ทำไมตอนเล็ก ๆ เซนต์แรง แต่พอโตกลับหายไป

ตอนเล็กผมรู้สึกว่ามีเซนต์ ชอบเห็นไรแปลก เงา ดวงแก้วเสด็จ ฯลฯ และผมยังคาใจมีอยู่ครั้งผมเคยเพ่งสมาธิ จิต ไปที่กระจก โดยที่เอาหน้าชนกระจกมองเข้าไปในตาดำ เห็นภาพเหมือนภาพเหตุการณ์อะไรสักอย่าง แต่เป็นภาพขาวดำ ไม่ทราบคืออะไร แต่พอโตขึ้นไม่เจออะไรพวกนี้เลย สัมผัสไมได้เลย

 

เราก็เป็นนะ เมื่อก่อนมักจะเห็นเหตุการณ์ ล่วงหน้าที่จะเกิดขึ้น แต่พ หลังๆ กับหายไปเฉยๆ เราก็แปลกใจ

 

ตอนเด็กไม่ค่อยมีกิเลศเข้ามากวนใจ
ตอนโตมีปัญหามีเรื่องมีกิเลศกวนมากกว่าเด็ก

 

ทุกดวงจิต ที่จริงแล้วมีความสามารถหยั่งรู้ เหมือนกันหมด

แต่พอมาผนวกกับร่าง มันลดลงทุกที ด้วยอวิชชา


เปรียบเหมือน ตอนแรกๆ เด็ก จิตหยั่งรู้ เป็นน้ำสะอาด 1 แก้ว

พอโตขึ้น เติมน้ำไม่สะอาด เจือปนด้วยสิ่งต่างๆ ลงไป

ทุกวัน ๆๆๆๆๆ


จนน้ำสะอาด 1 แก้วนั้น เจือจาง ไปเรื่อยๆ

แค่เจือจาง ไม่ได้หายไปใหน มันปนอยู่ มีอยู่


อยากได้ น้ำสะอาด 1 แก้ว กลับคืนมา

มีวิธีเดียว คือ กลั่น

( วิธีกลั่นโดยใช้แสง หรือ ตบะ นั่นเอง ค่อยศึกษาต่อไป

หากสนใจเดี๋ยวรู้เองค่ะ)

สนใจ สงสัยถามได้ค่ะ

http://palungjit.org/threads/ตรวจกร...ลต่อปัจจุบันและ-อนาคต-แบบมีค่าใช้จ่าย.286452/

 

เราก็เป็นเหมือนกัน ช่วงนี้เลยพยายามฟื้นอยู่ แต่กลายว่าไม่เพียงแค่ฟื้น ยังทำให้มันมีมากขึ้นกว่าเดิมด้วย

 

บางเรื่องไม่รู้เสียยังจะดีกว่า

 

นิวรณ์ ๕ ที่เราสะสมทำให้สิ่งที่เราเคยได้ตอนเด็ก ๆ ค่อย ๆ หายไป



.

 

เค้าว่ากันว่าตอนเด็กเปรียบเสมือนผ้าขาวใช่ไม่ครับ
พอโตขึ้น กิเลสรุมเร้า หลายๆอย่างเข้ามาทำให้ผ้าขาวนั้นหม่นหมอง
อาจทำให้มองไม่ชัดและสัมผัสได้ไม่ดี หลวงพ่อเคยสอนผมว่า ลองหมั่นเช็ดใจ เช็ดจิตให้สะอาด ด้วยทานศีลภาวนา ก็อาจจะกลับมามีจิตที่สดใสได้นะครับ
เอาใจช่วยครับ สู้ๆ