หลวงปู่กงมา จิรปุญฺโญ วัดดอยธรรมเจดีย์ จ.สกลนคร

หลวงปู่กงมา จิรปุญฺโญ เป็นพระสายปฏิบัติธรรมที่ได้ทุ่มเทชีวิตให้กับการประพฤติปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ มีพระภิกษุ สามเณร อุบาสก อุบาสิกา ศรัทธาเลื่อมใสในปฏิปทา

ทำให้เกิดวัดอันเป็นสถานปฏิบัติธรรมขึ้นมากมาย ในวงการพระพุทธศาสนา



อัตโนประวัติ หลวงปู่กงมา เดิมชื่อ กงมา วงศ์เครือสอน เกิดเมื่อวันที่ 6 พฤศจิกายน 2443 ณ บ้านโคก ต.ตองโขบ อ.เมือง จ.สกลนคร โยมบิดา-มารดา ชื่อ นายบู่และนางนวล วงศ์เครือ

ในวัยหนุ่ม มีร่างกายกำยำสูงใหญ่ ครั้งหนึ่ง ได้เป็นนายฮ้อยต้อนวัว ควาย เที่ยวขายตามจังหวัดใกล้เคียงกับบ้านเกิด ต่อมาได้รับหน้าที่เป็นหัวหน้านายฮ้อย พาคณะต้อนสัตว์ไปขายถึงกรุงเทพฯ

การเป็นหัวหน้านายฮ้อย ได้แสดงถึงความสามารถอาจหาญป้องกันภัยอันตรายที่จะเกิดกับลูกน้อง มีคุณธรรม มีศีลธรรม รักษาคำสัตย์ มีความยุติธรรมหนึ่ง เป็นต้น

เมื่ออายุ 25 ปี ตัดสินใจออกบวช ได้เข้าพิธีอุปสมบทเป็นพระภิกษุ โดยมีอาจารย์โท เป็นพระอุปัชฌาย์

ภายหลังออกบวช เดินทางไปจำพรรษาที่วัดบ้านตองโขบ ซึ่งไม่มีการศึกษาเล่าเรียน ได้แค่ท่องสวดมนต์ไหว้พระเท่านั้น

ต่อมา ท่านจึงเดินทางไปจำพรรษาที่วัดบ้านบึงทวาย ไปอยู่กับพระอาจารย์วานคำและพระมี ได้ทราบถึงกิตติศัพท์ ของหลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต เป็นพระนักปฏิบัติที่ประพฤติดี ปฏิบัติชอบ มีผู้ประพฤติปฏิบัติตามมากมาย

ทำให้เกิดความเลื่อมใสศรัทธา จึงได้เดินทางไปที่บ้านคำข่า เพื่อขอกราบนมัสการและรับฟังธรรมจากหลวงปู่มั่น จนเกิดความซาบซึ้ง และสอบถามถึงที่อยู่ของหลวงปู่ ทราบว่าหลวงปู่มั่น อยู่ที่บ้านสามผง ดงพะเนาว์ อ.วานรนิวาส จ.สกลนคร

ท่านตัดสินใจเดินทาง โดยมีจุดหมายปลายทาง คือ หลวงปู่มั่น เวลาล่วงผ่านไป 2 วัน 2 คืน ก็ลุถึงปลายทาง ขณะนั้นเป็นเวลาเย็นมากแล้ว ณ บ้านสามผง ดงพะเนาว์ มีผู้ปฏิบัติธรรม กำลังนั่งสมาธิ หลวงปู่มั่น นั่งบนอาสนะสั่งสอนอยู่พอดี ทั้งสองท่านก็หมอบเข้าไป นมัสการแล้วนั่งฟังธรรม

เมื่อท่านแสดงธรรมจบ จึงได้เข้าไปฝากตัวเป็นศิษย์ ขอปฏิบัติธรรมหลวงปู่มั่นได้รับตัวไว้เป็นศิษย์ตั้งแต่นั้นมา

พ.ศ.2471 พระอาจารย์กงมาได้เดินทางติดตามหลวงปู่มั่นเดินทางไปส่งโยมมารดาที่จังหวัดอุบลราชธานี เมื่อเดินทางถึงจังหวัดอุบลราชธานีแล้ว ณ วันที่ 27 พฤษภาคม เวลา 14.40 น. พระอาจารย์กงมา และพระอาจารย์ลี ซึ่งเป็นพระสงฆ์ฝ่ายมหานิกาย ได้รับสวดญัตติแปรมาเป็นฝ่ายธรรมยุติกนิกาย ที่วัดบูรพา อ.เมือง จ.อุบลราชธานี ท่านทั้งสองได้ฉายาใหม่ว่า จิรปุญฺโญ และธมฺมธโร ตามลำดับ

โดยมีพระปัญญาพิศาลเถร (หนู) เป็นพระอุปัชฌาย์ และพระอาจารย์เพ็ง เป็นพระกรรมวาจาจารย์

ภายหลังบวชเป็นพระธรรมยุติแล้ว ท่านพระอาจารย์กงมา ท่องเที่ยวบำเพ็ญธรรม อบรมสั่งสอนไปตามสถานที่ต่างๆ อาทิ พ.ศ.2472 ธุดงค์ไปจำพรรษาที่บ้านหัววัว จ.ยโสธร พ.ศ.2473 ไปจำพรรษาที่บ้านเหล่างา อ.เมือง จ.ขอนแก่น

พ.ศ.2476 ไปจำพรรษาที่วัดป่าสาลวัน อ.เมือง จ.นครราชสีมา และได้สร้างวัดสว่างอารมณ์ บ้านใหม่สำโรง อ.สีคิ้ว จ.นครราชสีมา

ณ วัดแห่งนี้ ท่านได้รับเด็กชายวิริยังค์ บุญทีย์กุล (พระอาจารย์วิริยังค์ หรือ พระญาณวิริยาจารย์ วัดธรรมมงคล ซอยขุมวิท 101 พระโขนง) เป็นศิษย์

ในปี พ.ศ.2479 พระอาจารย์กงมา พร้อมด้วยคณะมี พระอาจารย์ปาน พระอาจารย์เงียบ สามเณรวิริยังค์

ออกธุดงค์ไปภาคตะวันออก เข้าพักปฏิบัติธรรมที่วัดคลองบางกุ้ง ของ พระอาจารย์ลี (วัดอโศการาม)

เพียงไม่นานเดินทางไปอยู่บ้านนายายอาม ตามคำนิมนต์ของขุนภูมิ นายอำเภอท่าใหม่ จ.จันทบุรี หมู่บ้านดังกล่าวโจรผู้ร้ายชุกชุม คนขาดศีลธรรม นายอำเภอปราบไม่สำเร็จ

ภายหลัง ท่านเข้าไปอยู่ในหมู่บ้าน ได้สั่งสอนศีลธรรมและธรรมปฏิบัติ ทำให้คนรู้จักบาปบุญคุณโทษมีศีลธรรม มีความรักสมัครสมาน ช่วยเหลือกันและกัน เมื่อทุกอย่างเรียบร้อย ท่านจึงเดินทางกลับ

ในช่วงบั้นปลายชีวิต หลวงปู่กงมา ได้สร้างเป็นวัด ชื่อ วัดดอยธรรมเจดีย์ พุทธศาสนิกชนทั้งใกล้และไกล เมื่อได้ยินกิตติศัพท์ของท่าน ต่างหลั่งไหลมาฟังธรรม ปฏิบัติธรรม ณ เทือกเขาภูพาน จ.สกลนคร

วันที่ 17 ตุลาคม 2505 หลวงปู่กงมา มรณภาพด้วยอาการสงบ นำความเศร้าสลดมาสู่บรรดาศิษยานุศิษย์เป็นอันมาก

สิริรวมอายุทั้งสิ้น 60 ปี 11 เดือน 11 วัน

 

ขอกราบมนัสการท่านพระอาจารย์ครับ...สาธุ...สาธุ...สาธุ