ประจักษ์หลักฐานดวงญาณปูนาสมจิต ปุยทอง มาขอบุญ

ในห้อง 'ภพภูมิ-สวรรค์ นรก' ตั้งกระทู้โดย matiepoppy, 21 พฤศจิกายน 2011.

  1. matiepoppy

    matiepoppy เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    26 เมษายน 2007
    โพสต์:
    86
    ค่าพลัง:
    +169
    ประจักษ์หลักฐานดวงญาณปูนาสมจิต ปุยทอง มาขอบุญ

    [​IMG]


    ดวงญาณมาแสดงประจักษ์หลักฐาน

    ณ สถานปฏิบัติธรรมแห่งหนึ่ง ใน จ.นครศรีธรรมราช
    วันอังคารที่ ๒๐ เดือนพฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๔๔ เวลา ๑๔.๑๕ น.
    ------------------------------------------------------------------------------




    เรื่องตายเพราะกินเหล้ามีหลายเรื่อง นำเรื่องนี้มาร่วมกันศึกษา ลองพิจารณาด้วยปัญญา จะเห็นความลี้ลับของจักรวาล ถ้าแม้นว่า ชื่อที่ปรากฏในเรื่อง ไปพ้องกับท่านใด หรือเกี่ยวข้องโยงใยไปสู่อดีตของท่านใด ต้องกราบขออภัยด้วย ให้ถือเสียว่าเป็นชื่อสมมติ เพื่อให้เรื่องสมบูรณ์ จะได้บังเกิดความเข้าใจที่ถูกต้องในการศึกษากฎของจักรวาลเท่านั้น ขอขอบพระคุณล่วงหน้ามา ณ โอกาสนี้
    สำหรับผู้ที่ เข้าใจ และเชื่อว่า ชีวิตมิได้สิ้นสุดภายหลังความตาย ยังต้องมีการเดินทางต่อไปอีกยาวนานของจิตวิญญาณ กายสังขารที่เคยอาศัยอยู่ เพื่อที่จะได้แสดงพฤติกรรมต่างๆ ทั้งที่เป็นบาปและบุญ มากน้อยตามสภาพ ความเข้าใจ ความเชื่อของแต่ละคนนั้น เมื่อร่างกายแตกทำลาย ไม่เป็นที่อาศัยของจิตญาณได้อีกต่อไป จิตวิญญาณนั้นไม่มีที่สิงสถิต หรือที่ทรงแล้ว ก็จำต้องแสวงหาร่างสังขาร หรือบ้านหลังใหม่ของจิตวิญญาณต่อไป เพราะจิตไม่เคยตายตามกายสังขารไป
    ความลับฟ้า ความลับสวรรค์ หลายอย่างไม่เคยเปิดเผย ก็ได้มาเปิดเผยในยุคสุดท้ายปลายกัป อันเป็นยุคโปรดสามโลก คือโปรดให้มนุษย์กายเนื้อได้รบวิถีอนุตตรธรรมแล้ว ตั้งใจบำเพ็ญธรรม ก็สำเร็จไปนิพพานได้เพียงชาติเดียว ไม่เคยมีมาก่อน เป็นครั้งแรก ครั้งเดียว และครั้งสุดท้ายของกัป บำเพ็ญได้สำเร็จโดยไม่ต้องทิ้งครอบครัวไป ในการบำเพ็ญธรรมในยุคโปรดสามโลกนี้ มีผลกระทบต่อบรรพบุรุษ ๗ ชั้น ลูกหลาน ๙ ชั้นที่อยู่ในนรก ให้สำเร็จธรรมกลับแดนนิพพานตามลูกหลานกายเนื้อได้ โดยไม่ต้องทำอะไร เทวดาที่เกี่ยวข้องกับกายเนื้อที่รับวิถีธรรม ก็ได้รับผลเช่นเดียวกัน นี้เรียกว่ายุคโปรดสามโลก
    ความลับฟ้าที่เปิดเผยในยุคโปรดสามโลก หนึ่งในจำนวนหลายอย่าง คือ มนุษย์ที่กินเนื้อสรรพสัตว์ทั้งหลาย มี กุ้งหอย ปู ปลา ที่เราทึกทักเอาว่าเป็นอาหารของมนุษย์ เขาคือพี่น้องเราทั้งสิ้น เมื่อเราเอาเลือดเนื้อ ชีวิตของพี่น้องเรา มาเป็นเลือดเนื้อ เป็นชีวิตของเรา เมื่อทิ้งกายสังขาร ก็เป็นหน้าที่ที่เราต้องชดใช้ ไปเกิดเป็นสัตว์ชนิดที่เราชอบกินนั้น ให้มนุษย์รุ่นหลังกินเราอีก เป็นกงกรรมกงเกวียนไม่มีที่สิ้นสุด สัตว์ที่เรากินวันนี้ เขาก็อาฆาตเคียดแค้นเรา เมื่อเราไปเกิดเป็นเดรัจฉาน ก็ถูกมนุษย์ รุ่นต่อไป กินเราต่อกันไปเรื่อย ไม่อาจสิ้นสุดลงได้ เมื่อไม่เข้าใจกฎของจักรวาล ก็มีการอาฆาตเคียดแค้น จองเวรจองกรรมกัน ทำร้ายทำลายกันต่อไป ตราบจนสิ้นโลก



    ญาติธรรม มาจากไหนล่ะ
    อาจารย์ มาจากไหน
    วิญญาณ มาจากในนาโน่น......
    ญาติธรรม เป็นปูนาหรือ
    อาจารย์ มาจากนาไหน นาที่ไหนล่ะ
    วิญญาณ นาแถวนี้แหละ
    อาจารย์ นาขอมหรือ แล้วไปทำอะไรที่นั่นล่ะ
    วิญญาณ เป็นปู เป็นปูนา
    อาจารย์ เป็นปูนาแล้วมาถึงที่นี่ตอนไหนล่ะ
    วิญญาณ มาถึงตอนเช้า
    อาจารย์ มาตอนเช้า แล้วเข้ามาทางไหนล่ะ
    วิญญาณ เขาให้เข้ามา
    อาจารย์ ใครให้เข้ามา
    วิญญาณ คนที่แต่งตัวรุ่มร่ามรุงรัง
    อาจารย์ คนแต่งตัวรุ่มร่ามรุงรัง อยู่ยังไง คนแต่งตัวรุงรัง ในมือเขาถืออะไรล่ะ
    วิญญาณ ถือสมุดจด
    อาจารย์ ถือสมุดจดไม่ได้ถือดาบหรือ
    วิญญาณ เขาถือสมุดจด...
    อาจารย์ อ๋อ คนแต่งตัวรุงรังถือสมุดจด แล้วทำไมเรียกเขาว่าคนแต่งตัวรุงรังล่ะ
    วิญญาณ แต่งตัวเหมือนงิ้ว
    อาจารย์ เขาใส่เสื้อผ้าสีอะไรล่ะ
    วิญญาณ สีเขียว
    อาจารย์ สีเขียว แล้วท่านพูดอะไรบ้างล่ะ
    วิญญาณ เขาถามว่ามาทำอะไร เราบอกว่ามาขอบุญ
    อาจารย์ อยู่นาขอม แล้วนึกยังไงถึงมาที่นี่
    วิญญาณ มากับน้ำ
    อาจารย์ วิญญาณอะไรมากับน้ำ มายังไง
    วิญญาณ น้ำท่วมมากับซาก
    อาจารย์ อ๋อมากับซาก แล้วเป็นอะไรตาย
    วิญญาณ เราถูกวางยาในน้ำ
    อาจารย์ วางยา ยาอะไร
    ญาติธรรม ยาฆ่าปู
    อาจารย์ ยาฆ่าปู รูปร่างมันเป็นยังไง
    ญาติธรรม อยู่ในกากมะพร้าว
    วิญญาณ กลมๆปั้นไว้ในมือ
    อาจารย์ ปั้นอะไร
    วิญญาณ ปั้นเป็นลูกกลมๆ
    อาจารย์ แล้วใส่อะไรล่ะ
    ญาติธรรม ใส่ดินเหนียวหรือว่าใส่กากมะพร้าวล่ะ
    วิญญาณ ปั้นเหมือนข้าวเหนียว
    อาจารย์ เหมือนข้าวเหนียวแล้วทำไมไม่รู้ว่าเป็นยา แล้วทำไมไม่ดมดูก่อนล่ะ
    วิญญาณ ไม่ดม
    อาจารย์ ไม่ดมดูก่อนว่ากลิ่นมันอยู่ยังไง ปู ปลา จึงกิน หลังจากกินแล้วนานไหม กว่าคุณจะตาย
    วิญญาณ นาน
    อาจารย์ มีอาการเป็นอย่างไร
    วิญญาณ มึน
    อาจารย์ มึนแล้วมีอาการเป็นอย่างไรต่อ
    วิญญาณ หมดแรง
    อาจารย์ อ๊วกไหม
    วิญญาณ มึนหมดแรง
    อาจารย์ อ๋อ มึน หมดแรง แล้วก็ตาย
    วิญญาณ ใช่แล้ว
    อาจารย์ นานไหมกว่าท่านจะตาย
    วิญญาณ ครึ่งวัน
    อาจารย์ หลายตัวไหม
    วิญญาณ หลายตัว
    อาจารย์ แล้วอะไรมากหว่าเพื่อน
    วิญญาณ เราลอยมากับน้ำ
    อาจารย์ แล้วตัวอื่นไม่ลอยหรือ
    วิญญาณ ลอยเหมือนกัน
    อาจารย์ ปูทุกตัวพอตายแล้ววิญญาณอยู่ที่กระดองทั้งหมดเลยหรือ
    วิญญาณ อยู่ที่ซาก
    อาจารย์ อยู่ที่ซาก ลอยมากับน้ำแล้วลอยมาที่สถานปฏิบัติธรรมนี้ที่ตรงไหนล่ะ อยู่ที่คูน้ำข้างถนนข้างหน้า ที่นี่ไม่มีคูน้ำ ตอนนั้นวิญญาณเกาะอยู่ที่ซากเปลือกใช่ไหม
    วิญญาณ เกาะอยู่ที่ขา<O:p></O:p>
    อาจารย์ เกาะอยู่แล้วเห็นอะไรล่ะ จึงได้มาที่นี่
    วิญญาณ อยู่ๆ ก็มีคนดำๆพามา
    อาจารย์ คนดำๆมือถืออะไรล่ะ
    วิญญาณ ถือไม้เท้าข้างหนึ่ง มือถลกผ้าถุงข้างหนึ่งด้วย
    อาจารย์ ถลกผ้าด้วย แล้วทำไมต้องถลกผ้าด้วยล่ะ
    วิญญาณ ไม่รู้ เขาถลกผ้าทำไม
    อาจารย์ แล้ว คนดำๆเขาเห็นปูนาแล้วเขาพูดว่าอย่างไรบ้าง
    วิญญาณ เขาบอกว่ามาเถอะจะพาไปอยู่ที่สบาย
    อาจารย์ พาไปที่สบาย แล้วสบายไหมมาถึงที่นี่
    วิญญาณ ก็สบายดีอยู่
    อาจารย์ สบายแล้ว ทำไมจะมานอนเสียล่ะ แล้วทำไมถึงง่วงนอนละ สูบบุหรี่ไหมล่ะ
    วิญญาณ มึน
    อาจารย์ ยังมึนอยู่อีกหรือ แล้วคนดำๆ ก็คือพ่อปู่ฤๅษีเดินดง พามาถึงที่นี่ตอนไหน
    วิญญาณ พามาตั้งแต่ตอนกลางคืน
    อาจารย์ ตอนกลางคืนกี่โมงละ
    วิญญาณ ดึกแล้ว
    อาจารย์ แล้วตอนนั้นปูนาอยู่ที่ไหนล่ะ
    วิญญาณ หยุดอยู่ที่ท่อน้ำ
    อาจารย์ หยุดอยู่ที่ท่อน้ำที่มากับพ่อปู่ฯใช่ไหม
    วิญญาณ มาตั้งแต่เมื่อคืน
    อาจารย์ แล้วพ่อปู่พามาถึงที่นี้ตอนเวลาเท่าใดล่ะ
    วิญญาณ ดึกแล้ว
    อาจารย์ ดึกแล้ว แล้วท่านมาอยู่ตรงไหนล่ะ พอท่านมาถึง ท่านอยู่ข้างในหรือว่าอยู่ข้างนอกสถานปฏิบัติธรรมล่ะ
    วิญญาณ อยู่ข้างนอก
    อาจารย์ อยู่ข้างนอกอยู่ตรงไหนล่ะ
    วิญญาณ อยู่ริมรั้ว
    อาจารย์ อยู่ริมรั้วแล้วท่านอยู่กับใครล่ะ
    วิญญาณ ยืนอยู่กับทหารพ่อปู่ฯ บอกว่าให้ทหารเฝ้าดูอยู่
    อาจารย์ ให้ทหารเฝ้าแล้วท่านพูดอะไรกับทหารบ้างไหม
    วิญญาณ เขาไม่พูด
    อาจารย์ เขาไม่พูดอะไรเลย แล้วท่านอยู่จนสว่างเลยหรือ แล้วพอสว่างแล้วท่านมาเข้าในร่างนี้ได้อย่างไร ท่านเข้ามาตอนไหนล่ะ
    วิญญาณ ตอนเช้า
    อาจารย์ ตอนเช้า กี่โมงล่ะ เห็นพอใครไปปลุกถึงก็บ่นว่า หนูจะนอนๆ ไม่ใช่ร่างใช่ไหม
    วิญญาณ แอบแล้ว
    อาจารย์ แล้วเห็นที่เขาขึ้นไปเหยียบบนร่างล่ะ ท่านอยู่แล้วใช่ไหมทำไมเฉยล่ะ
    วิญญาณ ยอมให้เหยียบ
    อาจารย์ แล้วเจ็บไหมล่ะ
    วิญญาณ ก็เจ็บอยู่ แต่ว่าทนได้
    อาจารย์ แต่ไม่อยากอออกฤทธิ์ใช่ไหม แล้วที่จะนอนที่พื้นนั้นเป็นอย่างไรล่ะ เพราะว่าท่านสูบบุหรี่กันไหมล่ะ แล้วทำไมตะกี้ เขาใช้พลังจักรวาลกดดันกันตั้งหลายคน ดันกันตั้งนานทำไมเพิ่งออกมาล่ะ ทำไมไม่ออกมาทันที
    วิญญาณ ญาณมันเล็ก
    อาจารย์ ญาณเล็กเลยไม่ออกมาใช่ไหม แล้วถ้าเราไม่ทำอะไร ปล่อยเอาไว้แบบนี้ ท่านจะยู่นานเท่าใดล่ะ
    วิญญาณ ครึ่งวัน
    อาจารย์ อยู่ครึ่งวัน แล้วท่านจะอยู่ทำอะไรล่ะ
    วิญญาณ มาแล้วก็ช่วยหยิบโน่นหยิบนี่บ้างแหละ ไหนๆก็มาแล้ว ที่สวยๆแบบนี้
    อาจารย์ แล้วท่านรู้ได้อย่างไรว่า สถานที่แห่งนี้สวย
    วิญญาณ รู้นะ เราเห็นว่าสวย ตั้งแต่ตอนที่เข้ามาเมื่อตอนเช้าแล้ว
    อาจารย์ พอเข้ามาถึงก็เห็นว่าสถานที่นี่สวย แล้วมันสวยเป็นอย่างไรล่ะ ที่ท่านเห็นว่าสวยนั้น
    วิญญาณ ข้างฝาเขาวาดรูปสวย
    อาจารย์ อย่างนั้นหรือ แล้วเขาวาดรูปอะไร ตรงไหนล่ะ รูปอะไรที่ท่านเห็นว่าสวย
    วิญญาณ รูปนก
    อาจารย์ รูปอะไรล่ะ แสดงว่าท่านดูได้ ไม่เบื่อเลยใช่ไหม
    วิญญาณ มีน้ำด้วย
    อาจารย์ แล้วมีอะไรอีกล่ะ
    วิญญาณ มีนกตัวใหญ่สีขาว
    อาจารย์ กี่ตัว
    วิญญาณ ตัวเดียวเดินอยู่ในน้ำ
    อาจารย์ แล้วท่านรู้ไหมเขาเรียกว่า นกอะไร
    วิญญาณ เห็นเขาเขียนว่านกกะยาง
    อาจารย์ นกกระยาง ไม่ใช่นกกระเรียนหรือ
    วิญญาณ เออ นกที่ว่านั่นแหละ
    อาจารย์ นั่นแหละ เขาเรียกนกกระเรียน ไม่ใช่นกกระยาง นกกระเรียนสีขาวตัวใหญ่อยู่ในน้ำ นกกระเรียนทำอะไรอยู่ล่ะ
    วิญญาณ เดินอยู่ในน้ำ
    อาจารย์ ท่านเห็นนกเดินอยู่ในน้ำอย่างนั้นหรือ
    วิญญาณ ไม่ใช่ เขาวาดรูปนกเดินในน้ำ
    อาจารย์ เห็นภาพอะไรอีก
    วิญญาณ รูปถ้วยโบราณ ของจีน
    อาจารย์ ถ้วยโบราณรูปทรงอยู่เป็นอย่างไร
    วิญญาณ เป็นโถสวยๆ
    อาจารย์ มีอยู่กี่ลูก
    วิญญาณ ลูกเดียว
    อาจารย์ อยู่ในกรอบรูปใช่ไหม
    วิญญาณ โถใบใหญ่อยู่ที่ข้างฝา
    อาจารย์ สวยมากไหม
    วิญญาณ เป็นสีหยก
    อาจารย์ แล้วบนกกระเรียนสีอะไร
    วิญญาณ สีขาว แต่ว่าขาสีเนื้อ
    อาจารย์ อ๋อ นกสีขาว แต่ขาสีเนื้อ โถสีหยก แล้วเห็นอะไรอีกไหม ที่ภาพวาดที่ท่านดูเมื่อเช้า
    วิญญาณ ไม่รู้อะไรเป็นสีทอง
    อาจารย์ อะไรล่ะ
    วิญญาณ ไม่รู้
    อาจารย์ อยู่ตรงไหน
    วิญญาณ มีสองอัน
    อาจารย์ มีสองอันเท่านั้นหรือ
    วิญญาณ เราเห็นซีกเดียว
    อาจารย์ เห็นซีกเดียวเท่านั้นหรือ แล้วซีกโน้นมีอะไรบ้างล่ะ มีภาพวาดไหม
    วิญญาณ มี แต่ว่าอยู่ไกล
    อาจารย์ มาเห็นภาพวาดแล้ว ท่านก็ขึ้นมาหาร่างใช่ไหม แล้วเพราะอะไรต้องมาหาร่างล่ะ
    วิญญาณ เขาให้ขึ้นมา
    อาจารย์ เขานะ คือใครล่ะ<O:p></O:p>
    วิญญาณ คนที่แต่งตัวรุ่มร่าม
    อาจารย์ คนที่แต่งตัวรุ่มร่าม
    วิญญาณ เขาบอกว่าให้มาบอกที่นี่ว่า มาขอบุญ ให้บอกเขาดีๆ บอกเขาตรงๆ
    อาจารย์ ให้มาบอกดีๆ แล้วพอเข้าร่างแล้ว ท่านแอบอยู่ตรงไหนละ
    วิญญาณ แอบอยู่ที่เท้า
    อาจารย์ เพราะอะไรจึงไปแอบตรงนั้นล่ะ ที่อื่นมีตั้งเยอะแยะ ทำไมไม่ไปแอบ แล้วตอนที่พวกเราใช้พลังจักรวาลดัน รู้สึกเป็นอย่างไร ถึงได้ออกมาล่ะ
    วิญญาณ เขาลูบลงทางด้านล่าง
    อาจารย์ อ๋อเขาลูบลงทางด้านล่าง แล้วท่านไปอยู่ตรงไหนล่ะ ตอนนี้อยู่ตรงไหน
    วิญญาณ อยู่ที่หน้าอก
    อาจารย์ ตอนนี้พอมีเรี่ยวขึ้นมาบ้างแล้วยัง ตะกี้มองดูเหมือนจะไม่มีเรี่ยวแรงเอาเสียเลย เอาล่ะ เมื่อมาแล้ว ก็ให้เล่าเรื่องราวต่างๆให้ฟังสักนิด สบายไหมเกิดเป็นปูนา อยู่ในนา
    วิญญาณ ไม่สบายเลย
    อาจารย์ ไม่สบายแบบไหนล่ะ หรือว่าทำมาหากินลำบาก ไปกินข้าวในนาเขา คนเขาก็ใส่ยาเบื่อให้กิน แล้วทำไมท่านจึงไม่ไปหากินที่อื่นล่ะ
    วิญญาณ อยู่ในนา จะให้เราไปหากินที่ไหนล่ะ เราอยู่ในนาข้าว
    อาจารย์ แล้วท่านไปกินของเขาหมด ข้าวไม่ทันออกรวง ทำไมจึงท่านไม่ไปหากินที่อื่น ที่ที่มีหญ้าอ่อนๆล่ะ
    วิญญาณ ยอดหญ้าอ่อนก็กิน
    อาจารย์ แต่ไปอร่อยยอดข้าวอ่อนนิ่มกว่า อย่างนั้นหรือ
    วิญญาณ ก็มันหวานน่ะ
    อาจารย์ ยอดข้าวมันหวาน ก็เลยกินมากใช่ไหม พอกินมากข้าวในนาเขาก็โหรงเหรงลงไป เขาอุตส่าห์ทำนาด้วยความลำบาก แล้วท่านไม่รู้บ้างเลยหรือว่า เขาทำนาด้วยความเหนื่อยยาก ท่านรู้บ้างไหม
    วิญญาณ จำไม่ได้แล้ว เราเพียงแต่ไปอยู่ ไปกิน
    อาจารย์ เพียงแต่ไปอยู่ ไปกิน รู้เพียงแต่ว่าท่านไปอยู่ไปกิน รู้เพียงแต่ว่ากินยอดข้าวมันหวาน เลยกินใช่ไหม
    วิญญาณ เพราะว่ามันกินแล้วอร่อย
    อาจารย์ แล้วเวลาที่มีคนเดินมาในนา เขามองเห็นปูนาไหมล่ะ
    วิญญาณ ไม่เห็น เราวิ่งลงไปในนา
    อาจารย์ อ๋อ! พอเห็นคนมา ก็วิ่งลงในนาเลย เพราะอะไรจึงต้องวิ่งลงรูด้วย กลัวอะไรล่ะ
    วิญญาณ เรากลัวเขาจับเราละ เขาเอาข้องมาด้วยล่ะ
    อาจารย์ เขาจับไปทำอะไรท่านรู้บ้างไหม
    วิญญาณ เอาไปผัดเผ็ด ฉู่ฉี่
    อาจารย์ ท่านรู้ได้อย่างไรว่าเขาจะต้องเอาไปผัดเผ็ด
    วิญญาณ ได้ยินมันพูดกัน แล้วมันว่าจะเอาไปดองด้วย
    อาจารย์ ท่านก็เลยกลัวใช่ไหม
    วิญญาณ ใช่แล้ว เราก็เลยหลบเสียก่อน
    อาจารย์ แต่ถ้าหลบไม่ทัน ก็ถูกจับ ที่เห็นบางครั้ง ท่านก็เอาก้ามของท่านไปหนีบเขาเหมือนกัน
    วิญญาณ ทุกวันนี้คนมันฉลาด
    อาจารย์ เป็นอย่างไรล่ะ
    วิญญาณ มันหักขาเรา แล้วมันก็ล๊อคก้ามเราไม่ให้ไปหนีบมัน
    อาจารย์ แล้วไม่เจ็บหรือ
    วิญญาณ เจ็บมาก
    อาจารย์ ไม่เห็นท่านร้อง ให้เสียงดัง ให้เราได้ยินเสียงเลย
    วิญญาณ ร้องแล้ว แต่มันมึน
    อาจารย์ มึน! แล้วท่านไม่มีเสียงด้วยใช่ไหม ท่านไปกินข้าวในนาชาวบ้าน เขาก็ไม่พอใจ เขาก็เลยเอายามาเบื่อเสียเลย ท่านไม่รู้ใช่ไหมว่านั่น เป็นนาข้าว ถ้ารู้ท่านก็คงจะไม่ไปอยู่ใช่ไหมล่ะ
    วิญญาณ เราคิดว่าเป็นแหล่งน้ำ
    อาจารย์ อ๋อ เข้าใจว่าเป็นแหล่งน้ำ แต่ไม่รู้ว่าเป็นนาของชาวบ้าน ชาวบ้านก็คือคน ปูนาก็เคยเกิดเป็นคนใช่ไหมล่ะ
    วิญญาณ จำไม่ได้
    อาจารย์ จำไม่ได้แล้ว จะทำอย่างไร ให้จำได้ล่ะ เอาล่ะช่วยเปิดมิติให้ดูสักหน่อย เปิดมิติจักรวาลฟื้นความจำในอดีตขึ้นมา ในสมัยที่ยังเป็นคน เมื่อมาที่นี่แล้ว ก็เล่าเรื่องราวในอดีต เพื่อให้เป็นประโยชน์แก่ผู้อื่น เราจะเรื่องราวชีวิตของท่าน ไปทำคัมภีร์จิต ทำผิดอะไรไว้ จึงได้เกิดมาเป็นปูนา ตอนสมัยเป็นคนท่านเป็นใคร เล่ามาให้ชัดเจน วิญญาณปูที่มานี้ เป็นตัวผู้หรือตัวเมียล่ะ
    วิญญาณ ตัวผู้
    อาจารย์ ตอนเป็นคน ท่านผู้หญิงหรือว่าผู้ชายล่ะ
    วิญญาณ ผู้ชาย
    อาจารย์ ท่านอยู่ที่ไหน จำได้ไหม อ๋อ ต้องจำได้ เพราะเราได้เปิดมิติจักรวาลให้แล้ว ท่านเป็นปูนา ที่นาขอมไหม แล้วตอนที่เป็นคนท่านอยู่ที่ไหนล่ะ
    วิญญาณ อยู่ดอนนาม
    อาจารย์ อยู่ดอนนาม อยู่แถวไหนล่ะ
    วิญญาณ อยู่ในนาขอมนั้นแหละ
    อาจารย์ อยู่ใกล้ๆกันนะ แล้วท่านชื่ออะไรล่ะ ตอนเป็นคน
    วิญญาณ ชื่อจิตร
    อาจารย์ มีด้วยหรือ คนชื่อพยางค์เดียว เอาชื่อที่มีอยู่ในสำมะโนครัวนั่นแหละ
    วิญญาณ ชื่อสมจิตร
    อาจารย์ ผู้ชายนี่นะชื่อสมจิตร แล้วนามสกุลอะไรล่ะ
    วิญญาณ ปุยทอง
    อาจารย์ มีด้วยหรือ ปุยทอง จำไม่ผิดนะ ท่านลองนึกดูใหม่น่ะ
    วิญญาณ ไม่ผิดแน่
    อาจารย์ แล้วพ่อชื่ออะไร ท่านจำชื่อพ่อท่านได้ไหม
    วิญญาณ จำไม่ได้
    อาจารย์ แล้วชื่อ พี่น้องล่ะ จำได้บ้างไหม จำตระกูลของเองได้ไหม จะได้รู้ว่าเป็นลูกหลานของใคร แล้วท่านตายตอนอายุเท่าไรล่ะ
    วิญญาณ ๖๗ ปี
    อาจารย์ เป็นอะไรตาย
    วิญญาณ เป็นลม
    อาจารย์ เป็นลมตายที่บ้านหรือว่าตายที่ไหนล่ะ
    วิญญาณ ตายในตลาด
    อาจารย์ ตลาดอะไรล่ะ
    วิญญาณ ตลาดนัดนาขอม
    อาจารย์ มีด้วยหรือ ตลาดนัดนาขอม
    วิญญาณ มี ที่มีเรือมากๆนั่นแหละ
    อาจารย์ แล้วจากวันนั้นถึงวันนี้ ท่านตายมากี่ปีแล้วล่ะ
    วิญญาณ ร้อยกว่าปีแล้ว
    อาจารย์ ร้อยกว่าปี สมัยนั้นเขาทำมาหากินอะไรกันล่ะ
    วิญญาณ ทำนา
    อาจารย์ ทำนาอย่างเดียวหรือ
    วิญญาณ สมัยก่อนเลี้ยงวัวในทุ่ง แต่ก่อนฉันชอบกินเหล้า
    อาจารย์ เอาล่ะเล่าชีวิตของท่านมาได้เลย
    วิญญาณ ชอบกินเหล้าเถื่อนต้มเอง
    อาจารย์ แล้วสรรพสามิตไม่มาจับหรือ
    วิญญาณ ไม่มี แต่ก่อนไม่มีใครสนใจใครกัน ยุคนั้นคนมีน้อย
    อาจารย์ สมัยนั้นเป็นป่าเป็นดงไหมล่ะ แล้วตาเชยที่อยู่หลังวัดเขาพนมไตย เมื่อร้อยกว่าปีมาแล้วท่านรู้จักไหมล่ะ แกอยู่แถววัดเขาพนมไตยนั่นแหละ แล้วท่านรู้จักใครบ้างที่อยู่แถวนั้น ลองบอกชื่อมาสักชื่อสองชื่อเถอะ
    วิญญาณ รู้จักแต่ลุงกอคนเดียว
    อาจารย์ ลุงกอ เป็นใครล่ะ
    วิญญาณ ชอบกินเหล้าเหมือนกัน
    อาจารย์ อ๋อ คอเดียวกัน แล้วท่านกับลุงกอใครตายก่อนล่ะ
    วิญญาณ เราตายก่อน
    อาจารย์ บ้านอยู่ใกล้กันไหมกับลุงกอ
    วิญญาณ อยู่ไม่ไกลกันเท่าใด
    อาจารย์ อาชีพท่านทำนา ต้มเหล้าเถื่อน แล้วท่านไปวัดบ้างไหม
    วิญญาณ ไม่ได้ไป
    อาจารย์ แล้ววัดอยู่ตรงไหนล่ะ เมื่อร้อยกว่าปีที่แล้ว
    วิญญาณ วัดไม่ค่อยมี
    อาจารย์ ไม่มีวัดแล้วท่านจะไปวัดได้อย่างไรล่ะ แล้วมีพระบ้างไหม
    วิญญาณ มีพระธุดงค์ แต่นานๆผ่านมาที
    อาจารย์ มีพระธุดงค์แล้วพระมาสอน มาเทศน์บ้างไหม ท่านได้ฟังบ้างไหม เวลาที่พระมาเทศน์
    วิญญาณ ไม่ได้ฟัง
    อาจารย์ เพราะเหตุใด จึงไม่ฟังพระเทศน์ล่ะ
    วิญญาณ มัวแต่เมาเหล้าเถื่อนอยู่นั่นแหละ
    อาจารย์ มัวแต่เมา แสดงว่า ท่านเมาทั้งวันแหละ
    วิญญาณ ใช่แล้ว ตอนเที่ยงก็เมา
    อาจารย์ ตอนเที่ยงก็กิน แล้วมีอะไรอีกที่ท่านทำ นอกจากกินเหล้า
    วิญญาณ เราก็ ปู หาปลา กุ้ง หอยขม อะไรต่ออะไรเหล่านั้นแหละ
    อาจารย์ ท่านเคยกินปูนาไหม
    วิญญาณ เคย
    อาจารย์ อร่อยไหม
    วิญญาณ อร่อยมาก
    อาจารย์ แล้วทำอะไรอีก นอกจากทำสิ่งเหล่านี้แล้ว แถวนี้แต่ก่อนเป็นป่าไผ่ ใช่ไหม
    วิญญาณ มีต้นไผ่
    อาจารย์ แล้วท่านเอามาหลามข้าวเหนียวบ้างไหม
    วิญญาณ ไม่เคย
    อาจารย์ เพราะอะไรล่ะ
    วิญญาณ หลามไม่เป็น
    อาจารย์ หลามไม่เป็น แล้วท่านทำอะไรอีก สิ่งที่เป็นบาป ทำไปกี่อย่าง นอกจากกินเหล้า หาปลา แล้วก็...
    วิญญาณ กินไก่ กินวัว
    อาจารย์ แล้วฆ่าปูนาด้วยไหม
    วิญญาณ ฆ่าด้วย ตอนออกไปหาปลา ไปขุดตามคันนา เอาส้อนไปดัก
    <O:p></O:p>

    <?xml:namespace prefix = v ns = "urn:schemas-microsoft-com:vml" /><v:shape id=_x0000_i1027 style="WIDTH: 250.5pt; HEIGHT: 87pt" alt="" type="#_x0000_t75"><v:imagedata o:href="http://www.chinabanchorn.org/images/stories/image_cotent/11_54/19-11-54_04.jpg" src="file:///C:\DOCUME~1\admin\LOCALS~1\Temp\msohtml1\01\clip_image003.jpg"></v:imagedata></v:shape><O:p></O:p>


    ภาพซ้ายมือซ่อนภาคอีสาน ภาพขวามือเป็นส้อนภาคใต้


    ส้อนเป็นเครื่องมือดักปลาทางภาคใต้ ทำด้วยไม้ไผ่ หรือเปลือกต้นระกำ สานเป็นรูปเรียว ให้ปากกว้าง แล้วค่อยๆเรียวไปทางปลาย ในหน้าฝน ใช้ดักปลาที่มีน้ำไหล ปลาจะว่ายตามน้ำ แล้วลงไปติดส้อน ดักส้อนตอนเย็น ตื่นเช้าไปกู้ ที่ใดที่มีอยู่ปลาเยอะ ปลาจะติดเต็มส้อน<O:p></O:p>




    อาจารย์ แล้วพอได้ปูมา ท่านเอามาทำกับข้าวอย่างไร
    วิญญาณ เอามาแกง
    อาจารย์ แกงส้ม หรือว่าแกงกะทิล่ะ
    วิญญาณ แกงส้มก็ได้ แกงกะทิก็ได้
    อาจารย์ แกงกับอะไรล่ะ
    วิญญาณ ผักบุ้ง
    อาจารย์ แกงกับผักริ้นดีกว่า ผักริ้นกินอร่อยกว่าผักบุ้งเสียอีก ท่านเคยกินไหมผักริ้น
    วิญญาณ ไม่เคย
    อาจารย์ แล้วพอจับปูมาแล้วท่านทำอย่างไรล่ะ
    วิญญาณ พอเอามาแล้วก็ฉีกขาออก ฉีกก้ามออก แล้วก็ฉีกตรงกลางอีกที
    อาจารย์ พอทำเสร็จท่านก็เอามาแกง หม้อหนึ่งท่านแกงไปกี่ตัวล่ะ
    วิญญาณ หลายตัวเหมือนกันแหละ
    อาจารย์ สมัยนั้นปลามากไหม สมัยท่านมีชีวิตเป็นคนอยู่
    วิญญาณ ปลามากมายเหลือเกิน
    อาจารย์ แล้วท่านจับปลามาทำเป็นอาหารแบบไหน
    วิญญาณ เอามากินเล่น
    อาจารย์ แล้วผักหญ้า ท่านได้กินบ้างไหม
    วิญญาณ กิน กินตำลึง กินยอดผักข้างเรือน
    อาจารย์ ตำลึงมีเหมือนกันหรือสมัยนั้น แล้วมีผักอะไรอีกไหม นอกจากตำลึงแล้ว
    วิญญาณ มีที่ข้างเรือนเต็มไปหมด แล้วยังมีผักหวาน ยอดฟักทอง
    อาจารย์ สมัยนั้นท่านมีเมียไหม มีลูก กี่คนล่ะ
    วิญญาณ ไม่มี
    อาจารย์ เป็นโสดหรือ แสดงว่า...... ทำไมไม่มีเมียล่ะ
    วิญญาณ เราขี้เมา
    อาจารย์ ท่านขี้เมา เขาเลยรังเกียจอย่างนั้นหรือ ผู้หญิงมากไหมสมัยนั้น
    วิญญาณ ไม่ค่อยมาก
    อาจารย์ หายากนะ แล้วท่านอยู่กับใครล่ะ
    วิญญาณ อยู่กับพ่อกับแม่
    อาจารย์ ท่านตายตอนอายุ ๖๗ ใช่ไหม ท่านเป็นลมตายหรืออย่างไร
    วิญญาณ กินเหล้ามาก กินเหล้าตอนเที่ยงแดดร้อนเปรี้ยงๆ
    อาจารย์ แดดร้อนเปรี้ยงๆ กินเหล้าตอนเที่ยง พอเมาแล้ว ท่านก็เป็นลมตายเลย ใช่ไหม
    วิญญาณ ใช่<O:p></O:p>
    อาจารย์ พอตายแล้ววิญญาณท่านไปไหนล่ะ
    วิญญาณ ลงนรกซิ
    อาจารย์ ใครมาพาไปลงนรกล่ะ
    วิญญาณ คนข้างล่างมาพาไป
    อาจารย์ ใคร
    วิญญาณ พรรคพวกพญายม
    อาจารย์ ไม่ใช่! พญายมไม่ได้มาพาไปหรอก เพราะพญายมต้องว่าความอยู่บนบัลลังก์ ผู้ที่มาพาท่านไปเขาเรียก “ยมทูต” น่ะ ที่เขามาพาท่านไป เขามากันสองคนใช่ไหม แล้วหน้าตาเขาเป็นย่างไร
    วิญญาณ หน้าดุ ดูน่ากลัวมาก
    อาจารย์ มีทั้งคนตัวดำกับตัวขาว ใช่ไหม
    วิญญาณ คนดำ ดำไม่มากเท่าใด
    อาจารย์ คนขาวล่ะ ขาวมากไหม
    วิญญาณ ขาวก็ไม่ขาวเท่าใด
    อาจารย์ เขาเรียกยมทูต ชาวดำใช่ไหมล่ะ
    วิญญาณ เราไม่รู้
    อาจารย์ ยมฑูตกี่คนที่เขาพาท่านมา
    วิญญาณ สองคน
    อาจารย์ ท่านเป็นลมตาย ไหนลองเล่า ตอนที่วิญญาณออกจากร่าง ท่านรู้สึกเป็นอย่างไรบ้าง
    วิญญาณ ตัวเบา เบา หูอื้อ
    อาจารย์ ทำไมหูอื้อ
    วิญญาณ ตอนเป็นลม
    อาจารย์ อ๋อ เพราะฤทธิ์เหล้าด้วยใช่ไหม
    วิญญาณ มึน
    อาจารย์ มึน แล้วพอสองคนนั้นมา เขาทำอย่างไรกับท่าน
    วิญญาณ ก็เขาก็มาพาเราไป
    อาจารย์ มาถึงแล้ว เขาพูดว่าอย่างไรบ้าง
    วิญญาณ เขาว่าตายแล้ว
    อาจารย์ แล้วท่านว่าอย่างไรต่อ
    วิญญาณ เราว่าไม่ เรายังไม่ตาย เป็นลมเฉยๆ เดี๋ยวก่อน
    อาจารย์ เขาว่าอย่างไรต่อ
    วิญญาณ เขาก็ว่าตายแล้ว
    อาจารย์ แล้วมีหลักฐานอะไรไหมว่า ท่านตายแล้ว
    วิญญาณ เขาก็เอาเราไป
    อาจารย์ เอาวิญญาณไป
    วิญญาณ ใช่
    อาจารย์ เอาไปไหน
    วิญญาณ นำลงไปข้างล่าง ไปลงนรก
    อาจารย์ นำไปนรก แล้วเป็นอย่างไรบ้าง หน้าตานรกอยู่อย่างไรล่ะ
    วิญญาณ มืด
    อาจารย์ แล้วอะไรอีก
    วิญญาณ มันวังเวง น่ากลัว
    อาจารย์ เอา ไหนท่านลองเล่ามาเถอะว่า สภาพนรกมันอยู่เป็นอย่างไร พอไปถึงคำแรกเขาพูดกับท่านว่าอย่างไร เขาทักทายท่านว่าสวัสดี ไหม
    วิญญาณ ไม่ใช่
    อาจารย์ ถ้าอย่างนั้น แล้วเขาว่าอย่างไร
    วิญญาณ เขาว่าตายอีกแล้ว
    อาจารย์ เขาพูดภาษาอะไรกันล่ะ
    วิญญาณ จำไม่ได้
    อาจารย์ พอเขาพูดอย่างนั้น ท่านรู้สึกเป็นอย่างไรบ้าง
    วิญญาณ ตกใจมาก พอรู้ว่าลงนรก เราตกใจ
    อาจารย์ ตกใจทำไมล่ะ
    วิญญาณ แล้วถ้าเป็นท่าน ไม่ตกใจหรือ
    อาจารย์ ตอนที่เป็นคนไม่รู้หรือว่านรกมีจริง
    วิญญาณ ไม่รู้เลย ถ้ารู้ว่ามีนรก เราจะทำไปผิดทำไม
    อาจารย์ ตอนที่ต้มเหล้า กินเหล้า ก็ไม่รู้หรือว่ามันมีโทษ ต้องตกนรก ใช่ไหม
    วิญญาณ ใช่
    อาจารย์ เมื่อได้ยินเขาพูดว่าตายอีกแล้ว แล้วเขาพูดอะไรอีกไหม
    วิญญาณ เขาถาม
    อาจารย์ เขาถามว่าอย่างไรล่ะ
    วิญญาณ ทำอะไร เขาถามแบบนี้นะ
    อาจารย์ เล่ากันย่นย่อ เพราะเวลาจำกัด เมื่อท่านตอบคำถามทางการยมโลกไปหมด แล้วเขาว่าอย่างไรบ้างล่ะ
    วิญญาณ เขาก็เอาไปลงโทษ
    อาจารย์ ไปลงโทษที่ไหนบ้าง
    วิญญาณ ไปตามขุมต่างๆ เขาเรียกขุมที่ ๑ ขุมที่ ๒ ขุมที่ ๓
    อาจารย์ แล้วท่านไปกี่ขุม
    วิญญาณ ไปหลายขุม แต่จำไม่ได้ว่าขุมไหนบ้าง
    อาจารย์ แล้วท่านตกนรกขุมที่เท่าใด
    วิญญาณ ไปที่เขากินเหล้า
    อาจารย์ นั่นแหละขุมที่เท่าไหร่ล่ะ
    วิญญาณ ขุมที่ ๗ ที่ ๘โน่นแหละ
    อาจารย์ ท่านเก่งนะอยู่ข้างบนกินเหล้า ลงมาข้างล่างก็ได้กินเหล้าอีก เขาพาไปเลี้ยงเหล้ากันหรือ
    วิญญาณ ท่านไม่พูดเรื่องนี้ได้ไหม
    อาจารย์ เงียบไม่ได้ การเล่าเรื่องความผิดที่เป็นเหตุให้ต้องลงนรก เป็นบุญเป็นกุศลให้กับจิตญาณตัวเอง คนรุ่นหลัง ได้ศึกษาจากตัวอย่างของท่าน เขาไม่กล้าทำผิดบาป ก็เพราะท่านนำประสบการณ์มาเล่า สังคมก็ดีขึ้น เพราะท่านมีส่วน จึงได้บุญเพราะเหตุนี้แหละ
    ป้าปุก อะไรพอพูดถึงเรื่องนี้ ทำเป็นโมโห จะได้บุญสักหน่อยก็อดได้ซิ
    อาจารย์ ท่านอย่าหงุดหงิดเถอะน่ะ ไหนท่านว่า ท่านมาทำอะไรที่นี่ บอกบอกมาเถอะ มาทำอะไร?
    วิญญาณ จะให้พูดอะไรอีกล่ะ
    ป้าปุก ถ้าท่านพูด ท่านก็ได้บุญ เพราะเราจะเอาเรื่องของท่านไปทำหนังสือคัมภีร์จิต บุญกุศลก็จะได้เกิดกับท่านนั่นแหละ ท่านพูดไปเถอะ
    อาจารย์ ท่านไม่อยากได้บุญหรือ บุญเราที่ให้ จะได้เป็นสองเท่า มากกว่าปกติ แต่ถ้าท่านเล่าถึงความผิดในอดีตของท่าน ท่านไม่ต้องอาย เพราะคนที่นี่เขาไม่จะไม่เที่ยวพูดว่าใคร ไม่คิดไม่ดีกับใคร ไม่เที่ยวดูถูกใคร เพราะคนที่นี่เขาปฏิบัติธรรมกันทั้งนั้น เพียงแต่เราอยากได้ตัวอย่างของท่าน อยากได้จากคนที่ไปประสบกับเหตุการณ์จริงมาแล้ว เพื่อให้คนรุ่นหลัง คนที่คิดที่จะทำความผิดต่อไป เมื่อเขาได้รู้แล้ว เขาจะได้ไม่กล้าทำผิด เขาจะได้รู้แล้วว่า ถ้าเขาทำผิดบาป ก็จะได้รับผลเหมือนที่ท่านได้รับมาแล้ว เห็นไหม คำพูดของท่านแต่ละคำพูด ที่ท่านพูดออกมานั้น มีความหมายมาก เพราะทุกคำพูดของท่านเป็นบุญเป็นกุศลของท่านเอง อีกสักครู่เมื่อท่านออกไปจากที่นี่แล้ว ท่านก็จะมีบุญกุศลมากมาย ไม่อยากได้แบบนั้นหรือ ท่านลำบากไหมตอนเป็นปูนา
    วิญญาณ ลำบากมากเลยล่ะ
    อาจารย์ นั่นแหละ เราต้องการโยงเรื่องมาให้รู้ว่า ท่านทำความผิดประเภทนี้ ผลที่ได้รับทำให้ท่านต้องมาเกิดเป็นปูนา ใช่ไหม
    วิญญาณ ชอบกินปูนา<O:p></O:p>
    อาจารย์ แล้วท่านเกิดเป็นปูนามากี่ชาติแล้วล่ะ
    วิญญาณ สามชาติแล้ว
    อาจารย์ นั่นแหละ ท่านลงนรกมาเป็นร้อยปีแล้วหรือ เขาลงโทษท่านเป็นร้อยปีเลยไหม
    วิญญาณ ไม่ถึง
    อาจารย์ พอท่านถูกลงโทษแล้ ท่านพูดว่าอย่างไร เขาจึงได้ปล่อยท่านออกมา
    วิญญาณ ยอมแล้ว
    อาจารย์ ยอมแบบไหนล่ะ
    วิญญาณ เราไม่ไหว เราก็ยอมแหละ
    อาจารย์ อ๋อ! พอท่านพูดว่ายอมแล้ว เขาก็ปล่อยท่านเลย ท่านลองเล่ามาเถิดว่า ไปลงนรก ลงไปกินเหล้า ในฐานะคอทองแดงใช่ไหม แล้วท่านไปกินกับใครล่ะ คนมากไหม
    วิญญาณ คนเต็มไปหมด
    อาจารย์ คนมากนะ แล้วเขานั่งล้อมวงกินกันไหมล่ะ
    วิญญาณ เขาเข้าแถวกัน
    อาจารย์ เข้าแถว เป็นระเบียบดีนะ เห็นบนโลกนี้ เวลาตั้งวงกินเหล้ากัน มีเพียงคนสองคน ก็ยังตั้งวงกินกันได้ แต่พอไปในนรกไม่ได้ตั้งวง ไปเข้าแถวเป็นระเบียบเลยนะ แล้วเขาเข้าแถวทำอะไรกันล่ะ
    วิญญาณ เขากรอกน้ำทองแดง
    อาจารย์ แล้วใครเป็นคนกรอกล่ะ
    วิญญาณ พญายม
    อาจารย์ นักการยมบาล ไม่ใช่พญายม พญายมท่านมีหน้าที่ตัดสินคดีความผิด วิญญาณที่ทำความผิด ท่านเรียกให้ถูกน่ะ นักการยมบาลมากรอกน้ำทองแดง แล้วตอนที่เขากรอกเขาพูดว่าอย่างไรบ้าง
    วิญญาณ ทางยมโลกเขาพูดว่า อยู่ข้างบนก็กิน เขาพูดว่าทีหลังอย่ากิน ของไม่ดี ไม่รู้จักรักตัวเอง รู้แต่ทำร้ายตัวเอง กินแล้วก็มึนเมาไปทำร้ายคนอื่น สร้างบาป สร้างกรรม บางทีไปฆ่าไปแกงเขา มันเป็นบาป ท่านรู้บ้างไหม ถ้าหากท่านไม่กิน ท่านก็มาเกิดเป็นปูนาให้เขากิน อยู่แบบนี้แหละ ต่อไปก็เลิกทำเสียเถอะ จะได้ไม่เป็นบาปอีก
    อาจารย์ ถ้าไม่เคยกินข้างบน ก็ไม่ต้องลงมากินข้างล่าง เขาพูดแบบนั้นไหม (หมายถึงไม่กินเหล้าตอนเป็นคน มีกายสังขารเนื้อ)
    วิญญาณ ใช่
    อาจารย์ แล้วเขาทำอย่างไรต่อ
    วิญญาณ นั่นแหละ เขาจับกรอกให้กิน วนไปวนมาตั้งหลายรอบ
    อาจารย์ แล้วอร่อยไหม เหล้าข้างบนกับเหล้าข้างล่างเหมือนกันไหม
    วิญญาณ อร่อยกับอะไร กูร้อนเกือบตาย
    อาจารย์ แล้วเหล้าข้างบนไม่ร้อนหรือ
    วิญญาณ ร้อนเหมือนกัน แต่ไม่เหมือนกับไฟร้อนข้างล่าง
    อาจารย์ ร้อน แต่ว่าร้อนแบบอร่อยใช่ไหม แต่ถ้าเป็นเหล้าข้างล่าง มันร้อนจนคอทะลุใช่ไหม แล้วท้องไส้ก็ทะลุด้วยใช่ไหม
    วิญญาณ เปื่อยหมดแล้ว
    อาจารย์ แล้วก็ตาย พอตายแล้วฟื้น ฟื้นได้อย่างไรล่ะ เขาเอาน้ำสาดไหมล่ะ
    วิญญาณ ฟื้นเอง
    อาจารย์ พอฟื้นมาเขาก็กรอกอีกใช่ไหม กรอกหลายรอบ กรอกอยู่แบบนั้นจนท่านทนไม่ไหวร้องว่า ยอมแล้ว ไม่เอาแล้ว กลัวแล้ว ใช่ไหม ท่านพูดอย่างนั้นไหมล่ะ
    วิญญาณ ยอมแล้ว
    อาจารย์ เมื่อท่านพูดว่ายอมแล้ว จากนั้นเขาก็พาท่านไปด่านไหนต่อ แล้วท่านทำความผิดอื่นบ้างไหมนอกจากกินเหล้า ท่านชนไก่ ชนวัว แล้วเขาพาท่านไปทำเป็นอย่างไรต่อล่ะ
    วิญญาณ พาไปให้ยืนตีกัน
    อาจารย์ ยืนตีกัน ตีกันแบบไหนล่ะ
    วิญญาณ เอาลูกเหล็กมาตีกัน
    อาจารย์ อ๋อ คนที่ชนไก่ เขาให้เอาลูกเหล็กมายืนตีกันเอง แล้วท่านไปตีกับใครล่ะ ท่านรู้จักไหมคนที่ท่านไปตีกับเขา ท่านตีถูกบ้างไหม แล้วเขาตีถูกท่านบ้างไหม พอตีถูกแล้ว รู้สึกเป็นอย่างไรบ้างล่ะ
    วิญญาณ เจ็บแหละ
    อาจารย์ แล้วเขาพูดว่าอย่างไรบ้างตอนนั้น
    วิญญาณ เขาว่านี่แหละกรรมที่ฆ่าสัตว์ ผลกรรมที่เกิดจาการฆ่าผู้อื่น
    อาจารย์ เจ็บจนตายไหม
    วิญญาณ ตีจนเลือดอาบไปหมดทั้งตัวเลย
    อาจารย์ พอโดนลูกเหล็กที่เขาตีท่านล้มไหม
    วิญญาณ ล้ม
    อาจารย์ ตายไหม
    วิญญาณ ตาย
    อาจารย์ ตายแล้วพอสาดน้ำก็ฟื้นขึ้นมาอีกละ
    วิญญาณ ลมพัด
    อาจารย์ อ๋อ ลมพัด พอฟื้นขึ้นมาแล้วทำอะไรต่อล่ะ ที่เขาบังคับให้เราตีลูกเหล็กนั้นพอฟื้นขึ้นมา ลูกเหล็กมันติดมือขึ้นมาด้วยไหม
    วิญญาณ อยู่ในมืออยู่แล้ว
    อาจารย์ แล้วใจจริงของท่านอยากจะฟาดกับเพื่อนไหมล่ะ
    วิญญาณ ไม่อยาก
    อาจารย์ ไม่อยากฟาดแล้วทำอย่างไร ถ้าเพื่อนเขาฟาดมาก่อน
    วิญญาณ เขาบังคับให้ทำ
    อาจารย์ เขาบังคับให้ทำ แล้วคนที่คุมท่านอยู่นั้น หน้าตาเขาอยู่เป็นอย่างไรล่ะ
    วิญญาณ ตัวเป็นคน แต่มีหัวเป็นสัตว์
    อาจารย์ เป็นอะไรล่ะ เป็นม้าหรือว่าเป็นลาล่ะ
    วิญญาณ เป็นหมา
    อาจารย์ เป็นหมาเขาบังคับให้ท่านตีกัน แต่ใจท่านไม่อยากตี แล้วท่านทำอย่างไรล่ะ
    วิญญาณ เราจะทำอะไรไม่ได้เลย เราฝืนไม่ได้
    อาจารย์ ท่านเลยต้องฟาด ต้องตีกันอยู่แบบนั้น ตายแล้วฟื้น ฟื้นแล้วตาย เวียนอยู่แบบนั้นไม่สิ้นสุด เช่นนั้นแล้วท่านพูดหรือว่าทำอย่างไร เขาจึงได้ปล่อยท่าน
    วิญญาณ เราพูดว่าเรายอมแล้ว
    อาจารย์ ท่านพูดว่าท่านยอมแล้ว เขาก็พาท่านออกจากตรงนั้น แล้วเขาพาไปไหนต่อ
    วิญญาณ (ถอนหายใจ)
    อาจารย์ ใกล้จบแล้วเรื่องของท่าน ท่านเล่าอีกเรื่องนะ ว่าท่านไปที่ไหนต่อ ท่านไม่ต้องอาย ไม่ต้องตกใจ ไม่มีใครว่าอะไรท่าน ทุกคนทำความผิดกันได้ เมื่อสำนึกแล้ว มันก็ต้องได้รับโทษตามผลกรรม ที่เกิดจากความผิด ที่ทำมาในอดีต และที่สำคัญวันนี้ ท่านต้องมาเกิดเป็นปูนา แล้วท่านก็มาที่นี่ เพื่อที่จะมาขอบุญ เราก็ให้บุญ แต่ว่าท่านต้องฝากสิ่งดีๆ ไว้ให้คนรุ่นหลังด้วย เอาล่ะท่านเล่าได้เลย เล่าตามความผิดที่ท่านได้ทำ บทลงโทษที่ท่านได้ไปประสบนั้น มีอะไรบ้าง ผมไม่ต้องถามท่านแล้วนะ ท่านเล่ามาได้เลยนะ
    วิญญาณ ถูกตัดมือ ตัดตีน
    อาจารย์ ความผิดอะไรถึงต้องถูกตัดมือ ตัดตีน
    วิญญาณ เราชนไก่ เวลามันชนแพ้ เราก็จะถอดเล็บมันออก
    อาจารย์ ไก่ชนแพ้แล้วท่านก็ถอดเล็บมันออก แล้วท่านถอดเพื่ออะไรล่ะ
    วิญญาณ มันชนแพ้ ตีไม่ชนะตัวอื่น เราเจ็บใจ ก็เลยเอาขวานมาทุบที่เล็บไก่ ให้ช้ำเลือด แล้วเราก็ดึงเล็บมัน....(ถอนหายใจ)
    อาจารย์ เป็นอย่างไร
    วิญญาณ (ถอนหายใจ)
    อาจารย์ ไม่เป็นไร เราสัญญาแล้วว่า เราขอสามเรื่อง ท่านก็ให้ทั้งสามเรื่อง ถึงจะได้รายละเอียดไม่มาก แต่ก็ทำให้เราได้รู้ สมัยนั้นไก่พอชนแพ้แล้ว ท่านก็เอาขวานมาทุบเล็บให้มันแตกช้ำๆ แล้วท่านก็ดึงเล็บมันออกหมดทุกเล็บเลยไหม
    วิญญาณ ไม่ ดึงออกบางเล็บให้มันเจ็บ
    อาจารย์ แล้วท่านคิดเป็นอย่างไรล่ะตอนนั้น เหตุผลอะไรที่ท่านทำแบบนั้น
    วิญญาณ เจ็บใจที่มันตีไม่ชนะตัวอื่น
    อาจารย์ อ๋อ เจ็บใจที่มันตีไม่ชนะไก่ตัวอื่น หลังจากนั้นมันเป็นเป็นอย่างไร มันก็ไม่ชนกับตัวไหนอีกเลยใช่ไหม
    วิญญาณ มันเจ็บ มันไม่มีเรี่ยวแรงที่จะชน
    อาจารย์ ชนไม่ได้แล้วมันตายไหมล่ะ
    วิญญาณ มันนอนซม
    อาจารย์ ผลสุดท้ายมันก็ตายใช่ไหม พอตายแล้วท่านเอาไก่ไปไหนล่ะ
    วิญญาณ เราก็เอาไปแกงซิ
    อาจารย์ เอาไปแกงกิน พอลงไปในนรกก็เลยต้องโดนตัดมือคัดตีนใช่ไหม
    วิญญาณ (ถอนหายใจ)
    อาจารย์ ไม่เป็นไร ท่านเล่าไปเถอะท่านได้บุญนะ จากนั้นเมื่อรับโทษความผิดบาปหมดทุกอย่างแล้ว พญายมพาท่านไปที่หน้าบัลลังก์ แล้วพญายมพูดว่าอะไรบ้าง ก่อนที่ท่านจะได้มาเกิดใหม่
    วิญญาณ ให้ไปเกิดเป็นปูนา ยังมีเศษกรรมยังไม่หมดกรรม ในเมื่อชอบกินปูก็ให้ไปเกิดเป็นปูให้เขาจับหักขาหักก้ามตามกรรมที่ทำไว้
    อาจารย์ นั้นคือกรรมที่ท่านสร้างไว้ แล้วท่านถูกเขาหักแขนหักขาบ้างไหมล่ะ
    วิญญาณ ถูกเหมือนที่เคยทำเขาไว้แหละ
    อาจารย์ เจ็บไหม
    วิญญาณ เจ็บมากด้วย
    อาจารย์ ท่านถูกหักขาหักก้ามตอนไหนล่ะ
    วิญญาณ ตอนที่ถูกเขาจับนั้นแหละ
    อาจารย์ ถูกหักก่อนที่จะถูกเบื่อยาใช่ไหม แล้วก้ามก็อ้าไม่ออก แล้วเป็นอย่างไรพอก้ามอ้าไม่ออกแล้ว
    วิญญาณ ก้ามมันแข็ง มีคนมา เราก็ทำอะไรไม่ได้
    อาจารย์ ก็เลยเป็นอย่างนั้นไปตลอดเลยละ ก่อนถูกยาเบื่อ ท่านถูกล็อคก้ามแล้วไม่มีใครมาช่วยเอาออกให้ท่าน
    วิญญาณ ช่วยได้อย่างไรล่ะก็โดนยากันทั้งเพ
    อาจารย์ หมายถึงว่า ท่านน่ะมีใครไปถอดให้บ้าง
    วิญญาณ ไม่มี
    อาจารย์ โดนล็อคก้ามแข็งเป็นอัมพาตอยู่อย่างนั้นใช่ไหม พอเขาเบื่อยาท่านไปกินก็เลยเมาตาย ตายทั้งก้ามแข็งอย่างนั้นไหม
    วิญญาณ เขาล็อคก้ามใหญ่
    อาจารย์ เขาล็อคก้ามใหญ่มาใช้ก้ามเล็กใช่ไหม ความจริงอยากจะถามหลายเรื่อง แต่ท่านไม่ให้ความร่วมมือเท่าที่ควร ถ้าพูดความจริง ท่านก็ได้บุญ แต่ว่าท่านไม่อยากพูดเรื่องราวที่มันผ่านมาในอดีต ที่เป็นประโยชน์สำหรับคนรุ่นหลัง ท่านไม่อยากสร้างบุญก็แล้วแต่ ท่านสร้างเพียงแค่นี้ เราก็ไมว่าอะไร ก็ขอขอบคุณแหละนะ ที่ท่านมาให้หลักฐาน ความจริงแล้วความเจ็บปวดรวดร้าวที่เราได้รับนั้นหากเราตัดใจเล่า เพราะนั่นจะเป็นหลักฐานให้คนรุ่นหลังได้รู้ ที่สำคัญเราเอาไปทำเป็นคัมภีร์จิตไท่ชุน ทำให้คนทั้งหลายได้รู้ว่า นี่เป็นบาปเป็นกรรม ผลมาจากไหน ก็มาจากที่ท่านได้มาเล่าเรื่องราวให้ได้รู้กัน ท่านว่าดีไหมล่ะ
    วิญญาณ (พยักหน้า)
    อาจารย์ อือ! มันจะเป็นแบบให้เขาได้เห็นว่า มีผู้ไปประสบมาแล้วจริงๆ แต่เมื่อท่านยินดีที่เล่าแค่นี้ ท่านก็สร้างบุญไปเพียงเท่านี้ แต่ถ้าหากท่านยินดีที่ละเล่าให้มากกว่านี้ก็ได้ ถ้าท่านเล่าให้หมด ท่านก็ได้บุญมากกว่านี้ ได้มหาศาล หลังจากนั้นท่านก็ได้ขึ้นไปบนลานธรรม ใจของท่านก็จะใสเร็ว ท่านก็ได้เกิดมาเป็นคน เห็นไหมผลที่ท่านจะได้รับ มันต่างกับที่ท่านปิดบังเอาไว้ไม่พูด เก็บเอาไว้ทำอะไรล่ะของไม่ดีแบบนั้น ระบายออกมาให้หมดเถอะ เล่ามาให้หมดเพื่อให้คนรุ่นหลังได้รู้ ได้เป็นประโยชน์ เขาจะได้ไม่กล้าทำความผิด แต่ถ้าไม่มีตัวอย่างให้ เราก็ไม่รู้ว่าจะเอามาจากไหน คนเขาไม่เห็น เขารู้แต่ว่า เป็นปู เป็นปลา แต่ไม่รู้ที่มาที่ไป ว่ามาเป็นปลา เป็นปูได้เพราะเหตุใด เบื้องหลังลึกๆคนทั่วไปยังไม่รู้ แต่เมื่อมีผู้ที่ไปประสบมาเอง เป็นเรื่องราวของตัวเอง ที่จะนำมาเล่าให้เขาได้ฟังได้ มันก็เป็นเรื่องที่น่ายินดี น่าพอใจ พอคนทั้งหลายเขาอ่าน เขาก็เข้าใจ เออ ทำให้รู้ว่าผิดบาปคืออะไร ทีหลังจะไม่กล้าทำกัน ท่านว่าดีไหมล่ะ แล้วท่านชื่ออะไรแล้วล่ะ
    วิญญาณ สมจิตร
    อาจารย์ อือ คนที่เขาอ่านแล้วเขาก็จะรู้ว่า นี่แหละคุณสมจิตได้ไปนรกมาแล้ว แล้วมาเล่าให้ฟังว่าเป็นเป็นอย่างไร ท่านเป็นคนดอนนามใช่ไหม ได้ไปประสบพบมาแล้วกับเหตุการณ์ต่างๆ วันนี้จึงได้มาเกิดเป็นปูนา มีวิบากกรรมที่ทำไว้พอตายชดใช้กรรมเสร็จ ก็มาเกิดเป็นปูนา แล้วก็มาขอบุญที่นี่ นั่นคือผลที่ได้ เอาล่ะ เราจะไม่รบกวนเวลาของท่านแล้ว เท่านี้ก็ถือว่าได้พอสมควรแล้ว ก็ขอบคุณปูนาสมจิตรแหละนะที่มา ดีไหมล่ะ ท่านจะพูดอะไรฝากไว้ให้คนทั่วไปทราบสักหน่อยไหมล่ะ สักสองสามคำ
    วิญญาณ (ส่ายหน้า)
    อาจารย์ ทำไมล่ะเพราะเหตุอะไรไม่พูดล่ะ
    วิญญาณ พูดไม่ถูก
    อาจารย์ พูดไม่ถูกไม่เป็นไร เพราะพูดมาตั้งเยอะแล้ว สมัยกินหล้าพูดได้ฉอดๆๆๆ ไม่หยุดใช่ไหม หรือว่าเหล้าพูด ไม่ใช่คนพูด ในเมื่อไม่มีอะไรจะพูดแล้ว ก็เป็นอันว่าได้เวลาอันสมควร ให้ท่านออกจากร่างนี้ ไปอยู่ข้างนอก ๑๐๕ ก้าวนะ พอตอนเย็นก็รับบุญจากการกรวดน้ำวันนี้ ที่ท่านได้เล่ามา ท่านก็รับบุญไปเท่าที่จะท่านรับได้ อยู่ที่เหตุปัจจัยให้ท่านได้รับบุญกุศล แล้วท่านจะได้สดชื่น เป็นอย่างไรมั่ง สดชื่นขึ้นมาบ้างไหม
    วิญญาณ (พยักหน้า)
    อาจารย์ ท่านพูดบ้างเถอะ อย่าเอาแต่พยักหน้าอย่างเดียว สดชื่นแล้วไหมล่ะตอนนี้ ได้บุญแล้วใช่ไหม นี่แหละมาที่นี่ ท่านก็ได้มาพบในที่สวยๆงามๆ แล้วก็ให้ท่านจำเอาไว้ให้ติดไว้ในจิตญาณของท่าน ให้เป็นสมบัติของจิตว่า เกิดชาติหนึ่งชาติใดให้มีปัญญาคอยส่งเสริมตักเตือน อย่าทำเลย สิ่งที่ขึ้นชื่อว่าบาปกรรม แม้ว่ามันเป็นบาปเพียงเล็กน้อย ก็เป็นบาป ทำแต่สิ่งที่ได้ชื่อว่าเป็นบุญเป็นกุศล มีการช่วยเหลือผู้อื่น มีทำสิ่งที่ดีแก่ผู้อื่น ถือว่าเป็นบุญเป็นกุศล ถ้าสิ่งที่เป็นบาปก็อย่าคิดทำ อย่าได้ทำเป็นอันขาด เพราะตลอดเวลาของการเวียนว่าตายเกิดมันไม่จบสิ้น แต่ว่าวันนี้ ท่านจะได้พ้นจากการเวียนว่ายได้ไปสู่แดนพระนิพพาน ท่านว่าดีไหมล่ะ
    วิญญาณ (พยักหน้า)
    อาจารย์ อย่าพยักหน้าอย่างเดียว พูดบ้าง ดีไม่ดี
    วิญญาณ ดี
    อาจารย์ ถ้าเช่นนั้น ก็ขอบคุณละน่ะ ที่มาให้ประจักษ์หลักฐาน ก็ขอให้ท่านไปดีนะ ไปอยู่ที่ลานธรรมของพระศรีอาริย์ ตั้งใจฟังธรรมที่นั่น อย่าไปคิดถึงอดีตที่ผ่านมา เอาล่ะ ได้เวลาแล้ว เอ้า ถอนญาณออกจากร่าง...สวัสดีปูนา.....
     
    แก้ไขครั้งล่าสุด: 21 พฤศจิกายน 2011

แชร์หน้านี้

Loading...