เอานามไม่อยู่

เหน กิเลส งาน จะเดิน

แต่ ควร รู้จัก อุปกิเลสด้วย
มันจะเกิด ทุกครั้งที่ สามารถ
เหนกิเลส

คนวิปัสสนาเปน จะ ต้องเกิด
อุปกิเลส 10 ทุกคน

การที่รู้ว่า เหนกิเลส เปนเหตุ
ให้ ต้องเกิด อุปกิเลส แน่ๆ
แค่นี้ ก้จะได้ อุบายนำอุปกิเลสออก

ทีนี้ ก้จะเหลือ นิวรณ์ ละเอียดๆ
ซึ่งเปน วิบาก หรือ เวทนาในกาล
ก่อนๆ ( นิสัยเก่าๆ ที่ เคยทำเปน
ประจำ จะเริ่มทะยอยมา ตืบ
นักภาวนา เช่น พระโมคคัลลา
จะไปติด ง่วง เพราะเคยติด ฤทธิ์
ไปเกิดเปน พยานาค ....ฯลฯ )
อันนี้ ก้ต้อง ฝัดกันหมัดต่อหมัด
เหมือนจะแพ้ สาหัส ก้ต้อง
คั้งจิตให้ตรงไว้ ชนนิพพาน
ลูกเดียว

พอ นิวรณ์ ก้สามารถ เหนได้

ก้จะเหลือ ปัญญาที่มันจะแซง
กรรมฐาน รู้ธรรม รู้วิธี สารพัด

ตรงนี้ เปน โอภาส บวกกับ
ธัมมุธํจจะ การ ฝุ้งธรรม
เหมือนว่า รู้มรรค อันนี้
อย่าไปเชื่อมัน ของจริง
ต้องนิ่งเปนใบ้ ถ้า มันพูดได้
นั้น ยัง เซิ่นเจิ้น อยู่ ไม่เอา

ลองดู ฮับ เศร้ามา ก้จะ
เหมือนแจกผ่านหน้าบ้าน
แล้ว

หากขนาด ความรู้มรรค เรา
ยัง รำงับ เอามาระลึกเหน
ว่า เกิดดับได้

มันก้ยุบกลายเปน เหน สิ่งใด
สิ่งหนึ่งเกิดจากเหตุ เปนสาสวะ
เหตุนั้นดับ สิ่งนั้นๆก้ดับ เปน
ธรรมดา สภาวะ อนาสวะ
ก้จะ ปรากฏ ให้สัมผัส ....

ธรรม ที่พระศาสดา พบ มีจริงๆ


ปล. ถ้า ภาวนาถูก บทความข้าง
บนนี้ จะ จืดสนิท และ จะมีที่
ผิดเสมอ เหนแบบนี้ ก้ ใข้ล่ายแระ
( ขันธ์5 พร่องเปน นิตย )

ปล.2 ผู้อยู่ในธรรมสินัยของมหา
สมณโคดม ย่อมไม่มี อาจารย์
ย่อมสุขสำราญ ห่างเศร้า
โดยชอบธรรม