ธรรมทาน

ในห้อง 'หลวงพ่อฤๅษีลิงดำ' ตั้งกระทู้โดย NAMOBUDDHAYA, 13 มกราคม 2017.

  1. NAMOBUDDHAYA

    NAMOBUDDHAYA ก่อนตายไปอีกชาติ .. ใช้กายสังขารสร้างกำลังให้คุ้ม ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    31 สิงหาคม 2010
    โพสต์:
    21,448
    กระทู้เรื่องเด่น:
    1,023
    ค่าพลัง:
    +70,066
    ธรรมทาน ทานที่ไม่ต้องใช้เงินใช้ทอง
    แต่ได้กุศลผลบุญสูงกว่าอภัยทาน



    หลวงพ่ออธิบายและเมื่อยังเห็นข้าพเจ้าสนใจก็พูดต่อว่า
    "ยังมีทานที่ไม่ต้องใช้เงินใช้ทอง แต่ได้กุศลผลบุญ
    สูงกว่าอภัยทานอีกนะ"


    "ทานอะไรหรือครับ ที่สูงกว่าอภัยทาน" ข้าพเจ้าถาม
    ด้วยความอยากรู้

    "ก็ธรรมทาน ยังไงล่ะ สร้างสมได้โดยชี้แนะสั่งสอน
    ผู้คนที่ประพฤติตนหลงผิด คิดชั่ว ให้กลับตัวเป็นคนดี
    เป็นที่ยอมรับของสังคมโดยทั่วไป หรือกล่าวง่ายๆ
    ก็คือ ช่วยนำทางคนที่เดินทางผิด ให้เดินถูกทางนั่นแหละ


    ธรรมทานนี้จะได้กุศลผลบุญสูงกว่าอภัยทานนะ เพราะ
    แม้เราให้อภัยทานแก่คนที่เลวร้ายไปแล้วก็ตาม แต่เขา
    ก็หาได้อยู่รอดปลอดภัยไม่ อาจถูกคนอื่นที่เขาไม่ให้อภัย
    กำจัดเสีย
    แต่ถ้าเราให้ธรรมทาน จนสามารถทำให้คนเลว
    กลับกลายเป็นคนดีเสียได้ เขาจะอยู่ได้โดยรอดปลอดภัย
    ใช่ไหม" หลวงพ่ออธิบาย


    "ครับ แต่แหม!..มันก็ยากยิ่งกว่าให้อภัยทานเสียอีก เพราะ
    อภัยทานนั้น เราเพียงอภัยให้ในใจ ไม่ต้องไปข้องแวะกับ
    คนเลวๆพรรค์นั้น เขาร้ายมาเราก็เลี่ยงเสีย เขาด่าเขานินทา
    เราก็เอาหูทวนลมเสีย แต่ถ้าถึงขั้นต้องพาตัวเข้าไปอบรม
    สั่งสอนคนชั่วร้ายเช่นนั้น คงไม่ไหวหรอกครับหลวงพ่อ"
    ข้าพเจ้าตอบพร้อมส่ายหัวอย่างท้อแท้

    "อ้าว!..ถ้าคุณยังทำใจไม่ได้ ก็ต้องรู้จักใช้อุบายซิ เช่น
    ถ้าคุณรู้ว่าคนเลวผู้นั้นนับถือใคร หรือเกรงใจใครอยู่
    และบังเอิญคุณก็รักใคร่ชอบพอกับเขา ก็ขอความร่วมมือ
    จากเขา ฝากหนังสือธรรมะไปให้อ่านบ้าง หรือให้เขา
    หาทางชวนไปหาพระฟังธรรมะบ้าง หรือหาทางล่อหลอก
    พามาหาฉันก็ได้นะ อย่างนี้คุณก็ได้ธรรมทานด้วยเช่นกัน"
    หลวงพ่ออธิบาย ...

    (โดยหลวงพ่อฤๅษี วัดท่าซุง)
    จากหนังสือ "สู่แสงธรรม" โดย พล.อ.ต.มนูญ ชมภูทีป
    -----------------------------------------------------------------

    เครดิต
     

    ไฟล์ที่แนบมา:

    แก้ไขครั้งล่าสุดโดยผู้ดูแล: 21 กรกฎาคม 2017

แชร์หน้านี้

Loading...