เครียดมากมองทางออกแค่ทางเดียว

ไม่รู้ว่าเพราะอะไรหลังจากตัดสินใจบ้างอย่างไป ตอนนี้ชีวิตไม่มีอะไรเลยเงินจะกินก็ไม่มี จะใช้ชีวิตก็ไม่มี มาพึ่งบ้านคนอื่นอยู่ที่เขาก็ลำบาก เคยมีหวัง แต่เพราะหวังนั้นยิ่งทำให้เจ็บ อดข้าวมาจะสองอาทิตย์แล้ว ไม่ได้ลิ้มรสชาติข้าวเลย ได้มาม่าวันละห่อ แต่ตอนนี้ไม่ได้กินไรมาสามวันแล้ว เพราะรอความหวัง แต่ตอนนี้หมดหวัง หมดแรง ท้อแท้ ไม่อยากทนหิว อยากนอนหลับแล้วไม่ตื่น จะได้ไม่รู้สึกหิวอีกทรมานมากเลย ตัดสินใจแบบนี้มันจะเป็นการตัดสินใจผิดอีกหรือป่าว ไม่อยากสร้างความเดือดร้อนให้ใครอีกแล้ว