อีเธอร์นำแสง (Luminiferous aether) สสารที่แปลกประหลาดที่สุดในเอกภพ

หนึ่งในความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ของนักฟิสิกส์ในช่วงสองร้อยปีก่อน คือ การทดลองที่แสดงให้เห็นว่าแสงสามารถแทรกสอดและเลี้ยงเบนได้อย่างคลื่น ทำให้ทฤษฎีคลื่นแสงได้รับการยอมรับ

ธรรมชาติของแสงดูเหมือนจะคลี่คลายจนไม่มีอะไรให้ศึกษาอีก แต่ในความจริงมันกลับนำไปสู่ปัญหาใหญ่ที่ทำให้นักฟิสิกส์ปวดหัวนานนับร้อยปี นั่นคือ ปัญหาเกี่ยวกับตัวกลาง (Medium)
.......................................................................

ในยุคนั้น คลื่นที่นักฟิสิกส์รู้จักดีล้วนแล้วแต่เคลื่อนที่ไปบนตัวกลาง เช่น คลื่นเชือกเคลื่อนที่ไปบนเส้นเชือก , คลื่นเสียงเคลื่อนที่ไปบนอากาศ , คลื่นน้ำเคลื่อนที่ไปบนน้ำ ถ้าปราศจากซึ่งตัวกลางแล้วคลื่นเหล่านี้ย่อมไม่สามารถเคลื่อนที่ไปได้

คำถามคือแล้วคลื่นแสงเคลื่อนที่ไปบนตัวกลางอะไร?

นักฟิสิกส์ในยุคนั้นนึกไม่ออกว่าคลื่นแสงจะเคลื่อนที่โดยไม่มีสสารตัวกลางได้อย่างไร มันต้องมีตัวกลางสักอย่างที่ทำหน้าที่สั่นไหวไปมาเพื่อให้แสงเดินทางไปบนนั้นได้ ซึ่งนักฟิสิกส์เรียกมันว่า อีเธอร์นำแสง (Luminiferous aether)

อีเธอร์ เป็นคำเก่าแก่โบราณที่ตกทอดมาตั้งแต่ยุคกรีกโบราณโดยนักปราชญ์ในยุคนั้นเชื่อว่าอีเธอร์เป็นสสารแห่งสรวงสวรรค์ที่กระจายอยู่ทั่วไปในเอกภพ แน่นอนว่าอีเธอร์นำแสง (Luminiferous aether) นั้นเหมือนกับอีเธอร์ยุคโบราณในแง่ที่มันกระจายตัวอยู่ทั่วเอกภพ เพื่อเป็นตัวกลางให้แสงอาทิตย์และแสงจากดาวฤกษ์ต่างๆเดินทางผ่านอวกาศมาได้

แต่คำถามที่ตามมาคือ อีเธอร์นำแสง มีคุณสมบัติอย่างไร ?

อย่างแรกคือ มันต้อง "ไหล" ไปได้ทั่วจนเต็มเอกภพ ไม่มีมวล และ ไม่มีความฝืด เพราะมิเช่นนั้นมันจะส่งผลต่อการโคจรของดาวเคราะห์

อ่านต่อแบบละเอียดๆได้ที่ https://www.blockdit.com/articles/5e958771870d2d10c99cc7b7