จะทำไงดี

พี่ๆคับผมก็เปนคนหนึ่งที่ปรารถณาโพธิญาน

มีพี่ๆคนไหนเคยพบกับอารมณ์แบบนี้มั้งปะคับ

คือ เหนื่อย มันชวนลามากๆเลย อยู่ๆไปจะหาความสุขเอาไม่ได้

นับวันก็ยิ่งเจอเหตุการณ์ที่ทำให้รู้ถึงความไม่มีอะไรของโลกนี้ จนอยากจะลา

ไม่อยากเกิดอีกแล้ว เบื่อหน่ายมากๆ เปนเหมือนที่พระพุทธเจ้าพูดไว้จิงๆ

อะไรก็ไม่ใช่ของเราสักอย่าง อยากจะทิ้งทุกอย่างแล้วไปบวชซะเดี๋ยวนี้เลย

แต่ก็เสียดายพุทธภูมิ ยังมีอีกหลายคนที่ต้องการความช่วยเหลือ

จนผมไม่อยู่จะทำยังไง จะลาก็ไม่อยาก จะทำต่อมันก็เหนื่อย

พี่ๆพอจะมีทางช่วยผมไหมคับ ที่ให้พ้นจากความเบื่อหน่ายของชีวิต แต่ก็ไม่ใช่

ทางนิพพาน

 

เดินทางมาไกล บอกว่าเหนื่อย ก็นั่งพักบ้าง ก็จะมีแรง
นอนทั้งวัน ขี้เกียจนอนแล้ว ก็ลุกขึ้นมาทำอย่างอื่นบ้าง
ทำงานทั้งวัน รู้สึกเหนื่อย ก็หยุดทำงาน อยู่เฉยๆ บ้าง

คิดแล้วว่า เบื่อหน่ายโลก ก็ "หยุดคิด" ทำใจสบายๆ บ้าง

ทำใจให้ "หยุดคิด" ยากนะ

 

การปรารถนา พระโพธิญาณ สำคัญคือกำลังใจ ด้านเมตตา เหล่าสรรพสัตว์ทั้งหลาย
รวมถึงคนที่ตามเรามาอีก การท้อแท้อยากลา เป็นกันทุกคนสำหรับพุทธภูมิแต่พอ
นึกถึงคนอื่นเมื่อไหร่แล้วกำลังใจก็จะฮึดขึ้นมาทันที

ถ้าจะไปต่อ ให้เน้นเมตตาให้เยอะ และให้ตั้งกำลังใจไว้เลยว่า ต่อให้เราเป็นคนสุดท้าย
ที่จะไปนิพพาน ก็ยอม โดยขอให้ทุกๆ ดวงจิต ขึ้นนิพพานให้หมดก่อน ยิ่งกำลังใจที่
เราตั้งไว้สูงแค่ไหน แรงท้อจะหายไปนะครับ สู้ๆ ครับ

 

ผมไม่ใช่พุทธภูมิ แต่ขอถามสักข้อ
แล้วทำไมปราถนาละครับ ถ้ามันเหนื่อยมากนัก ก็ลาซะ
แค่อุปสรรคความเบื่อหน่ายแค่นี้พระพุทธเจ้าทั้งหลายก็ย่อมเดินผ่านมาทั้งนั้น
ยิ่งบารมีเต็มเปี่ยมพร้อมตรัสรู้ ยิ่งหน่ายโลก
ก็เอาเหตุผลนั้นมาย้ำเตือนตัวเอง
พิจารณา ด้วยความเอ็นดูต่อหมู่สัตว์บ่อยๆนะครับ
พระความแตกต่างระหว่างพระพุทธเจ้าที่ยิ่งใหญ่กว่า พระอริยเจ้าทั้งหลายคือ ความเปี่ยมล้นด้วยความเมตตาเอ็นดูต่อหมู่สัตว์หากไม่มีคุณธรรมข้อนี้ หรือข้อนี้ไม่เปี่ยมล้น ย่อมสำเร็จกิจเฉพาะตน ไปดีพ้นโลก โดยเร็ว เฉกเช่นพระปัจเจกพุทธเจ้าทั้งหลาย
มิใช่ท่านเหล่านั้นไม่มีเมตตาแต่หาได้เปี่ยมล้น กรุณาบำเพ็ญบารมีเพื่อช่วยเหลือหมู่สัตว์ เพราะการเวียนว่ายตายเกิดนั้น เกิดทีไรก็มีแต่ทุกข์ทุกครา ใครๆ(หมายถึงผู้รู้ทุกข์แจ่มแจ้ง)ก็เบื่อครับ
อนุโมทนาในความดีที่เกิดขึ้นครับ

 

ผมไม่เคยคิดว่าเป็นพุทธภูมิเลย แต่ก็มีแต่บททดสอบแบบทุกข์ ๆ ให้เจอเสมอ

และยิ่งได้รู้ว่าภาระกิจภายหน้าต้องทำอะไรแล้ว ยิ่งไม่รู้เลยว่าจะทำได้ยังไง

 

ผมละเข้าใจเลย

ว่าทำไมการบำเพ็ญบารมีของพระพุทธเจ้าถึงยากนัก ยากตรงรักษากำลังใจนี่แหละ

ยกย่องท่านจริงๆ ผมก็ยังพอทนไหว ขอให้ถึงพระโพธิญานไม่วันใดก็วันหนึ่งเถอะ

 

คุณไม่ใช่คนแรกที่เหนื่อย

และผมก็เชื่อแน่ว่า สมเด็จ ภันเต ภควา ทั้งหลาย ทุกๆพระองค์ นั้นทรงก็เคยเหนื่อย เคยท้อแท้มาแล้วทั้งสิ้นทั้งมวล

แต่ที่แน่ๆท้ายที่สุดทุกๆพระองค์ท่านก็บำเพ็ญจนสำเร็จพระสัมมาสัมโพธิญาณ รื้อขนสัตว์ ออกจากคุกแห่งนี้ จนได้


แล้วคุณละ ? คุณจะยอมเดินผ่านมีดโกนด้วยเท้าเปล่า จนไปถึงสุดขอบจักวาลไหมครับ



พุทธัง ปัญจะโย โหนตุ

สาธุ สาธุ สาธุ
____________________


บุญกุศลเหล่าใดที่ข้าพเจ้าได้กระทำจัก จำได้ก็ดี จำไม่ได้ก็ดี ร้อยชาติก็ดี หมื่นชาติก็ดี อสงไขย์ชาติก็ อนันตชาติก็ดี

ข้า พระพุทธเจ้าขอนอบน้อมอำนาจพระพุทธคุณอันไม่มีประมาณแห่งองค์สมเด็จพระสัมมา สัมพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ทั่วทั้งอนันตจักวาลที่มิได้มีประมาณ ทั้ง ห้วงอดีต ปัจจุบัน และอนาคตกาล โดยมีสมเด็จ ภันเต ภควา พระสัมมาสัมพุทธเจ้าสมเด็จองค์พระประถม
องค์ พระสิริมิตร องค์พระธรรมสามี พระธรรมราชา สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระ สิขี ทศพล ญาณที่1 เป็นสมเด็จองค์พระประธาน แห่งองค์พระพุทธคุณ

ข้าพระพุทธเจ้าขอน้อมอำนาจคุณพระธรรม พระสัจธรรมคำสอนแห่งองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ อั้นไม่มีประมาณ เป็นองค์พระธรรมคุณ

ข้า พระพุทธเจ้าขอน้อมอำนาจแห่งองค์พระปัจเจกพุทธคุณ แห่งองค์พระปัจเจกพุทธเจ้า ทุกๆพระองค์ อันไม่มีประมาณ ทั่วทั้งอนันตจักวาล ทุกกาล ทุกกัปป์ ทั้ง อดีต ปัจจุบัน และอนาคต เป็น องค์พระปัจเจกพุทธคุณ

ข้าพระพุทธเจ้าขอน้อมอำนาจ แห่งคุณพระสงฆ์ พระสาวกแห่งพระผู้มีพระภาค องค์ภันเต ภควา สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ ทั่วทั้ง อนันตจักวาล อันไม่มีประมาณ อันหาที่สุด มิได้ เป็น พระสังฆคุณ

ข้า พระพุทธขอน้อมอำนาจ แห่งคุณพระบิดา พระมารดา พระอรหันต์ แห่งบุตร ของสรรพสัตว์ทั้งหลาย และของข้าพเจ้าทุกๆชาติ ทุกๆภพ ทุกๆภูมิ เป็น คุณแห่งบิดาและมารดา

ข้า พระพุทธเจ้าขอน้อมอำนาจแห่งคุณพระอาจารย์ ทุกๆรูป ทุกๆนาม ทุกๆภพ ทุกๆภูมิ ตลอด อดีต ปัจจุบัน และอนาคต มีพระคุณที่ได้ประสิทธิประสาท วิชา สั่งสอนในคุณความดี ตั้งมั่นในสัมมาทิฐิ เป็น
คุณแห่งครูบาอาจารย์

ข้า พระพุทธเจ้าขอน้อมอำนาจแห่งคุณของ พระพรหม และเทพ เทวดา พระยายมราช ทุกรูป ทุกนาม ทุกๆชั้นฟ้า ทั้วทั้ง อนันตจักวาล สากลพิภพ อันไม่มีประมาณ จงร่วมกันบันดาล ปกป้องรักษาและอนุโมทนา

ขอ อำนาจแห่งพระพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระปัจเจกพุทธคุณ พระสังฆคุณ คุณแห่งบิดา มารดา คุณแห่งครูบาอาจารย์ และ ทวยเทพเทวดาทั้ง โปรดดลบันให้....

กุศล ผลบุญ เหล่าใด ที่ข้าพระพุทธเจ้าได้ทำมา ได้บำเพ็ญมาโดยชอบ จำได้ก็ดี จำมิได้ก็ดี ข้าพระพุทธเจ้าขออุทิศกุศลเหล่านั้น แด่ สรรพสัตว์ทั้งหลาย ทุกรูป ทุกนาม ทุกภพ ทุกภูมิ ขอให้ได้ร่วมอนุโมทนา ขอให้มีส่วนร่วมในกองกุศลของข้าพเจ้า เพื่อยังผลให้ที่สุดแห่งกองทุกข์ จงหมดสิ้นไปด้วยเทอญ....

 

ยังไงก็พยายามฝึกให้ชิน สำหรับ พรหมวิหาร 4 เพราะ ว่า เมตตา เป็นเสมือน
น้ำหล่อเลี้ยง กำลังใจให้กับพุทธภูมินะจ้ะ ไม่รู้ว่าท่าน ปฏิบัติอะไรอยู่บ้าง
ถ้ายังไง ลองกดเข้าไปฟังที่ลายเซ็นผมดูนะครับ ลองทำตามดูนะ

 

ตัดสังโยช 3 ได้ก็ โสดาบันแล้ว ( พิมพ์ผิดขออภัย รู้น้อยมากครับ)เป็นกำลังใจให้ อย่าเหนื่อย อย่าท้อ โพธิญาณ อยู่ใกล้นิดเดียวเอง สาธุ สาธุ สาธุ

 

เหนื่อย เพราะคิดอยากเป็นไวๆๆ

ความอยากเป็น "เป็นแค่เริ่มต้น"
ทำความดีมากๆ เข้า ใจจะสบาย
.
.
นานๆ ไป ความอยากเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เป็นเรื่องที่ต้องวาง
อารมณ์ที่เกิดกับใจ เป็นเรื่องที่ตัองละ วาง
มีความสุข มีความปรารถนากับการได้สร้างบารมีที่ยิ่งๆ ขึ้นไป
นานๆ เข้า มีความสุขกับการได้ละชั่ว ทำดี ทำใจให้ใสๆ

รู้สึกสบายๆ ทุกๆวัน

 

แบกของหนักก็วางลงแล้วพักบ้าง
อายันตุ โภนโต อิธะ ทานะ สีละ เนกขัมมะ ปัญญา วิริยะ ขันติ สัจจาธิฏฐานะเมตตุเปกขา ยุทธายะ โว คัณหะถะอาวุธานีติ.
ดู ก่อนพระบารมีทั้งหลาย ขอเชิญพระบารมีคือ ทาน ศีล เนกขัมมะ ปัญญา วิริยะ ขันติ สัจจะ อธิฐานะ เมตตา และอุเบกขา จงมาที่นี่โดยเร็วพลัน แล้วพากันถือเอาอาวุธ เพื่อยุทธ์กับพญามาร (กิเลส) เถิด.
อนุโมทนาครับ.
บริจาคเงินช่วยวัดพระบาทน้ำพุ
โทร.1900-222-200 6บาท/นาที​

 

ก็แค่เวทนาทางใจ ไม่มีอะไรหรอกครับ ปล่อยๆไป หัดปรุงแต่ในชีวิตซะบ้างก็ดีขึ้นเอง การปรุงแต่นั้นพวกสุดโต้งอาจจะบอกว่าไม่ดีนะ แต่เราว่าเหมือนยาแหละ กินถูกขนานมันก็หาย กินไม่ถูกใช้ไม่เป็นก็แย่ เจนะพวกแบบคุณอะบ่อยๆด้วย พวดคิดว่าโลกนี้ไม่มีอะไรเป็นองเราคิดจนมันเบื่อ ล้า ไม่อยากอยู่ สุดท้ายก็... ก็ต้องอาศัยยาแก้เบื่อ แล้วแต่ขนาน บางคนเป็นมากขนาดกินข้าวไม่ได้เลยก็มีนะ พวกนี้แก้ยาก ต้องเคาะหัวหลายทีกว่าจะหาย อิอิ

 

อนุโมทนา ความดีที่ ปรารถนา คับ คิดจะเป็นจริงๆก็ต้องสู้ คับ แต่ผมไม่รู้เคยปรารถนาพุทธภูมิไม แต่ในใจไหว้พระ ขอลา แล้ว ขอนิพพาน เป็น สาวกภูมิแทนคับ

 

หุหุ ก็ทำกันต่อไปครับ ได้เมตตาต่อเขาไปแล้ว นี่ครับ

เพราะเมตตานี่แหละจึงทุกข์ยิ่งกว่าสัตว์ที่ถูกเมตตาชะอีก

ก็ต้องเมตตาต่อไปครับ จนกว่าจะถามตัวเองว่าเมตตาทำไม?

แล้วจะได้คำตอบ คิคิคิ (ให้กำลังใจนะครับ นิ่)

 

สาธุ ท่านทั้งหลาย เหล่าพี่น้อง ขอให้มีกำลังใจกันให้มากๆ คร้าป ทุกสิงอยู่ที่ใจ มีสุขมีทุกข์ ก็ล้วนอยู่ที่ใจ เราควรหากุศโลบาย มาบรรเทาคลายความเหนื่อย ความท้อ จิตจับกุศล พร้อมคิดถึงความสุขของมหาชน ใน ปัจจุบัน และ ในอนาคต ด้วย ครับ ขอโมทนา สาธุ กับเหล่าพุทธภูมิ ทุกท่าน ครับ สาธุ

 

ถ้าใจปราถนาพุทธภูมิแล้ว ขอให้ดูองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าองค์ปฐมเป็นแบบ อย่าง ว่าความเมตตาพระองค์ท่านมีมากแค่ไหน พระองค์ท่านต้องบำเพ็ญพระบารมีถึง 80 อสงไขย พระองค์เจอสารพัดทุกอย่าง แต่พระองค์ก็ไม่เคยท้อ เพราะพระองค์ไม่ละทิ้งปณิธานของพระองค์เลย

 

เจอคำถามง่ายๆ แบบนี้นั่งคิดอยู่พักนึง ก็ได้คำตอบว่า
เมื่อรู้ทางที่จะออกจากเขาวงกต แต่ยังสงสารดวงจิตอื่นๆ ที่ยังไม่รู้
หรือรู้ก็รู้แบบผิดๆ ถูกๆ อยู่ แบบนี้ยังลาไม่ได้หรอกนะ เพราะยังต้องคอย
ชี้ทาง คอยประคอง รอผู้ที่เริ่มจะเข้าใจ คอยพูดสร้างแรงบันดาลใจให้ผู้อื่น
ปรารถนาจะสานต่อเจตนาที่ดี เพื่อส่วนรวม ทำนุบำรุงพระพุทธศาสนา
รักษาคงไว้ ซึ่งคำสอนและแนวทางที่ถูกต้อง เพื่อให้เชื้อหน่อพุทธวง นี้
ยังคงมีอยู่และสืบทอดต่อไปเปรียบดังแสงไฟ ที่จุดต่อกันแล้วกระจายไป
สู่ทุกดวงจิต แผ่ไปไกลสุดขอบจักรวาล หาที่สิ้นสุดประมาณไม่ได้
ดังเจตนาที่พระพุทธองค์ทรงเปิด ไตรภูมิ เพื่อให้เหล่าสรรพสัตว์ที่เห็น
ได้ตั้งจิตปรารถนาดังเช่นพระองค์สืบต่อไปตราบจนสิ้นเชื้อเข้านิพพาน
จะสมหวังหรือลาก่อน ไม่สำคัญ สำคัญคือสิ่งที่ปรารถนานั้นได้มาสร้าง
ได้มาช่วยผู้ที่ปรารถนาในความดี ให้เข้าถึงซึ่งความดี จะช่วยผู้อื่นได้มาก
ได้น้อย ไม่สำคัญ สาธุ

 

ขนาดเรารู้ทุกข์รู้ทางพ้นทุกข์ยังเหนื่อยยังหน่ายขนาดนี้แล้วคนอื่นที่กำลังใจยังอ่อนไม่รู้จักทุกข์คิดว่าทุกข์คือสุขแล้วก็เดินย่ำไปย่ำมาอยู่บนเพลิงทุกข์เขาจะเหนื่อยจะหน่ายกว่าเราขนาดไหนถ้าเป็นพุทธภูมิจริงต้องเอาใจเขามาใส่ใจเราเอาอารมณ์ของเราเข้าเทียบกับอารมณ์ของเขาความเมตตาจะเกิดได้ง่าย มองดูสิวัวควายหมาแมวที่ทุกเฆี่ยนตีมองดูพวกเขาด้วยความสงสารแล้วเรียกกำลังใจกลับคืนมาด้วยคิดว่า "ลูกเอ๋ย รอก่อนเถิดเมื่อพ่อสำเร็จแล้วซึ่งพระอนุตรสัมมาสัมโพธิญาณพ่อจะช่วยเจ้าให้พ้นจากทุกข์ไม่ต้องวนกลับมาเพื่อความเป็นเช่นนี้อีก"