ทำไมพระบัวเข็มต้องวางในพานหล่อด้วยน้ำ

ทำไมพระบัวเข็มต้องวางในพานหล่อด้วยน้ำ


ผู้ถาม : ออ...เป็นเช่นนั้นเอง แล้วก็มีอีกองค์หนึ่ง พระอุปคุต หรือที่เขาเรียกว่า "พระบัวเข็ม" ทำไมรูปร่างเป็นพม่าไปหมดล่ะครับ ?

หลวงพ่อ : ก็เขาแกะมาจากพม่า ถ้าไทยแกะรูปร่างเหมือนไทย

ผู้ถาม : แล้วก็เวลาบูชาต้องเอาวางในพานหล่อน้ำด้วยละครับ ?

หลวงพ่อ : ไอ้นั่นเขาหลอกตัวเอง เขาถือว่าพระอุปคุตจำพรรษาอยู่ที่สะะดือทะเล ใช่ไหม แต่ว่าเอาผ้าพันเอาใบบัวปิดหัว ท่านเนรมิตเรือนแก้วอยู่กลางสะดือทะเลแล้วก็นั่ง ท่านก็อยู่ในน้ำล้อมรอบ ที่ทำแบบนั้นทำเป็นสัญญลักษณ์ เป็นความเห็นของตัวเอง ความจริงไม่มีอะไร

ผู้ถาม : แล้วตอนที่ท่านอยู่กลางสะดือทะเล ท่านบิณฑบาตที่ไหนครับ ?

หลวงพ่อ : อ้าว ท่านเข้านิโรธสมาบัติจะไปบิณฑบาตที่ไหนล่ะ

ผู้ถาม : แล้วที่บอกว่าเป็นคู่ปรับกับพญามาราธิราช ตอนนี้สงสัยที่เขาบอกเทวดานี้ประเสริฐ แล้วทำไมท่านเกเรเล่าครับ ?

หลวงพ่อ : นั่นละประเสริฐล่ะ

ผู้ถาม : เอ๊ะ ! ก็แกล้งไม่ให้มารบกวนในการทำสังคายนานี่ครับ

หลวงพ่อ : ไม่เกี่ยวกับสังคายนา นั่นพระเจ้าอโศกจะฉลองพระนคร ฉลองพระศาสนาต่างหากล่ะ คือว่าพญามาราธิราชนี่ท่านมีความฉลาดมาก เพราะท่านปรารถนาพุทธภูมิเหมือนกัน ก็คิดว่าพระพุทธเจ้าจะบรรลุอภิเษกสัมมาสัมโพธิญาณแล้ว ก็จะสอนคนไปนิพพานกันหมด เวลาเป็นพระพุทธเจ้าก็ไม่รู้จะไปสอนใคร เลยต้องบังหน้าแกล้งเสียบ้างเป็นธรรมดา

ทีนี้สำหรับพญามาราธิราชนี่สมัยพระพุทธเจ้าไม่มีใครปราบ ความจริงพระอุปคุตไม่ได้มีฤทธิ์เกินกว่าพระอื่นเลย แต่ทว่าถ้าพระพุทธเจ้าจะปราบก็เป็นเรื่องนิดเดียว แต่พระพุทธเจ้าตรัสว่า

"เราไม่ใช่คู่ปรับกับพญามาราธิราช ต้องรออุปคุตเขามา เขาเป็นคู่ปรับกัน"

ปล่อยมาถึง 200 ปีศษ ในฐานะที่เป็นคู่ปรับกัน ในที่สุดทรมานพญามาราธิราชได้จนหมดพยศ เวลานี้จะไปโทษเวลามีอะไรเกิดขึ้น ไปโทษว่าพญามาราธิราชมาแกล้งน่ะ
ไม่ใช่นะ

ตั้งแต่เวลานั้นเป็นต้นมาท่านก็สนับสนุนผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ ท่านไม่ได้แกล้งคน
อย่างพวกเราๆ ท่านแกล้งพระพุทธเจ้าองค์เดียว กลัวจะต้อนคนไปนิพพานหมด

ทำไปทำมาเวลานี้ก็ลาพุทธภูมิแล้ว

ผู้ถา : ทำไมลาล่ะครับ ?

หลวงพ่อ : ขี้เกียจ ตีตั๋วไปเลย พวกนี้ถ้าลาแล้วเขาก็ไม่ลงแล้ว กำลังสูงมากพวกพุทธภูมิเขามีกำลังเกินกว่าสาวกภูมิมาก ถ้าสมมุติว่าคนที่จบปริญญาอาจจะทำงานเงินเดือนสูง ถ้ามาทำภารโรงนี่เขารับเลย นี่เปรียบเทียบกัน

พวกปรารถนาพุทธภูมิเขาบำเพ็ญบารมีมากกว่าพวกสาวกภูมิมาก

สาวกภูมิถ้าบำเพ็ญบารมีปกติแค่ 1 อสงไขยกับแสนกัป

ถ้าพวกพุทธภูมิ ถ้าเป็นปัญญาธิกะก็ 4 อสงไขยกับแสนกัป

ถ้าเป็นศรัทธาธิกะ ก็ 8 อสงไขยกับแสนกัป

พวกวิริยาธิกะ ก็ 16 อสงไขยกับแสนกัป

พลังต่างกันมาก ฉะนั้นถ้าหวลกลับมาเป็นสาวกไม่กี่วันได้อรหันต์


(จากธัมมวิโมกข์ ปีที่ 5 ฉบับที่ 41 หน้า 52-53)