คาถาอโหสิกรรม

ความเป็นมาของคาถานี้ผมเองได้รับจากอาจารย์ฆราวาส ท่านอาจารย์อู๋ของผมซึ่งท่านได้มาจากเบื้องบน แรกๆท่านจะให้ผมท่องเพื่อให้ผมนั้นเป็นผู้ที่วางอุเบกขาให้ได้ผมเองก็ไม่ค่อยสนใจคาถานี้เท่าไรครับ ต่อมาทางบ้านผมที่จังหวัดพิจิตรได้ให้ผมขึ้นไปดุฟาร์มไก่ที่อำเภอบางมูลนาคที่พิจิตร ผลปรากฏว่าทางอบต.และหน่วยงานรัฐได้มีคำสั่งให้ฆ่าไก่เนื่องจากเกรงโรคระบาดไข้หวัดนก วันนั้นผมเห็นเจ้าหน้าที่รัฐได้นำเอาไก่ในฟาร์มผมไปฝังทั้งเป็นผมเองไม่เคยรู้สึกเสียใจอะไรเท่าครั้งนี้เลยไก่300ตัวโดนฝังทั้งเป็น ผมแอบเศร้าใจ และหลังจากวันนั้นมาผมไม่สามารถนั่งสมาธิได้เลยเพราะพอหลับตาก็จะเห็นภาพไก่ร้องมันหลอนมากแม้ผมจะกลับมากรุงเทพแล้วก็ตามเสียงไก่ร้องมันหลอนทุกคืน จนกระทั่งเมื่อวานผมนึกถึงคาถาอโหสิของท่านอาจารย์อู๋มาได้ จึงทำการจุดธูปสักการสมเด็จองค์ปฐมแบบทุกวันแล้วนั่งกรรมฐานและกล่าวคำสวดว่า
นโม3จบ
เมตตา พุทโธ อโหสิ ข้าพเจ้าขอให้เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายจงโปรดอโหสิกรรมในสิ่งที่ข้าพเจ้ากระทำมาแล้วด้วยบารมีแห่งพระพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ด้วยเถิด พุทโธ กัมมัฏฐาโม กรรมจุติ สัมพุทธโธ
แล้วผมก็ภาวนาคำว่า เมตตาพุทโธ อโหสิ ตลอดช่วงเวลาทำสมาธิแต่ปรากฏว่าไม่ได้เห็นไก่มาร้องอีกเลย
นี่คงเป็นอานุภาพของคาถาแผ่อโหสิกรรมครับผมเชื่อยังนั้นเห็นว่าเป็นของดีจึงนำมาเล่าสู่กันฟังครับ