เราจะทำอย่างไร เมื่อเจอคนที่ยินดีในการทำบาป?

ทุกวันนี้ผมชักจะสับสนแล้ว ว่าแท้ๆคนเราทุกวันนี้นั้น เห็นเรื่องการทำความชั่ว ความทราม การเบียดเบียนผู้อื่นทั้งทางจิตใจและร่างกาย เป็นเรื่องปกติกันไปแล้วหรือไงกันนะ? บางคนล้อเลียนพระสงฆ์ ล้อเลียนการศาสนา ล้อเลียนแม้กระทั้งรูปพระศาสดา แล้วทำเหมือนเป็นเรื่องตลกโปกฮาหน้าตาเฉย เหมือนกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ยิ่งเราชี้แจงว่า การกระทำแบบนี้เป็นการกระทำที่ไม่ควร กลับถูกตราหน้าว่าเป็นพวก "โลกสวย" ซะอีก... ซึ่งงสิ่งเหล่านี้สามารถเห็นได้ทั่วไปใน Facebook หรือโลกโซเชียลเน็ตเวิร์ก แม้จะรู้สึกค้านสายตา และต้องทำการชี้แจง กลับถูกตราหน้าจากเขาเหล่านั้นว่า "โลกสวยหรอ , โลกเขาไปถึงไหนกันแล้ว , งมงาย , หลุดโลก , ไปบวชไป" โอย! สารพัด ถึงขั้นที่ว่าผมต้องปล่อยเลยตามเลย เพราะพูดยังไงเขาเหล่านั้น ก็ไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองทำอะไรผิดเลย กลับให้เหตุผลว่า "เป็นสิทธิส่วนตัว ไม่ชอบก็ไม่ต้องมาดู" ไปซะอีก

เราควรทำอย่างไรกับเขาเหล่านั้นดีครับ...

 

ขอให้ทำใจยอมรับว่า เราไม่สามารถเปลี่ยนแปลงใครๆในโลกได้ ขนาดตัวเองยังเปลี่ยนตัวเองไม่ได้ในบาง เรื่อง จริงใหมครับ?..

ขนาดพระพุทธเจ้าเก่งกว่าใครๆในจักรวาลยังแก้ไขพฤติกรรมของพระเทวทัตไม่ได้เลย แล้วเราเก่งกว่าพระพุทธเจ้าหรือไร?

ใครจะแก้ไขใครได้นั้นไม่มี ที่เขาจะแก้ไขตนได้ก็เพราะตนเองคิดแก้ไขตนเองเท่านั้น..ถ้าว่าเราไปคิดแทนเขามาก เรานั่นแหละจะป่วย..

จึงพึงวางอุเบกขาว่า สัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของตน ใครเล่าจะเบียดเบียนตนเท่าตนเป็นไม่มี........นี่ถ้าเราทุกข์ใจ จิตย่อมเศร้าหมองด้วยโทสะ หากตายลงในบัดนี้จะไปใหนเล่าถ้าไม่ใช่นรกอบายภูมิ มันคุ้มรึเปล่าหนอ..แล้วเจริญกรุณาต่อไปว่าขอเขาอย่าได้เข้าถึงทุกข์เลย (จะได้ป้องกันการสาปแช่งเขา)เป็นต้น..นี้คือการรักษาจิตให้อยู่ในกุศลเขต..นะครับ

 

เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา

สิ่งที่เขาทำ เขาทำไปเพราะความไม่รู้ เพราะอวิชชาบังตา
เราเองนั้น ตราบใดที่เรายังคิดว่าร่างกายนี้เป็นของเราอยู่ ตัวเรานี้มีอยู่ เราก็ยังโดนอวิชชาตัวเดียวกันนี้ครอบงำอยู่เช่นกัน เพียงแต่ไม่ได้ไประรานใครเขา

 

แล้วแต่สถานการณ์ค่ะ บางทีก็ต้องวางเฉย หากเตือนได้ ปรามได้ก็สมควรทำ

 

พระพุทธศาสนา

มีคำสอนมีหลักปฎิบัติ ที่ไม่เชื่อ ต้องพิสูจน์ ใกล้เคียงวิทยาศาสตร์มากที่สุดแล้ว
ชาวพุทธที่แท้จริง ปฎิบัติจริงน่ะ ไม่ค่อยงมงายหรอก

(ยกตัวเช่น
ตั้งแต่
พณฯท่านทั้งหลาย คณะรัฐมนตรีเป็นต้น ตอนเข้าตึกทำงานทำเนียบรัฐบาล ก็บวงสรวงกันเอิกเริกนะคะ

ชาวบ้านชาวเราทั่วไปใกล้หวยออก ก้ไปขอหวยกะต้นไม้ใหญ่ กล้วยหัวปลี จอมปลวก กันครึกครื้น

เพื่อนชาวต่างประเทศ เล่าว่า ที่ I จบด๊อกเต้อมาได้ ก็เพราะพลานุภาพเจ้าแม่
ก่อนทำ แล็ปทุกครั้งก็ต้องจุดธูปแจ้งเจ้าที่ ขอพร เทพไท้เทวา ช่วยอีกแรงหนึ่ง)


คนที่หลงกับความสุขสบายดีน่ะ อยู่ดีๆ เราไปบอกไปแนะเค้าๆไม่เชื่อ เราหรอก

วิธีการคือ
สร้างปมด้อยให้เค้าก่อน ๕๕๕๕๕

อาทิเช่น

เช่น อ๊ะ สิวเธอขึ้นรอบปาก หรือร้อนในมา นี่คงไม่ใช่ไปนินทาด่าทอชาวบ้านที่เค้าดีกว่าตัวเองมาเหรอ (แท้ที่จริงเค้าอาจกินทุเรียนมา หรือใกล้เป็นเมนส์)

เค้าซุ่มซ่ามชนโน่นชนนี่หัวปูด ก็บอกว่า ใจลอยอย่างนี้มีชะรอยจะมีเคราะห์ (ก็จริงคนเหม่อลอยไม่มีสติก้อันตรายทั้งนั้นล่ะ) ไปปล่อยสัตว์ช่วยชีวิตสัตว์ที่ลำบากในตลาดสดสิ เดี๊ยวพาไป


ได้ผลเกือบร้อยเปอร์เซนต์แน่ะ
ข้าพเจ้าไปที่ไหน คนขอตามไปวัดเป็นพรวน ตอนหลังเข้าวัดบ่อยกว่าเราอีก ๕๕๕๕๕

 

เคยเจอะมาแล้วเหมือนกัน คนดัง(บอกชื่อแล้วต้องร้องอ๋อ) เสียด้วยสิ ถึงกับหลังไมค์มาขู่เราเลยว่าจะยกพวกมาถล่ม 5 พันคน ฯลฯ เรียนก็สูง หน้าตาดี เห็นภาษาที่ใช้แล้ว ถึงกับงง จบจุฬา มาได้ไง สาขาหมอ
แต่เราไม่รู้จักเขาส่วนตัวนะ อยู่ๆ มาอยู่ในเฟซเรา เราก็แย้งไปในสิ่งที่เขาไม่สมควรพิมพ์

เล่นเฟซ ถ้าไม่อยากอ่านพวกนี้ คงต้องบอกว่า ไม่ต้องรับข้อความเขาน่ะ
การหันเข้าศาสนาในเมืองไทย คือความงมงาย(ของคนส่วนใหญ่) การพูดคุยเรื่องธรรมะ ต้องแอบๆซ่อนๆ เหมือนคนผิด
การนินทาว่าร้ายกลับได้ร้บการยอมรับเข้าสังคมได้ การโพสรูปโป๊ๆ เรื่องไม่ดี กลับช่วยกันแชร์

เราก็ งง เหมือนกัน

 

ก็ศาสนาพุทธจะเจริญอีกครั้งทางยุโรป และอเมริกา คนไทยถ้าไม่ทุกข์จะไม่เข้าวัดแน่นอน อีกอย่างถ้าไม่เข้าวัดก็ปลิดชีวิตตัวเองลง หลงคิดว่าหมดทุกข์ แต่กายเท่านั้นที่เน่าเปือย แต่จิตของคนยังไม่ตายแต่จะย้ายไปสู่ภพชาติแค่นั้นเอง..<<<

 

ผมก็เคยเจอครับ เหมือนกันเลย เป็นผู้ใหญ่แล้วด้วย เป็นข้าราชการด้วย อยู่ๆมาถามผมว่า "อายุแค่นี้รู้จักไหว้พระไหว้เจ้าแล้วหรอ" ผมก็บอกว่า "ผมไหว้แต่พระครับ เจ้าผมไม่ได้ไหว้" เขาก็บอกว่า "ไหว้เพื่ออะไรอ่ะ? พระอ่ะ" ผมบอกว่า "ไหว้แล้วได้บุญไงครับ สบายใจดี" แต่เขากลับตอบว่า "บุญหน้าตาเป็นไงอ่ะ ถ่ายรูปมาให้ดูหน่อยดิ" จากที่ผมน่าจะโมโห และด่าเขาไป แต่ผมกลับไปที่วัดใกล้บ้าน จุดธูปจุดเทียนหน้าพระประทาน แล้วตั้งกล้องไว้ เปิดการนับถอยหลัง เล็งมุมแล้วถ่าย ตอนที่ผมหยอดตู้บริจาค แล้วก็อัพรูปนั้นแท็กให้เขาดู แล้วบอกว่า "นี่ไงครับ หน้าตาของบุญ" เขาก็ถามว่า "ไหนอ่ะ เห็นแต่หน้านาย ไม่เห็นหน้าบุญเลย" ผมตอบว่า "อ่อ... ลืมบอกไปน่ะครับ มันต้องคนมีบุญเท่านั้น ถึงจะเห็นบุญจากคนที่ทำบุญได้น่ะ" เขาด่าผมว่า "กวนตี..." ผมเลยบล็อกซะ จบเรื่องไปเลย

 

บางทีเราช่วยเขาได้เราก็ช่วย แสดงธรรมได้ก็แสดง แต่หากทำดีที่สุดแล้ว บางทีก็ต้องอุเบกขา สังคมสมัยนี้เสื่อม คนไม่รู้จักผิดชอบ ชั่วดีแล้ว การที่คุณใฝ่ดีถือว่าดีมาก และอยากให้กำลังใจในการทำดีต่อไป

 

จำไว้เลย ยิ่งดีมาก ยิ่งจะมีบททดสอบมาก สู้ๆๆ

 

ตามนั้นเลยครับ
ไม่ยินดี ยินร้ายในสิ่งนั้น ๆ
อุเบกขา เข้าไว้แล้ววางมันลงด้วยใจที่บริสุทธิ์

 

มาเว็บนี้ทำให้ได้รู้ว่าคนดียังมีอีกเยอะ แค่ในกระทู้นี้ก็มีคนดีอยู่หลายคน ศาสนาพุทธคงต้องอาศัยคนดีๆ มีสัมมาทิฏฐิ อย่างท่านทั้งหลาย ช่วยๆ กัน เผยแผ่พุทธศาสนา และทำตัวเป็นตัวอย่างที่ดี อย่างน้อยทำให้คนหลงผิดเห็นว่า ยังมีทางสว่างอยู่ และการทำบาป ไม่ใช่สิ่งเท่ห์เลย ขออนุโมทนากับความดีของทุกท่าน

 

ไม่ควรอยู่เฉยครับ
เมื่อไม่เฉยแล้วยังไม่เปลี่ยนแปลงก็อยู่เฉยดีกว่า

คนหนะสอนยาก

ทำอะไรไว้ก็ได้ที่ทำไว้นะแหละครับ
กรรมมันเป็นของเขา เพราะเขาเป็นผู้ทำกรรม
ต่อให้ชี้ว่าข้างหน้าเป็นเหว
ถ้าเขาเห็นว่าเป็นเหวเขาก็หยุดเดิน
หากเขาเห็นว่าไม่ใช่เหวก็ปล่อยให้ตามสบาย



(good)(good)(good)

 

5555 ก็ตอบได้แบบ ปลอดภัยมาก็ดีแล้วอะ

ถ้าตามสายปฎิบ้ติ ก็ไม่ให้ยินดียินร้าย ในสิ่งที่กำลังรับรู้ เพียงแค่ตามรู้ตามดูไปก็พอ ดูไตรลักษณ์

เราเองยังทำไม่ได้นะ อดเขียนว่าไปไม่ได้ว่าไม่สมควร ซึ่ง "ผิด" ถ้าจะมาสายปฎิบัติ เพราะพระท่านย้ำนักหนากับเรา ตั้งแต่วันแรกที่ตั้งใจเดินไปวัด ถามเรื่อง ปิติ

ดูตัวเองให้มากกว่าดูคนอื่น แรกๆ ที่ถามเพราะด้วยคำถามไม่เข้าท่า ไม่ว่าจะถามกี่คำถาม พระกี่รูป ท่านก็จะตอบว่า "ดูตัวเอง ไม่ใช่ดูคนอื่น" และ "กรรมใครกรรมมัน"


หมายเหตุ เรายังทำไม่ได้หรอก เปิดเฟซทุกวัน มีอะไรให้ทดสอบอารมณ์เยอะ
และเรา ก็ "ไม่ผ่าน" ต้องลบ คนที่เราไม่ชอบใจทิ้ง

สรุป เราสอบตกอะ..... ยังทำไม่ได้หรอก เห็นแล้วอารมณ์มันปรี๊ด พิมพ์ออกไป (เล่นเฟซ มันอ่านเร็ว-พิมพ์เร็วน่ะ)ดูเกิดดับไม่ทัน แต่ถ้าเก็บไว้ จะได้ทบสอบอารมณ์เรื่อย ๆ ก็เป็นทางที่ดีทีเดียว ไม่ต้องไปไกลหรือเผชิญหน้าตรงๆ

ในกระทู้พลังจิต มีเหมือนกัน ที่เราพิมพ์ตอบ แต่สุดท้ายก่อนส่ง ตรวจทานแล้วก็ลบทิ้ง เพราะ เมื่อมาดูตัวเองแล้ว ไม่มีประโยชน์ ที่จะไปพิมพ์เถึยงอะไร
อาจจะเพราะในนี้ มีแต่คนดี เราต้องเกรงใจในคำตอบตัวเองให้มาก ลดอัตตาให้เหลือน้อยเท่าที่จะทำได้

 

โดยความเห็นส่วนตัว (ขออภัยหากไม่ถูกต้อง) ควรวางเฉยเสียดีกว่าครับ สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ครับ

 

คนไปสุขคติ เท่าเขาโค
คนไปทุคติ เท่าขนโค
ฉันท์ใด ฉันท์นั้นแล..

รักษาใจเราสำคัญที่สุด เราเปลี่ยนใจใครไม่ได้
แต่เราเปลี่ยนใจเราได้ ...มีสติ..รักษาจิต

 

คนที่เขาดวงตา ดวงใจมืดบอด ไม่มีทางฟังเสียงของคนตื่นได้หรอกค่ะ

การที่เราสอนคนพวกนั้นใจเราต้องสงบมากๆ เพราะไม่เช่นนั้นใจเราก็จะเกิดโทสะ และโมหะขึ้น

ขออนุโมทนาบุญให้กับคนที่ตั้งกระทู้และทุกๆท่านที่พยายามจะช่วยเหลือ

คนที่หลับให้ตื่นขึ้นมา สาธุ

 

ควรสอนหรือแนะนำที่ทำได้ก่อน ในความคิดผมนะ

ถ้าทำไม่ได้แล้ว ค่อยวางอุเบกขาวางเฉยครับ

 

แถวบ้านผมก็เป็นเช่นนั้นเหมือนกันครับ ทุกวันนี้คนเราเรียนสูงมากขึ้นมีความมั่นใจในตัวเองสูงมาก และส่วนมากจะมีความคิดไปในทางที่ผิด เห็นประโยชน์ส่วนตัวเป็นที่ตั้ง ทำไปแล้วคนอื่นจะเดือดร้อนไม่สนขอให้ตัวเองได้ก็พอแล้ว ส่วนเรื่องบุญเรื่องบาปไม่ต้องไปพูดถึงเพราะว่าเขาไม่เชื่อเรื่องเหล่านี้ และถ้าเราพูดไปก็คงจะโดนเขาไล่ให้ไปวัดซะ คนส่วนใหญ่เป็นแบบนี้ครับ ทางที่ดีเราควรวางเฉยเสียดีกว่าปล่อยให้กฎแห่งกรรมลงโทษเขาเองจะดีกว่านะเป็นกฎที่เที่ยงธรรมที่สุด

 

คนทุกวันนี้ทำทุกอย่างเพื่อหวังสิ่งตอบแทน โดยเฉพาะด้านวัตถุหรือแม้กระทั่งการทำบุญก็ตาม
ไม่ได้ทำเพราะต้องทำ สิ่งไหนตอบแทนมาไวง่ายก็เลยถือเอาสิ่งนั้นว่าดี
(มันเป็นข้ออ้างของคนมักง่าย เนื่องจากทำดีแล้วทำยากเห็นผลช้าแต่ที่มันก็แสดงผลแล้วนะแต่เราไม่เห็นเพราะยากได้ในสิ่งอื่น)
แต่อย่างไรก็ขอเป็นกำลังให้ทุกท่านที่ตั้งใจทำกรรมดี ทุกอย่างล้วนขึ้นอยู่กับเรา รู้ได้ด้วยตัวเอง คนอื่นเราก็ช่วยได้ทำที่เราทำได้ ที่เหลือก็ขึ้นอยู่กับตัวเขาเอง สาธุ ครับ