ทดลองอ่านพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ ทุกนิบาตชาดก

<CENTER>ทุกนิบาตชาดก

</CENTER><CENTER>๑. ทัฬหวรรค

</CENTER><CENTER>๑. ราโชวาทชาดก

</CENTER><CENTER>ว่าด้วยวิธีชนะ

</CENTER>[๑๕๑] พระเจ้าพัลลิกราชทรงแข็งต่อผู้ที่แข็ง ทรงชำนะคนอ่อนด้วยความอ่อน
ทรงชำนะคนดีด้วยความดี ทรงชำนะคนไม่ดีด้วยความไม่ดี พระราชา
พระองค์นี้ เป็นเช่นนี้ ดูกรนายสารถี ท่านจงหลีกทางถวายพระราชาของ
เราเถิด.
[๑๕๒] พระเจ้าพาราณสีทรงชำนะคนโกรธด้วยความไม่โกรธ ทรงชำนะคน
ไม่ดีด้วยความดี ทรงชำนะคนตระหนี่ด้วยการให้ ทรงชำนะคนพูดเหลาะ
แหละด้วยคำสัตย์ พระราชาพระองค์นี้ เป็นเช่นนี้ ดูกรนายสารถี
ท่านจงหลีกทางถวายพระราชาของเราเถิด.​

<CENTER>จบ ราโชวาทชาดกที่ ๑.
</CENTER>


<CENTER>๒. สิคาลชาดก

</CENTER><CENTER>ว่าด้วยการทำโดยไม่พิจารณา

</CENTER>[๑๕๓] การงานเหล่านั้น ย่อมเผาบุคคลผู้มีการงานอันไม่ได้พิจารณาแล้ว รีบร้อน
จะทำให้สำเร็จ เหมือนกับของร้อนที่บุคคลไม่พิจารณาก่อนแล้ว ใส่เข้า
ไปในปาก ฉะนั้น.
[๑๕๔] อนึ่ง ราชสีห์ได้แผดสีหนาทที่ภูเขาเงิน สุนัขจิ้งจอกอยู่ในภูเขาเงิน
ได้ฟังราชสีห์แผดเสียงก็กลัวตาย หวาดกลัว หัวใจแตกตาย.​

<CENTER>จบ สิคาลชาดกที่ ๒.</CENTER><CENTER> </CENTER><CENTER> </CENTER><CENTER> </CENTER>
<CENTER>๓. สูกรชาดก

</CENTER><CENTER>ว่าด้วยหมูท้าราชสีห์

</CENTER>[๑๕๕] ดูกรสหาย เราก็มี ๔ เท้า แม้ท่านก็มี ๔ เท้า จงกลับมาสู้กันก่อนเถิด
สหาย ท่านกลัวหรือ จึงหนีไป?
[๑๕๖] ดูกรหมู ท่านเป็นสัตว์สกปรก มีขนเหม็นเน่า มีกลิ่นเหม็นฟุ้งไป
ดูกรสหาย ถ้าท่านประสงค์จะสู้รบกับเรา เราก็จะให้ชัยชนะแก่ท่าน.​

<CENTER>จบ สูกรชาดกที่ ๓.
</CENTER>


<CENTER>๔. อุรคชาดก

</CENTER><CENTER>ว่าด้วยงูผู้มีคุณธรรมสูง

</CENTER>[๑๕๗] ในที่นี้ พระยานาคประเสริฐกว่างูทั้งหลาย พระยานาคต้องการจะพ้น
ไปจากสำนักของข้าพเจ้าแปลงเพศเป็นดุจท่อนแก้วมณี เข้าไปอยู่ภายใน
ผ้าเปลือกไม้นี้ ข้าพเจ้าเคารพยำเกรงเพศของพระคุณเจ้า ซึ่งเป็นเพศ
ประเสริฐนัก แม้จะหิวก็ไม่อาจจะจับนาค ซึ่งเข้าไปอยู่ภายในผ้าเปลือก
ไม้นั้นออกมากินได้.
[๑๕๘] ท่านนั้น เคารพยำเกรงผู้มีเพศประเสริฐ แม้จะหิวก็ไม่อาจจะจับนาคซึ่ง
เข้าไปอยู่ภายในผ้าเปลือกไม้นั้นออกมากินได้ ขอท่านนั้น จงเป็นผู้อัน
พรหมคุ้มครอง ดำรงชีพอยู่สิ้นกาลนานเถิด อนึ่ง ขอภักษาหารอัน
เป็นทิพย์จงปรากฏแก่ท่านเถิด.​

<CENTER>จบ อุรคชาดกที่ ๓.</CENTER><CENTER> </CENTER><CENTER> </CENTER><CENTER>๕. ภัคคชาดก</CENTER><CENTER>ว่าด้วยอายุ</CENTER>

[๑๕๙] ข้าแต่ท่านบิดา ขอท่านจงเป็นอยู่ ๑๒๐ ปี ขอปีศาจจงอย่ากินฉันเลย

ท่านจงเป็นอยู่ ๑๒๐ ปี เถิด.
[๑๖๐] แม้ท่านก็จงเป็นอยู่ ๑๒๐ ปี พวกปีศาจจงกินยาพิษ ท่านจงเป็นอยู่
๑๒๐ ปี.​

<CENTER>จบ ภัคคชาดกที่ ๕.
</CENTER>

[MUSIC]http://audio.palungjit.org/attachment.php?attachmentid=49610[/MUSIC]​

แผ่นดินพุทธ​

แผ่นดินแห่งนี้มีพระพุทธศาสนา​

สร้างสรรค์ปัญญาไทยมากว่าพันปี​

สร้างจิตใจไทยให้อ่อนโยนเมตตาปรานี​

วัฒนธรรมศักดิ์ศรีคนดีมีเต็มแผ่นดิน​

เป็นแผ่นดินธรรม... เป็นแผ่นดินทอง....​

รวมไทยทั้งผองให้เป็นคนดีมีศีล​

พระมหากษัตริย์ทรงศรัทธายลยิน​

สร้างสุขทั่วธานินทร์เป็นแผ่นดินแห่งธรรม​

สร้างผู้รู้ ผู้ตื่น เบิกบาน​

รู้เหตุผลตนประมาณ รู้กาลเวลา รู้พบปะชุมชน​

ให้ละชั่ว ทำดี มีจิตใจผ่องใส​

ธรรมะชำระใจให้ตนเป็นคนงดงาม​

ตนเตือนตนได้ไม่ประมาทผลีผลาม​

เป็นที่สุดแห่งธรรมตามรอยบาทพระศาสดา ...​

... ตนเตือนตนได้ไม่ประมาทผลีผลาม​

เป็นที่สุดแห่งธรรมตามรอยบาทพระศาสดา​

หมวดหมู่: ข้อคิดชีวิต ปรัชญา ศาสนา โดย วิโรจน์ พูลสุข​

 

พระเจ้าพาราณสีทรงชำนะคนโกรธด้วยความไม่โกรธ ทรงชำนะคน
ไม่ดีด้วยความดี ทรงชำนะคนตระหนี่ด้วยการให้ ทรงชำนะคนพูดเหลาะ
แหละด้วยคำสัตย์ พระราชาพระองค์นี้ เป็นเช่นนี้ ดูกรนายสารถี
ท่านจงหลีกทางถวายพระราชาของเราเถิด.
​

ขออนุโมทนากับน้องวีด้วยค่ะ สาธุๆๆ​

 

อนุโมทนา สาธุ ๆ
นิพพานัง ปัจจโย โหตุ

 

<CENTER>ว่าด้วยการทำโดยไม่พิจารณา

</CENTER>[๑๕๓] การงานเหล่านั้น ย่อมเผาบุคคลผู้มีการงานอันไม่ได้พิจารณาแล้ว รีบร้อน
จะทำให้สำเร็จ เหมือนกับของร้อนที่บุคคลไม่พิจารณาก่อนแล้ว ใส่เข้า
ไปในปาก ฉะนั้น.



ขออนุโมทนาค่ะ​