยของจิต เดี๋ยวมันก็นั่งได้และอาการที่ว่าก็จะหายไป

 

รู้ได้ตลอดเวลาที่ร่างกายยังตื่น หรือยังครับ

 

ดูจากข้อ 3
คุณใช้ลมหายใจ ประคองคำว่า อัฐิ ไว้
พอเข้าปฐมฌาน ก็จะมีคำว่า อัฐิ ซ้ำไปซ้ำมาในหัว อัตโนมัติ ให้เป็นที่สังเกตุได้

ทำให้ถึงตรงนี้ก่อน แล้วค่อยมาถามใหม่

ถ้าไม่ถึงปฐมฌานซักที มี 2 ข้อ ที่แนะนำ
1.ก่อนเข้าสมาธิ ทำใจเบาๆ ยกจิตเหมือนทำวิปัสนา เลียนแบบ มหาสติปัฎฐาน 4
ในท่อนที่ พระพุทธเจ้าท่าน สอนทำวิปัสนาก่อน ซัก 3-5 นาที
พอให้ได้อารมณ์ใจว่า อะไรๆในโลกนี้ก็ ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ ยึดถือหน่วงเหนี่ยวไว้ไม่ได้
แล้วค่อยเริ่ม สมาธิตามวิธีของคุณ

2.ถือศีล ให้บริสุทธิ์ ช่วงฝึกสมาธิ ถ้าให้ดี ถือ ศีล 8 ไปเลย

น่าจะช่วยได้พอสมควร