ปิติตัวหมุนเกิดจากเหตุนี้ (งานมโนมา V.2)

ความถี่ของจิต กับความถี่ร่างกายไม่เท่ากัน

ความถี่ มีอยู่ในทุกสิ่ง เช่นกระจกที่เเตก เพราะมีความถี่ชนิดเดียวกันจากเเหล่งพลังงานอื่นเข้ามาบวก ทำให้กระจกสั้นเเรงขึ้นจนสัมผัสได้ จนเเตก เเต่เดิมกระจกก็สั้นอยู่เเล้วเเต่น้อยมาก
อีกตัวอย่างเช่น ชิงช้า ถ้าเราไปพลักในจังหวะความถี่เดียวกันจะทำให้เเรงขึ้น ถ้าคนละจังหวะทำให้เกิดความกระเทือนหักล้างต่อสู้กันของเเรงที่ทิศทางจังหวะไม่เหมือนกันเกิดความแปรปรวนนั้นเอง

ร่างกายก็มีจังหวะเต้นความถี่เหมือนกัน จิตก็มีของมัน เมื่อจิตเข้าไปเกาะรู้ร่างกายจิตมันก็รับสัมผัสในความถี่นั้นๆ เเต่เมื่อจิตไม่สนร่างกาย จิตจะรับความถี่ใหม่ ขณะที่จิตพรากออกมา เพื่อเข้าสู้สมดุลความถี่ใหม่จิตที่ละเอียดมากขึ้นสัมผัส ความถี่บางส่วนของร่างกายเดิมที่เเตกต่างจึงเกิดการหมุนโยกเเละเมื่อจิตไม่คุมร่างกาย ยิ่งทำให้ร่างกายเเกว่งไปตามเเรงโน้มถ่วงของโลกมากขึ้น (เเล้วเเต่คน)

ความถี่ตัวนี้เเหละที่ทำให้ทุกสิ่งมันสลายตัวลงมันสั่นตลอด สังเกตุได้ว่าเพชรเเข็งมากเเละไม่เกิดการกัดกร่อน ยิ่งอายุมาก จิตเมื่อไม่สั่นไม่เกิดดับเเล้ว มันดี