พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๗ ๗. อิตถีวรรค

Kob · 22 ตุลาคม 2010

<CENTER> พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๗ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๙

ขุททกนิกาย ชาดก ภาค ๑</CENTER><CENTER></CENTER><CENTER>๗. อิตถีวรรค

</CENTER><CENTER>๑. อาสาตมันตชาดก

</CENTER><CENTER>ว่าด้วยหญิงเลวทราม
</CENTER>[๖๑] ขึ้นชื่อว่าหญิงในโลกนี้เลวทราม เพราะหญิงเหล่านั้นไม่มีเขตแดน มีแต่
ความกำหนัดยินดี คึกคะนองไม่มีเลือก เหมือนกับไฟที่ไหม้ไม่เลือก
ฉะนั้น เราจักละทิ้งหญิงเหล่านั้นไปบวช พอกพูนวิเวก.

<CENTER>จบ อาสาตมันตชาดกที่ ๑.</CENTER><CENTER></CENTER><CENTER><CENTER>๒. อัณฑภูตชาดก

</CENTER><CENTER>ว่าด้วยการวางใจภรรยา
</CENTER>[๖๒] พราหมณ์ถูกภรรยาผูกหน้าให้ดีดพิณ ก็รู้ไม่ทันภรรยา ที่ท่านนำมาเลี้ยง
ไว้แต่ยังไม่คลอด ใครจะวางใจในภรรยาเหล่านั้นได้.

<CENTER>จบ อัณฑภูตชาดกที่ ๒.</CENTER><CENTER></CENTER><CENTER><CENTER>๓. ตักกชาดก

</CENTER><CENTER>ว่าด้วยธรรมดาหญิง

</CENTER><CENTER>[๖๓] ธรรมดาว่าหญิงเป็นคนมักโกรธ ไม่รู้จักคุณ ชอบส่อเสียด ชอบยุยงให้
แตกกัน ดูกรภิกษุ ท่านจงประพฤติพรหมจรรย์เถิด ท่านจะไม่เสื่อม
จากสุข.

</CENTER><CENTER>จบ ตักกชาดกที่ ๓.

</CENTER></CENTER><CENTER></CENTER><CENTER><CENTER>๔. ทุราชานชาดก

</CENTER><CENTER>ภาวะของหญิงรู้ยาก
</CENTER>[๖๔] ท่านอย่าดีใจว่าหญิงปรารถนาเรา อย่าเศร้าโศก ว่าหญิงนี้ไม่ปรารถนา
เรา ภาวะของหญิงทั้งหลายเป็นของรู้ได้ยาก เหมือนทางไปของปลาใน
น้ำ ฉะนั้น.

<CENTER>จบ ทุราชานชาดกที่ ๔.

</CENTER><CENTER></CENTER><CENTER>๕. อนภิรติชาดก

</CENTER><CENTER>เปรียบหญิงเหมือนของ ๕ อย่าง

</CENTER><CENTER>[๖๕] แม่น้ำ หนทาง โรงสุรา สภา และบ่อน้ำ ฉันใด ขึ้นชื่อว่าหญิง
ในโลก ก็ฉันนั้น บัณฑิตทั้งหลายย่อมไม่โกรธหญิงเหล่านั้น.

</CENTER><CENTER>จบ อนภิรติชาดกที่ ๕.

</CENTER><CENTER>

</CENTER><CENTER>๖. มุทุลักขณชาดก

</CENTER><CENTER>ว่าด้วยความต้องการไม่มีสิ้นสุด

</CENTER><CENTER>[๖๖] ครั้งยังไม่ได้นางมุทุลักขณาเทวี เกิดความปรารถนาเพียงอย่างเดียว แต่
เมื่อได้นางลักขณาเทวีผู้มีดวงตางามแล้ว ได้เกิดความปรารถนาสิ่งต่างๆ
ขึ้นอีก.

</CENTER><CENTER>จบ มุทุลักขณชาดกที่ ๖.

</CENTER></CENTER><CENTER><CENTER>๗. อุจฉังคชาดก

</CENTER><CENTER>หญิงหาลูกหาผัวได้ง่าย
</CENTER>[๖๗] ข้าแต่พระองค์ผู้ประเสริฐ บุตรของหม่อมฉันหาได้ง่ายเหมือนกับเมี่ยง
ในพก เมื่อหม่อมฉันเดินไปตามทาง สามีก็หาได้ง่าย หม่อมฉันไม่เห็น
ประเทศที่จะนำพี่ชายผู้ร่วมอุทรมาได้.

<CENTER>จบ อุจฉังคชาดกที่ ๗.</CENTER><CENTER></CENTER><CENTER></CENTER><CENTER><CENTER>๘. สาเกตชาดก

</CENTER><CENTER>ว่าด้วยวางใจคนที่ชอบใจ
</CENTER>[๖๘] ใจฝังอยู่ในผู้ใด แม้จิตก็เลื่อมใสในผู้ใด เป็นคนที่ไม่เคยเห็นกันเลย
ก็วางใจในผู้นั้นได้โดยแท้.

<CENTER>จบ สาเกตชาดกที่ ๘</CENTER><CENTER></CENTER><CENTER>๙. วิสวันตชาดก

</CENTER><CENTER>ตายเสียดีกว่าดูดพิษที่คายออกแล้ว

</CENTER><CENTER>[๖๙] เราจักดูดพิษที่คายออกแล้ว เพราะเหตุแห่งชีวิตอันใด พิษที่คายออก
แล้วนั้นน่าติเตียน เราตายเสียประเสริฐกว่าความเป็นอยู่.

</CENTER><CENTER>จบ วิสวันตชาดกที่ ๙.

</CENTER></CENTER><CENTER><CENTER>๑๐. กุททาลชาดก

</CENTER><CENTER>ว่าด้วยความชนะที่ดี
</CENTER>[๗๐] ความชนะใดกลับแพ้ได้ ความชนะนั้นเป็นความชนะไม่ดี ความชนะใด
ไม่กลับแพ้ ความชนะนั้นแลเป็นความชนะที่ดี.

<CENTER>จบ กุททาลชาดกที่ ๑๐.

</CENTER><CENTER>จบ อิตถีวรรคที่ ๗.

</CENTER><CENTER>รวมชาดกที่มีในวรรคนี้ คือ
</CENTER>๑. อาสาตมันตชาดก ๒. อัณฑภูตชาดก
๓. ตักกชาดก ๔. ทุราชานชาดก
๕. อนภิรติชาดก ๖. มุทุลักขณชาดก
๗. อุจฉังคชาดก ๘. สาเกตชาดก

๙. วิสวันตชาดก ๑๐. กุททาลชาดก<CENTER></CENTER><CENTER></CENTER><CENTER>ที่มา
[MUSIC]http://palungjit.org/attachments/a.1191276/[/MUSIC]</CENTER></CENTER></CENTER></CENTER>