เมื่อความรักเดินทาง(บันทึกการเดินทาง)จะทำตะกรุดหาเงินร่วมสร้างศาลา

ผมขอตั้งกระทู้นี้เพื่อพี่ๆเพื่อนๆที่รักและเคารพครูบาอาจารย์ของทุกๆท่าน....

มาร่วมเล่าเรื่องราวความประทับใจในครูบาอาจารย์ของทุกท่าน..............

ทุกเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับท่าน ภาพความประทับใจ.....เรื่องราวที่ได้สัมผัส....

แม้จะดูเล็กน้อยในสายตาท่านอื่นแต่ยิ่งใหญ่สำหรับท่าน...........

หลายท่านในที่นี้เป็นกูรูในบางเรื่องแต่เรื่องที่เป็นกูรูนั้นแหละครับเป็นเรื่องที่คน

อื่นอยากรู้.....อยากสนใจอยากฟังความรู้สึกดีๆที่มีต่อครูบาอาจารย์....ท่านละ

องค์สององค์หรือหลายองค์...จากหนึ่งเป็นสิบจากสิบเป็นร้อย............

เป็นการย้อนรอยความทรงจำอดีตที่หอมหวานหอมหวล.....ของแต่ละท่าน

มาร่วมด้วยช่วยกันนะครับทุกท่านกระทู้ผมเปิดกว้างให้ทุกท่านเขามา.......

บันทึกความทรงจำร่วมกันครับ...................

 

ผมขอเริ่มเรื่องราวความทรงจำบันทึกความจำของผมด้วยครูบาอาจารย์ผมครับ

หลวงพ่อเพี้ยน อัคคธัมโม....................

 

หลวงพ่อเพี้ยน.........ครูบาอาจารย์ทางธรรมองค์แรกของผม

ท่านอบรมสั่งสอนทั้งทางโลกและทางธรรมกับผมหลายด้าน............

หลายเรื่องราวที่เป็นเรื่องที่ไม่เคยรู้ก็ได้รู้...เรื่องที่ไม่เคยเห็นก็ไเห็น.............

หลวงพ่อไม่เคยสอนให้คนเชื่อแบบงมงาย....................ไร้เหตุผล....

ท่านไม่เคยกล่าวโอ้อวดในมงคลวัตถุของท่าน........นอกจากบอกให้ทุกคนที่

บูชาไปติดตัวไว้แล้วจะรู้เอง.......

 

รูปนี้กุฏิเก่าเหรอครับ ผมเคยไปครั้งเดียว ว่า ว่างๆจะไปกราบท่านอีก

 

บรรยายได้สุดยอดเลยท่านพี่ฯโอกาสหน้าฟ้าสดใสพาไปกราบหลวงปู่ท่านมั่งนะครับ...

 

สาธุ ขอรับ

 

ขอย้อนทบทวนสักเรื่องเหตุการณ์นี้นานพอควร..............เมื่อตอนอายุ ........

เหตุการณ์ที่ทำให้รู้จักหลวงพ่อ.....................

สมัยเมื่อปี 2537-2538..........สมัยนั้นผมมีโอกาสได้ไปฝึกงานทำงานอยู่ที่.....

สถานีวิทยAMเสียงอดิศร693สระบุรี................ตอนนั้นนักจัดรายการท่านหนึ่ง

คือ ร.อ.สอน ลานขุนทด.....คนนี้คือประวัติศาสตร์......ทางด้านเรื่องราว...ข้อมูล

เสียงจริง...วันหลังจะเล่าให้ทุกท่านฟัง............ท่านผู้กองนี้หละครับที่เป็นคนเอาเรื่อง

งานบุญต่างๆของวัดมาอ่านออกอากาศ.....ให้คนทั่วไปได้รับรู้..........

ผมก็เป็นหนึ่งในนั้น..........ผมช่วยผู้กองจัดรายการวิทยุ..พร้อมรับฟังเรื่องราวของท่านมา

โดยตลอด........จนวันหนึ่ง....พ่อผม.....ลูกน้องพ่อผม...ผู้กอง.......

ตกลงกันที่จะไปกราบท่านหลังจากทราบประวัติหลวงพ่อเพี้ยน.........ในตอนนั้น....

หลวงปู่เรื่อง เขาสามยอดก็เป็นอีกหนึ่งองคืที่มีผู้คนเริ่มรู้จัก..........

 

ครับ กุฎินี้แหละครับ...ที่ท่านจำวัดสมัยก่อน....ด้านซ้ายมือของภาพที่เห็น

ตรงนั้นคือที่ท่านนั่งจารตระกรุดกับผ้ายันตฅ์ รับแขกทั้งวันครับ....

หลวงพ่อท่านไม่จำวัดกลางวัน...ฉันท์มื้อเดียว....ท่านว่ามันไม่หิว..........

อนุโมทนาครับ ที่จะไปกราบหลวงพ่อ

 

เมื่อครั้งแรกที่ไปกราบท่านนั้น วันนั้น...ได้ไปกราบหลวงปู่เรือง เขาสามยอด.....ก่อน

ผมขอเล่าเรื่องหลวงปู่เรืองไปพร้อมๆกันนะครับ......

สมัยก่อนหนทางที่ขึ้นไปกราบท่านนั้นลำบากมาก...ใช้เวลาเดินทางครึ่งวันได้...กว่าจะถึง

เขาลูกที่ท่านพำนักอยู่...........


<CENTER></CENTER>

 

ย้อนมาหลวงพ่อเพี้ยนก่อน..........ระหว่างที่ก่อนจะไปกราบท่านนั่งอยู่ใน

รถ....ก็นั่งฟัง...บรรดาลุงๆอาๆคุยเรื่องพระกันตลอดการเดินทาง...........ใน

รถมีแต่ทหารทั้งนั้นเรื่องที่คุยไม่ต้องห่วง..........ไม่เน้นเมตตาคงกระพันล้วนๆ

เมตตาผสมนิดหน่อย......ทั้ง หลวงพ่อยิด.....หลวงพ่อบุญมี....วัดสิทอง....


หลวงปู่สี ถ้ำเขาบุนนาค......พร้อมโชว์พระที่อยู่ในคอ...เหล่าทหารไทย...

พร้อมประสบการณ์....

ในบนรถก็มีการพูดถึงการปลุกเสกพระของหลวงพ่อที่ทุกคนได้รู้มาฟังกันหลัง

จากมาถึงวัดหลวงพ่อเพี้ยน.............ก็เห็นท่านนั่งตรงที่ประจำ...พร้อม

กิจวัตรประจำวันของท่าน........นั่งจาร ตระกรุด ผ้ายันต์........

สมัยนั้นผมไม่ได้สนใจวัตถุมงคลเท่าไหร่......ไม่สนใจอะไรเลยก็ว่าได้......

เหรียญรุ่นแรก...ของท่านตอนนั้น บูชา 50 บาท หลังจากตอนแรก ให้บูชาแค่

30 บาท......

 

นั้นเป็นครั้งแรกที่ได้กราบท่าน.........หลังจากนั้น........ผมไปกราบท่านทุกอาทิตย์

เรียกว่าไปขลุกไปสิงอยู่ที่นั้นเลย...............ทำให้รู้ว่าท่านไม่ใช้พระหลวงตาธรรมดา

หลวงพ่อไม่สอนให้ใครงมงาย..........

ครั้งหนึ่ง มีคุณป้าท่านหนึ่งมากราบท่านขอความสงเคาระห์ความเมตตาจากท่าน..........

ว่า...หลวงพ่อหนูฝันเห็นผีปอบ...มันมา.......ต่างๆนานาของป้าท่าน............

มาให้ท่านช่วยดูให้หน่อย.......ท่านมองหน้าแล้วพูดว่า....กูว่ามึงน่าจะกินมากวะแล้วนอน

ฝันดูรูปร่างสินะ...........พร้อมกับเสียงหัวเราะของท่าน...........

อีกเรื่อง............ครับ

มีคนมาปรึกษาว่าญาติ...โดนผีเข้าสติไม่ค่อยดีจะพามาลดน้ำมนต์....ร้อนลุ่มใจ......

ท่านก็พูดคุยพร้อมบอก..ให้พาไปหาหมอดีกว่า....ไปให้หมอรักษา.....


ขอเล่าเรื่องอีกด้านหลวงพ่อบ้าง.............

ครั้งหนึ่งมีลูกศิษย์นำรถมาให้ท่านเจิม..............เมื่อท่านมาถึงรถท่าน....

ก็บอกว่า รถคันนี้เคยชนคนตายมา.........ซึ่งความจริงรถคันนี้เจ้าของซื้อต่อเขามาเป็นรถ

มือสอง......เคยเกิดอุบัติเหตุมาก่อน...........

 

เรื่องของการปลุกเสกวัตถุมงคลของท่าน.........ท่านมักจะปลุกเสกในไตรมาส สามเดือน

ท่านบอกว่า...ของที่ท่านปลุกเสกมันก็เหมือลูกนก.........ต้องค่อยๆป้อนอาหารมันทุก

วันๆจนมันเติบโต.....จนบินได้........สมัยก่อนท่านทำเองเสกเองตลอด.............

ตอนหลังยังไงผมไม่ทราบ...................

ครั้งหนึ่งมีคนมาสอบถามเกี่ยวกับเรื่องวัตถุมงคลที่เลี่ยมแบบปิด...............

ถามเกี่ยวกับว่าจะสามรถคุ้มครองได้ไหม............ยุคหนึ่งมีคนสงสัยกันมากเลี่ยมปิด

เลี่ยมเปิดธาตุเดินไม่ครบ.....สารพัดสารพันปัญหา..........

คนที่มาถามนั้นท่านทางเป็นคนมีกระตัง....เหมือนๆจะมาลองหลวงพ่อ.......

หลวงพ่อท่านนั้งจารวัตถุมงคลของท่านตรงที่ประจำ.....คณะที่มาถามท่านก็ถามเรื่องนี้

กับท่าน.......

หลวงพ่อตอบแบบง่ายๆ...คนไร้ปัญญาก็เข้าใจ................

ท่านตอบคณะนั้นพร้อมแหงนหน้าชี้มือมองขึ้นไปบนเพดานกฏิเก่าๆของท่านที่หลอดไฟฟ้า

ท่านว่าเห็นหลอดนีออนนั้นไหม...แสงนีออนมันยังออกมาได้.....

ท่านบอกเขาเหล่านั้นว่ามันก็เหมือนแสงนั้นหละ.........

เท่านั้นหละผมก็เห็นคณะนั้นไปที่ตู้วัตถุมงคลบูชาวัตถุมงคลมากันพอสมควรมีให้ท่านอธิ

ฐานจิตให้พร้อมลงกระม่อม

 

สมัยก่อนใครที่ไปกราบท่านแทบทุกคนไม่มีไม่ได้ลงกระหม่อมจากท่าน.............

การลงแต่ละครั้งท่านตั้งใจทำให้ลูกศิษย์ อย่างเต็มที่....ท่านเป่าปราณจนหมดลม

ลองคิดดูเราท่านนั่งเป่าลมเล่นๆแบบสุดลมหมดคาบสักสิบคนก็แทบจะเป็นลมเลยครับ

ลองดูครับ........

น้ำมนต์ท่านก็พรมให้จนชุ่ม.......

 

เรื่องความเมตตาของท่านนั้นไม่มีประมาณอีกองค์ครับที่เราท่านที่เคยกราบสามารถสัมผัส

ได้....วัดที่อยู่ในชนบทบ้านนอกกลางทุ่งนาเช่นนั้น....มีคนไปกราบวันเป็นร้อย

ไม่ธรรมดานะครับสมัยนี้........สมัยก่อนขาวบ้านมาปรึกษาท่านเรื่องความทุกข์ต่างๆ

ที่ผมจำได้...เรื่องการทำมาหากิน..ท่านก็เดินไปหยิบผ้ายันต์มาให้สีผึงมาให้......

มีคนมาจากกรุงเทพนังรถมาผมถือว่าไกลสมัยก่อนทางเข้าวัดลำบากเป็นทางลูกลังห่างจาก

ถนนนใหญ่เป็น10กิโล....ไม่มีรถประจำทาง...ต้องจ้างรถมาสถานเดียว.........

มาถึงก็มาขอพระท่าน...ท่านก็หยิบให้ทุอย่างที่มี ตระกรุด ผ้ายันต์ เหรียญ...สีผึ้ง.....

บางคนเขียนจดหมายมาขอท่านก็มี.........

 

เอารูปเก่าๆมาให้ดูกันก่อนครับ

 

รูปนี้ถ่ายหน้าตู้วัตถุมงคลของท่านเมื่อสมัยก่อน..............

 

เรื่องวัตถุมงคลของท่านที่ผมเคยได้ยินได้ฟังจากคนรุ่นก่อนๆแถววัด

ตระกรุดท่าน........ตระกรุดดำน้ำ............

หลวงพ่อท่านเคยดำน้ำทำตระกรุด....ท่านบอกว่าเป็นตัวคลุม......

ตระกรุดดำน้ำท่านปีหนึ่งทำได้วันเดียว.....วันเพ็ญเดือน สิบสอง.......

ตอนเที่ยงคืน....สมัยก่อนสระน้ำในโรงเรียนเป็นที่ท่านใช้ลงไปดำน้ำทำตระกรุด...........

วัดท่านตอนกลางคืนเงียบมาก................มากมาก........แถวนั้นสมัยก่อนมีบ้านอยู่

หลังวัดแค่หลังเดียว............มืดมาก....หน้าหนาวลพบุรีหนาวไม่ธรรดาเหมือน ไชยา

มิตรไชย ปีหนึ่งทำได้ไม่กี่ดอกเนื่องจากความหนาวเย็น สังขารของท่านฤกษ ยามในการ

ลงตระกรุด.........สระน้ำนั้นปัจจุบันน่าจะถมไปแล้ว............

คนรุ่นก่อนเล่าว่าเมื่อท่านลงเสร็จท่านแจกให้เลย....แต่ลุงท่านไม่รับไว้ท่านว่าแก่แล้วไม่รู้

จะเอาไปทำไม.........

ผ้ายันต์แดงที่สุดของหลวงพ่อ............

หลวงพ่อเคยพูดไว้เคยบอกผมยังจำได้....ท่านนั่งลงอักขระผืนหนึ่งเป็นร้อยตัว...

ลงอักขระ เรียกสูตร จารยันต์...วันหนึ่งได้ไม่กี่ผืน...........ท่านตั้งใจทำมาก......

ในผ้ายันต์นั้นมีทุกอย่าง ทั้งเมตตา แคล้วคลาด คงกระพัน.......

ในผ้ายันต์มีสีผึ้ง..ไว้เลี้ยงยันต์ด้วยครับใครมีอย่าไปทิ้งอย่าแยกนะครับคงเป็นเคล็ด

ผ้ายันต์นี้แหละครับที่มีคนเคยแอบดูท่านปลุกเสกแล้วเห็นผ้ายันต์บินได้...........

เรื่องปลุกเสกพระของท่านจนลอยได้นั้นผมมีคนเคยเล่าให้ฟังหลายท่านแล้ว......

ลูกพี่ผมที่เป็นทหารกล่าวยืนยันต์เมื่อคราวนำพระพิมพ์สมเด็จไปให้ท่านเสกให้...

บอกกับผมว่าเห็นเต็มสองตา...ตาระดับนักเม่นปืนกองทับบก....ไม่มีทางตาลายแน่นอน

สมเด็จที่อยู่ในพานลอยขึ้นหมุนอยู่เหนือพาน......แกบอกว่าตอนนั้นมีแกนั่งอยู่กับหลวงพ่อ

แค่สองคน....

มาต่อเรื่องผ้ายันต์........

 

มารอท่านโบ้...

 

ผ้ายันต์หลวงพ่อที่จำได้ในก่อนๆมีสองแบบ....ยันต์แดงและยันต์ขาว...........

อีกอย่างป็นยันต์ติดหัวเสาในบ้านใช้ติดเสาเอกผูกผ้าสามสี..........หลวงตาผิน พระน้อง

ชายหลวงพ่อเป็นองค์ลงในช่วงหลัง...ตอนนี้รู้สึกจะใช้สกรีนหมดแล้ว..........

ผ้ายันต์นี้สุดยอดประสบการณ์......ในทุกๆด้าน...ผมเคยใช้ด้านเมตตาได้ผงมาแล้ว...

เรื่องอยู่ปืนผมเคยได้ยินมาจากคนที่เคยถูกไล่ยิง..............

วัตถุมงคลหลวงพ่อนั้นผมว่ามีทุกด้านขึ้นอยู่กับความนับถือ..............จิตใจ..ของผู้

เคารพในองค์ท่าน..........

คาถาในการบูชาพระท่านนั้น..มีศิษย์หลายท่านเคยถาทแต่หลายคนก็ได้คำตอบเหมือนๆกัน

ท่านว่าไม่ต้องท่อง ขอให้เอาติดตัวไว้อย่าไปเก็บแล้วจะรู้เอง...........

ลพบุรีเป็นเมืองทหาร........มีแทบทุกเหล่าของทหารบก... ราบ ...ปืนใหญ่....เสนารักษ์

รบพิเศษ.....เรื่องการลองวัตถุมงคลของท่านไม่ต้องพูดผมว่าคงมีคนนำไปลองกันมาแล้ว

แล้วมากราบขอขมาท่านก็เยอะ......

 

ขอเล่าเรื่องหลวงปุ่เรืองบ้างโดดไปโดดมา...แปลกดี

ขอเอาเรื่องที่เกี่ยวกับประสบการณ์ทหารที่เคารพบูชาในองค์ท่านมาให้อ่านกันนะครับ

ผมไปก็อบเขามาอ่านดูแล้วเดี๋ยวผมโม้ต่อเกี่ยวกับท่านครับ