คุมที่ใจ

...พูดก็น้อย ยิ้มก็ไม่ยิ้ม คุยกับใครก็ไม่ค่อยจะคุย ไม่ค่อยจะมีกระแสใจเมตตากับใคร ปิดเงียบสนิทเลยนะ ไม่ยุ่งกับใครไม่เอากับใคร เดินหนุบหนับหนุบหนับ ภาวนาส่งไปอย่างนั้น คนในบ้านกูก็ไม่คุย หมาก็ไม่คุยด้วย ไอ้นี่มันผิดปกติ ปฏิบัติอย่างนี้ไม่ได้ผล เป็นอัตตกิลมถานุโยค พระพุทธเจ้าตรัสไว้ ท่านว่าตั้งใจเกินไป
คือมันฝืนความเป็นปกติของเราไป คนปฏิบัติได้ดี เขาต้องปล่อยตัวเป็นธรรมชาติ แต่ในความเป็นปกติเขาก็จะคุมใจของเขาได้ เขาเรียกรู้ทัน รู้ทันความคิดของตัวเอง รู้ทันอารมณ์ รู้ทันในสิ่งที่มันกระทบ แล้วเขาก็มีธรรมเป็นเครื่องกรองใจที่จะสามารถระงับหรือว่าให้มันดับสิ้นไปเมื่อไรก็ได้
แต่ตัว เขาทำตัวปกติธรรมชาติ จะพูดจะคุยหัวเราะสนุกสนานเหมือนเราเป็นยังไงเขาก็เป็นยังงั้นแหละ ไม่ต้องไปฝืนตัวเรา ไม่ต้องไปทำให้คนอื่นเขามองว่าเราเป็นนักปฏิบัติเป็นคนดี...
๑๕ ธันวาคม ๒๕๖๑


หลวงพ่อสมปอง บ้านสบายใจ
ปณิณกะธรรมรักษาศีลปฏิบัติพรหมจรรย์
เพื่อรักษากายและใจให้สงบไม่หวั่นไหว