ท่านว่า อันนี้นี้คืออะไร ?

ข้อ1. ก่อนนอน ระลึกลมหายใจ จนหลับ รู้สึกอีกครั้ง(รู้ภายหลังว่าผ่านไปประมาณ 5 ชั่วโมง) คล้ายอยู่สภาวะ รู้เฉยๆ แต่ไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน เป็นอยู่สักพัก ถ้าระลึกรู้เฉยๆอยู่อย่างนั้น ไม่มีความคิดในหัว และไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน จากนั้นสักพัก หลานเล่นเสียงดังขึ้นมา ความคิดในหัวเกิดขึ้นมา เลยทำให้รู้ว่า เออ อยู่บ้านนั้นเอง สภาวะนี้คืออะไรครับ เล่าให้ฟังบ้างนะครับ
ข้อ2.วิธีอ่านหนังสืออย่างนี้ไม่รู้ผิดหรือถูก ผมอ่านหนังสือโดยอ่านไปเรื่อยๆ โดยไม่ให้ความคิดเกิดในหัว น้อมรู้ด้วยใจเฉยๆ (เมื่อก่อนอ่านไปคิดไป กังวลเนื้อหาหน้า กังวลหลัง ยิ่งอ่านนานจะรู้สึกหัวเครียดและร้อน) วิธีใหม่นี้ยิ่งอ่านไป หน้าผากยิ่งเย็นซ่าน ชุ่มช่ำกระจายไปตามหน้า ตามหัว ไม่เพ่ง ไม่เครียดนะ แล้วเข้าใจเนื้อหาด้วย แปลกนะ ท่านๆ ว่าวิธีอ่านหนังสือแบบนี้ถูกมั้ย ?

 

สำหรับคำถามข้อหนึ่ง คิดว่าคนอื่นคงจะตอบได้ดีกว่าผม
ดังนั้นผมตอบเฉพาะคำถามข้อสองเท่านั้นครับ
ความรู้สึกจากวิธีอ่านหนังสือแบบนี้
เกิดจากการสมองส่วนเหตุผล และ สมองส่วนจิตนาการทำงานสัมพันธ์กันได้ดี
ซึ่งแตกต่างจากการมองตัวหนังสือผ่านตาเฉยๆ
เป็นวิธีอ่านหนังสือที่ดีสำหรับการ Scan เนื้อหาเพื่อความเข้าใจก่อนการเก็บรายละเอียดเนื้อหา
หากใช้แต่สมองส่วนเหตุผลอย่างเดียว จะทำให้ภาระการคิดตกกับสมองส่วนนี้มากเกินไป

 

สวัสดีครับที่แวะมาคุยด้วยครับ ก็เป็นความเห็นด้านนึงที่ผมลืมคำนึงถึง เคยอ่านเหมือนกันครับ สมองซีกซ้ายขวา