เรื่องเด่น เรื่องเล่าพระธรรมบท ตอน เรื่องพระติสสเถระเที่ยวสร้างความขัดแย้ง

เรื่องเล่าพระธรรมบท ตอน เรื่องพระติสสเถระเที่ยวสร้างความขัดแย้ง

เมื่อพระศาสดาประทับอยู่ที่วัดพระเชตวัน กรุงสาวัตถี ทรงปรารภพระติสสเถระ ตรัสพระธรรมบทพระคาถาที่ 3 และที่ 4 นี้

พระติสสเถระ เป็นบุตรพระญาติข้างพระมารดาของพระศาสดา ครั้งหนึ่งได้มาอยู่กับพระศาสดา ติสสเถระอุปสมบทเป็นภิกษุเมื่อตอนชราภาพแล้ว แต่ได้ทำตัวเหมือนกับว่าเป็นพระเถระและจะแสดงความดีใจเมื่อพระอาคันตุกะขออนุญาตทำกิจวัตรที่พระผู้น้อยสมควรทำแก่พระผู้ใหญ่กับท่าน ตรงกันข้ามท่านติสสเถระไม่ยอมทำกิจวัตรที่ตนในฐานะที่เป็นพระพรรษาน้อยจะต้องทำแก่พระผู้ใหญ่ ยิ่งไปกว่านั้นท่านก็ยังทะเลาเบาะแว้งกับพระภิกษุหนุ่มอยู่เป็นประจำ หากมีใครว่ากล่าวตักเตือนในเรื่องพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมของตนนี้ ท่านก็จะนำเรื่องไปฟ้องกับพระศาสดา แล้วแสร้งบีบน้ำตาห้องไห้แสดงความไม่พอใจและความผิดหวังออกมา พวกพระอื่นๆก็ได้ติดตามพระติสสเถระไปเฝ้าพระศาสดา พระศาสดาได้ตรัสสอนพระภิกษุทั้งหลายไม่ให้สร้างความรู้สึกผูกใจเจ็บ เพราะเวรนี้ไม่สามารถระงับได้ด้วยการจองเวร

จากนั้นพระศาสดาได้ตรัสพระธรรมบทพระคาถาที่ 3 และที่ 4 นี้

อกฺโกจฺฉิ มํ อวธิ มํ
อชินิ มํ อหาสิ เม
เย จ ตํ อุปนยฺหนฺติ
เวรํ เตสํ น สัมมติฯ

ชนเหล่าใด ผูกใจเจ็บว่า
มันด่าเรา มันทุบตีเรา
มันชนะเรา
มันขโมยของเรา
เวรของพวกเขา ไม่มีวันระงับได้.

อกฺโกจฉิ มํ อวธิ มํ
อชินิ มํ อหาสิ เม
เย จ ตํ นูปนยฺหนฺติ
เวรํ เตสูปสมฺมติฯ

ชนเหล่าใด ไม่ผูกใจเจ็บว่า
มันด่าเรา มันทุบตีเรา
มันชนะเรา
มันขโมยของเรา
เวรของพวกเขา ย่อมมีวันระงับได้.

เมื่อจบพระธรรมเทศนา ภิกษุ 100,000 รูปได้บรรลุพระโสดาปัตติผล พระธรรมเทศนาได้มีประโยชน์แก่มหาชน แม้พระติสสเถระที่ว่ายากสอนยากก็ได้กลายเป็นผู้ว่าง่ายสอนง่ายแล้ว.