นิทานสนุก..พระเครื่องและเครื่องราง (นิมิตรอัศจรรย์...รุ่นครอบจักรวาล)

ช่วงนี้ผมทำตามความรู้สึกที่ครูบาอาจารย์ให้เก็บตัวนะครับ สวดธรรมจักรฯ ภาวนามาก ๆ อยากหาเรื่องทำไรเหมือนกันครับแต่ก็จะรู้สึกให้เก็บตัวอย่างเดียว เดินทางไปไหนก็ไม่สะดวกด้วย ไป ตจว.คนก็ไม่ค่อยต้อนรับ555 ก็ถือว่าเก็บตัวไป



2 รุ่นสุดท้าย รุ่นพระสมเด็จ กับมหาเดชะบารมี ถือว่าดีที่สุดที่สร้างมาแล้วครับ ทุกวันนี้เล่นเอาผมบ่าเดี้ยงเลย ตอนกดคิดว่าไม่มีอะไร ต้องรักษาอยู่เลยครับ

บางครั้งไปครอบแก้วเจาะเลือดเสียกันออกมาเลย มีเลือดดำจริงด้วย


จริง ๆ ผมรักษามาหลายปีแล้วนะ ไป เอกซเรย์ ตรวจมาหมดแล้ว ก็โรคออฟฟิต หมอว่างั้น..ง

เลยลองหาแพทย์ทางเลือกอื่นๆ ก็ค่อยๆ รักษามาเรื่อย ๆ

เคยเจอหมอเก่ง ๆ มีญาณสัมผัสด้วยนะ !!!

แบบพอถอดพระจากคอปุ๊ป เพื่อจะจัดกระดูก เขาก็โชว์พาวทักผมมาเลย เล่นเอาผมสะดุ้งเฮือก เพราะเป็นเรื่องส่วนตัวจริงๆ บาดแผลในใจ

ถ้าไม่ถอดพระก็ทักผมไม่ได้ แต่ออกจากคอปุ๊ปทันที สุดท้ายสรุปว่าโรคเวรโรคกรรม แต่เราก็แก้กันทางร่างกายไป หมอคนนั้นเสียไปแล้ว ตามหลัก ช่วยคนมากย่อมรับผลกระทบจากเจ้ากรรมนายเวรคนอื่น...

แม้ปัญหาผมเองก็เช่นกันครับ ค่อย ๆ รักษาทำบุญไป ดีว่าดีขึ้นเรื่อยๆ แต่ก็นั่นล่ะเล่นเอาเดี้ยงไปเลย ทำพระรุ่นล่าสุดไป...

 

โดยสรุป ชุดสมเด็จเป็นต้นมา ผมภูมิใจว่าดีถึงดีที่สุดแล้วครับที่สร้างมาในชีวิต เพราะทำบุญไปบริสุทธิ์ผุดผ่อง

รุ่นอื่นไม่ว่าตะกรุดหรือไร แน่นอน ผู้สร้าง(ไม่ใช่ผมนะ) ก็มีหักทุน หักไรมั่ง แต่ชุดสมเด็จเป็นต้นมาจนทิ้งทวนไม่ได้หักทุน เอาเข้าตัวเองเลยแม้แต่บาทเดียว ทำบุญกันเพิ่มอีก..



ตามภาพ ผมก็ไหว้ดอกไม้ทุกวันนะครับ หาพวงมาลัยแช่ตู้เย็นไว้เลย

โควิดทำพิษ เล่นเอาร้านพวงมาลัยเจ๊งไปหลายร้าน บางร้านขายแต่ของแช่ฟอมาลีนจนนานแล้ว แบบซื้อมา 2 วันดำปี๋ เล่นเอาลำบากเหมือนกัน

แต่ก็ต้องพยายามหาดอกไม้ไหว้ทุกวันครับ ท่านไม่ได้บังคับหรอก แต่เราอยากบูชาเอง...

 

การสร้างพระหรือวัตถุมงคลให้มีความขลังนั้น ต้องมีองค์ประกอบดังนี้
1. เจตนา
2. รูปลักษณ์
3. มวลสาร
4. ผู้เสก
นอกนั้นอาจจะมีส่วนประกอบปลีกย่อยอื่นๆ อีก เช่น ฤกษ์ยาม การบวงสรวง ตัวผู้ใช้
1. เจตนา การจะสร้างพระหรือวัตถุมงคล เจตนาของผู้สร้างเป็นตัวแปรที่สำคัญที่จะกำหนดให้ว่าวัตถุมงคลนั้นสามารถจะรองรับพลังได้มากน้อยเพียงใด
ถ้าผู้สร้างมีเจตนาที่เป็นกุศลหวังเกื้อกูลแก่มวลสรรพสัตว์ เจตนาอันกว้างใหญ่เช่นนั้นก็ย่อมทำให้สามารถประจุพลังงานได้มาก แต่เจตนาหวังเพื่อประโยชน์แก่ตนเองหรือกลุ่มบุคคลแค่ไม่กี่คน เจตนานั้นแคบก็จะทำให้การรองรับพลังงานนั้นได้น้อยไปด้วย
ถ้าเปรียบเทียบพลังงานเป็นน้ำ เจตนาก็เป็นเหมือนภาชนะที่ใช้รองรับน้ำ เจตนายิ่งแผ่กว้างก็เหมือนกับอ่างเก็บน้ำ เจตนาแคบก็เหมือนกับอ่างใส่น้ำใบเล็กๆ ฉันนั้น
นอกจากนี้เจตนายังเป็นตัวกำหนดทิศทางของพลังงานว่าจะให้เป็นแบบใด เพราะวัตถุมงคลใดที่ผู้สร้างได้ตั้งเจตนาไว้ กระแสจิตของผู้สร้างก็ได้ลงไปฝังอยู่ในวัตถุมงคลนั้นแล้ว
ต่อให้วัตถุมงคลนั้นเป็นรูปลักษณะอื่น แต่คนสร้างเจตนาให้เป็นพระ ต่อให้คนเสกๆ ยังไงพลังงานที่ใส่ลงไปก็จะไปเชื่อมโยงกับกระแสจิตเจตนาของผู้สร้างที่บันทึกเอาไว้ พลังงานก็จะแปรเปลี่ยนไปตามเจตนานั้น
ดังนั้นพระที่เจตนาไม่ดี ต่อให้นิมนต์พระเกจิสุดยอดมาเสกเพียงใด พลังงานก็ไม่ถึงไหน เหมือนวัตถุมงคล 2 อย่าง เสกเหมือนกันเต็มเหมือนกันแต่พลังไม่เท่ากันก็เพราะเจตนาเป็นตัวกำหนดนี่เอง
2. รูปลักษณ์ รูปลักษณ์ของวัตถุมงคล เป็นตัวกำหนดทิศทางของพลังงานว่าจะให้แปรไปเป็นรูปใดขึ้นอยู่กับวัตถุมงคลนั้นว่าเป็นอะไร
รูปลักษณ์ของวัตถุมงคลก็เปรียบเสมือนเราสร้างภาชนะใส่น้ำให้มีรูปแบบใด ถ้าเราทำอ่างสี่เหลี่ยม น้ำก็เป็นสีเหลี่ยม เอาน้ำใส่อ่างกลม น้ำก็เป็นรูปกลม ฉันใดฉันนั้น
อีกทั้งรูปลักษณ์ของวัตถุมงคลยังเป็นตัวสื่อน้อมนำพลังงานว่าจะเป็นไปในด้านใด เช่น ถ้าเป็นรูปพระเราก็จะนึกไปถึงบารมีของพระพุทธเจ้า ถ้าเป็นรูปสัตว์ต่างๆ ก็จะนึกไปถึงคุณสมบัติของสัตว์นั้นๆ เช่น เห็นรูปช้างก็นึกไปถึงสัตว์ที่มีกำลังมาก เห็นลิงก็นึกไปถึงความว่องไว เห็นแรดนึกถึงความทรหดทนทาน เป็นต้น
ดังนั้นรูปลักษณ์จึงเป็นตัวกำหนดให้ผู้เสกและผู้ใช้กำหนดจิตว่าจะสื่อไปในด้านใด ทีนี้ถ้าเป็นรูปพระเราก็มักจะน้อมนำพุทธบารมีได้โดยง่าย ถ้าเป็นรูปสัตว์เรามักจะไปติดอยู่ที่รูปลักษณ์นั้นก็ทำให้น้อมนำจิตไปถึงพระพุทธเจ้าได้ยากหน่อย แต่สำหรับครูบาอาจารย์ผู้เสก ถ้าเป็นผู้ทรงคุณแล้วไซร้ แค่กำหนดจิตจะเสกจิตท่านก็จะไปกระทบกับเจตนาของผู้สร้างทันที ท่านก็จะเสกให้ไปตามเจตนาของผู้สร้าง
3. มวลสาร เป็นตัวซึมซับพลังงาน เหมือนกับเราเอาวัสดุมาปั้นหม้อ ดินก็เกรดนึง เซรามิคก็เกรดนึง มวลสารที่ดีก็ย่อมทำให้จิตสื่อถึงพลังงานได้ง่ายขึ้น ซึมซับพลังงานได้ง่ายและเสถียรขึ้น
มวลสารชั้นสูงก็ยิงทำให้สื่อถึงพลังงานเบื้องสูงได้ดี เหมือนจะเชิญเจ้าฟ้าเจ้าแผ่นดินมา แต่ปูเสื่อให้เป็นที่ประทับ ท่านก็คงไม่เสด็จมาหรอก
4. ตัวผู้เสก ตามปกติพระที่ทรงภูมิธรรมชั้นสูง พอท่านกำหนดจิตจะเสกปุ๊บท่านจะรู้ทันทีว่าวัตถุมงคลนี้เจ้าของเขาสร้างมาเจตนาเป็นอย่างไร ท่านก็จะเสกให้เป็นไปตามเจตนาของผู้สร้าง ถ้าท่านใดไม่ถึงขั้นนั้นท่านก็จะเสกไปตามจริตตามภูมิธรรมของท่าน แต่ก็จะยังมีกรอบของรูปลักษณ์วัตถุที่บังคับให้พลังงานแปรไปตามรูปลักษณ์ที่กำหนดอยู่
หลายคนเข้าใจว่าการเสกทับทำให้วิชาเดิมหายไป จริงๆ แล้วพลังงานไม่มีการสูญหายไปไหนแต่อาจจะเปลี่ยนรูปได้
ดังนั้นถ้าเจอผู้ที่ทรงวิชายิ่งกว่าก็อาจทำให้วิชาเดิมถูกบดบังไป แต่ไม่ใช่ว่าสูญหายไป แค่เป็นการซ้อนทับกันของพลังงานเท่านั้น
เหมือนเอาหนังสือวางทับซ้อนกัน เราจะเห็นเฉพาะหน้าปกเล่มแรกที่อยู่บนสุดเท่านั้น แต่เล่มล่างๆ ไม่ได้หายไป
ถ้าคนรู้จักเลือกใช้ก็สามารถจะดึงเอาพลังงานที่ทับซ้อนกันในแต่ละส่วนมาใช้ได้อย่างเป็นเอกเทศ เหมือนอยากจะหยิบหนังสือเล่มใดก็ได้

เครดิต

 

เคยมีผู้ทรงภูมิความรู้ท่านหนึ่งเคยเขียนบรรยายเรื่องพุทธานุภาพในวัตถุมงคลเอาไว้ จึงขออนุญาตนำมาลงไว้ในที่นี้
"เต็ม" ในทางพระท่านหมายถึง เต็มทุกด้าน เสกไม่เข้าอีกแล้ว แต่ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับอธิวาสนาบารมีของแต่ละท่าน แต่ละคนทำบารมีมาไม่เท่ากัน เหมือนคนทำทานบารมีมานิดเดียวแล้วเสกให้เป็นมหาลาภ โภคทรัพย์ก็ทำได้เต็มเท่าที่บารมีตนทำมา ต่อให้เสกเป็น 10 ปี 100 ปี ก็ทำได้เท่าบารมีที่ตนสะสมมาเท่านั้น แต่ถ้าไปเจอท่านที่ทำทานบารมีมามาก ท่านก็สามารถเสกเพิ่มให้ได้
ศาสนาพุทธเป็นศาสนาของ "เหตุ" และ "ผล" ไม่มีเรื่องของความบังเอิญ ทุกอย่างในวันนี้ล้วนมีเหตุปัจจัยมาจากอดีตทั้งสิ้น
ดังนั้น "เต็ม" ในแต่ละท่านจึงไม่เท่ากัน บางองค์จึงเสกเข้าได้บางองค์ก็เสกเพิ่มไม่ได้เพราะวาสนาบารมีที่ต่างกันนั่นเอง
อนึ่งผู้ที่ปรารถนาพุทธภูมิมักจะเสกพระได้หลากหลายกว่าสาวกภูมิ เพราะต้องบำเพ็ญบารมี 10 กรรมฐาน 40 กองก็ต้องเรียนรู้ทั้งหมดเพื่อจะเป็นครูสอนเขาได้
ในขณะที่สาวกภูมิแค่เชี่ยวชาญกรรมฐานกองใดกองหนึ่งก็สามารถพ้นทุกข์ได้แล้ว แต่จะไปปรามาสสาวกภูมิก็ไม่ได้ เพราะบางท่านก็เคยปรารถนาพุทธภูมิมาก่อน แต่มาละที่หลัง
เหมือนคนเรียนจะเอาปริญญาเอก แต่ทิ้งการเรียนเสียกลางคัน แม้สุดท้ายแล้ววุฒิจะเท่ากับปริญญาโทเหมือนกัน แต่แน่นอนว่าคนที่เรียนต่อเอกแม้จะไม่จบก็ยังทรงภูมิมากกว่าคนที่เรียนจบแค่ป.โท
การบรรจุพลังจิตลงในวัตถุมงคลก็เหมือนกับการปรุงอาหาร
ถ้าเน้นด้านใดด้านหนึ่งมากไปก็อาจจะเปรี้ยวจัด เค็มจัด เผ็ดจัด จนบางคนทานไม่ได้ แต่อาจจะถูกจริตกับใครบางคนที่ชอบอย่างนั้น ซึ่งเป็นคนส่วนน้อย
ส่วนการบรรจุด้านอื่นลงไป ก็เหมือนกับการตกแต่งรสชาดให้กลมกล่อมทานได้อร่อยลิ้น เหมาะกับคนทุกเพศทุกวัย อาจจะไม่ต้องเปรี้ยวจิ๊ด หวานเจี๊ยบ เผ็ดจ๊าก เค็มปี๋ แต่ผสมกลมกลืนกันได้เป็นอย่างดี
มวลสารสุดวิเศษ เปรียบเสมือนวัตถุดิบอันดีเลิศ
ผู้อธิษฐาน เปรียบเสมือนพ่อครัว ผู้ปรุง
แม้นวัตถุดิบจะเลอเลิศ ถ้าพ่อครัวฝีมือได้เท่าไหน รสชาดก็จะโอชะเพียงนั้น
จิตถึงไหนได้เท่านั้นเป็นหลักธรรมชาติ
หากแม้นฝืนกฎธรรมชาติแล้ว ทุกคนย่อมสร้างพระได้พลังงานเท่ากันหมด ไม่จำเป็นต้องให้พระท่านอธิษฐาน เราก็ขออธิษฐานได้ว่า ขอพระพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระสังฆคุณ จงมาสถิตย์ แต่ความเป็นจริงหาได้เป็นเช่นนั้นไม่ คนที่ไม่ฝึกจิตหากอธิษฐานไม่มีสมาธิ ก็จะไม่มีพลังงานใดๆ ลงไปสถิตย์เลย ส่วนผู้ปฏิบัติก็ย่อมน้อมนำกระแสพลังบรรจุลงไปได้ตามบารมีธรรมของตน บรรลุธรรมมากอธิษฐานก็จักมีพลังงานสถิตย์มาก
ผง มวลสาร ที่พระเกจิอธิษฐานไว้ ย่อมมีพลังงานแน่นอน เช่น ผงสมเด็จวัดระฆัง แต่เมื่อองค์พระสลาย การตั้งเป็นองค์พระก็หมดลง เช่น คนตายความเป็นมนุษย์ก็หมดลง คราวนี้เมื่อมีการนำมวลสารมาตั้งเป็นองค์พระใหม่และอธิษฐานจิต ผู้อธิษฐานได้ถึงไหนก็สามารถคลี่พลังงานที่สถิตย์ออกมาได้เพียงนั้น
ดังนั้นผู้อธิษฐานจึงสำคัญมาก อย่างนี้ก็แสดงว่าต้องดูว่าใครปลุกเสกเป็นหลักละสิ
คำถามนี้ก็ไม่ถูกต้องนักแต่ก็ไม่ผิด เพราะขั้นแรก พลังงานที่ใช้ได้จะเท่ากับพระผู้ทำการอธิษฐาน ถ้าผู้ใช้เป็นผู้ไม่ปฎิบัติก็ได้เท่านั้น แต่ถ้าใช้มีคุณธรรมสูงกว่าผู้เสก ก็จะสามารถดึงพลังงานที่สถิตย์อยู่ที่องค์พระออกมาใช้ได้มากขึ้นตามธรรมที่ตนบรรลุ
ดังนั้นนอกจากเจตนาบริสุทธิ์ และองค์ประกอบอื่นๆ เลิศแล้วมวลสาร และ ผู้อธิษฐาน จึงมีความสำคัญมากดังนี้


เครดิต...

 

ประสบการณ์ชุด Butterfly .... เจอกะตัว..

ล่าสุด ผมพึ่งได้ค่าบูชาตะกรุดวันนี้เอง จากได้ให้บูชาไปแต่ต้นปี (นานมาก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ)

คนบูชาบอกจะทะยอยให้ ผมก็ ok แล้วเขาก็หายไปกับสายลมและแสงแดดยามเช้า

ตอนมีนาคม ทางวัดหมูเปิ้งบอกเขาไปโผล่ที่ท่านผมเลยว่าหายเงียบไปเลยคนนี้ ซึ่งทางวัดคงไปสะกิด เขาก็ ไลน์มาบอกเดี๋ยวจะโอนให้ เมื่อวันที่ 1 มีนาคม (นานมากแล้วนะ)

สุดท้ายล่าสุด ผมไปส่องกลุ่มวัดหมูเปิ้ง (ผมออกจากกลุ่มไปหลายเดือนแล้ว ) เห็นคนนี้เช่าของอย่างสนุกสนาน ก็เลย ทวงไป(ซักทีน่า)

เขาก็รีบไลน์บอกอีก 1-2 วันจะให้ ไม่ลืมนะ...(จากตั้งแต่มีนาคมนะ)

แล้วก็เงียบเป็นอาทิตย์ ๆ

สุดท้ายผมก็ทำใจได้ หยิบตะกรุดมาอธิษฐานทำตามฝอย... ทำใจกลางๆ

แล้วไลน์บอก ถือว่าใช้กรรมให้ล่ะกัน แล้วบล็อค จบ...

เขาก็เฟสมาดังว่า โอนให้จบ ผมก็โอนทำบุญบางส่วนไป...

นับว่าตะกรุดยังได้ผลอยู่ครับ...5555

 

ณ ปัจจุบันผมทำตามอธิษฐาน พยายามสวดบทธรรมจักรฯทุกวันภาวนามาก ๆ

และผมก็ได้ออกกลุ่มวัดหมูเปิ้งมานานมากแล้ว ด้วยเหตุผลบางประการ เอาว่าแนวทางไม่ตรงกันอีกแล้ว...

ตอนนี้ มีผู้แจ้งว่าจะให้มวลสารบางประการ ถ้าได้ก็คงดีครับ ซึ่งก็ไม่กล้าทวงมาก เดี๋ยวคนให้จะด่าเอา555

 

ผู้รู้ที่ผมเคยขอความช่วยเหลือได้สอนผมว่า...

เรื่องกรรมเป็นเรื่องละเอียดอ่อน ดังพระสอนว่าเหมือนสายใยพัวพัน กรรมเป็นเครื่องกำหนดชี้วัด

"ทุกคำพูด ทุกการกระทำย่อมส่งผลในวันข้างหน้า" ดังที่เคยอธิบายไปในการสร้างชุด Butterfly นั่นล่ะครับ

ดังผมเคยช่วย ออกวัตถุมงคล ส่งให้วัด เกือบทุกครั้งผม ออกค่าบูชาให้ก่อน ให้วัดไปทำอะไร ๆ เร็ว ๆๆ

จนของเหลือผมก็รับเอง บางทีผมคืนยอดให้ คือบูชาไว้เอง พระท่านว่า "ไม่ต้อง ๆ " ผมก็รีบตอบว่า

"ไม่ได้ครับไม่ใช่ ไอ้มารโมหะนะ (ที่มันชอบเอาฟรี) ไม่มีอะไรติดค้างกัน" ก็โอนเงินให้ครบ

การออกให้ก่อนซึ่งค่าบูชาสูงดังชุด Butterfly คนไม่จ่ายผมก็เข้าเนื้อสิครับ

ดังนั้นผมจึงไม่ละอายใจ ที่ไม่มีอะไรติดค้างกับใคร เพราะไม่อยากมีกรรมพัวพันกันต่อไปครับ...

ลองสังเกตุ ชีวิตที่ติดขัดไม่ราบรื่นไม่ต้องโทษใครครับ ตามหลวงปู่สอน โทษตัวเองล่ะ เพราะมาจากผลกรรมแต่อดีตเรานี่เอง...

 

หลักการของ Butterfly ก็เป็นดังนี้ล่ะครับ...

หากไม่ชดใช้กรรมให้กัน เทวดาที่ไหน พระพุทธเจ้าก็ช่วยเราไม่ได้หรอกครับ นอกจากเราผัดผ่อน ผัดหนี้ไปด้วยคาถาอาคม ดังที่สร้างเครื่องรางยุคก่อนๆ ได้อธิบายหลักการไป...

ณ ปัจจุบันที่ผม ออกกลุ่มไม่เกี่ยวข้องวัดหมูเปิ้งอีก ไม่รับรู้การสร้างอะไร เพราะถือว่าชุดก่อน ๆ ผมไปคุมเอง อย่างชุด Butterfly ย้อนกระทู้อ่านได้

ผมลงทุนไปนอน โรงแรมลำพูน 3 คืนเพราะให้ออกมาดีที่สุดนี่ล่ะครับ เพราะผมเคยย้ำบอกไปเสมอ

"ผมก็คือผู้บริโภคคนนึงนะครับ ไม่ได้เอามาฟรี ๆ "

ว่ากันตามตรง การเป็นผู้ซื้อผู้ขายสบายใจที่สุด หากเอาฟรี ๆ ผิดใจกันไม่ต้องมาทวงบุญคุณกัน

ปัจจุบันถือว่าพอแล้ว จึงไม่ได้ข้องเกี่ยวอะไร และออกกลุ่มวัดหมูเปิ้งมานานมากแล้วครับ ไม่รับรู้การสร้างอะไรยุคหลังอีก วันก่อนแค่ไปส่องดูว่า ก้าวหน้าดีขึ้นไหม ก็เลยเจอลูกหนี้เก่านี่เอง555

สรุป สิ้นเวรสิ้นกรรมกันแล้วครับ ถือว่าตะกรุดได้ผลอยู่

ย้ำนะครับ อย่าไปติดค้างอะไร มีหนี้กับใคร มันบาป มีคนเคยสอนผมว่า หากเป็นหนี้ก็ให้ใช้ แม้ทะยอยจ่าย ๆ เพราะเป็นการสร้างเครดิต

ชีวิตผมเคยตกอับสุด ๆ ตอนเบญจเพศ ยืมเงินเขามา 3 คน

2 คนแรกเพื่อนร่วมงานก็ยืมมาประมาณ 2 พันบาท พอฟื้นตัวได้งานทำ ก็เป็นปีนะ ก็ไปคืนเขาจนครบ เลี้ยงข้าวอีก จนเจ้าหนี้ยังต้องเอ่ยปาก "ลืมไปแล้วนะนี่ ให้คนอื่นยืม หายไปเลย"

เราก็ภูมิใจนะครับที่เราไม่ลืมและใช้คืน แม้จะเป็นปีก็เถอะ

คนที่ 3 เป็นญาติกันยืมเขามาใช้ตอนตกงานนี่ล่ะครับ ครึ่งแสน (สมัยนั้นมากนะ เพราะเอามาเลี้ยงชีพ ครึ่งปีเลย พอผ่านไปปีนึงผมก็ทะยอยทำงาน จนยอดหนี้ครบ ก็ใช้หนี้จนครบถ้วน จนเจ้าหนี้ยิ้มให้ดอกเบี้ยอีก ชีวิตนี้จึงสบายใจ...

 

ถามว่าเคยโดนโกงไหม มีครับ หนักสุดก็รายนึงเป็นแสนเลย ตอนนั้นไปปรับทุกข์หลวงปู่เหิร

ท่านก็ตอบตรงๆ ให้ "ทำใจ เขาโกงเราเขาก็ได้รับกรรมเอง"

แน่นอน เราทำใจไม่ได้ อธิษฐาน บนบานก็เปล่าประโยชน์ครับ เงียบจนทุกวันนี้

แม้ขณะคนกลางมาช่วยพูดว่าเขาลำบาก อุตส่าห์บอกแล้วนะ "ผ่อนเดือนละพันก็ได้"

ก็เงียบ ซึ่งแน่นอน ผมฟังคนอื่นๆ ไปทำเทียนทำพิธีไร ผมก็ไม่เชื่อหรอก พระทำพิธียังโดนโกงอยู่เลย55

รายต่อมา มีคนโกง แต่คนกลางชดใช้ให้ผม เขาขอให้ผมมอบอำนาจฟ้องร้องให้ ผมก็เตือนแล้วนะ ได้ไม่คุ้มเสียหรอก เจอค่าทนายไปกว่าจะขึ้นศาลไร สุดท้ายคนกลาง บอกเจ็บใจ ผมเลยมอบอำนาจให้

และแน่นอน ผลออกมาก็ขาดทุน เจอค่าทนายไป และต่อรองได้มาก็ ได้ไม่คุ้มเสียจริงๆ ...

สรุปว่า เราต้องระวังเองล่ะครับ อย่าไปเชื่อการบนบาน ทำพิธีเสียเงินเปล่า ทุกอย่างนั้นมาจาก กรรมนั่นล่ะครับ มีสติ ระมัดระวังดีที่สุด "การปลอบใจว่า คือเวรกรรม มันคือหนทางปลอบใจของคนที่ทำอะไรไม่ได้แล้ว" คำนี้ จริงแต่เจ็บเน้อ...

 

โมทนาในการปฏิบัติครับ สาธุ

 

หลังฉีดวัคซีนครบ มีผลตรวจพร้อมก็ออกเที่ยวตามอธิษฐาน..

มาเยี่ยมวัดศิษย์ก้นกุฏิครูบาอิน ครูบาฟ้าหลั่ง...

ได้รับผงวิเศษในตำนานครูบาอินเสกทิ้งทวนเมื่อสิบกว่าปีก่อน..

พระอาจารย์บอก เวลาทำวัตรลงเสกเพิ่มตลอดมายาวนาน พร้อมสั่งไปใช้ให้ดีๆ ค่อยๆทำพระต่อยอดไป...!!!!

อานุภาพผงนี้ แรงกล้าด้านชุ่มเย็น มหาลาภเมตตา ตามสไตล์วิชาจิตครูบาอิน ที่ตำนานหลวงพ่อกวยสั่งศิษย์ท่านให้ไปต่อวิชา (อ่านจากเน็ตมาว่ามานะ)

 

การเดินทางรอบนี้ทำตามอธิษฐาน หากราบรื่น รอดโควิดจะมาทำบุญ...

และได้นำผงวิเศษหลวงปู่โต ที่ได้มาเพิ่มจากการรายงานการสร้างทำบุญให้เจ้าของเดิมที่ให้ทราบ ...มาอัพเกรดด้วย โดย..

1.ผงเดิมที่มีเสกพร้อมรุ่นมหาโภคทรัพย์.

2.เสกพร้อมคชสีห์ 9 พิธี..

3 เสกพร้อมรุ่นมหาเดชะบารมี 49 วัน...

และได้มาเพิ่มมาขอพระอริยเจ้า เพิ่มพลัง ด้าน....ปราบมาร กันภัยพิบัติ มหาลาภ...

"ทำให้เต็มที่แล้วนะตามลูกขอฯ..."

หมายเหตุ :การมาครั้งนี้ระวังเต็มที่ ป้องกันโรค รักษาระยะห่าง ไปเงียบๆ ฉีดแอลกอฮอลฆ่าเชื้อทุกอย่าง จึงขอปิดนามท่าน ...

 

ปฐมเหตุแห่ง "มณีรัตนมงคล"..

ดังผมตั้งใจในรุ่นทิ้งทวนมหาเดชะบารมีว่า...จะหยุดการสร้างพระทั้งหมด นอกจากมีนิมิต มีเหตุจำเป็นค่อยทำ ซึ่งผมก็ทำตามสัจจะ ออกกลุ่มพระทั้งหมด และสวดบทธรรมจักรทุกวันตลอดมา ..

บวกกับผมมีปัญหาสุขภาพด้วย ต้องรักษาตัวตลอด จึงเร่งภาวนาเพื่อบรรเทากรรมเต็มที่ ....

การไม่ติดต่อใคร แม้ทางวัดหมูปิ้ง จนมีบางท่านไลน์ถามได้จองรูปเหมือนไหมที่ทางวัดทำ ผมไม่ได้จองครับ เพราะไม่มีใครแจ้งมา และถึงให้ฟรีผมก็ไม่รับเพราะตั้งใจจะหยุดทุกอย่างแล้ว บอกตรงๆได้มาก็ไม่มีที่วางด้วย ที่พักแคบเดี๋ยวบูชาไม่เหมาะสมอีก....

ไม่กี่อาทิตย์ที่ผ่านมาพอดีเจ้าของผงหลวงปู่โต มาถามเรื่องการทำพระ สูตรที่ผมใช้ผมเลยรายงานการสร้างรุ่นมหาเดชะบารมี เหตุผลที่ไม่ได้แจ้งตอนเสร็จงานเพราะเห็นว่าสร้างน้อย ไม่เหมือนรุ่นแรก พี่เขาก็สาธุ อนุโมทนาแล้วให้ผงมาเพิ่ม ผมก็บ่น เจ็บบ่าอยู่นะ ขี้เกียจทำอีก 555

จวบจนไม่นานนี้ ผมก็เกิดฝัน ถึงครูบาอาจารย์ ก็บ่นกับท่าน ทำดีมาสุดท้ายเดี้ยง ท่านก็ให้กำลังใจ เลย บ่นว่า ขอให้ดีขึ้น มีโชคลาภบ้าง เพราะ 2 เดือนที่เก็บตัวมา มีแต่รายจ่าย อดเที่ยว ฯลฯ

ในที่สุดฟ้ามีตา ก็สมปรารถนาหลายสิ่ง พอจะเที่ยวมีข่าวพายุมา น้ำท่วม55 สุดท้ายผมอธิษฐาน หากจะให้เดินทางทำบุญตามตั้งใจขอให้เกิดนิมิตที่ดี ก็ฟ้าเปิด ราบรื่นครับ และได้ฝันถึงครูบาอินด้วย เลยไปเยี่ยม ศิษย์ก้นกุฏิท่าน....

ท่านก็หยิบผงให้มาเลย พร้อมกำชับใส่แต่น้อย เก็บไว้ต่อยอดหลายไปงาน....

โดยสรุป ผมก็ อธิษฐานละครับ ขอให้อาการเจ็บดีขึ้น พอขับรถไกลๆได้ และได้ผงวิเศษมาเอง ถึงจะไม่เสียคำพูด ถ้าไม่มีนิมิตที่ดีจะไม่ทำ....

 

สาธุ พร้อมติดตามชมครับ

 

ตอนแรกว่าจะอยู่เที่ยวจน 1 ตุลาคม งานโคมแสนดวง แต่ก็โดนโทรตามให้มาเคลียร์งานด่วน55

ผมเลยเดินทางกลับเมื่อวานนี้ ระหว่างเดินทาง รุ่นน้องที่เป็นแฟนเจ้าสัวเฟสมาถามพอดี

เลยต้องต๊กกะใจกับความฝันเขา (คนนี้เจ้าสัวที่เป็นแฟนเขาการันตีว่ามีจิตสัมผัสดีเยี่ยมมาก)

ตามที่เห็น ผมได้อธิษฐานที่พระธาตุในบางสิ่งบางอย่าง และตบท้ายว่า "หากว่ามาถูกทางขอให้เกิดนิมิตที่ดีฯ"

คำว่านิมิตที่ดีนี่ล่ะครับ สำคัญ เพราะต้องไม่หลงตัวเอง!!!!

ซึ่งก็เกิดเรื่องดีหลายอย่างไว้จะทะยอย ๆ เล่าครับ

จนสุดท้ายไปเกิดกับคนที่ไม่รู้เห็นอะไร

คำว่าสัจจะวาจานี้ ครูบาอาจารย์หลายท่านการันตี และชมผมอยู่ เรียกว่าวลีเด็ดผมเลยครับ

 

ปฐมฤกษ์ ขอนำเรื่องราวครูบาอิน อินโทผู้ยิ่งใหญ่มาให้อ่านกันนะครับ ขออ้างอิงเครดิต

http://www.watkositaram.com/forum/index.php?topic=2556.0

::: หลวงพ่อกวยยกย่อง :::

แต่ก่อนร่อนชะไรนั้น หากเอ่ยชื่อถึง “หลวงปู่ครูบาอิน อินโท แห่งวัดฟ้าหลั่ง เชียงใหม่” ให้หลายๆ คนได้ยินได้ฟังแล้ว หลายๆ คนก็อาจจะทำหน้าปั้นยาก พลางอมยิ้มส่ายหน้าสารภาพว่า “ผม/ดิฉันไม่รู้จักคับ/ค่ะ” อย่างไม่ต้องสงสัย

เพราะในเขตล้านนาภาคเหนือของสยามประเทศนั้น หากไม่นับครูบาเจ้าศรีวิไชย นักบุญแห่งล้านนาไทยผู้กระเดื่องเลื่องหล้าองค์นั้นแล้ว พระสายเหนือที่จะมักคุ้นตาและใจของ “ส่วนกลาง” จริงๆ ก็เห็นจะมีเพียงไม่กี่องค์ อาทิ หลวงปู่แหวน สุจิณโณ วัดดอยแม่ปั๋ง เชียงใหม่, หลวงปู่หล้า ตาทิพย์ วัดป่าตึงเชียงใหม่, ครูบาพรหมจักร วัดพระพุทธบาทตากผ้า ลำพูน, หลวงปู่สิม พุทฺธาจาโร สำนักถ้ำผาปล่อง เชียงใหม่, หลวงพ่อเกษม เขมโก สุสานไตรลักษณ์ ลำปาง ฯลฯ แต่เพียงประมาณเท่านั้น

แต่นั่น...ก็เป็นเรื่องของ “สามัญปุถุชน” แต่เพียงเท่านั้น หาใช่เป็นกรณีของ “ผู้รู้แจ้ง” เห็นจริงไม่ เพราะเมื่อหลายสิบปีก่อน หลวงพ่อกวย ชุตินฺธโร สุดยอดพระเกจิอาจารย์ผู้ชาญพระเวทย์แห่งวัดโฆสิตาราม ชัยนาท ยังไม่อาจนิ่งเฉยพร้อมกับยังได้สั่งความแก่พระครูสมุห์ภาสน์ มังคลสังโฆ แห่งวัดซับลำไย ลพบุรี ศิษย์ใกล้ชิดของท่านรูปหนึ่งเลยทีเดียวว่า “ให้ขึ้นไปกราบครูบาอิน วัดฟ้าหลั่งที่เชียงใหม่ และขอศึกษาวิชาจากท่านให้ดีๆ เถิด ครูบาอินนี้ท่านมีวิชาจิตตานุภาพแก่กล้าสามารถมากๆ จริงๆ...!!!!!!”

ลองหลวงพ่อกวย สั่งการด้วยองค์เองเห็นปานนี้ ยังจะมีใครต้องพักสงสัยกันได้อยู่อีกเล่า...

และเมื่อท่านพระครูสมุห์ภาสน์เดินทางขึ้นเหนือไปยังจังหวัดเชียงใหม่ และในก้าวแรกที่ได้ย่างเข้าสู่อาณาบริเวณวัดฟ้าหลั่ง ท่านพระครูสมุห์ภาสน์ ศิษย์หลวงพ่อกวย ก็ได้ “เจอดี” ทันที เมื่อมีภิกษุรูปหนึ่งออกมาคอยรับอยู่ที่หน้าวัดฟ้าหลั่ง ก่อนที่จะได้กล่าวสัมโมทนียกถาอย่างชวนให้สะท้านใจไม่น้อยเลยว่า

“นมัสการเชิญครับ...ท่านครูบาอินท่านว่าจะมีพระจากแดนไกลมาหา เลยสั่งให้ผมมาคอยรับท่านขอรับ... ”

“...!!!!? ?!!!!...”

เพิ่งเหยียบเข้าวัดฟ้าหลั่งเพียงไม่กี่ก้าว และยังไม่ทันเห็นหน้ากันแม้แต่เพียงวิบเดียว แต่ “ครูบาอิน” ท่านกลับล่วงรู้หมดสิ้นแล้ว

ช่าง “เก่งแท้” สมกับที่หลวงพ่อกวยสั่งให้มา “ต่อวิชา” ด้วย ไม่ผิดเลย แม้แต่เพียงครึ่งคำเดียว...สุดยอดเลยจริงๆ...

ขอขอบคุณข้อมูลจากเวป ลานธรรมจักร
http://www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?t=10766

จากข้อเขียนของเนาว์ นรญาณ

“ด้วยเหตุนี้ (คงจะเป็นเรื่องที่หลวงพ่อกวยแนะนำลูกศิษย์) ‘เฒ่า สุพรรณ’ ผู้มีหลวงพ่อกวย วัดโฆสิตาราม เป็นหนึ่งอยู่ในดวงใจ จะมีอันต้องไปสร้างเหรียญรุ่นพิเศษ พร้อมกับถอดสร้อยคอทองคำลงเบ้าหลอมทำเหรียญเนื้อนวะโลหะกลับดำถวายแด่หลวงปู่ครูบาอิน ...... เคยเห็นอยู่ครั้งหนึ่ง รูปแบบพิมพ์ทรงเป็นเหรียญทรงกลม ทั้งยันต์อะไรเหมือนกับเหรียญหลวงพ่อกวยรุ่นหนึ่งเปี๊ยบเลยทีเดียว” ... (นิตยสารพระเครื่องสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ฉบับที่ ๕๗ ปักษ์แรก กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๔๖)



แน่นอนว่า หากไม่ได้เคารพศรัทธากันอย่างแท้จริง ก็คงไม่ยกเอายันต์ด้านหลังเหรียญรุ่นแรกของครูบาอาจารย์ที่ตนเองนับถือ มาใส่หลังเหรียญของหลวงปู่ครูบาอินที่สร้างขึ้นภายหลังหลายสิบปีเป็นแน่แท้

ลักษณะเหรียญ ด้านหน้าเป็นรูปหลวงปู่ครูบาอินนั่งเต็มองค์ ด้านบนมีอักษรไทย “ครูบาอินท์ อินโท วัดฟ้าหลั่ง” ขอให้สังเกตว่าแกะบล็อกชื่อของหลวงปู่คลาดเคลื่อน ด้านล่างระบุปี “๒๕๔๐” ด้านหลังเป็นยันต์คาถามงกุฎพระพุทะเจ้า อักขระขอม

สร้างเนื้อนวะโลหะ, เนื้ออัลปาก้า, เนื้อทองเหลือง (ทองระฆัง)



อีกเหรียญหนึ่งที่สร้างขึ้นในช่วงเวลาไล่เลี่ยกัน และโดยคุณ “เฒ่า สุพรรณ” เช่นกัน ก็คือเหรียญหลวงปู่ปรง สาสโน วัดธรรมเจดีย์ จังหวัดสิงห์บุรี ในปีพ.ศ. ๒๕๔๐ มีลักษณะคล้ายกับเหรียญรุ่นแรกหลวงพ่อกวย และเหรียญปี ๒๕๔๐ ของหลวงปู่ครูบาอิน เช่นกัน

ขอขอบคุณข้อมูลดี ๆ จากเวป วรวุฒิคุณอนุสรณ์ ระลึกคุณหลวงปู่ครูบาอิน อินโท
http://krubain.awardspace.com/amulets_monkgut3.htm

 

ผมเคยเล่าไปแล้วตอนสร้างล็อคเก็ตหลวงปู่เทพโลกอุดร น่าจะเกือบ 3 ปีก่อน

ตอนปี 2543 เดือนตุลาคมครับ จำได้เลยช่วงวันปิยมหาราช ตอนนั้นผมเรียนจบทำงานได้ปีแรก

ก็ลางานไปทัวร์สายบุญ กับนักเขียนนิตยสารศักดิ์สิทธิ์

โดยพี่นักเขียนจัดทัวร์แล้วผมได้ไปแบบฟลุค ๆ

ในทัวร์มีคนดังในวงการพระหลายท่าน ที่เป็นนักเขียนคอลัมภ์พระต่างๆ

เรียกว่าคนชอบพระเครื่องคงไม่มีใครไม่อ่านหนังสือศักดิ์สิทธิ์

และในทัวร์มีนักปฏิบัติทางจิตหลายท่านในรถตู้นั้น เรียกว่าครื้นเครงกันสุด ๆสำหรับผมนะ

เพราะในทัวร์มีรับพระสงฆ์รูปนึง ซึ่งต่อมาผมก็ได้ไปบวชกับท่าน เพราะท่านเป็นศิษย์หลวงปู่เทพโลกอุดรแบบของแท้ พระเครื่องที่หลวงปู่ใหญ่เสก และผงวิเศษหลวงปู่ใหญ่ผมก็ได้รับการชี้ทางจากท่านล่ะครับ

ถ้าไม่เก่งจริงไม่เด็ดจริงผมคงไม่ไปบวชด้วยตอนปี 2549 เดือนครึ่ง (พอดีบวชแก้บนด้วยหากการงานสอบสำเร็จจะไปบวชที่นี่)

ในทัวร์นั้นเอง ก็ได้คุยกันเรื่องการเดินทางนี้ และพระรูปไหนที่สุดยอด ท่านไหนพระโพธิสัตย์ พระอริยเจ้าและตรวจพลังพระกัน

ที่แรกที่เราไป คือ ครูบาอิน อินโท ที่นักเขียนและสายจับพลังยกย่องว่า "เป็นสุดยอดในภาคเหนือ" (ความเชื่อส่วนบุคคลโปรดใช้วิจารญาณ)

ภายหลังผมก็เจอหลายท่านที่สำเร็จมโนฯ ก็ยกย่องครูบาอินเช่นกัน

จะเห็นได้ว่า แม้คุณ เฒ่า สุพรรณผู้เผยแพร่พระหลวงพ่อกวยจนโด่งดัง ก็ไปสร้างเหรียญให้ครูบาอิน ผมยังเคยโทรไปขอเช่ามา ปรากฎตอนหลังดังระเบิด (เสียดายเอามาน้อย และออกตอนทำบุญไปหมดแล้ว)

โดยสรุป ผมได้กราบครูบาอิน ครั้งแรกและครั้งเดียว จากนั้นติดภาระการงานเลยไม่ได้ไปอีกเลยจวบจนท่านมรณภาพ...

 

ช่วงผมบวชปี 2549 ปลายปีล่ะครับ เดือนครึ่ง หลวงพี่ที่เปิดประตูสายหลวงปู่ใหญ่ให้ผมสัมผัส ก็ได้พาผม ขึ้นรถไฟ (ไปตอนเป็น พส.นี่ล่ะ) ไปหาศิษย์เอกก้นกุฏิครูบาอิน เลยได้รู้จักกับท่าน

ภายหลังผมลาสิกขาก็ไปมาหาสู่จนทุกวันนี้ ไปนอนวัดท่านบ่อยเลยครับ

โดยสรุป ผงวิเศษนี้ล้ำค่ามาก เคยพาไปตรวจพลังแล้วล้ำเลิศ และท่านบอกก็ได้เสกลงเพิ่มมาตลอด

สำหรับพลังกระแสจิตครูบาอิน ก็ไม่ต้องห่วง เน้นชุ่มเย็น นิ่ม แต่ซ่อนความดุดันและ

เด่นด้านเมตตา เสริมดวงชะตา มหาลาภแบบค่อยๆ มา แต่ได้ความมั่นคง

ผมได้สัมผัสแล้วจากการโดนโทรตามมาเคลียร์งานและได้ลาภเมื่อวานนี้ (ไม่ใช่หวยนะเพราะผมไม่มีดวงทางนี้)

จึงนับว่ามวลสารนี้สำคัญแก่การ สร้างรุ่น "มณีรัตนมงคล"

และเป็นไปตามคำอธิษฐาน...

 

ผมเคยเล่าไปแล้วตอนเสกรุ่นทิ้งทวนเสร็จ ว่าพึ่งได้เกศาครูบาอาจารย์สายฤทธิ์ท่านนึงมา ไม่ทันผสมสร้างพระรุ่นทิ้งทวน

เนื่องจากท่านปลงเสร็จทิ้งเลย และเราก็เกรงใจท่าน พอแจ้งท่านขอเกศา เมื่อถึงวันโกนเราก็ทวงท่าน ผลคือ ท่านลืมเก็บไว้555

จนต้องทวงล่วงหน้าก่อนวันปลงเกศา ถึงพึ่งได้มา จึงไม่ทันทำพระซักรุ่น

สำหรับครูบาอาจารย์ท่านนี้ดังผมเล่าไปแล้วท่านเป็นพระอริยเจ้าสายฤทธิ์ในดวงใจเลยครับ

คือสายปราบต้องท่านเสกปิด หากให้ท่านอื่นเสก จะตอบตรงกันว่าเสกไม่เข้าแล้ว..เต็ม

ในการเดินทางรอบนี้ผมได้นำผงวิเศษที่ได้มาขอท่านเสกด้วย พร้อมผงหลวงปู่โตก็ขอท่านเสกปิดซ้ำ

พอดีมีคนมาหาท่านผมเลยแอบถ่ายรูปไว้รูปนึง กลับมาพอตรวจดูปรากฎว่า "ถ่ายไม่ติด !!!!!"

เราก็สงสัยโทรศัพท์ไม่เสียนี่หว่า รูปอื่นถ่ายติดดี อดเลย

ดังแจ้งไป การไปครั้งนี้ กระแสชาวบ้านกลัวโควิดยังไม่ซา ต้องแอบ ๆ ไปครับ โชคดีรถผมไม่ใช่ป้าย กทม. และรักษาระยะห่าง ฉีดแอลกอฮอลฆ่าเชื้อก่อนส่ง ถวายทำบุญตลอด

พอมีชาวบ้านมาผมเลยกลัว ๆ เดี๋ยวเขารังเกียจเอา55

แม้ตอนไปรับผงครูบาอิน พระอาจารย์ยังบอกว่า "เมื่อก่อนไม่ได้เลยนะไม่ให้คนนอกเข้ามา ชาวบ้านเขากลัวคนต่างถิ่น"