ขอสอบถามเรื่อง การอธิษฐาน

ผมเป็นคนที่ชอบทำบุญ อยู่เสมอ ครับ
แต่ว่าการทำบุญแต่ละครั้งก็สบายใจดี พอได้ให้ใจก็เป็น สุข
แต่ว่า เห็นคนอื่นเค้าก็ให้อธิษฐานหลังการทำบุญในแต่ละครั้ง
แต่ผม มีความสงสัยว่า ถ้าอธิษฐานแล้ว จะไม่ทำให้เกิดกิเลส หรอ
และ ถ้าผมทำบุญแล้ว ในจิตใจ ก็พอใจที่ได้ให้ ที่ได้ทำไป แต่กระผมไม่ได้อธิษฐานไป ผมทำผิดไปหรือป่าวครับ เพราะกระผม อธิษฐานไม่เป็น
แต่ถ้า อีกอย่าง จะเป็นพระคุณยิ่ง ถ้าสอนผมให้อธิษฐานเป็น ควรอธิษฐานแบบใด แบบที่สมควร พูด แบบที่สมควรทำ แต่แบบที่ขอให้รวยไม่เอานะครับ อันนั้นไม่จำเป็น

ขอบพระคุณมากครับ ถึงแม้ผมจะพูดไม่ค่อยรู้เรื่องก็ตาม

 

การอธิษฐานต้องอธิบายว่าไม่ใช่การขอแต่เป็นสิ่งที่ทำเพื่อให้เรามั่นคงต่อความ
ปรารถนาของเรา คนเราสามารถเป็นได้ทุกอย่างตามแต่ปรารถนา ไม่ว่าอยาก
เป็นเศรษฐีใหญ่ เป็นพระสาวก เป็นได้หมดแม้แต่ปรารถนาจะเป็นพระสัมมา
สัมพุทธเจ้าพระองค์หนึ่งก็ทำได้เหมือนกัน พระพุทธองค์ได้ทรงแสดงเหตุและผล
ไว้หมดแล้ว ดังคำที่ว่า ธรรมใดเกิดแต่เหตุพระตถาคตทรงแสดงเหตุแห่งธรรม
เหล่านั้น แสดงหมดว่าท่านนี้ชาตินี้เป็นแบบนี้เพราะทำเหตุมาอย่างไร แต่ความ
ปรารถนาบางอย่างไม่สามารถทำสำเร็จได้เพียงชาติเดียว ดังนั้นจึงต้องมีสัมมา
ทิฐิว่า กรรมมีจริง วิบากมีจริง โลกนี้มีจริง โลกหน้ามีจริง นอกจากจะมีความเชื่อ
อย่างนั้นแล้วจะต้องมีความมั่งคงด้วย เหมือนคนเดินทางระยะไกล แต่เดินไปๆ
มาๆ อ้อมไป อ้อมมามันก็ไม่ถึงซักที การอธิษฐานจึงเปรียบเหมือนกับการที่เรา
จดจ่อกับจุดหมายแล้วเดินต่อไปไม่วอกแวกแบบนั้น แต่การอธิษฐานจะต้องให้
เหตุและผลสัมพันธ์กันด้วยจึงจะได้ผล

 

เห็นด้วยกับคำตอบของคุณ bluebaby2 มีประโยชน์ดี
ปกติเราก็ไม่ค่อยได้อธิษฐานอะไรจริงจัง
อยากรู้ว่า การอธิษฐานที่ถูกต้อง เช่น.......

(ที่ถูกต้องเขาอธิษฐานอะไรกัน)

 

อธิษฐานอะไรก็ได้ครับ แต่ให้เหตุกับผลสัมพันธ์กันเช่นเราทำทานผลจะเป็นทาง
โภคทรัพย์จะปรารถนาปัญญาก็เหตุและผลไม่ค่อยสัมพันธ์กันเท่าไหร่ แต่ที่ผมว่า
สำคัญคืออธิษฐาน หากข้าพเจ้าปรารถนาสิ่งใดที่ชอบประกอบด้วยธรรมแล้วขอ
สิ่งนั้นจงพลันสำเร็จ เพราะบางคนในอดีตชาติเคยทำทานมากและอธิษฐานให้
รวยแต่กลับรวยด้วยอาชีพที่เป็นมิจฉาวาณิชา มีโทษมากเพราะไม่ได้อธิษฐาน
อย่างนี้

 

"ขอให้ข้าพเจ้าเป็นผู้มีสุข ไม่มีทุกข์ ไม่มีเวรภัย
ไม่มีความเบียน ไม่มีความเดือดร้อน ไม่มีความยากลำบาก
กระทำสิ่งใดก็ขอให้สำเร็จได้โดยง่ายทุกเมื่อ, ขอให้สำเร็จ
นิพพานในภาพชาตินี้ สิ่งใดสิ่งไหนที่ทำให้มรรคผลนิพพาน
นั้นไกลห่าง ขออย่าให้สิ่งนั้นเกิดกับข้าพเจ้าอีกตลอดกาล"
(ประโยคหลังสำคัญตรงที่ว่ากั้นไม่ให้ตกนรก(เสียเวลา) และจะนำให้เรา
ไปอยู่ในสถานที่ดีๆ เช่น ประเทศนับถือพุทธ เจอกัลยาณมิตร
ครูบาอาจารย์ที่สอนเราให้เข้าถึงธรรมได้ง่าย)

ฝากไว้พิจารณาดู เพราะสุขขั้นสูงสุดคือหลุดพ้นจากการ
เวียนเกิดเวียนตาย แต่เมื่อไหร่ที่คุณอธิษฐานขอนิพพานในชาตินีั้
(แล้วมีท่าว่าจะได้ไปจริงๆ) คุณจะพบกับความทุกข์แบบ"จัดหนัก"
ทันที ก็ต้องกัดฟันทน เพราะหากจะเป็นชาติสุดท้ายแล้วมันก็คุ้มค่ามาก

 

ดิฉันว่าคุณก็มาถึงขั้นแล้วนะคะ เพราะคุณบอกว่า
"แต่แบบที่ขอให้รวยไม่เอานะครับ" ก็ฉลาดมากๆ
เพราะดิฉันโง่มานาน อธิษฐานขอรวย คิดว่ามีเงินก็
จะดับทุกข์ได้ แต่จริงๆไม่ใช่ มันไม่เคยอิ่มเคยพอ
ถ้ายังวิ่งตามอะไรไปเรื่อยๆ สุดท้ายมาคิดได้ว่า
ต้องดับที่ตัวเองก่อน ถึงจะมีสุขอย่างแท้จริง

 

thx1...................

 

.... มีความสงสัยว่า ถ้าอธิษฐานแล้ว จะไม่ทำให้เกิดกิเลส หรอ

กิเลสมีหลายความหมาย แต่ในที่นี้ ในส่วนที่เกี่ยวกับการอธิษฐานเวลาทำบุญ ขออธิบายกิเลสในแง่ของคำว่า "ความอยาก" คุณอาจสงสัย อ้าว แล้วถ้าผมอธิษฐานไป ผมเกิดความอยาก อยากได้โน่นอยากได้นี่ อยากให้เป็นอย่างโน้นอย่างนี้ ตามที่ผมทำบุญ จะเป็นกิเลสมั้ย

ก็ต้องบอกว่าเป็น เพราะในอีกนัยหนึ่ง กิเลส ก็คือ ความอยาก อยากมี อยากเป็น อยากได้ นั่นเอง

เพียงแต่...เพียงแต่ความอยากนั้น ถ้าไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อน ไม่ทำให้คนอื่นเสียหาย ไม่เป็นการเบียดเบียนคนอื่น ตรงกันข้ามกลับมีจิตที่คิดสงเคราะห์คนอื่น ก็พอจะถือได้ว่าเป็นกิเลสของมนุษย์ที่ค่อนข้างจะชั้นดี คือไม่ได้เป็นกิเลสหนา กิเลสหยาบช้านะ แต่ก็ยังถือว่าเป็นกิเลสอยู่

มีจิตคิดสงเคราะห์เช่น ทำบุญแล้วขอให้รวย อย่างนี้กิเลสแน่ๆ แต่ขอให้รวยเพื่อจะได้นำเงินไปช่วยเหลือผู้อื่น เพื่อจะได้แจกทาน เกื้อหนุนพระศาสนา อย่างนี้เรียกว่าเป็นกิเลสของมนุษย์ที่ค่อนข้างจะดีกว่ามนุษย์ทั่วไป เพราะมนุษย์ทั่วไปคิดถึงแต่ประโยชน์ส่วนตนเท่านั้นเอง ประเภทว่าถ้าจะรวย ก็ขอให้รวยคนเดียว คนอื่นไม่เกี่ยว

และ ถ้าผมทำบุญแล้ว ในจิตใจ ก็พอใจที่ได้ให้ ที่ได้ทำไป แต่กระผมไม่ได้อธิษฐานไป ผมทำผิดไปหรือป่าวครับ.....

ก็ไม่ถือว่าทำผิดหรอกครับ แต่ถือว่าทำไม่ครบ คือทำบุญจะไม่อธิษฐานก็ได้ ทำแล้วก็ปล่อยวางเสีย ถือว่าผลจะเกิดอย่างไร ก็จะเป็นไปตามแรงบุญที่ทำ

แต่การอธิษฐานก็เป็นสิ่งที่สมควรกระทำ เพราะเป็นการกำกับให้ผลบุญนั้นออกมาตามที่เราต้องการได้ดียิ่งกว่าการไม่อธิษฐาน โดยมีเงื่อนไขว่าเหตุต้องสัมพันธ์กับผล

ถ้าจะเปรียบเทียบทั้งสองข้อ ในข้อแรก การทำบุญโดยไม่อธิษฐาน ก็เปรียบเสมือนนักแม่นธนูที่ปล่อยลูกธนูออกจากคันธนู ต้องการเพียงแค่ให้ปักตรงเป้า จะเป็นส่วนไหนของเป้าก็ได้ ปล่อยให้เป็นไปตามแรงลูกธนู

แต่ในข้อสอง การทำบุญโดยอธิษฐาน เปรียบเสมือนนักแม่นธนูที่ต้องการให้ธนูที่ปล่อยไปนั้นปักตรงกลางเป้าเท่านั้น ก็เลยเพ่งสมาธิปล่อยลูกธนูให้ปักตรงกลางเป้าตามที่ตนต้องการนั่นแล


แต่ถ้า อีกอย่าง จะเป็นพระคุณยิ่ง ถ้าสอนผมให้อธิษฐานเป็น ควรอธิษฐานแบบใด แบบที่สมควร พูด แบบที่สมควรทำ แต่แบบที่ขอให้รวยไม่เอานะครับ

สอนให้อธิษฐานเป็น ก็คือ อธิษฐานให้ผลบุญที่ทำนั้นเป็นไปในแนวโลกุตตรธรรม คือ พ้นจากโลก ไม่ต้องมาเกิดอีก ก็คือ อธิษฐานว่าขอให้ผลบุญนี้จงเป็นปัจจัยให้ข้าพเจ้าเข้าถึงพระนิพพาน

ซึ่งการจะถึงพระนิพพานเร็วช้าเพียงใด ตรงนี้ไม่ได้ขึ้นอยู่กับแรงอธิษฐานแล้ว แต่ขึ้นอยู่กับว่าเราจะปล่อยวางลงได้เพียงไหน ถ้าปล่อยวางลงหมดอย่างสิ้นเชิง ก็ถึงพระนิพพานในชาตินั้นนั่นเอง

คราวนี้มาถึงกรณีที่ว่า อ้าว แล้วถ้าเรายังไม่ถึงพระนิพพานละ ต้องมาเกิดอีกละ จะทำอย่างไร ก็ต้องอธิษฐานเผื่อไปอีก เพิ่มเติมต่อท้ายอีกว่า

ขอให้ผลบุญนี้จงเป็นปัจจัยให้เข้าถึงพระนิพพาน หากยังไม่ถึงพระนิพพานเพียงใด ถ้าหากต้องมาเกิดเป็นมนุษย์ ขอให้เกิดในแว่นแคว้นแดนดินที่ปกครองโดยธรรม และเป็นแว่นแคว้นแดนดินที่พระพุทธศาสนาเจริญรุ่งเรือง ได้บวชในบวรพุทธศาสนา พบปะกัลยาณมิตร ได้เล่าเรียนกับครูบาอาจารย์ที่สามารถแนะนำสั่งสอนให้ข้าพเจ้ามีความก้าวหน้าในทางธรรมด้วยเทอญ

ของแถม

คำอธิษฐานเวลาปิดทองพระพุทธรูป

 

ขอบคุณมากครับ ขออนุโมทนา สาธุ นะครับ ได้ความรู้มากมายเลย
กระผมจะตั้งใจให้มากนะครับ