เพ็งๆ พาๆ หาๆ ฤาๆ

เพ็งๆ พาๆ หาๆ ฤาๆ

หลวงพ่อคะ ใบคาถาเงินล้านที่มี "เพ็งๆ พาๆ หาๆ ฤาๆ" หมายความว่าอย่างไรคะ ?

นั่นพระปัจเจกพุทธเจ้าท่านบอกใหม่ท่านมาคืนแรกท่านบอก "เพ็งๆ พาๆ หาๆ ฤาๆ"แล้วเขียนเป็นตัวหนังสือ หนังสือสมัยท่านนะ

ถามว่า ดียังไง ท่านบอก ว่าเย็นว่าเช้าเถอะดี ท่านว่าอย่างนั้นนะ

แล้วก็ได้ยินแต่เสียงกับตัวหนังสือ รุ่งขึ้นอีกคืนจึงถาม ที่บอกเมื่อคืนนี้คือใคร ท่านปรากฎองค์ บอกฉันคือพระปัจเจกพุทธเจ้า และคาถานี่ต้องไม่แปลนะ แปลก็แปลไม่ออก คาถานี่เขาไม่แปลกัน

"เพ็งๆ พาๆ หาๆ ฤาๆ" นี่แสดงว่าเป็นหัวใจ บทจริงๆต้องยาวกว่านี้ เข้ามาในหัวใจเลย

ท่านบอกว่าดี ก็หมดเรื่องกันไป ท่านบอกแค่นั้นก็ไม่ซักเพราะซักไม่ได้ ถ้าท่านบอกมากกว่านั้นท่านบอกเอง นี่ท่านไม่บอก

"เวลาลูกว่าคาถาเงินล้าน ลูกก็ว่าตามนั้นไป"

ดีๆๆว่าคาถาเงินล้าน ก็ว่าต่อไปเลยก็ได้ ขึ้นต้นก็ได้ คาถาเงินล้านนี่จริงๆ ท่านมาบอกหลายปีนะ คาถาวิระทะโยนี่ หลวงพ่อปานท่านบอกมาก่อนใช่ไหม แล้วต่อมามาที่วัดนี้ ที่วัดนี้สภาพเก่ามันไม่เป็นวัดแล้ว มีกุฏิที่อยู่ได้ก็เจ้าอาวาสหลังเดียว ก็บวงสรวงท่านก็มาบอกคาถาบทหนึ่ง บทต้น คู่ต้นนะ ต่อมาอีกปีหนึ่งบอกคาถาเงินแสน พอบอกคู่ต้น ก็ได้เงินเป็นหมื่น กฐินเวลานั้นได้เงินเป็นหมื่นก็มากแล้ว มาอีกปีท่านบอกคาถาเงินแสนนะ พอถึงกฐินได้เงินเป็นแสนจริงๆ เราต้องภาวนาไว้เรื่อยๆนะ

ปีนั้นบังเอิญไปฉันที่วัดแก่นเหล็ก มีเจ้าอาวาสสักสิบองค์ อีกองค์หนึ่งท่านถามว่าท่านมหา ปีนี้ได้เท่าไร ที่วัดเขาได้วัดละหมื่นๆทั้งนั้น เลยบอกท่านได้สองแสนห้าครับ แล้วต่อมาอีกปีท่านบอกนี่คาถาเงินล้านนะ จวนจะเข้าถึงวิระทะโย คาถาเงินล้าน ไม่ได้บอกคราวเดียว แต่ว่าเมื่อก่อนห้ามบอกคนอื่น

แล้วต่อมาเห็นท่าทางสถานการณ์มันเครียด เลยขออนุญาตท่าน ว่าให้ลูกหลานได้ไหม ท่านย่าก็ช่วย ย่าช่วยท่านก็อนุมัติ ท่านบอกว่าสุดแล้วแต่คนนะ คนที่รับไปมันไม่เท่ากัน ใช่ไหม กำลังใจไม่เท่ากัน มาระยะแรกจริงๆ ก็ออกไปไม่กี่วัน ก็มีคนมาขอเรียนที่นี่ มาจากที่ไหนล่ะ จังหวัดเลย บอกคุณไม่ต้องเรียนหรอก เขาแจกอยู่แล้ว คุณไปทำเป็นสมาธิด้วยนะ ตอนเช้าก็ว่าเรื่อยๆ ตอนว่างก็ว่าเรื่อยๆ

อีกสักเดือนแกโทรศัพท์มาบอกได้ผลมหาศาลครับ เวลานี้ผมกับเมียไม่ต้องว่างแล้ว (หัวเราะ) ก็มีหลายรายเขาได้ผลนะ เขาต้องจริงจัง คือถ้าเราจริง ท่านก็จริงกับเราด้วย เราไม่จริง อย่างเทวดานี่เราแกล้งทำเป็นเคารพแต่ใจนึกไม่เคารพนี่ท่านรู้นะ เทวดาไม่ได้ดูมือ ท่านดูจิตเราจิตเคลื่อนไหวท่านทราบ


(จากธัมมวิโมกข์ ฉบับที่ 122 เมษายน 2534 หน้า 16-17)