เรียนถาม ท่านผู้รู้ ว่า ทำไมคนในศาสนาพุทธปรารถนานิพพาน ?

ทำไมคนในศาสนาพุทธปรารถนานิพพาน ?

 

ทำไมคนในศาสนาพุทธปรารถนานิพพาน ? - เพราะไม่อยากทุกข์
โรคอะไรที่เด็กไม่เป็น ? - โรคคนแก่
ปล. ผมไม่รู้

 

โรคชราครับ โรคคนแก่ไม่มี (bb-flower

 

บางทีเราก็รู้คำตอบ...แต่ทำไม่ได้เป็นเพราะ .....

 

พระพุทธองค์ทรงแจ้งแลว่า อันการเวียนว่ายตายเกิดหาใช่สิ่งที่จะนำซึ่งสุขที่อมตะไม่ การหลุดพ้นจากวัฎสงสารนั้นแลคือความสุขที่แท้จริงและคือทางแจ้งของสรรพสัตว์ที่ไม่ต้องมาหลงในวังวลกรรมใดๆอีกหากมุ่งหลุดพ้น จงตั้งใจนับแต่นี้เทอญสรรพสัตว์เอย อย่ามัวโอ้เอ้ เวลาไม่คอย และโอกาสมีไม่บ่อยนักนามนุษย์เอย ไม่ต้องดิ้นหนีหรือหาทางหลุดพ้นด้วยตนเอง พระพุทธองค์ชี้ทางสว่างไว้ดีแล ทำดีไปเรื่อยๆ ทำได้แค่ไหนเอาไปแค่นั้น ถ้ายังเวียนว่ายตายเกิด แล้วได้เกิดดี สักภพคงได้นิพพาน แต่ถ้าทำได้ภพนี้เร่งทำเข้าเถิด ทุกข์นาถ้ายังติดในรสของการเวียนว่าย

 

คราวนี้ ###อ่อน### มาดี จ้า
ไม่ได้มาป่วน ไม่ได้มาสร้างความร้าวฉานใดๆ นะจ๊ะ

ถ้าคุณๆ ผู้ซึ่งรู้แล้วว่าบรรลุธรรมขั้นสูงสุด และรู้แล้วว่านี่เป็นชาติสุดท้ายของคุณๆ ทั้งหลาย แต่ก็ยังมีพันธะสัญญา แห่ง อดีตกาล ...มานับไม่ถ้วน ล้วนเกี่ยวพันกัน เป็น วัฏฏะ

คุณๆ จะทำอย่างไร?
นี่คือคำถามของ ###อ่อน###

 

ผู้เห็นภัยแห่งวัฏสงสาร ย่อมปรารถนาพระนิพพาน

 

คนในศาสนาพุทธไม่ได้ปรารถนานิพพานอย่างที่คุณคิดดอกขอรับ คนในศาสนาไหนๆก็เหมือนกัน คนที่ไปปฏิบัติธรรมอย่างทุ่มสุดตัว มีน้อยเมื่อเทียบกับคนที่เขาดิ้นรนเพื่อความอยู่รอดของตัวเองและครอบครัว
ความปรารถนาของคนในศาสนาทุกศาสนา ย่อมปรารถนาความสุขทังทางกาย และทางใจ อย่างน้อยที่สุด ก็ไม่อยากลำบาก ไม่อยากจน คงงึ้แหละนะ

 

" คนปฎิบัติธรรมที่ทุ่มสุดตัว มีน้อย เมื่อเปรียบเทียบกับคนที่เขาดิ้นรนเพื่อความอยู่รอดของตัวเองและครอบครับ " ประโยคนี้ดีมากครับ ถ้าผมถามคุณเทวดาต่อว่า ... ถ้าเรายังมีพันธะโยงใยอยู่ทั้งอดีตและปัจจุบัน เราสามารถตัดพันธะสัญญานั้นได้โดยเด็ดขาดหรือไม่ ถ้าเราตั้งใจจะทำ โดยไม่สนใจกับสิ่งที่จะตามมาในภาระหน้าที่ ทีค้างคาอยู่ ?

 

สวัสดีครับพี่อ่อนกว่า 10 แฮะๆๆ....กระทู้ซ้อนกระทู้ เป็นการสานต่อที่ให้ประโยชน์ครับ ส่วนตัวนะ ชาติหน้ายังเกิดอีกแน่นอนครับ เพราะต้องมาเป็นฐานรองพระประธานให้คนอื่นอีกครับ งานของคนอื่นยังไม่เสร็จ งานตัวเองจะเสร็จได้ไง..... ผมเคยคิดอย่างที่พูดมาแหละครับ แต่สุดท้ายมันหนีไม่ออก พยายามแล้ว สัญญาพันธะ ผูกพันธ์ มันตามมา เราตัดแล้วตัดอีก มันไม่ขาด เพราะเราอาจจะรู้อดีตแต่ อนาคตเราไม่รู้ สุดท้ายเราก็ต้องทำ วันนี้ให้ดีที่สุด อ่ะครับพี่อ่อนกว่า 10 (bb-flower

 

ขอบคุณครับ คุณ หนุ่มเหลือน้อย ที่ช่วยแก้ให้
นึกไม่ออกสักที ที่แท้ก็โรคชรานี่เอง

สำหรับคำถามนี้ ขอตอบว่า
หากยังมีพันธะสัญญา แห่ง อดีตกาล ...มานับไม่ถ้วน ล้วนเกี่ยวพันกัน เป็น วัฏฏะ แล้ว
ชาตินี้ก็คงไม่ใช่ชาติสุดท้ายแล้วครับ

ปล. ตอบมั่วๆตามอารมณ์

 

เพราะเป็นทางเดียวที่จะไม่ต้องทุกข์อีก

 

เพราะโลกนี้มีทั้งสุขและทุกข์ คนจึงเกิดการเบื่อหน่าย เมื่อเบื่อหน่ายจึงหาทางดับทุกข์ ด้วยเหตุนี้จึงอาจจะพบทางดับทุกข์ (มรรค 8) และก็อาจจะพ้นทุกข์ได้ และถ้าโลกนี้มีแต่ สุขอย่างเดียว ก็ไม่จำเป็นต้องไปพระ นิพพาน
Quote:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ถ้าคุณๆ ผู้ซึ่งรู้แล้วว่าบรรลุธรรมขั้นสูงสุด และรู้แล้วว่านี่เป็นชาติสุดท้ายของคุณๆ ทั้งหลาย แต่ก็ยังมีพันธะสัญญา แห่ง อดีตกาล ...มานับไม่ถ้วน ล้วนเกี่ยวพันกัน เป็น วัฏฏะ
คุณๆ จะทำอย่างไร?
</TD></TR></TBODY></TABLE>
ก็ต้องทำไปตามกรรม หน้าที่ใครหน้าที่มัน จนกว่าจะนิพพาน

 

เพราะเป็นธรรมที่พระพุทธองค์ทรงตรัสรู้ และนำมาเผยแผ่สั่งสอนให้กับผู้อื่น ดังนั้นคนที่นับถือพระพุทธศาสนาเชื่อในคำสั่งสอนของท่าน จึงพากันคิดว่าจำเป็นต้องบรรลุนิพพานเพราะเป็นสิ่งที่พระพุทธเจ้าได้ทรงสั่งสอนมาครับ
ปล.มีน้อยคนที่จะเกิดความรู้สึกอยากพ้นจากความทุกข์หรือพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิดด้วยตนเองขึ้นมาจริงๆ แล้วมุ่งปฏิบัติเพื่อให้เข้าถึงนิพพานครับ

 

ผู้พูดคิดว่า หากผู้ใดมีความเพียรมีบารมีเต็มจน "บรรลุธรรมขั้นสูงสุด" แล้ว คงจะไม่มีอุปทาน ไม่มีห่วงใดๆ ทั้งในอดีต อนาคต หรือกระทั้งปัจจุบันมายึดมั่นเอาไว้หรอกค่ะ จะมีก็แต่เพียงกรุณาและปัญญาที่ขับเคลื่อนให้ท่านยังคงทำกิจเพื่ออนุเคราะห์ผู้อื่นตราบเท่าที่ขันท์ห้าของท่านในปัจจุบันจะยังพอทำได้ จะเปรียบไปแล้วก็เหมือน คนคนนึงที่อยู่กระต๊อบไม่ผุๆเก่าๆ วันนึงไฟก็ไหม้กระต๊อบนั้น แต่ก่อนตายในเรือน คนคนนั้นรู้อย่างมั่นใจว่าตลอดทั้งชีวิตเขาได้เพียรทำสิ่งๆนึงซึ่งมีผลให้เขามีที่อยู่ใหม่ ที่ดีเลิศกว่า ไม่มีความเร่าร้อนใดๆ สงบเย็น เขาย่อมไม่เสียดายกระต๊อบหลังเก่า และ ไม่คิดจะวกเวียนกลับมาอีกอย่างแน่นอน

 

นิพพาน คือ การใช้กำลังจิตที่เยี่ยมยุทธ์
หากจิตใจไม่เข้มแข็งแล้ว ย่อมไปไม่ถึง

ในโลกนี้ อ่อน ไม่เชื่อว่าใครไปถึง หรือพบ
คนที่บอกว่า ไปเห็นมาแล้ว .... มั่ว... อ่ะจ้า

ปล. คำว่าในโลกนี้ หมายถึงปัจจุบันนี้ ปี พ.ศ.2548 (ไทย)

 

ทำสติให้มาก เจริญให้มาก ทำเป็นนิตย์ ทำเนืองๆ ทำให้ต่อเนื่อง เพียรเจริญสติ ด้วยความศรัทธาในมรรค ทางดับทุกข์ที่พระพุทธองค์ได้ทรงตรัสไว้แล้ว มีความเพียรที่จะทำ มุ่งมั่นที่จะทำ เชื่อและศรัทธาที่จะทำ ตั้งมั่นจนเกิดสมาธิ และปัญญาจะเกิดขึ้นเองซึ่งเป็นผลจากความเพียรและการพิจารณาธรรมะที่ถูกต้อง ที่กล่าวมาคือ อินทรีย์ ห้า พละ ห้าเป็นผู้ปฏิบัติให้ไปสุ่ที่พ้นทุกข์ ไม่ใช่ "คุณ" ไม่ใช่ "ฉัน" ไม่ใช่ "ใคร"

หากผุ้ที่ปฏิบัติด้วยความเพียร ศรัทธา สติ ดังกล่าวแล้ว ได้ เจริญในทางมรรคมีองค์แปดแล้ว แม้เขาจะเกิดเมื่อ 2500 กว่าปีมาแล้ว หรือ นั่ง ทำงาน เดิน ยืนอยู่ในขณะนี้ ปีนี้ วินาทีนี้ เขาผู้นั้นย่อมมีโอกาสที่จะพ้นซึ่งกองกิเลสทั้งปวงได้ หากมิเป็นเช่นนั้นแล้ว คำตรัส โอวาทของพระพุทธเจ้าย่อมไม่เป็นจริง กระนั้นหรือ ?????

 

คริ๊ คริ๊ คริ๊กกก !!!!!

 

คิก คิก kick