วิถี แห่ง การปฏิบัติ วิถี แห่ง พระอาจารย์มั่น วิถี แห่ง ธรรมเทศนา

วิถี แห่ง การปฏิบัติ วิถี แห่ง พระอาจารย์มั่น วิถี แห่ง ธรรมเทศนา

คอลัมน์ วิถีแห่งพระอาจารย์ใหญ่



หากผู้ใดมีหนังสือ "ชีวประวัติ ธรรมเทศนา และ ธรรมบรรยาย ของ พระอาจารย์มั่น ภูริทัตตเถร" ซึ่งคณะเจ้าภาพพิมพ์แจกในฌาปนกิจศพ พระอาจารย์มั่น ภูริทัตตเถระ วันที่ 31 มกราคม พ.ศ.2493 ณ วัดป่าสุทธาวาส อำเภอเมือง จังหวัดสกลนคร

อยู่ในมือ

ก็จะแจ้งไม่เพียงแต่ ชีวประวัติ ของ พระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต อันเรียบเรียงโดย พระอริยคุณาธาร (เส็ง ปุสโส) ซึ่งถือว่าเป็นเรื่องราวความเป็นมาของพระอาจารย์ฉบับแรกอย่างค่อนข้างเป็นทางการ

เท่านั้น-หากยังแจ้งในรากที่มาของหนังสือ "มุตโตทัย" อีกด้วย

แน่นอน คำชี้แจงว่าด้วยเรื่องราวความเป็นมาของหนังสือ "มุตโตทัย" ก็มาจากข้อเขียนของ พระอริยคุณาธาร (เส็ง ปุสโส) จากเสนาสนะป่าเขาสวนกวาง จังหวัดขอนแก่น อย่างเป็นด้านหลัก

เพราะว่ารากความเป็นมาของหนังสือ "มุตโตทัย" สำคัญและสัมพันธ์กับเรื่องราวของพระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต เป็นอย่างมาก

จึงจำเป็นต้องนำมาบันทึกไว้อย่างกิจจะลักษณะอีกวาระหนึ่ง

ประการ 1 เพื่อให้เกียรติแก่ พระอริยคุณาธาร ประการ 1 เพื่อให้เกียรติแก่ พระวิริยัง ประการ 1 เพื่อให้เกียรติแก่ พระทองคำ ซึ่งทั้ง 3 ท่านนี้ถือว่ามีบทบาทเป็นอย่างสูงต่อธรรมเทศนาของพระอาจารย์

โปรดอ่าน



การที่ใช้ชื่อธรรมเทศนาของท่านอาจารย์ที่รวบรวมพิมพ์ชุดแรกว่า มุตโตทัย นั้น อาศัยคำชมของเจ้าพระคุณ พระอุบาลีคุณูปมาจารย์ (สิริจันทรเถร จันทร์) เมื่อคราวท่านอาจารย์แสดงธรรมว่าด้วย มูลกรรมฐาน ณ วิหารหลวงเชียงใหม่ ว่า

ท่านอาจารย์แสดงธรรมด้วย มุตโตทัย เป็น มุตโตทัย

คำนี้ท่านอาจารย์นำมาเป็นปัญหาถามในที่ประชุมพระภิกษุเปรียญหลายรูปซึ่งมีข้าพเจ้าร่วมอยู่ด้วย ในคราวที่ท่านมาพักกับข้าพเจ้าที่วัดป่าสุทธาวาส จังหวัดสกลนคร

ข้าพเจ้าทราบความหมายของคำนั้นแล้ว แต่เห็นว่าเป็นอสาธารณนัย จึงกล่าวแก่ทางใจ

ทันใดนั้นท่านก็พูดขึ้นว่า ข้าพเจ้าแก้ถูก

ซึ่งทำความปลาดใจแก่ภิกษุทั้งหลายมิใช่น้อย ต่างก็มารุมถามข้าพเจ้าว่า หมายความอย่างไร

ข้าพเจ้าบอกให้ทราบแก่บางองค์เฉพาะที่น่าไว้ใจ

คำว่า มุตโตทัย มีความหมายเป็นอสาธารณนัยก็จริง แต่อาจเป็นความหมายมาเป็นสาธารณนัยก็ได้

จึงได้นำมาใช้เป็นชื่อธรรมเทศนาของท่านอาจารย์ โดยมุ่งให้มีความหมายว่า เป็นธรรมเทศนาชี้บอกแนวทางปฏิบัติให้บังเกิดความหลุดพ้นจากกิเลส อาสวะ ซึ่งถ้าจะแปลสั้นๆ ก็ว่า แดนเกิดแห่งความหลุดพ้นนั้นเอง



ธรรมเทศนาชุดแรกนี้ พระภิกษุวิริยัง กับ พระภิกษุทองคำ เป็นผู้บันทึกในสมัยท่านอาจารย์อยู่จำพรรษา ณ เสนาสนะป่าบ้านโคกนามน ตำบลตองโขบ อำเภอเมืองสกลนคร

และตอนแรกไปอยู่เสนาสนะป่าบ้านหนองผือ ตำบลนาใน อำเภอพรรณานิคม จังหวัดสกลนคร

ข้าพเจ้ารับเอาบันทึกนั้นพร้อมกับขออนุญาตท่านอาจารย์พิมพ์เผยแผ่ ท่านก็อนุญาตและสั่งให้ข้าพเจ้าเรียบเรียงเสียใหม่ให้เรียบร้อย ตัดส่วนที่ไม่ควรเผยแผ่ออกเสียงบ้าง ข้าพเจ้าก็ได้ปฏิบัติตามนั้นทุกประการ

ถึงอย่างนั้นก็ยังมีที่กระเทือนใจผู้อ่านอยู่บ้าง จึงขอชี้แจงไว้ในที่นี้

คือ ข้อที่ว่า พระสัทธรรม เมื่อเข้าไปประดิษฐานในสันดานของปุถุชนแล้วย่อมกลายเป็นของปลอมไปนั้น หมายความว่า ไปปนเข้ากับอัธยาศัยอันไม่บริสุทธิ์ เมื่อแสดงออกแก่ผู้อื่นก็มักมีอัธยาศัยอันไม่บริสุทธิ์ปนออกมาด้วย

เพื่อรักษา พระสัทธรรม ให้บริสุทธิ์สะอาด คงความหมายเดิมอยู่ได้ควรมีการปฏิบัติกำจัดของปลอม คืออุปกิเลสอันแทรกซึมอยู่ในอัธยาศัยนั้นให้หมดไป ซึ่งเป็นความมุ่งหมายของท่านผู้แสดงที่จะชักจูงจิตใจของผู้ฟังให้นิยมในสัมมาปฏิบัติยิ่งๆ ขึ้นไป

ถ้าผู้ฟังมีใจสะอาดและเป็นธรรมแล้ว ย่อมจะให้สาธุการแก่ท่านผู้แสดงแน่แท้



ต่อมา พระวิริยัง ก็คือ พระญาณวิริยาจารย์ ผู้เรียบเรียงประวัติพระอาจารย์

เช่นเดียวกับ ต่อมา พระภิกษุทองคำ ก็คือ พระอาจารย์ทองคำ จารุวัณโณ เจ้าของบันทึกสำคัญชื่อ "รำลึกวันวาน"

รำลึกวันวานอันให้ภาพและความคิด พระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต ล่าสุด

-------------------
ที่มา:~
http://www.matichon.co.th/matichon/...g=01col01160450&day=2007/04/16&sectionid=0116