เหตุที่บรรลุธรรม

มันเป็นอาการทุกข์บีบรัดละยอมตายยตรงนั้นไม่ใช้เห็นนิมิตละเป็นเลย

 

ภาพ ไม่เห็น มีไรเลย ฮับ

ถ้า การอธิบายธรรมใด ยังใช้คำว่า จิต

มีจิต อยู่ ป๋มจะ ปฏิเสธ ยันเปรี้ยงเลยฮับ

เพราะ มีจิต คือมีภพ มีจิต แปลว่า ยังไหล(โมหะ)

จะมาบอกว่า เข้าไปเห็น "ธาตุที่มหาภูตรูป ตั้งอยู่ไม่ได้" ไม่ได้

อย่างไรก็ดี สาวกเมืองทอย ร้อยละร้อย
เผลอใช้ คำว่า คุณหนู ( จิต ) เหมือนหลวงพ่อเยื้อน
ก็ยังคงใช้คำว่า จิต แต่ ท่านก็กล่าวว่า "ต้องดับ"

( จีๆ มีอีกขั้น ไม่ใช่แค่ ต้องดับ ) แต่จะไม่อธิบาย
กันแล้วตรงนี้ ...ดังนั้น พวกก๊อปปี้ ก็จะ งง ก่ง ก๊ง

รู้ไม่จริง ก็จะ พูดไม่ได้

 

อ้อ ถ้าตาม อธิบายอันนี้ ...อันนี้ แค่ อุปจาร ฮับ

ไม่ถึง ฌาณ แฌณ อะไร

เป็น สมถะ เด็กๆ


พวกที่ กำหนดเห็น ภาพลอกหนัง หักกระดูก
จะเลยพวกนี้ไปไกลแล้ว เอา แสงโน้มไปใน
ใน จิตสังขารได้เลย ก็จะไม่ไป สาระวนกับ
พวกนี้อีก โดยเฉพาะ พวกปัญญากล้า หมอ
เหมอ นี่ เลยพวกนี้มาหลายอสงไขย ไม่ต้อง
กลับไป จุมปุ๊ก เมา ฌาณ กะปิ ออกทาง ปัญญาญาณ
วิดยาศาสตร์ อย่างเดียว

 

- รู้ซื่อๆ เป็นของ พระพุทธเจ้า ตามคำแปลที่ว่า
เมื่อรู้ก็สักแต่ว่า รู้เฉยๆ และเมื่อเห็นก็สักแต่ว่าเห็นเฉยๆ
เป็น อารมณ์ของพระอรหันต์
แต่ พระอริยะเจ้าชั้นต่ำกว่านั้น
เมื่อรู้แล้วจะต้องคิดปรุงแต่งตามอีก
จะมากบ้าง น้อยบ้าง ก็แล้วแต่ว่า ตนเองนั้น
เป็น พระอริยะเจ้าขั้นไหน สูงหน่อยก็คิดตามนิดเดียว
ต่ำหน่อยก็คิดตามนานหน่อยแล้วค่อยปล่อย
หากทำได้ถึง ขั้นรู้ซื่อไม่คิดปรุงแต่งต่อ ก็จบกิจ

-ส่วน หลักการสอน อาจจะไม่ได้เรียนมาโดยตรง
แต่อาจจะประยุกต์เอามาใช้เอง เมื่อตอนที่สอน
ซึ่งเห็นว่า สอนแล้ว คนเข้าใจได้ง่ายกว่าวิธีอื่นๆ

-และสุดท้าย นักปฏิบัติที่ทำวิธีไหนไปนานๆ
เมื่อเริ่มคุ้นชินกับวิธีนั้นแล้ว ก็มักจะใช้ไม่ได้ผลอีก
มันก็จะเริ่ม คิดปรุงแต่ง ได้ง่ายๆ เพราะชำนาญแล้ว
ก็ต้อง เปลี่ยนท่าทาง ไปเรื่อยๆ ไม่ใช้ซ้ำกันบ่อยๆ
เมื่อคิดทำท่าอะไร ก็ให้เอาจิตไปจับไว้ที่ตรงนั้น
จนเกิดเป็น จิตปัจจุบัน ให้ได้

 

หลงไปอยู่รอบนอกจักรวาลคับ

 

ใช่แล้ว เมื่อไหร่ที่เราสอนผู้อื่น
เราก็ต้องดูของตนเองด้วยว่า ทำได้ตามที่สอนหรือไม่
หลักการสอน ควรจะพูดแต่ประสพการณ์ของตนเอง
การสอนจะได้ไม่ผิดเพี้ยน

 

นึกว่าจำเอามาพูดได้ซะอีกเห็นเค้าพวกเรียนละยังสอนคนอื่นได้เลยปะยกเลิกการเรียน55

 

พระที่สอนธรรมะ พวกเราอยู่ในขณะนี้
มีรูปไหนบ้าง ที่ไม่ได้เรียน วิปัสสนาญาน16 จากท่าน
สายพระป่า, สายพระบ้าน, สายหลวงพ่อจรัญวัดพัมพวัน,
สายหลวงพ่อฤาษีลิงดำ, สายวัดปากน้ำ และสายอื่นๆ
สรุปแล้วก็คือ จะต้องได้ฟัง โสฬสะญาน สักครั้งในชีวิต
ซึ่งต่อมาทำให้ วงการพระสงฆ์
เริ่มเรียนรู้ เรื่องวิปัสสนาญาน มากขึ้น
ซึ่งวิวัฒนาการมาจนถึงสมัยนี้
ทำให้เรามีการ สอนสติปัฏฐานสี่ กันมากขึ้น

ประเด็นไม่ได้เกี่ยว เราเรียนมาจากใคร
แต่เอาไปใช้สอนคนจริงๆ ได้ไหม นี่สำคัญกว่า

 

จะพูดว่า ไปเรียนจาก พระพม่า ก็คงจะไม่ถูกนัก
จะต้องบอกว่า พระพม่าสอนอยู่ในประเทศไทยตั้งนานแล้ว
แถว ภาคเหนือ มีเยอะ วิธีการสอนแบบนี้
เน้นสอนเรื่องการดูกายในกาย เราก็เลยประยุกต์มาใช้กับเรา

 

มันไม่ใช่ ให้ไปนั่งดูลำดับญานทีละขั้น
แต่เป็นการเอามาเปรียบเทียบดูว่า
สิ่งที่เราปฏิบัตินั้น เรียกว่าอย่างไร
เช่นเมื่อ เกิดความเบื่อ ขึ้นในขณะปฏิบัติ
เราก็จะเรียกได้ถูกว่า นี่เรียกว่า นิพพิทาญาน หรือ ญานเบื่อหน่าย
เราก็จะปฏิบัติได้ถูกว่า หลังจากเกิดนิพพิทาญานแล้ว
จะต้องฝึกด้านไหนต่อ มันใช้วัดผลการปฏิบัติอีกที
แต่ไม่ใช่ไปทำตามอย่างที่ท่านสอนเป๊ะๆ จะทำให้งงได้
เพราะอารมณ์เป็น อารมณ์ของพระอรหันต์ ที่ท่านฝึกกันได้
แต่เรา ชั้นต่ำกว่า ก็จะทำได้มั่งไม่ได้มั่ง

แต่ที่ทำได้แน่ๆ ก็คือ วิธีปฏิบัติ หรือ การฝึกสติปัฏฐานสี่
แต่ผลที่ได้ เค้าจะเรียกว่า การได้วิปัสสนาญานสิบหก
คือ จะต้องเริ่มจากเหตุเสียก่อน แล้วจึงจะเกิดผลตามมาภายหลังนั่นเอง

 

นิพทายานไม่ได้เบื่อการปฎิบัติ
มันเบื่อสังขาร
อาการทางการกะจะมีน้ำมูกใสๆออกมา
จะเห็นทุกข์แทบตลอดเลยช่วงนั้น

 

เบื่อการปฎิบัตินะกิเลสขีี้เกียจ

 

นี้งัยตัวอย่างการรู้ไม่จริงละสอนคนอื่น55

 

มหาเปรียญ ท่องพระไตรได้ทั้งสามปิฏก แต่ทำไมยังเอาตัวไม่รอด
เรียนมากก็ยึดมาก ยิ่งมียศมากก็ยึดเยอะ
จะรู้ว่า ตนเองยึดได้อย่างไร ตรวจสอบได้ง่ายๆอย่างนี้
ลองดูซิว่า เวลาที่มีคนพูดผิดจากพระไตรปิฏก
เราปรี๊ดขึ้นหน้าไหม ถ้ายังมีปรี๊ดโกรธทันทีที่เค้าพูดผิด
แสดง อาการของเราหนักมาก ถึงขึ้นลงนรกแห่งโทสะ ได้เลย
พระพุทธเจ้า ถึงกับกล่าวว่า พวกนี้เรียนมาเหนื่อยเปล่า
เสียเวลาร่ำเรียนอยู่ตั้งนาน ได้แค่เป็น โมฆะบุรุษ
หรือ บุรุษผู้ว่างเปล่า แค่นั้น บรรลุธรรมไม่ได้
เพราะไม่ค่อยฝึกจิตใจตนเอง เอาแต่สอนผู้อื่นแค่นั้น
ใจตนเองมีไม่ยอมดูใจตนเอง ไม่ยอมดูจิตตนเอง
ไปดูแต่ จิตผู้อื่น

 

กัเพราะสอนตัวเองได้ถึงไม่ต้องการใครมาสอนงัยผมเป็นคนง่ายๆแบบนี้ละครับ

 

ข้ามอาการเบื่อฝึกปฏิบัติไปได้ ก็บรรลุธรรมได้
ข้ามแค่อย่างเดียว ง่ายดีไหม ลองทำดู

 

มีประโยชน์อะไรครับสอนคนรู้อยู่แล้ว

 

จ้างดิครับผมชัดเจนหนี้เยอะ

 

ของทุกอย่างมีต้นทุน