เสียงธรรม นายช่างผู้ทำเรือน

<TABLE class=D cellSpacing=0 border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD>อเนกชาติสํสารํ <TD>สนฺธาวิสฺสํ อนิพฺพิสํ </TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE class=D cellSpacing=0 border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD>คหการกํ คเวสนฺโต <TD>ทุกฺขา ชาติ ปุนปฺปุนํ </TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE class=D cellSpacing=0 border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD>คหการก ทิฏฺโฐสิ <TD>ปุน เคหํ น กาหสิ </TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE class=D cellSpacing=0 border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD>สพฺพา เต ผาสุกา ภคฺคา <TD>คหกูฏํ วิสงฺขตํ </TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE class=D cellSpacing=0 border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD>วิสงฺขารคตํ จิตฺตํ <TD>ตณฺหานํ ขยมชฺฌคา. </TD></TR></TBODY></TABLE>

เราแสวงหานายช่างผู้ทำเรือน เมื่อไม่ประสบ จึงได้ท่องเที่ยว
ไปสู่สงสาร มีชาติเป็นอเนก ความเกิดบ่อยๆ เป็นทุกข์
แน่ะนายช่างผู้ทำเรือน เราพบท่านแล้ว, ท่านจะทำเรือน
อีกไม่ได้, ซี่โครงทุกซี่ ของท่านเราหักเสียแล้ว
ยอดเรือน เราก็รื้อเสียแล้ว, จิตของเราถึงธรรมปราศจากเครื่อง
ปรุงแต่งแล้ว, เพราะเราบรรลุธรรมที่สิ้นตัณหาแล้ว