"เมื่อทำตามคำสอนไม่ได้ จะหาว่าศาสนาไม่ดีไม่ได้" (หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี)

.
"เมื่อทำตามคำสอนไม่ได้ จะหาว่าศาสนาไม่ดีไม่ได้"

" .. ศาสนาเป็นคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า "ถ้าบุคคลปฏิบัติผิด ก็เป็นเรื่องบุคคลผิด" ไม่ใช่ศาสนาผิด "ศาสนาก็ยังสอนตรงไปตรงมาอยู่ตามเดิม สอนให้ละชั่วทำดีอยู่ตามเดิม" แต่คนไม่ปฏิบัติตาม "เมื่อเราปฏิบัติตามคำสอนไม่ได้ จะหาว่าศาสนาไม่ดีไม่ได้"

นี่ให้พิจารณาอย่างนี้ ถ้าไม่เช่นนั้นแล้ว "ใครจะทำผิดทำเลวทรามอย่างไรเป็นเรื่องศาสนาเสื่อมหมด ยกให้ศาสนาไม่ดีทั้งนั้น" บางทีแม้แต่คนเข้าวัดเข้าวามาฟังเทศน์ "ฟังธรรมรักษาศีลอบรมภาวนาทำกัมมัฏฐานแสดง กิริยาโกรธกริ้วขึ้นสักทีหนึ่ง" โอโฮ! กล่าวโทษศาสนานี้ไม่ดีเลย

"เข้าวัดเข้าวาจนแก่จนเฒ่าแล้วยังละโลภ โมโทสันไม่ได้ พูดอย่างนี้มันก็ผิดไป อย่าพูดอย่างนั้น นั่นเรื่องของบุคคล ศาสนาสอนให้ละ แต่บุคคลไม่ละ ไม่ทราบจะทำอย่างไร" ถ้าเข้าใจได้อย่างนี้ก็สบาย

เมื่อเป็นอย่างนี้แล้วจะทำอย่างไร "ขอตอบว่า เมื่อเขาไม่ทำ เราทำ พากันคิดมานะขึ้นสักคนหรือทุกคน คิดมานะขึ้นมา ลองดูซิ เขาไม่ทำเราทำ" กระทำเป็นตัวอย่างเขา ทีนี้มันไม่เป็นเช่นนั้นน่ะซี "ส่วนมากพอเห็นเขาไม่ทำ เราก็เลยไม่ทำ เลยพลอยไม่ดีไปตามเขา" เมื่อเราไม่ดีก็คอยกล่าวโทษคนอื่น "ต่างคนต่างกล่าวโทษซึ่งกันและกันเป็นเรื่องเดือดร้อนวุ่นวาย" แล้วมันจะดือย่างไร

จึงว่า "อย่าไปโทษศาสนา ศาสนาสอนดี สอนให้ทุกคนพัฒนาตนเองทั้งกายและใจ ไม่ได้สอนพัฒนาแต่กาย" ชาวโลกเดี๋ยวนี้เขาสอนพัฒนากันแต่ส่วนร่างกาย "พัฒนาจนถึงขนาดนี้แล้ว แทนที่โลกจะได้รับความสุขเยือกเย็น แต่โลกกลับเดือดร้อนยิ่งกว่าเก่า" นี่ก็แสดงว่าพัฒนายังไม่ถูกต้อง

"ถ้าหากพัฒนาตามทางพุทธศาสนา คือพัฒนาไปพร้อมกันทั้งกายและใจแล้ว ชาวโลกจะได้รับความเยือกเย็นสักขนาดไหน" อันนี้ยังไม่มีใครทำ "อย่างไรก็ตามเท่าที่อธิบายมานี้ก็พอให้เห็นคุณประโยชน์ของการพัฒนาพร้อม ๆ กันไป" แล้วว่าคงจะมีความสุขแน่

"ศาสนาสอนให้ได้รับความสงบไม่ใช่สอนให้เดือดร้อนวุ่นวาย เมื่อเราสงบ แล้วคนอื่นยังไม่สงบก็ปล่อยไปเสียก่อน" ถ้าทุกคนต่างพากันทำความสงบแล้ว "จะได้รับความสุขเยือกเย็นขนาดไหน ลองหลับตาคิดดูก็แล้วกัน" .. "

"คุณค่าและประโยชน์ของพระพุทธศาสนา"
พระนิโรธรังสี คัมภีรปัญญาจารย์
(หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี)