อยากปรึกษาค่ะ รู้สึกผิดมากที่ทำแมวตายค่ะ

ในห้อง 'กฎแห่งกรรม - ภพภูมิ' ตั้งกระทู้โดย mayja44, 4 กุมภาพันธ์ 2022.

  1. mayja44

    mayja44 สมาชิกใหม่

    วันที่สมัครสมาชิก:
    4 กุมภาพันธ์ 2022
    โพสต์:
    1
    ค่าพลัง:
    +0
    เลี้ยงแมว1ตัว เลี้ยงมาได้ 9 ปีแล้วค่ะ นิสัยแมวคือขี้กลัวค่ะ กลัวคนแปลกหน้า กลัวที่ใหม่ๆ เคยพาย้ายไปอยู่คอนโดด้วยกัน เค้ากลัวมากแล้วมีอาการคล้ายหายใจไม่ทัน หอบ หายใจแรงๆ จนอ้าปาก อยู่คอนโดด้วยกันราว6 เดือนก็พากลับบ้าน ..... ซึ่งตั้งแต่ตอนนั้น สังเกตุว่า แมวหายใจไม่ปกติ ซึ่งเราคิดว่าแมวน่าจะป่วย ปรึกษาหมอ ทางไลน์ หมอคาดว่าแมวน่าจะมีอาการ โรคหัวใจแฝงอยู่ เป็นไปได้อยากให้มาตรวจ) จนเมื่อวัน ที่2 กุมภาพันธ์ ที่ผ่านมา เราจะไป ตจว เลยคิดว่าจะพาไปแมวไปด้วย (เคยไปด้วยกันบ่อยๆ) และจะพาไปหาหมอด้วยเลย เพราะ อยากให้แมวอยู่ด้วยกันไปนานๆ จึงพานั่งรถไปด้วยกัน ระหว่างนั่งรถ แมวก็นั่งรถปกติ มองวิวไปมา พอถึง ที่หมาย เราก็พาแมวเข้าห้อง (แต่คราวนี้ เป็นห้องที่แมวไม่เคยมา) ซึ่งแมวก็เกิดอาการกลัว แพนิค แต่ครั้งนี้แพนิคมากๆ จนช็อค น้ำลายไหล และก็ตายค่ะ เราเฝ้าโทษตัวเองว่า เพราะเราเอาเค้ามาตาย ถ้าเราเอาเค้าไว้ที่บ้านไม่พามาก็คงไม่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ เราไม่ตระหนัก ว่า แมวเราเป็นแมวที่ขี้กลัว ถ้าเราตระหนักตลอดเวลา เราคงไม่พาแมวออกจากบ้านไปไหน แมวคงได้ใช้ชีวิตของเค้าต่อไป เราทำร้ายเค้า เราร้องไห้ ปวดตาไปหมดเลยค่ะ ทรมานเหลือเกิน มีวิธีไหนที่จะให้ผ่านพ้นไปได้คะ ทำใจไม่ได้ เหมือนเราฆ่าเค้า ถ้าทำบุญตักบาตร แมวจะได้รับไหมคะ เค้าจะไปสู่สุคติไหมคะ
     
  2. rachotp

    rachotp เป็นที่รู้จักกันดี สมาชิก Premium ผู้สนับสนุนเว็บพลังจิต

    วันที่สมัครสมาชิก:
    9 ตุลาคม 2020
    โพสต์:
    1,218
    กระทู้เรื่องเด่น:
    252
    ค่าพลัง:
    +23,821
    ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย _/\_ ก่อนอื่นผมขอออกตัวก่อนนะครับว่าผมไม่ใช่ ผู้รู้ นะครับ _/\_ ผมเป็นเพียงแค่ กัลยาณมิตรธรรมดา คนหนึ่งที่พอจะมีความรู้อยู่บ้างในทางธรรมะ และ เลี้ยงแมวอยู่ในขณะนี้ครับ (^ ^) ทั้งหมดนี้เป็นแค่ความคิดเห็นส่วนตัวนะครับ.. ขอให้คุณ @mayja44 ลองพิจารณาอ่านอย่างช้าๆอย่างพินิจพิเคราะห์นะครับ _/\_

    สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม คือ มีกรรมเป็นกำเนิด เป็นเผ่าพันธุ์ ทำกรรมใดไว้ ก็ต้องได้รับผลตามนั้น… แม้แต่น้องแมวของคุณ @mayja44 ก็มีกรรมเป็นของๆ ตน ที่จะได้รับความทุกข์ ความเจ็บป่วยทางร่างกายครับ [T_T] หากเราวางเฉยด้วยปัญญาคือ การเข้าใจความจริงที่ว่า น้องแมวของเราก็มีกรรมของตนที่จะต้องเป็นอย่างนั้น (ด้วยอำนาจของกรรม) แต่ไม่ได้หมายความว่า เราไม่ได้ช่วย แต่คุณ @mayja44 ได้พยายามช่วยจนเต็มกำลังความสามารถของคุณแล้ว… โดยคุณ @mayja44 มีเจตนาและความตั้งใจที่จะพาน้องไปหาหมอ แต่น้องต้องมาตายเสียก่อน… จึงควรพิจารณาวางเฉยด้วยปัญญาเพิ่มเติมว่า น้องแมวของเราก็มีกรรมที่จะต้องเป็นไปอย่างนั้น ไม่สามารถที่จะช่วยได้มากกว่านี้ครับ (^__^)


    ผมขออนุโมทนาสาธุกับคุณ @mayja44 ในการดูแลน้องแมวของคุณด้วยจิตที่เป็นกุศลมาอย่างดีตลอด 9 ปีครับ _/\_ ผู้มีปัญญาและเห็นประโยชน์ในกุศลธรรมและมีเมตตา กรุณาต่อสรรพสัตว์ ย่อมช่วยเหลือเท่าที่เราจะช่วยได้ครับ


    พระพุทธองค์ทรงบอกว่า “เจตนาเป็นตัวกรรม” ในเมื่อ “เจตนา” ของคุณ @mayja44 นั้นต้องการที่จะช่วยเหลือแมวที่คุณรัก… คุณ @mayja44 ไม่ได้มี “เจตนา” ที่จะทำให้แมวของคุณต้องตาย… ไม่ได้มี “เจตนา” ในการคิดทำร้ายมัน… หากคุณ @mayja44 รู้สึกว่าตัวเองทำผิดและโทษตัวเองที่เราเอาเค้ามาตาย ถ้าเราเอาเค้าไว้ที่บ้านไม่พามาก็คงไม่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ เราไม่ตระหนัก ว่า แมวเราเป็นแมวที่ขี้กลัว ถ้าเราตระหนักตลอดเวลา เราคงไม่พาแมวออกจากบ้านไปไหน แมวคงได้ใช้ชีวิตของเค้าต่อไป เราทำร้ายเค้าไม่ได้ใส่ใจเค้าให้มากกว่านี้


    ความรู้สึกผิดบาปเกิดที่ใจก็ต้องชำระลงที่ใจ… “เจตนา” ในการพาน้องแมวที่คุณ @mayja44 ไปหาหมอนั้นเกิดจาก “เจตนา” ที่ดี จากความรัก ความหวังดี และ จิตที่ปรารถนาดีที่จะทำให้มันคลาย “ทุกข์” ลงจากโรคร้าย… ตอนนี้สิ่งที่คุณ @mayja44 ควรทำที่สุดคือดึงสติกลับมาชำระที่ใจครับ _/\_


    เวลาที่คุณ @mayja44 ไม่สบายใจครั้งใดให้เข้าไปพิจารณาดูความทุกข์ว่า มันเป็นอย่างไร? แค่ไปรับรู้ความรู้สึกแล้วก็สลับกับการรับรู้ลมหายใจเข้า ออก พยายามมีสติอยู่กับลมหายใจที่เข้าออก… ก่อนหน้านี้ที่เราทุกข์ เพราะมีการปรุงแต่งความคิด มีสมมติบัญญัติไว้ว่า มีคน มีสัตว์ บุคคล เรา เขา เรื่องแมวของเราที่เจ็บป่วยอยู่ ปรุงมาปรุงไปเป็นวงจรแห่งความขุ่นมัว ทำให้ต้องมาเสียใจและรู้สึกผิดว่าเราเป็นต้นเหตุทำให้น้องแมวที่เรารักต้องตายลง? แต่ช่วงเวลาที่เรากลับมาดูลมหายใจเข้าออก… เป็นการดึงสติกลับมา จากสมมุติ ไม่รับรู้เรื่องคน เรื่องใคร… จิตของเราจะรู้สึกว่าง แล้วค่อยกลับไปดูความรู้สึกใหม่ ทำสลับไปมา… เมื่อคุณ @mayja44 รู้สึกดีขึ้นจะมีการแทนค่า… กุศลจะตีตื้นขึ้นมาแทนค่าความทุกข์… สุดท้ายทุกข์ทางใจจะค่อยๆสลายไป… หากคุณ @mayja44 สะดวกอาจลองใช้วิธีสวดมนต์… บทใดก็ได้ครับที่คุณชอบ… เป็นการทำให้จิตมีที่ตั้งอยู่กับปัจจุบัน ถ้าจิตไม่มีหลัก ความคิดที่รู้สึกผิดจากความตายของแมวที่คุณรักจะเกิดขึ้น ถ้าคิดวนซ้ำแต่เรื่องที่เกิดขึ้น ใจก็ยิ่งเศร้าหมองครับ…

    หากดึงสติกลับมาแล้วคิดในด้านดีก็ทำให้เกิดความสบายใจครับ _/\_ หลังจากสวดมนต์แล้วคุณ @mayja44 อาจลองอุทิศผลบุญส่วนกุศลให้กับน้องแมวของคุณ @mayja44 แบบเฉพาะเจาะจงลงไปโดยใช้คำอุทิศดังนี้ครับ ตัวอย่างเช่น สมมติว่าหลังจากการสวดมนต์ภาวนาเสร็จแล้ว "ข้าพเจ้าขออุทิศส่วนบุญกุศลจากการสวดมนต์ภาวนานี้ให้แก่แมวของข้าพเจ้าที่ชื่อ (ชื่อน้องแมวของคุณ) ไม่ว่าแมวของข้าพเจ้าที่ชื่อ (ชื่อน้องแมวของคุณ) จะอยู่ในภพใดหรือภูมิใดก็ตาม ขอให้จงได้รับผลบุญส่วนกุศลนี้ และ เมื่อแมวของข้าพเจ้าที่ชื่อ (ชื่อน้องแมวของคุณ) ได้รับผลบุญส่วนกุศลนี้แล้วขอได้โปรดอนุโมทนาบุญกับข้าพเจ้า แล้วจงโปรดอโหสิกรรมให้แก่ข้าพเจ้าในบาปอกุศลใดๆก็ตามที่ข้าพเจ้าได้ประมาทพลาดพลั้งล่วงเกินลงไป ด้วยอำนาจบุญนี้ด้วยเทอญ"


    อีกวิธีหนึ่งในการดึงสติกลับมาคือ พยายามจดจ่ออยู่กับการงานหรือกิจวัตรที่คุณทำ… พาตัวเองไปทำอย่างอื่น เช่น กวาดบ้านก็ตั้งใจกวาดบ้าน รดน้ำต้นไม้ก็ให้มีสติอยู่ตรงนั้น ไม่ใช่รดน้ำต้นไม้ไปจิตก็เหม่อวนไปคิดเรื่องการจากไปของน้องแมวที่คุณรัก… พยายามเอางานหรือกิจวัตรที่ทำเป็นฐานที่ตั้งของสติครับ (^__^)


    ถ้าคุณ @mayja44 สะดวกและมีเวลาว่าง… ผมอยากให้คุณ @mayja44 ลอง คลิ๊ก เข้าไปอ่านพิจารณาในกระทู้ #1 นี้ดูนะครับ.. บางทีอาจจะทำให้คุณ @mayja44 ได้แง่คิดอะไรดีๆเพิ่มเติมขึ้นครับ (^_^)


    … ที่ผมโพสต์ตอบคุณ @mayja44 มาทั้งหมดนี้ ผมขออนุญาตเรียนซ้ำย้ำอีกครั้งหนึ่งนะครับว่าผมนั้นไม่ใช่ ผู้รู้ ผมเป็นแค่ กัลยาณมิตรธรรมดา คนหนึ่งที่พอจะมีความรู้อยู่บ้างในทางธรรมะ และ เลี้ยงแมวอยู่ในขณะนี้ครับ (^ ^) ทั้งหมดนี้เป็นเพียงแค่ความคิดเห็นส่วนตัวนะครับ (^__^) ขอให้คุณ @mayja44 ลองพิจารณาอ่านอย่างพินิจพิเคราะห์โดยใช้ โยนิโสมนสิการ และ กาลามสูตร ครับ _/|\_ ฝากข้อคิดสะกิดใจทิ้งท้ายไว้ว่า ทุกข์คือสิ่งที่ควรกำหนดรอบรู้และยอมรับมัน“ทุกข์” เป็นหนึ่งใน อริยสัจ 4 ประการ… จำไว้ว่า ถ้าไม่เห็น “ทุกข์” ก็ไม่เห็น “ธรรม” ครับ ผู้ใดเห็น “ธรรม” ผู้นั้นเห็น “ตถาคต” คำตรัสของพระพุทธองค์ประโยคนี้เป็นความจริงแท้อย่างแน่นอนครับ (^_^) เวลาที่เรามี ปัญหา หรือ ความทุกข์ หนักๆสิ่งสำคัญที่สุดที่เราควรจะต้องมีคือ สติ ครับ… จงตั้ง สติ พิจารณาทบทวน ปัญหา หรือ ความทุกข์ ของเราให้ดีๆครับ อย่าได้หลงเชื่ออะไรง่ายๆครับ แม้กระทั่งความคิดเห็นของผมในโพสต์นี้ก็ตามครับ (^ ^) ฝากไว้ให้คุณ @mayja44 ได้พิจารณานะครับ _/\_ … ประมาณนี้ครับ… ขอบคุณสำหรับพื้นที่ตรงนี้ครับ _/|\_ บุญรักษาคนรักน้องหมา และ น้องแมวทุกๆท่านครับ _/\_


    1 (2).png

    อันนี้ภาพน้องแมวของผมครับ… คุณ @mayja44 ลอง คลิ๊ก เข้าไปในโพสต์ #6 นี้ดูนะครับ(^_^)


    1.PNG
     

แชร์หน้านี้

Loading...