อย่ามองข้ามกรรมเล็ก ๆน้อย ๆที่มีกับพ่อแม่โดยไม่ได้ตั้งใจ

ถ้าไม่เคารพพ่อแม่ และไม่สำนึกในบุญคุณของพ่อแม่แล้ว ชาตินี้ท่านจะทำความดี ทำบุญ ปฏิบัติอย่างไรก็หาความเจริญไม่ได้เลย

ตอนเเรกผมไม่นึกเราว่าจะมีกรรมอะไรกับพ่อแม่ แต่จริง ๆแล้วมีครับ กรรมเล็กๆน้อย ๆก็ถือว่าเป็นกรรมไม่ตั้งใจก็กรรมเหมือนกันมีผลนะครับ
บังเอิญผมได้อ่านหนังสือคำสอนของหลวงพ่อจรัญ ที่ท่านสอนไว้พร้อมวิธีแก้ไขกรรมนั้น
อันนี้เรื่องจริงเจอมาแล้วครับกับตัวผมเอง ผมแก้ด้วยการไปกราบเท้าพ่อแม่ทันที ที่รู้กรรมข้อนี้ เเล้วผมเอาพวงมาลัยมะลิหอม ไปมอบให้ท่าน เเล้วเอาน้ำสะอาดมาล้างเท้าพ่อแม่ เอาน้ำหอมน้ำอบล้างเท้าซ้ำอีกทีนึง ซื้อเสื้อใหม่มาให้ท่านใส่ ขอสมาลาโทษ ที่เคยล่วงเกินท่านไว้ด้วยกาย วาจา ใจและบอกท่านว่าลูกจะไม่ทำอีก ขอพ่อแม่อโหสิกรรมให้ลูกด้วย แล้วขอพรท่าน พอทำเสร็จงวดนั้นผมถูกหวยประมาณ เจ็ดหมื่นบาททันที และหลังจากนั้นชีวิตผมก็เริ่มดีขึ้นเรื่อย ๆ ลองทำดูได้เลยครับ
โดนใจใช่มั้ยล่ะครับ... ..ถ้าอ่านแล้วโดนใจแสดงว่าใจท่านมีธรรมครองอยู่ไม่มากก็น้อย ธรรมที่ว่าคือกตัญญู ดังนั้นขอบอกว่ารีบทำทันทีเลยนะครับ อย่าบอกนะว่าไม่มีเวลา เพราะถ้าท่านมีเวลาหายใจ นั่นแหละท่านคือมีเวลา หมดลมหายใจคือหมดเวลาครับ อย่ารอนะครับเวลาของเราทุกคนมีน้อย ช้าเกินไปอาจจะไม่ทันได้ทำนะครับ เมื่อถึงวันนั้น ท่านจะเสียใจที่ไม่ได้ทำ)

วันนั้นได้เห็นน้ำตาจากแม่ แต่เป็นน้ำตาเเห่งความสุขของแม่ครับ ผมสำนึกแล้วในบุญคุณท่านครับ แล้วท่านล่ะครับ


ขอให้ธรรมจงรักษาท่านทั้งหลายและ ท่านทั้งหลายอย่าลืมรักษาธรรมนะครับ

สวัสดี
<!-- / message --><!-- edit note -->

 

ด้วยความเคารพครับ
ก็คงมีหลายๆคนที่อยากทำอย่างคุณ ชวัลวิทย์พัทยา
ผมก็อยากทำแต่บางครั้งก็มีความรู้สึก"อาย"ที่จะทำแบบนั้น ไม่รู้ทำไม
คงเพราะเป็นผู้ชายด้วยมั้ง เลยไม่กล้าที่จะทำ เพราะ"ภาพ"ของผู้ชายต้องเฉยๆ นิ่งๆ
ถ้าไป"อ้อน"แบบนั้น เหมาะกับลูกสาวมากกว่า
บางครั้งผมก็อยากทำแบบนี้เหมือนกัน บางครั้งผมก็อยากบอกรักท่านเหมือนกัน
แต่ทุกครั้งก็จะติดที่"อาย" มัน"เขินๆ"ยังไงไม่รู้ (ทีกับสาวบอก รัก ทุกวันไม่ยักกะเขินแฮะ)
มีใครเป็นเหมือนผมบางเนี้ยะ
ขอบคุณครับ
อนุโมทนาครับ

 

แรก ๆผมก็อายครับ
แต่ตัดสินใจทำทันทีที่คิดว่า เรามีเวลาน้อยมาก ที่จะมีโอกาสเเสดงความรู้สึกสำนึกในบุญคุณของท่านครับ
เพราะผมคิดว่าเวลาที่เราทำไม่ดีกับท่านเช่นตะหวาดใส่ท่านถ้าท่านขัดใจ หรือทำอาการไม่พอใจใส่ท่านตอนที่ท่านสั่งสอน หรือแสดงอาการไม่พอใจใส่ท่านให้เห็นว่าเราโกรธท่านน่ะครับทั้ง ๆที่ท่านหวังดีกับเรา เรายังกล้าทำเลย ลองคิดกลับกันดูถ้าเราเป็นท่านล่ะเราจะเสียใจมั้ย ที่หวังดีกับลูกเเล้วยังมาโดนอย่างนี้อีก แล้วผมก็ยังคิดไปถึงท่านต้องเลี้ยงดูเราจนโตมาถึงวันนี้ได้ ท่านเหนื่อยแค่ไหน ถ้าเป็นเราเราจะทำได้ขนาดนี้หรือเปล่า มีบางช่วงที่ท่านมีเงินน้อยมาก เพื่อค้าขาย แต่ถึงกำหนดเปิดเทอม ท่านยอมเอาเงินนั้นมาจ่ายให้ก่อน เรื่องค้าขายเดี๋ยวไปยืมเขาเอาก้อได้ท่านบอก เสียดอกเบี้ยไม่เป็นรัย พ่อแม่จะซื้อเสื้อผ้าใหม่สักตัวหรือจะกินอะไรอร่อย ๆ แพง ๆสักอย่างท่านคิดเเล้วคิดอีก แต่ของลูกท่านจะเลือกที่ดีที่สุดให้ กินข้าวกันในครอบครัว ท่านจะเอาเนื้อปลาทอดมาใส่จานให้ลูกทุกคน ส่วนท่านกินหัวปลาทอดกัยฃบน้ำพริกเเทน เราถามท่านบอกว่าม่เป็นรัยแก่แล้วไม่อยากกินเยอะ เด็ก ๆต้องการสารอาหารดี ทั้ง ๆที่เราก็ไม่ได้จน แต่ท่านก็ประหยัด มากเพื่อใคร ยังมีอีกเยอะแต่ผมคิดทันทีในตอนนั้น น้ำตาไหลทันที ไม่รู้น้ำตามาจากไหน เลยลางานกลับบ้านเลยวันนัน้ไปหาท่านไปทำตามคำสอนของหลวงพ่อจรัญ เห็นน้ำตาพ่อแม่ แล้วเข้าใจเลยว่าน้ำตาแห่งความสุขคืออะไร เวลาที่ท่านจะอยู่กับเราสั้นมาก หมายถึงเวลาที่มนุษย์มีกันทุกคน เร็วมาก ลองสังเกตุอายุเราดิ ว่าผ่านไปเร็วแค่ไหน ท่านไม่สามารถอยู่กับเราไปได้ตลอดคับ ธรรมชาติกำหนดไว้อย่างนั้น วันนึงท่านต้องไปครับ เราก็ต้องไป แต่ผมจะไม่รอจนถึงวันที่ท่านจากเราไป หรือไม่แน่เราอาจไปก่อนท่านก็ได้ครับ แต่ไม่ว่าใครจะไปก่อน หลัง ไม่สำคัญครับ สำคัญที่วันนี้เราเเสดงให้ท่านได้เห็นว่าเราสำนึกบุญคุณท่าน ให้ท่านได้ชื่นใจ ได้รับรู้ และจดจำความรู้สึกดี ๆนี้ไว้ตลอดไป ให้ท่านได้รับรู้สิ่งที่ท่านเหนื่อยมาทั้งชีวิต เพื่อเรานั้นมีคุณค่ายิ่งใหญ่แค่ไหน ผมได้ทำแล้วครับ และจะทำต่อไปทุก ๆปี จะไม่รอให้ถึงวันสุดท้ายของท่านแล้วไปเคาะโลงศพ เรียกท่านกินข้าว มาเสียใจตอนที่ท่านอยู่บนเชิงตะกอน ในตอนที่ท่านไม่สามารถรับรู้ได้เลยว่าเราคิดยังงัย ไม่มีประโยชน์เลยครับ

ถ้าทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเพราะคำว่า อาย ก็น่าเสียดายครับ.....

ขณะที่ผมพิมพ์ข้อความอยู่นี้น้ำตามันไหลอีกแล้วครับ และหวังว่าอาจมีบางคนที่น้ำตาซึมออกมาบ้าง แสดงว่าความกตัญญูในตัวท่านยังมีอยู่ อย่าลืมรีบไปทำซะนะครับ ขอบอกว่าดีมากๆ
ข้อความที่ผมเขียนนี้ ผมอยากแบ่งปันความรู้สึกดี ๆให้เพื่อน ๆ มีกับพ่อแม่ของตัวเองนะครับ หากมีใครสักคนได้อ่านแล้วกลับไปทำตามนั้นกันจุดมุงหมายของผมก็บรรลุทันทีครับ
การทำความดีมีหลายทางครับ ไม่จำเป็นต้องบอกใครก็ได้ แต่ที่ผมเอามาบอกเพราะว่าหวังว่าจะเป็นประโยชน์ บ้างไม่มากก้อน้อย ครับ

 

ไม่ต้องอายครับเราไม่ได้ทำความชั่วนะ เราทำกุศลกรรม เทวดาจะอนุโมทนานะครับ
เมื่อก่อนผมก็เป็นเหมือนคุณเช่นกัน แต่ตอนนี้ผมจะกราบขอขมาเป็นประจำปีละ ๓ ครั้ง คือ วันสงกรานต์ วันพ่อ และวันแม่ กราบลงไปที่เท้าเลย ทำครั้งแรกพ่อ แม่ ตะลึง ไปเลย

 

เรื่องแบบนี้ผมก็เคย ที่ทำอะไรไปโดยไม่คิดว่าท่านจะเสียใจกับเรา แต่ท่านก็ยังคงเมตตาและให้อภัยลูกเสมอ ผมรู้สึกผิดจึงไปกราบเท้าท่านและสารภาพว่าผมเสียใจที่พูดไม่ดีกับท่านที่ผ่านๆมาขอให้ท่านยกโทษให้ผมด้วย ท่านก็เอามือมาลูบหัวผมแล้วบอกว่าท่านไม่เคยถือโทษโกรธผมสักนิด แถมยังอวยพรให้ผมมีความสุขความเจริญในหน้าที่การงาน
ตลอดไปที่ผ่านมาท่านให้อภัย ผมได้ฟังเท่านั้นกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่เลยปล่อยหมดเลยไม่อายกันล่ะเพราะมันรู้สึกว่า ท่านมีความเมตตาสูงมาก แถมยังวางเฉยกับการกระทำที่ไม่สมควรของผม ผมตื้นตันจนบอกไม่ถูกจริงๆ
นี่แหละครับ พ่อแม่ ที่เค้าเปรียบดั่งเป็น พระอรหันต์ ที่อยู่ใกล้ชิดเราที่สุด แต่เรากลับมองไม่เห็นของดีและวิเศษทีสุดในชีวิตของเราเท่าที่เคยมีมา